Ik was er even niet

Tijdens het omkleden voor een act, gisteravond, zag en hoorde ik via de televisie hoe 'Fans' van Ajax zich vreselijk misdroegen aan het begin van de bekerfinale tegen Pec Zwolle. Zij scandeerden verschrikkelijke leuzen en waagden het bommen naar het veld te werpen. Richting hun eigen doelverdediger notabene! Een grote schande natuurlijk en de hoop is dat de daders snel worden gepakt en in de gevangenis worden geworpen. De enige die dat erg zal vinden is bierfabrikant Heineken...

Donderdagavond, anderhalve week geleden, spraken een paar van zijn docenten met mij over mijn zoon; met de vakken Latijn en Frans heeft hij wat moeite maar met de Bèta vakken springt hij er uit en bovendien is hij erg prettig in de omgang, zo bleek. Toch fijn om te horen! 's Avonds mocht ik met vriendin Ankie (en dankzij vrienden Heidi en Pui nagenoeg gratis!) genieten van een concert van Anne Clark.

Mocht u zich afvragen waar u die naam van kent: hier een liedje dat wellicht herinneringen oproept:

De afgelopen week heb ik niet gereageerd bij collega-webloggers. De reden daarvoor is simpel: wij waren op een plekje in de wereld met nauwelijks elektriciteit en slechts sporadisch internet-contact. Uiteraard heeft u nog een volledige fotoserie van mij tegoed maar hier een heel klein voorproefje:

Geen warm water dus om jezelf op te frissen maak je gebruik van de inhoud van een regenton en als je het wassen beter wilt aanpakken spring je in een beek op anderhalve kilometer lopen waar het water ongeveer twee centimeter koud is. Bij het wroeten in de aarde (in ruil voor korting op de overnachtingen kun je klusjes uitvoeren) vond ik een antieke potscherf! Maar vooral omdat dat leuker klinkt dan 'ik vond een stukje blauw keramiek van een ontzettend lelijke vaas uit de Jaren'70.

In dat niemandsland hielden wij ons bezig met houthakken, wandelen, slapen, eten (de openlucht pizza bak oven deed het weer prima!), het ontwortelen van een stuk land en lezen. Sorry van Zoran Drvenkar is boek nummer 11 van dit jaar en is een intrigerende 'whodunnit'. Erg spannend maar ook wel verwarrend. Moeders zijn (soms) loeders van J. Verhulst is boek nummer 12 van dit jaar en geeft een overzicht van verschillende types moeders en probeert een verklaring te geven waarom sommigen van hen toch zulke loeders zijn. Herkenbaar. Niet vermakelijk. Wel eerlijk. Naar weetje uit dit boek: in de meeste gevallen van incest tussen vader en dochter kiest de moeder uiteindelijk partij voor haar partner. En dus niet voor haar kind! Al dan niet onbewust kiest de vrouw er meestal voor om degene te beschermen met wie zij de rest van haar leven moet doorbrengen en die haar beschermt en van geld voorziet. De misbruikte dochter gaat waarschijnlijk tóch snel het huis uit dus daar heb je niets aan...

Met mijn dochter bezochten wij de open dagen van de Esperanza en de Rainbow Warrior, de Greenpeace schepen die momenteel in de Amsterdamse haven liggen. Omdat mijn vriendin actievoerder voor hen is geweest mochten wij meedoen met het personeelsfeestje die avond!

Vrijdagmiddag maakten wij na onze vakantie een tussenstop bij het vakantiehuis van mijn schoonvader en diens vrouw en 's avond stopten wij even in Sint Niklaas, België waar ik die nacht mocht werken in een nachtclub. Zaterdagmorgen lagen wij om een uurtje of half zes in bed waarna de wekker om negen uur ging om aan te geven dat het tijd was mijn dochter op te halen. Met haar en mijn zoon hadden wij het weer erg gezellig. Ook de volgende middag bij mijn moeder waar wij ook mijn broer met aanhang zagen bij de traditionele Paaslunch nadat wij thuis al genoten van een Paasontbijt:

Die middag moest ik helaas vroeg weg om te werken in Raamsdonk en ook straks mag ik weer aan de bak. Ditmaal in Made. En zo zien ik en mijn collega's er dan uit:

De afgelopen week stonden wij stil bij het overlijden van passagiers van een veerboot in Zuid-Korea, Frits Thors, Gabriël Garcia Márquez en Mimi Kok.