Weekend

Op dit foto'tje was m'n zoon nog klein, lief en schattig, zo met z'n zussie op schoot...























Hier zien we diezelfde jongedame 8 jaar later. Namelijk op een barbecue, afgelopen zaterdag. Vriend Erwin geniet ook.
















De Ferman en Noah, de zoon van vriendin Thura die slegs enkele uren in leeftijd verschilt van dochter Eva waren ook aanwezig bij diezelfde barbecue:





















De volgende dag gingen wij lunchen bij m'n moeder, hier ook op de foto:
















Na de lunch gingen wij naar het Vondelpark en op deze foto zijn wij al vlakbij de Vondelkerk:






















Hier ziet U dochterlief tegen een prachtige wolkenlucht:





















Door de hele stad staan tegenwoordig kunstzinnige olifanten:






















De band speelde gezellige muziek op de Uitmarkt:

















Broer en zusjes vermaakten zich:





















Hier waren m'n zoon en ik bijna thuis...

Vaste klant (een verhaaltje)

Hij werd wakker met Lily Allen. Althans met haar muziek. Zijn beste vriend zat op de bank te gniffelen om uitspraken van Midas Dekkers. Een jongedame merkte dat hij wakker was geworden en kwam bij hem zitten om zich voor haar ingewikkelde rekensommen te laten uitleggen. Intussen zat een jongeman hardop te lachen om de verrichtingen van een tekenfilmfamilie die hij bekeek op de laptop. Gezamenlijk togen zij naar oma om aldaar de lunch te nuttigen alvorens te genieten van de sfeer in een groot hoofdstedelijk stadspark. Een jong vogeltje hield zich met moeite staande temidden van een groepje soortgenoten terwijl een jong mensenkoppel elkaars lichaam verkende.

Gisteren ging het er ook al zo gemoedelijk aan toe tijdens een barbecue op het erf van een tuinhuis aan de rand van de stad waar prettige mensen genoten van prettig voedsel en elkaars gezelschap. Later op de avond -de kinderen waren reeds naar bed- was een ander soort gezelschap hun deel. Er was een dame die voordeed hoe men in de jaren'20 in Amerika publiek vermaakte in kleine nachtclubs en er was zelfs een aardige jongedame die zich ontdeed van enkele van haar kledingstukken op de maat van een bekend stukje muziek. Een drankje op het geluk dat het leven biedt werd genuttigd in een nabijgelegen etablissement en met een meer dan tevreden gevoel werd de rust van de nacht opgezocht.

De band speelde vandaag "Cowboy Billie Boem" en de twee zusjes hadden pret voor...twee. De ijsjes werden verkocht door de dame voor wie iedereen de status heeft van vaste klant.

Morgen een fotoverslag...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Henk van Ulsen en Edzo Toxopeus

Kennen

Dat is weer hééél toevallig allemaal...komt er een onderzoek naar wat er is misgegaan met de aanbesteding van de inmiddels beruchte Noord-Zuidlijn, zijn zomaar opeens allemaal belangrijke papieren "zoek". Ik had echt niet verwacht dat dat zou gebeuren. Papieren waaruit zou kunnen blijken dat de gemeente zwaar heeft geblunderd wil je als gemeente toch zo snel mogelijk kunnen overhandigen aan de betreffende onderzoekscommissie én in de openbaarheid brengen?

Ik had ook niet verwacht dat het goedlopende Apple-produkt de iPhone zou kunnen ontploffen maar toch is dat al meerdere malen gebeurt. Volgens een woordvoerder van het bedrijf staan al die tientallen gevallen op zichzelf en is er niets mis met het produkt. Behalve dan dat het kan ontploffen...Ik ken bommen die goedkoper zijn dan de paar honderd euro die Apple ervoor vraagt. Maar goed.

Mijn mobiel is de Nokia N93 van een paar jaar oud. Op dit weblog en hier en hier heb ik al'ns laten zien dat er ook foto's en zelfs filmpjes mee gemaakt kunnen worden. Natuurlijk kan er ook mee worden gebeld en ge-sms't. Sinds een paar dagen blijkt dat ik er ook mee kan internetten en zelfs foto's mee op internet kan publiceren.

