Zij lag op haar rug naar de sterren te kijken en vroeg zich af waar ze vandaan kwam.
Ooit had iemand haar een naam gegeven maar die was ze al lang vergeten.
Ze wist nog dat zij wachtte. Maar waarop? Intussen genoot zij van haar dromen en fantasieën.
Vage herinneringen verontrustten haar maar nooit voor lang.
Gedachteloos speelde zij met het kleine object dat ze altijd binnen handbereik had. Het bood haar troost.
Jaren gingen voorbij en aan eten komen werd steeds moeilijker maar zij was tevreden.
In haar eigen kleine wereld was zij alles.
Toen men haar verbleekte botten vond vroeg men zich af waar ze vandaan kwam en of haar ooit een naam was gegeven