dinsdag, april 09, 2013
Eten
De Verrekijker van Kees van Kooten is boek nummer vier van dit jaar en is scherp, geestig en ontroerend. Net als de schrijver ervan. Van een triviaal feitje weet hij een ontroerend verhaal te maken. Erg knap! Misschien dat op een dag een boekje van mij naast een boekje van hem komt te liggen maar voorlopig zit het dagelijks leven behoorlijk in de weg van een carrière als schrijver...;-)
Gisteravond was ik nog wat moe van het afgelopen weekend en het kantoorwerk diezelfde middag. Daarom hield ik het rustig met een potje strijken, een potje schaken en een film kijken (Robin Hood) met m'n zoon. Gewoon, een vader en zoon avondje. Vandaag mocht ik weer opkomen voor de wekelijkse allergieprik en een paar uurtjes op kantoor zitten. Omdat ik dat doe voor een stichting wordt dat gezien als vrijwilligerswerk. Toch levert het mij een paar tientjes op.
Er is voldoende geld in de wereld om elke wereldburger van ongeveer 1200 euro per maand te voorzien. Maar waarom hebben dan zoveel mensen vrijwel niets? Heel simpel: omdat enkele honderden mensen absurd veel willen hebben. Alsof je met 3 miljard euro op de bank gelukkiger zou zijn dan met 2 miljard. Ondanks die paar honderd egoïsten zou er toch nog voldoende geld over moeten blijven. Maar waar is al dat geld dan? Welnu, voor een groot deel is dat hier.
Voor al die miljarden zouden die ultra rijke mensen bijvoorbeeld de bevolking van Syrië kunnen helpen maar verreweg de meeste miljardairs hebben andere prioriteiten. 'Anderen helpen' staat niet erg hoog op hun takenlijstje. Maar als de Nederlandse overheid al dat geld dat illegaal staat geparkeerd op de Maagdeneilanden zou terugvorderen zouden er voorlopig geen bezuinigen nodig zijn. Maar helaas staat onze regering niet erg bekend om het aanpakken van zeer vermogende mensen die zich crimineel gedragen.
Jammer dat Syrië niet bekend staat om haar enorme olie-export. Anders zouden VN-soldaten onder aanvoering van Amerika al lang hebben ingegrepen!
Om diezelfde reden is het jammer dat auto's doorgaans niet rijden op broccoli-sap. Was dat namelijk wèl zo, dan was Nederland - als grootste broccoli exporteur ter wereld - al lang 'bevrijd' van het juk van haar overheid. Duizenden Nederlanders waren dan al gevlucht naar buurland Duitsland om daar de baantjes in te pikken van hardwerkende belastingbetalers of om van een uitkering te leven omdat ze geen baan krijgen omdat ze de taal niet spreken. Want zo gaat dat met 'buitenlanders' waar ook ter wereld: zij pikken de baantjes in van de lokale populatie óf zij zijn te lui om te werken.
Natuurlijk werkt ook u voor uw geld. Of u heeft ervoor gewerkt. Daarom kunt u het ook best verantwoorden dat u niet hoeft te bezuinigen. Voor maar een euro'tje meer is de kipfilet al voor u in blokjes gesneden...dat scheelt u toch al gauw 20 hele seconden! En trouwens, wat is nu een euro'tje? Welnu: een gezin in Mali kan daar een week van eten.
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Margaret Thatcher
Ik snij kip liever zelf. Die euro kan ik beter ergens anders voor gebruiken. En een avondje met je zoen is ook wel eens heel belangrijk. Dat zouden ook meer vaders moeten doen.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Tja, de wereld zit vol met een paar honderd egoïsten. En trouwens, ook armen kunnen verdomt egoïstisch zijn,
BeantwoordenVerwijderenJe kunt er zo verdomd weinig aan doen. Een paar mensen bezitten de hele wereld en zijn beslist niet van plan te delen.
BeantwoordenVerwijderenIk moet het nog lezen, nu heb ik wel andere boeken van hem gelezen. En dan lig je echt dubbel van herkenningen.
BeantwoordenVerwijderenIk verwacht dat ze mij voor het volgende jaar vragen.
ik snij helemaal geen kip.. ik ben vegetarier...
BeantwoordenVerwijderenInderdaad, het geld zit in de belastingparadijzen en komt niet terecht bij mensen die het nodig hebben. Ik denk dat superrijken gewoon geen voeling meer met de anderen hebben, ze zijn net als Marie-Antoinette die zei: "Heeft het volk geen brood meer? Dan moeten ze maar croissants eten"....
BeantwoordenVerwijderenMaar laat het eventjes niet aan je hart komen lieve Terrebel en van de lente genieten die blijkbaar eindelijk in het land gekomen is. Ook al is ze nat, het wordt toch al wat warmer hé?