Voor wie geen zin heeft op de link te klikken is hier de foto die vanmorgen werd gemaakt tussen de opnames door voor een reclamefilmpje, in opdracht van een stel derdejaars-studenten van de filmacademie:

(Ik ben niet die lange jongeman...)

Gisteren even opgepast op het zieke zoontje van de buurvrouw en heerlijk gegeten bij een lieve vriendin. Vandaag -behalve dus dat proef-reclamefilmpje opgenomen- dezelfde jongeman van lunch voorzien en staan koken bij m'n moeder vanwege een picknick morgen om vervolgens m'n zoon uit te horen over zijn twee daagse-schoolreis waar hij vandaag van terugkeerde; "Hoe was't?"-"Leuk."

Uiteraard vandaag en gisteren weer de nodige bekenden op straat tegengekomen, evenals op de festivals in Ruigoord en IJburg waar ik bij aanwezig was in de afgelopen weken. Een oud-collega van zo'n 10 jaar geleden, diverse buren en ex-buren, een fotograaf die mij ongeveer 20 jaar terug op de korrel nam, etcetera...De ellende is dat zij mij stuk voor stuk herkennen maar ik diep in mijn geheugen moet graven om maar een idee te krijgen waar ik iemand van ken. Vaak herken ik wel een bepaalde blik in de ogen, een oogopslag, een lichaamshouding, een stopwoordje maar vervolgens kan ik de persoon niet plaatsen: Een ex-collega, de glazenwasser, een vroegere schoolgenoot, een voormalig buurvrouw? Gelukkig zie ik het vrij snel wanneer het een oud-geliefde betreft maar verder...

Hoe is dat bij U? Komt U wel eens iemand tegen die U blijkt te kennen maar bij wie U zich afvraagt:"Moet ik jou kunnen kennen?"

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Ted Kennedy

Dag (Een verhaaltje)

Terwijl hij las dwaalden zijn gedachten af. Naar haar. Altijd naar haar. Hij herinnerde zich haar ogen. De combinatie van kleur, formaat, stand en natuurlijk blik is bij iedereen anders. Daaraan kon je mensen herkennen, hoeveel jaren er ook verstreken waren sinds de laatste ontmoeting.

Als hij zich even concentreerde kon hij haar geur oproepen. Hij hield van die lucht, die mengeling van haar favoriete parfum en de geuren van de afgelopen nacht.

Hij realiseerde zich dat hij onbewust het hoofdstuk had uitgelezen en moest twee bladzijden terug lezen om te zien waar het boek ook alweer over ging. Hij voelde zich bijna betrapt. Alsof iemand had ontdekt dat hij het verhaal en de auteur respectloos had behandeld.

Het vrolijke deuntje van de telefoon bracht hem terug naar de waan van de dag.

The Hospages

André Rouvoet wil de kinderbijslag verlagen voor mensen wier kinderen op een plek wonen waar de kosten voor levensonderhoud lager liggen. Betekent dat dat er voortaan minder kinderbijslag gaat naar inwoners van Ommen bijvoorbeeld of juist meer naar ouders wiens kinderen in Londen wonen? In Ommen zijn de huizen stukken goedkoper dan in Amsterdam of Utrecht. Ook betalen mensen daar minder voor een ID-pas voor kindlief om maar iets te noemen.

Maar ik woon in De Grote Stad en betaal dus meer voor m'n woongenot en gemeentelijke heffingen. Helaas pindakaas.

Dat laatste is absoluut geen grappige opmerking. Verre van zelfs. Toch is er bijna niemand die niet even glimlacht wanneer een ander dat zegt:"Helaas pindakaas". Waarom lachen wij eigenlijk? Het zal wel iets met genetica van doen hebben maar toch...Waarom is het grappig om iemand te zien uitglijden en hard vallen? Misschien heeft die persoon zich wel pijn gedaan en dat is toch helemaal niet grappig?

