Geholpen worden? Graag! Anderen helpen? Eh...

Natuurlijk waren ook wij ietwat teleurgesteld toen gisteren het Nederlands elftal door Argentinië werd uitgeschakeld tijdens de halve finale van het wereldkampioenschap voetbal. Natuurlijk is het maar een spelletje maar dan wel een spelletje waar miljoenen mensen van genieten, troost uit halen, hoop op een beter leven en bovendien is het een industrie die heel veel mensen aan werk helpt en waarin belachelijk veel geld omgaat.

Maar het leven gaat door.
Zo lijkt mijn belasting-akkefietje opgelost, al ontving ik vandaag welgeteld twee schriftelijke reacties van de Belastingdienst op mijn bezwaarschrift. Beide met daarin een andere uitslag (Volgens de ene medewerker is mijn bezwaarschrift gegrond verklaard maar volgens de andere niet.) dus morgen maar weer even bellen....

Het was eerst niet mogelijk maar toen ik er een stukje over schreef en de betrokken medewerkers met naam en toenaam noemde en het stukje verspreidde via sociale media bleek er opeens heel veel mogelijk en was de oplossing in luttele minuten een heel stuk dichterbij. Jammer dat het zo moest. Maar ja, als medewerkers van een overheidsinstelling doelbewust klanten misleiden en hun werk niet doen, dan maak ik daar - na enkele waarschuwingen - melding van bij hun superieuren: de burgers die hun salaris betalen.

Wel jammer dat uit onderzoek keer op keer blijkt dat die burgers ontzettend dom maar vooral onwetend zijn. Zie bijvoorbeeld: http://www.telegraaf.nl/dft/nieuws_dft/22831174/__Kosten_EU_zwaar_overschat__.html

Het is heel logisch dat de overheid burgers niet vertrouwt. Om in aanmerking te komen voor de een of andere toeslag, korting of kwijtschelding moet men dan ook bijna altijd vrijwel het gehele hebben en houwen aan bankafschriften, huurcontracten, service overeenkomsten en wat dies meer zij inleveren. Op papier. Want de overheid doet nog niet aan digitaal. Terwijl het inmiddels vrij lastig is als burger om banken ervan te overtuigen dat overheidsdiensten digitale kopieën van bankafschriften vaak weigeren te accepteren. Lastig.

Maar hoezo 'logisch' dat de overheid de mensen niet vertrouwt? Welnu: bij de overheid werken mensen en van nature vertrouwen mensen anderen zoals zij zichzelf vertrouwen. Dat de overheid burgers wantrouwt betekent dus heel eenvoudig dat de mensen die er werken zelf zeker zouden frauderen, indien daartoe in de gelegenheid.

Niets menselijks is hen vreemd...

De burger zelf is ook niet geheel onschuldig: die vindt bijvoorbeeld dat 'wij' recht hebben op ettelijke miljoenen euro's aan subsidie uit 'Europa' om de fietspaden in Eindhoven mee op te knappen (Geld dat burgemeester en wethouders van Eindhoven vervolgens in het geheel gebruiken om letterlijk in de grond te stoppen van het nieuwe PSV-stadion.) maar wij klagen steen en been wanneer de overheid besluit om de bevolking van Soedan te helpen met 5 miljoen euro aan financiële steun (maar gezamenlijk besteedden wij afgelopen jaar drie miljoen euro aan het kopen van virtuele muntjes in het computerspelletje Candy Crush. Ik bedoel maar.). Wat een absoluut schijntje is vergeleken met de gelden die Nederland cadeau kreeg van diverse buitenlanden bij diverse rampen. Zo hielp de bevolking van België ons om De Grote Watersnoodramp te boven te komen en spendeerde de bevolking van Canada (en Canada niet alleen) vele miljoenen dollars (én mensenlevens!) om ons te helpen nadat wij onder de voet waren gelopen door Hitler en zijn trawanten.

Met die hulp waren (en zijn) wij blij maar is het ónze beurt om ánderen te helpen dan houden wij liever de hand op de knip, hypocriet als wij zijn.

Het pleonasme van de dag is: een traditioneel volkslied

Het cadeautje van vandaag komt via zeer gewaardeerd collega-weblogger Di Mario en roept de vraag op: waren wij eerlijk tegenover onszelf en de wereld voordat Facebook bestond?


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Menno Buch