Dinsdag had ik gelukkig weer heel wat meer energie. Die stopte ik in het doorwerken van een stapel papieren waar ik uiteindelijk ongeveer de helft van weggooide. Deels nadat ik er actie op ondernomen had. Dat dan weer wel. Een uitnodiging voor een ouderavond, een folder van de woningcorporatie, een brief van de gemeente, een uitdraai van mijn curriculum vitae, aantekeningen die ik maakte tijdens een lezing...En ik las boek nummer 20 van dit jaar uit: Terugkeer naar Atlantis van Hubert Lampo. Heerlijk!
's Middags was ik te gast op een heuse Participatiemarkt (diverse instellingen presenteren zich in het kader van de Participatiewet, met name gericht op mensen 'met een afstand tot de arbeidsmarkt'),
ging ik even naar de bank, haalde ik een paar bestelde foto's bij de Hema en haalde ik een pakje op dat volgens het briefje in de bus 'niet past in de brievenbus'.
No shit, Sherlock!
Na het uitpakken ziet het er ongeveer zo uit:(Een geweldig verjaarscadeau van al die vrienden en familieleden aan wie ik geld vroeg voor mijn verjaardag - in september - dat ik gebruikte voor de aanschaf van mijn nieuwe vervoermiddel.)
Daarna dronk ik een kopje koffie (met een koekje!) met een vriendin.
's Avonds stopte ik mijn nieuwe aanwinst in de oplader en hield ik mij vooral bezig met schrijven. Lekker rustig dagje dus weer!
Woensdag had ik buurvrouw Angélique even op visite en was ik zelf even op visite bij buurvrouw Hetty. Mijn bananen waren over tijd (beter je bananen dan je oma, toch?) dus maakte ik als toetje na het avondeten (spinazie met kip) pisang goreng.
Ook kocht ik nieuwe sloffen en was ik opgelucht nadat het na diverse vormen van protest gelukt was mijn schuld aan de gemeente van zo'n €7500 vrijwel te halveren. Er staat nu nog 'maar' €3600 open. Ach, vijf jaar lang afbetalen is een heel stuk fijner dan 10 jaar lang afbetalen. Toch? Fijn: er hoeft maar één meedenkende en meewerkende ambtenaar te zijn en het leven ziet er meteen wat vrolijker uit! Verder hield ik mij bezig met het kasboek van de hoofdstedelijke vrijmetselarij en ging ik vroeg naar bed. O, en ik bestelde een proefdruk van mijn eigen nieuwe verhalenbundel!
Donderdag maakte ik kennis met de vierde (of vijfde?) jobcoach die mij vanuit de gemeente is toegewezen. Het was erg gezellig! Hij bleek bijvoorbeeld een entertainment-collega van mij te kennen uit de tijd dat hij zelf nog wel eens op de planken stond. Ik sprak ruim twee uren met hem. Toen maakte ik deze foto in de buurt
en daarna ging ik thuis aan de slag want het is weliswaar geen rotzooi thuis maar mijn huis is 'in transitie'. Dat wil zeggen: het is een zooitje tot ik het heb opgeruimd. (Voor wie dat nog niet wist: ik ben ooit politicus geweest) Ik ben bezig met het omzetten van meubels en doe zelfs wat weg. Gewoon om wat meer ruimte te hebben en ook letterlijk af te rekenen met dingen uit mijn verleden. Maar natuurlijk zal ik nooit afstand nemen van mijn kinderen. Zelfs niet wanneer ik ze niet zie. Hier een oud stukje uit de tijd dat ze nog regelmatig alle drie bij mij waren. Nu ben ik alleen met mijn zoon. Ook leuk. Maar toch anders.
's Avonds was ik met een vriend en mijn vriendin te gast bij De Wereld Draait Door ('DWDD' voor fans. En voor het gemak). Veel gehoord en gezien, genoteerd en genoten! Natuurlijk werd in de uitzending ook gesproken over 'Stiekemgate', dat politieke akkefietje waardoor mogelijk een fractievoorzitter een jaar de bak in moet wegens het bewust schenden van het ambtsgeheim.
(Foto gemaakt tijdens de pre-show. Niet tijdens de uitzending natuurlijk!)
Live muziek kwam van Haevnen Janine Jansen
Vrijdag volgde ik een EMDR sessie en werd daar zó trillerig en rillerig van dat ik mijn wekelijkse bezoek aan de Voedselbank moest afzeggen. Ik kon gewoon even niets meer die middag. Na een nuttig dutje solliciteerde ik op vijf verschillende functies bij evenzovele bedrijven en oefende wat met mijn e-Wheel. Samen met mijn zoon bereidde ik het avondeten. Gezellig!
De avond stond ook bij ons natuurlijk in het teken van 'Parijs' en de verschrikkelijke gebeurtenissen aldaar. In een ander stukje zal ik daar mijn gedachten over laten gaan. Tijdens het kijken en luisteren naar nieuwsberichten verwerkte ik het laatste stuk van het kasboek van mijn maandagavond cluppie.