Het is toch gewoon een enorme stommiteit wanneer een buurthuis posters laat drukken met "Kunt U niet lezen of schrijven? Volg dan een cursus lezen en schrijven bij ons buurthuis." Zelf moest ik hardop lachen toen ik voor een vriend een verse computer installeerde en voordat ik meer dan de monitor aansloot controleerde of-ie't wel deed en de opmerking op het scherm verscheen "Could not detect keyboard. Press Esc to quit or ENTER to continue". Je zou je moeten ergeren om zo vele domheid wanneer in de papieren handleiding bij je internet-abonnement staat "Bij problemen met Uw internet-verbinding kunt U contact opnemen met de helpdesk via http://www.naamprovider.nl/helpdesk". Laatst nog was er een collega weblogster die de melding zag:"Bent U Uw e-mail wachtwoord kwijt, klik dan hier om een nieuwe te ontvangen per e-mail." Blijkbaar wordt over veel dingen nagedacht. Maar niet goed. En blijkbaar vinden wij die blunderende idioten grappig.

Mijn theorie is echter dat lachen een historisch gegroeide methode is om de tanden te laten blikkeren met de onuitgesproken mededeling:"Doe nog'ns zo iets en ik scheur je aan stukken en vreet je op." Dat lijkt mij logischer dan te denken dat wij het grappig vinden wat ons allemaal

overkomt. Lekker zwart/wit gesteld weer, niet?

Overigens (en zeker niet grappig bedoeld): omdat niemand (publiekelijk in elk geval dan toch) op mijn vraag van gisteren reageerde, hierbij nogmaals: Is U door Uw ouders wel eens iets verboden? En, hielp dat?

Voor de liefhebbers: Hier twee foto's van deze weblogger in actie tijdens een feestje afgelopen zaterdag:

Meer foto' kunt U zien op The Hospages.

Niet

Wij hadden een relaxte dag: M'n zoon haalde z'n boeken op van school en fietste later z'n folderwijk en ik verrichte wat huishoudelijke taken zoals planten watergeven en een was draaien en dergelijke. Verder kwamen er twee buurvrouwen (niet tegelijk) op visite en verliep de dag zonder noemenswaardige incidenten.

Eén incident op één strandfeest en meteen gaan er stemmen op om alle strandfeesten te verbieden. Typisch Nederlands, zo'n reactie. In Brazilië denkt men er gelukkig anders over. Anders zou het eerste carnaval in Rio de Janeiro meteen het laatste zijn geweest nadat er in het feestgedruis mensen waren omgebracht. Het is nu eenmaal een feit: overal waar veel mensen op een kluitje staan zijn er mensen die agressief worden. In het geval van Hoek van Holland richtte die agressie -gevoed door alcohol, moedwil en warm weer- zich tegen een handvol gewapende agenten. Die raakten uitiendelijk in paniek, losten waarschuwingsschoten en vuurden uiteindelijk met scherp. Ik kan ze dat niet kwalijk nemen; als ik ergens met een groepje van 5 vrienden of collega's sta en een paar honderd agressieve dronkelappen maken duidelijk dat zij mij levend willen villen gebruik ik elk wapen dat ik in handen kan krijgen. Natuurlijk.

Hoe erg dit ook allemaal is voor ooggetuigen en met name voor de nabestaanden van de 19-jarige jongeman die omkwam doordat er een groep mensen op uit was om heibel te schoppen op Sunset Grooves maar ook in mijn ogen heeft de politie correct gehandeld en zijn het met name de agenten die hulp nodig hebben.

Ook zeezeilster Laura Dekker heeft hulp nodig. Prima dat de Raad voor de Kinderbescherming naar voren treedt als "De Grote Kinderbeschermer" maar ik vraag mij serieus af of Laura beter af is als de Raad haar ouders van haar afneemt. Is de Raad er oprecht op uit om Laura te helpen of is het weinig meer dan een kwestie van image-building?

