vrijdag, mei 10, 2013
Zijn beste Vriend (Een verhaaltje)
Naar aanleiding van mijn blogstukje van gisteren schreef ik onderstaand verhaaltje:
====================
Iedereen in de buurt kende hem. Als de wat zonderlinge man die 's nachts de stoep schoonmaakte.
Met stoffer en blik.
Nieuwe buren hadden geklaagd dat het zo'n rommeltje was in het portiek en de kleren van de buurman stonken. Ja, hij was wat apart en in een keurige maatschappij mag je dat natuurlijk niet zijn.
Daarom werd nu zijn huis leeggeruimd en moest hij naar een verzorgingshuis.
Alles wat is verzameld in een mensenleven verpakt in een kamertje van drie bij vier.
Te voet bracht hij zijn dierbaarste bezittingen naar zijn laatste woonplek, twee kilometer verderop;
een koffergrammofoon met een stapel oude jazzplaten, een op straat gevonden hotelstoel, een bijzettafeltje en het koffiekopje waar zijn vriendin vroeger uit dronk.
Ook kwam hij nog even dag zeggen tegen een buurman van wie hij de voornaam niet kende. Zijn beste vriend.
=================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel
Het leven in en paar zinnen, mooi
BeantwoordenVerwijderenAls die maar heel stil werkt, mag hij hier ook blikken en stofferen.
BeantwoordenVerwijderenJij wist inderdaad in die paar zinnen een heel leven te gieten, wat knap van je!
BeantwoordenVerwijderenOT: bedankt voor je lieve blijken van medeleven hoor en maak er een fijn weekend van hé lieve Terrebel!
mooi verhaal, naar wat ik eerder las uit het leven gegrepen.
BeantwoordenVerwijderenLaten we maar hopen dat hij er toch z'n draai kan vinden.
BeantwoordenVerwijderenJammer toch, ieder wil uniek zijn, maar ben je het word je door de maatschappij als apart uitgemaakt. En dat vinden we niet leuk. Aparte mensen.
BeantwoordenVerwijderenLove As always
Di Mario