Zaterdag was ik nog een beetje brak omdat ik pas laat in slaap viel. Gelukkig heb ik van vrienden die in Parijs waren vernomen dat zij (relatief) veilig zijn. Overigens: erg niet, die aanslagen waarbij honderden mensen omkwamen in Libanon en Kenia. O, u heeft daar niets over gehoord? Da's raar! Dat gaat toch óók om onschuldige mensen die door terreurdaden om het leven zijn gekomen? Hoe dan ook: de postbode kwam met een pakje voor mij: de proefdruk van mijn nieuwe verhalenbundel! Nu eens niet romantisch maar absurd. Er zitten zelfs science fiction verhalen bij en verhalen die sommigen doen denken aan Hubert Lampo. Nu rustig doornemen op foutjes en ongelukjes, het aangepaste manuscript doorsturen en dan hier melden dat het boek te koop is! Hoera! U mag al beginnen met sparen: de papieren versie komt uit op €17,95 en het e-book kost slechts €7,95. Een gesigneerd exemplaar via mij bestellen kost (voor maar liefst 80 verhalen dus, he!) €20. Vooral vanwege de extra verzendkosten.
's Avonds incasseerde ik een cadeau van vrienden: zij namen mij mee naar Priscilla, Queen of the Desert; de musical (in Koninklijk Theater Carré) naar aanleiding van de gelijknamige film. Hilarisch! En een uitgelezen kans om Jason Donovan in zijn onderbroek te zien...;-) Hier een klein stukje uit de film:
Daarna dronken wij nog even een drankje.
O, en een oud collega stond er om het publiek te verwelkomen!
Zondag was ik even bij mijn moeder langs en daarna zou ik naar de markt gaan om mijn vriendin bij te staan maar er waren door een storm al een paar kramen omgewaaid dus leek het niet verantwoord er te gaan staan. In plaats daarvan werkte ik een groot deel van mijn takenlijstje af (een deel ervan was deze dag 'geheim' dus daarom geen schermafdruk van mijn lijstje deze week) En ik verstuurde een half dozijn e-mails en zo. Natuurlijk. Misschien was het wel omdat ik de avond ervoor én champagne én jenever had gedronken (Dat gaat niet samen. Zo blijven wij leren.) maar een stevige hoofdpijn noopte mij er vroeg in te gaan die avond.
Het lied van deze week is The New Stone Age van Orchestral Manoeuvres in the Dark:
O, en als u mij wilt helpen: hieronder fluit ik een liedje dat ik al dagen in mijn hoofd heb en ik kan maar niet op de titel en de artiest komen.
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Helmut Schmidt
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
We hebben hier samen even geluisterd. We weten het niet. We weten wel dat je je fluit moet stemmen, want op sommige plekken was het wel iets vals ;-) Natuurlijk heb ik het gehoord van al die andere landen, ik heb er mijn gedachte over.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Jeetje Terrebel, mensen schrijven weleens in reacties aan mij dat ze al moe worden van het lezen van mijn belevenissen en bezigheden, maar dat heb ik nu bij jou ook hoor! Je bent een bezig baasje!
BeantwoordenVerwijderenHet liedje herken ik ook niet ;-).
Groetjesss
Elke maandag weer ben ik hondsmoe als ik je blog bezoek, want wat heb je allemaal weer meegemaakt... jouw week zit precies boordevol hé, waar blijf je toch de energie vandaan halen én er nog een leuk deuntje bij te fluiten ook hihi?
BeantwoordenVerwijderenNog even dit over de recente gebeurtenissen in Parijs:
Nog geen jaar geleden riepen we in diverse betogingen wereldwijd: je suis Charlie. Veel heeft dat blijkbaar niet geholpen om de daders van dergelijke bloedige aanslagen tot inkeer te brengen.
Alleen vind ik het een beetje hypocriet dat de hele westerse maatschappij nu op de achterste benen staat, die aanslagen gebeurden en gebeuren immers nog elke dag in de ‘moslim’wereld.
Dus ook tegen de eigen geloofsgenoten wordt er gevochten, alleen omdat ze een andere strekking van de islam aankleven dan die van IS of Al Qaida.
Laat het wel wezen, dit is gewoonweg terrorisme met de bedoeling de hegemonie over de ‘mensheid’ te verwerven, niet alleen uit ideologisch standpunt, maar vooral denk ik zelf, om zich de rijkdommen van de wereld toe te eigenen.
...of ie ik het té simplistisch lieve Terrebel?
OT: proficiat hoor, de proefdruk is klaar en nu op naar het echte werk waar je hoop ik, veel van verkopen zal...
Een facebook heb ik niet maar ik kan me ook zo wel voorstellen wat je met een volle stoep bedoelt.
BeantwoordenVerwijderenDe vrijmetselarij heeft niet mijn belangstelling dus die link is ook al niet aan mij besteed.
Wat een vreemd vervoermiddel heb jij jezelf toebedacht, het lijkt me hoogstens geschikt om een paar flinke breuken mee op te lopen maar ik dat komt misschien alleen maar omdat ik heg niet ken. succes en hou je botten heel hé!