Heb ik een idee voor een oplossing? Wat dacht U van deze: De Kinderbescherming huurt een bekende zeezeiler in om langszij met Laura mee te varen om zo een oogje in het zeil te kunnen houden. Tegelijkertijd kan hij (of zij) natuurlijk de jongedame wat huiswerk-ondersteuning bieden via mega-, tele- of semafoon. Dankzij een wereldwijd netwerk van satellieten kan Laura gewoon les krijgen en huiswerk maken via internet. Zoals ook kinderen die langdurig in een ziekenhuis verblijven dat ondervinden. Het reilen en zeilen (pun intended!) aan boord van haar boot kan aan de 13-jarige avonturierster zélf worden overgelaten.

Overigens: Haar ouders hebben wel degelijk hun dochter ontraden de gevaarlijke tocht te ondernemen maar anderszijds zijn er ook ouders die hun kind ontraden alcohol, tabak of andere drugs te gebruiken. Maar als het jongmens het toch per sé wil, dan hou je dat echt niet tegen. Als ouders kun je weinig meer doen dan je kinderen wijzen op de gevaren van bepaalde acties want van verbieden is nooit iemand iets wijzer geworden. Is U door Uw ouders wel eens iets verboden? En, hielp dat?

Onlangs las ik een interessant artikel dat verklaarde dat mensen lui worden van hulp krijgen. Zo kunnen veel gehandicapten veel meer zelfstandig doen dan mensen in hun omgeving vaak denken. Gun ze dan ook die eigenwaarde en laat ze die dingen lekker zelf doen! Hetzelfde gaat op voor ontwikkelingshulp. Zeg nu eerlijk: Als U kon kiezen tussen maanden lang 12 uren per dag zwoegen in de brandende zon voor een opbrengt van 5 kilo graan of anderzijds een paar weken wachten in de schaduw van je hut tot er een zak van 20 kilo graan uit de lucht komt vallen...wat zou U dan kiezen?

Sterker nog: Het is een nobel idee om mugggen-netten te verschepen naar Afrika als voorzorgsmaatregel tegen malaria. Maar daarmee maak je de lokale netten-maker werkloos en bovendien -als de netten over een paar jaar aan vervanging toe zijn- blijven de inwoners van het land in kwestie afhankelijk van buitenlandse hulp. Mogelijke oplossing: het verstrekken van een micro-krediet aan de lokale nettenmaker zodat die zijn zaak kan uitbreiden, meer netten kan facriceren, meer lokale nettenvlechters kan aannemen, een bakfiets kan kopen, meer netten aan meer mensen kan verkopen waardoor minder mensen sterven na een beet van de malariamug en de netten-maker kan verder binnen een paar jaar de lening volledig kan aflossen. Iedereen blij. Toch?

Nou nee. Niet de mensen die willen dat de ontwikkelingslanden afhankelijk blijven van westerse hulp in bijvoorbeeld de vorm van tractoren, geld en voedsel. En niet te vergeten: wapens. Arme mensen zijn nu eenmaal eerder geneigd geweld te gebruiken om uit hun situatie te ontsnappen. Zodra mensen voldoende eten hebben en redelijk gezond zijn zijn ze tevreden en willen ze niet meer anderen doodschieten om aan meer eten te komen. Simpel, niet?

De link van vandaag is naar de plek op het web waar een bevriende fotograaf foto's heeft geplaatst van het Burlesque Freakout "It's circustime!" feestje van afgelopen zaterdag in het Rozentheater in Amsterdam. Ondergetekende is gespot in maar liefst 7 plaatjes op de betreffende pagina. Ontdekt U mij in meer of minder foto's?

Samenwerken

Had gisteren een bijzonder leuke dag. Eerst mocht ik een vers bruidspaar in de maling nemen en daarna met diverse acts optreden tijdens een Burlesque-feest in het Rozentheater in Amsterdam met als thema "It's circustime!" Gewoon een avond (en nacht) onvervalste pret en plezier in het gezelschap van bijzonder fijne mensen. Urenlang geen ellende aan het hoofd is wel eens lekker maar toch kan niet ontkent worden dat er helaas veel ellende is in de wereld.

