Samen met haar had hij zich erop verheugd de zon in de zee te zien zakken.
En de zon stelde hen niet teleur.
Majestueus langzaam reisde de vuurrode bol de toekomst in met een snelheid van één minuut per minuut.
Nog even, dan zou het water sissen en verdampen.
Maar dat gebeurde niet.
Toch doofde de zon. Langzaam.
Terwijl het vuur in zijn hart haar langzaam koud geworden lichaam verwarmde.
