De dag van vertrek was bijna aangebroken
en inmiddels was hij behoorlijk zenuwachtig.
Zou het allemaal wel goed gaan?
Gelukkig voelde zij zijn spanningen
en haar kundige handen masseerden die weg.
Deels althans.
De bus was op tijd en de groep
begon zich te verzamelen.
Hij genoot van het optimistisch nerveus geroezemoes
en stelde zich voor als hun gids.
Hij had zich maandenlang voorbereid
door oude geschriften te lezen over de geschiedenis
van het gebied waar hij deze mensen
doorheen zou leiden.
Hij toonde zich zelfverzekerd
maar maakte zich over één klein dingetje
een beetje zorgen:
Hij was er zelf nog nooit geweest.
=====================
Meer lezen? Mijn auteurspagina
UNIEK: u kunt de handgeschreven versie van dit verhaaltje winnen! Ik stuur het dan via ouderwetse post ('snailmail' volgens de nieuwste generaties) naar u toe.
Deel de link naar dit verhaal op social media en laat mij dat weten.
Verhoog uw kansen door te vertellen waarom juist u dit verhaal moet winnen.
Heel veel succes!
Ach, ministers van defensie die nooit gediend hebben blijken óók alle beslissingen te kunnen nemen en ministers van volksgezondheid zónder een zorgopleiding weten blijkbaar prima hoe het er in de zorg aan toe gaat, moet kunnen dus!
BeantwoordenVerwijderenHij gaat er tenminste nog naar toe. Ik ken mensen met een mening, die nog nooit in een bepaald land zijn geweest...
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Ja, ergens nooit geweest zijn vind ik het leukste, en dan goed voorbereid maar toch niet alles vastplannen, maar gaandeweg zien.
BeantwoordenVerwijderenOoo lieve Terrebel, dit knap verhaal is precies op het lijf van mijn Lefla geschreven! Had je hem in gedachten dan toen je dit verzon? Daar ben ik wel benieuwd naar hihi.
BeantwoordenVerwijderenFijne zondag jongen, het weekend zal wel weer boordevol voor jou zitten, maar dat lezen we morgen dan wel hé.
Sorry, ik kan niet meedoen met de wedstrijd want ben buiten op mijn blog, op geen andere sociale media actief. Wel een leuk initiatief hoor!