Elk jaar komen ongeveer 100 jongelui van onder de 19 om in het verkeer, doorgaans bij het fietsen van of naar school. En hoeveel kinderen sterven elk jaar tijdens een solo-zeiltocht om de wereld? Precies nul. Eigenlijk zouden alle ouders die hun kind met de fiets of brommer naar school laten gaan vervolgd moeten worden want deelnemen aan het verkeer blijkt levensgevaarlijk!

Toch wil de Raad voor de Kinderbescherming de ouders van de 13-jarige Laura uit de ouderlijke macht laten zetten omdat zij hun dochter steunen in haar plan om de jongste solo-rond-de-wereld-zeilster te worden.

Natuurlijk is in je eentje rond de wereld zeilen gevaarlijk maar zeker niet gevaarlijker dan het hebben van bijvoorbeeld een als agressief bekend staande stiefvader en labiele moeder.

Indertijd wist diezelfde Raad van de Kinderbescherming van de gevaarlijke situatie in het gezin van Rowena Rikkers maar besloot de zaak "nog even aan te zien". Het resultaat? Rowena raakte bekend als "Het meisje van Nulde" en haar vier-jarige lichaampje werd in delen teruggevonden op verschillende locaties in den lande. De Kinderbescherming kon officieel niets worden verweten.

Natuurlijk moet Laura de reis om de wereld worden ontraden en lekker eerst haar school afmaken. Maar kan de ouders worden verweten dat zij voor het geluk van hun dochter gaan? Er zijn voldoende mogelijkheden voor onderwijs aan boord (Het zogeheten "e-learning" bijvoorbeeld) en als Laura én haar ouders vooral ervan overtuigd zijn dat zij de tocht -op basis van haar kennis en ervaring- aankan dan zegt dat mij voldoende.

Ouders die willens en wetens hun kinderen stuk zien gaan aan alcohol-gebruik mogen van mij uit de ouderlijke macht worden gezet. Ouders die uit liefde voor hun kind haar iets laten doen waar zij gelukkig van wordt niet.

Helaas zijn de rechterlijke instanties in ons land bijzonder hypocriet.

Een beetje als de moeder die werd gevraagd wat zij ervan vindt dat mensen zomaar hun auto even op straat stilzetten om hun kind naar school te kunnen brengen:"Ik vindt dat het verboden moet worden dat mensen bij de school voor de deur stoppen om hun kind af te leveren." -"Maar mevrouw, U deed dat net zelf!"-"Ja, maar dat was maar eventjes en soms breng ik haar met de fiets." Gewoon hypocriet, mevrouw!

De overheid is ook lekker hypocriet: Ons handgel laten kopen en daarbij Rita Verdonk boos maken door mensen te adviseren elkaar geen hand meer te geven. Dat zou goed zijn tegen het verspreiden van de Mexicaanse griep die eerder dit jaar ontstond. Een mondkapje, een slaal en handschoenen dragen werkt ook prima tegen verspreiding van de reguliere griep die elk jaar honderden slachtoffers maakt in Nederland alleen al.

Het aantal doden ten gevolge van de Mexicaanse griep is in luttele weken verdubbeld en met honderd procent gestegen! Er zijn nu in totaal twee doden te betreuren...Tijd voor radicaal overheidsingrijpen.

Gelukkig lagen de foldertjes "Wat te doen bij een griep-pandemie" al klaar. Die zijn gedrukt in 2007. Teglijkertijd zijn er dozen vol zakdoekjes gratis verspreid onder (semi-) overheidsambtenaren zodat die in het zakdoekje kunnen niezen in plaats van de bacteriën vrij te verspreiden via het lokale luchtcirculatie-systeem op kantoor. Met dank aan een vriend die mij hierop wees. Handig hoor, dat overheden én medicijn-fabrikanten in 2007 al wisten dat er in het najaar van 2009 een grieppandemie zou ontstaan! Je zou bijna denken dat die samenspannen samenwerken.

Inflatie

Boek nummer 20 is Het Verborgen Raadsel van Will Lavender. Het is een bij vlagen spannende thriller over een stel studenten dat voor een raadsel staat: Hen wordt gevraagd een hypothetische moord te voorkomen bij wijze van oefening in Logica. Een lollig gegeven maar het verhaal blijft zich maar verder ontspinnen waarna het plot -naar verhouding- wordt afgeraffeld. Jammer.

