De week voorbij

Zondagavond na de markt

maakte ik bij mijn vriendin thuis de kas op en verzorgde de katten. Daarna thuis op tijd naar bed want ik wilde de volgende dag fris en helder wakker worden.

Maandag lag ik nog in bed toen ik met mijn gade over en weer 'appte' en even later verkeerde ik in goed gezelschap in Hoofddorp voor een fotoshoot (de foto's komen nog) in verband met het uitbreiden van mijn carrière als entertainer.

Op de tramhalte onderweg zag ik deze speld.

Treinstation Amsterdam Sloterdijk

 Treinstation Hoofddorp (mét vliegtuig!)

Thuis kon ik een uurtje aan het werk op de laptop om mij vervolgens om te kleden in rokkostuum voor de jaarlijkse Avond met de Partners in mijn vrijmetselaarsloge. Erg leuk om weer eens de partners van mijn Broeders te zien en te spreken! Helaas zat mijn vriendin nog steeds zaken te doen in China. Dus nam ik maar een buurvrouw mee.

Als speciale verrassing werd er live een aantal klassieke stukken gespeeld op een heel oude viool, een (replica van een) klavecimbel en een waarlijk antieke tafelpiano (uit ongeveer 1770! Da's best oud.). Fantastisch! Voor mij werd het nog bijzonderder toen de betreffende pianist en de aanwezige restaurateur mij toestemming gaven zelf ook even een riedeltje te spelen. Hier ziet u mij in opperste vervoering één van de weinige stukjes spelen die ik uit het hoofd kan vertolken: het begin van Tubular Bells van Mike Oldfield.

Ik vond het ook heerlijk om mijn vingers vanzelf over het toetsenbord te laten gaan in een korte improvisatie. Nooit geweten dat een klavecimbel zo soepel speelt! Zodra ik de benodigde €20.000 bij elkaar gespaard heb koop ik er eentje! En neem ik pianoles. O ja, de lachende dame op de foto is de violiste, tevens echtgenote van de restaurateur.

Na het muzikale gedeelte was het tijd om aan te zitten aan de dis. Dit was het toetje:

Half één 's nachts was ik al thuis en kon ik ruim zeven uurtjes slapen. Voldoende om dinsdag redelijk fit te beginnen aan mijn eerste werkdag bij een nieuwe werkgever. Dit zag ik toen ik de tram uit stapte:

Mijn baas pikte mij op met de auto en 

op het parkeerterrein bij het werk

zag ik dat het goed was:

(Klikken is vergroten)

Mijn nieuwe collega's namen mij meteen op in hun midden en het werk sluit mooi aan bij een voorname interesse van mij: orde scheppen in chaos.

Veel nieuwe indrukken dus 's avonds was ik best moe.

Woensdag constateerde de fysiotherapeut een overspannen pees in mijn rechterhand. Dat verklaart de pijn die ik er al een paar dagen in voelde. Een paar dagen rustig aan, dat zou het moeten verhelpen. Even niet sjouwen en geen al te stevige handdrukken ontvangen. Schrijven (zowel met de pen alsook via het toetsenbord) is helaas erg pijnlijk.

Bij de supermarkt bedroeg de rekening €10,28. Ik betaalde dus per bank. Wanneer de rekening €10,32 was geweest dan had ik contant betaald. Wanneer je consequent let op de afrondingen dan scheelt dat toch zo'n €3 per jaar. Het lijkt niet veel geld maar waarom zou je dat geld weggooien?

Mijn zoon en ik aten vroeg bij mijn moeder

want hij moest nog werken en ik had een vergadering van de Bewonerscommissie.

Donderdag was ik weer bij de fysiotherapeute maar nu omdat ik al wekenlang last heb van zeurende pijntjes in mijn rug. Daar heb ik er maar één van dus ik heb graag dat die lekker werkt. Ik werd gebogen en gekraakt en kreeg oefeningen mee. Daarna even naar het huis van mijn vriendin om het in orde te maken voor haar komst, vrijdag en daarna in mijn eigen huis nog even de was ophangen.

's Avonds mocht ik ritueel afscheid nemen van een Broeder, vriend en collega tijdens een speciale bijeenkomst ter ere van zijn leven en ter verwerking van zijn heengaan in zijn vrijmetselaarsloge. Erg bijzonder!

Vrijdag was het feest want mijn vriendin kwam thuis van zakenreis naar China! Gewoontegetrouw ging ik naar de Voedselbank en mijn vriendin trakteerde mij des avonds op een concert van Will and the People.

Het door mij die avond (uit de hand!) geschoten filmpje. U hoort het nummer 'Sensimilia' en een enthousiast publiek.)

De foto's en het filmpje zijn mogelijk gemaakt met mijn 3,5 jaar oude Sony Xperia S mobiele telefoon.  Het filmpje hieronder is dat niet.

Zaterdag en zondag hielp ik mijn vriendin op de markt.
Vers uit China toonde zij het winkelend publiek nieuwe producten waaronder nieuw pakpapier en heuse bamboe USB sticks.

De week sloten wij af met een bezoek aan een jong jarig nichtje en ik typte - vanwege RSI-klachten aan mijn rechterhand dit stukje met de snelheid van een politie agent die een proces verbaal opstelt. Een en ander verklaart mijn geringe aanwezigheid in de commentaarvensters bij collega webloggers. Ik hoop spoedig hersteld te zijn.

Op het werk ben ik de 'New Kid in Town'. Hier zijn The Eagles. Met Glenn Frey. 

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Glenn Frey en Zwarte Riek

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.