Hoe kon het gebeuren dat hij, als dichter, nu struikelde over woorden die hij zo vaak had gebruikt? Woorden die keer op keer het beoogde effect hadden gehad?
Hij kon zelfs niet helder nadenken en achteraf gezien was duidelijk waarom: hij was bedweld geraakt door haar geur en gehypnotiseerd door de woeste levenskracht die zij op hem projecteerde via haar ogen.
In haar nabijheid kropen zijn coherente gedachten weg in het hoekje van zijn brein dat hij vroeger reserveerde voor de geheimpjes die hij had als kind.
Pas als zij was verdwenen uit zijn blikveld trok de mist in zijn hoofd langzaam weer op. Maar het voelde goed. Heel goed. Misschien wel tè goed; indien hij niet oppaste zou zij op hem kunnen inwerken als een drug.
Maar o God, hoezeer verlangde hij ernaar om aan haar verslaafd te raken!
Heerlijk kort weer. Ga ik morgen ook even doen.
BeantwoordenVerwijderenKleine kut flikker
BeantwoordenVerwijderenDat is wel een zeer ernstig geval, iemand die graag verslaafd raakt!
BeantwoordenVerwijderenEen (kort) verhaal dat rààkt Terrebel!
BeantwoordenVerwijderenMaar o, wat lees ik in je reactie, heb je nog steeds pijn? Ik hoop dat de prijnvrije momenten weldra tot de meerderheid behoren... sterkte!
Oei, zou hij wel beseffen dat de invloed van drugs vaak niet zo gewenst is...? Hihihihi
BeantwoordenVerwijderenKort en krachtig en zoveel zeggend.
BeantwoordenVerwijderenMooi heel mooi.
aan liefde; wie wil daar niet verslaafd aan zijn, want dat is echt een natuurlijke drug
BeantwoordenVerwijderenSommige vrouwen zijn de moeite om verslaafd aan te geraken. Alleen het afkicken valt soms tegen :D
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven Ter
breek me de bek niet open...
BeantwoordenVerwijderen