Ik vind het ook jammer dat er nog steeds mensen zijn die niet willen betalen voor de lessen rollator-dansen in het lokale buurthuis. Of voor huisvesting van weggelopen egeltjes. Of voor een prettiger leven voor chronisch zieken. Of voor zwemles voor niet-allochtone vrouwen. Of voor lessen foto-bewerking voor 12-jarige meiden. Of voor de bijdrage die ouders ontvangen voor het opvoeden van de volgende generatie belasting-betalers. Ik heb het natuurlijk over de belastingen. Ik vind het systeem -in principe- een prachtig voorbeeld van solidariteit:"Ik betaal voor het asiel waar jij jouw schattige poesje vandaan hebt en in ruil betaal jij mee aan het kleden van mijn kind." Over de uitvoering van het belasting-systeem valt nog genoeg te twisten maar wat vindt U van het principe?

De overheid hanteert principes waar wij als burgers maar onder moeten lijden...

Handen wassen tegen de Mexicaanse griep is nauwelijks effectiever dan het ophangen van witte lakens voor de ramen tegen de gevolgen van een atoom-explosie zoals (Amerikaanse) burgers in de jaren'50 werd geleerd te doen. De instructie:"Plaats uw hoofd tussen uw knieën, vouw uw handen op het achterhoofd en haal rustig adem" voorkomt paniek maar maakt je niet minder dood als het vliegtuig waar je in zit met een noodgang tegen een berg aanvliegt.

De overheid zaait paniek door te zeggen dat de Mexicaanse griep dodelijk is maar zegt tegelijkertijd dat het allemaal wel meevalt zolang je maar vaak je handen wast...wat een ontzettende grote hoop stierepoep! Zonder tussen-n.

De overheid wil nu ook dat burgers elkaar gaan verlinken. Je kunt bijvoorbeeld een speciaal nummer bellen als je de buurman ziet rondrijden in een auto waarvan je vermoedt dat zijn inkomen tekort schiet om het ding te kunnen betalen. Allemaal prima hoor. Maar dan wil ik wel een mooi zakmes ontvangen voor het doen van mijn burgerplicht en stel ik mij niet tevreden met de luizige tweeëneenhalve gulden die ooit stond op het verraden van je buren. Op verklikken staat ook inflatie!

Vergelijking

Gisteren genoten van een avondje gitaarspelen en muziekluisteren met buurvrouw Winonah en vanmorgen genoten van repetities ten behoeve van de show van zaterdag aanstaande.

Hoezeer ik ook geniet van de discussie die hier te volgen is, als je gesprekspartner termen als "gezichtsverlies", "standpunten", "toevoegen aan favorieten/bookmarks", "brief versturen", "provoceren" en "lachen als een boer met kiespijn" niet kent dan wordt het lastig om te "praten". Ik vind het echter wel een leuke uitdaging om aan een 16-jarige VMBO basis kader-scholier duidelijk te maken wat ik bedoel dus ik zal het nog wel even volhouden.

Genieten van dit mooie on-Hollandse weer houd ik ook nog wel een tijdje vol. Al is het geen pretje om een volle bus of tram te delen met tientallen deodorant- en zweetgeuren door elkaar gemengd. Toch zou ik niet zonder reukvermogen willen leven. Je staat er misschien zelden bij stil maar stel dat je niet kon ruiken? De lol van lekker eten zou verdwijnen; het vinden van een levenspartner zal ernsig worden bemoeilijkt (sex wordt opeens ook veel minder leuk!) en je zou het als een groot gemis ervaren als je je eigen kind niet meer kon ruiken. Zo zijn er wel meer voorbeelden.

Daarom vond ik het ook opmerkelijk dat uit onderzoek bleek dat indien mensen een zintuig moesten missen en zij zelf konden kiezen zij zouden kiezen voor het verlies van reukvermogen en liever zicht, gehoor en de overige zintuigen zouden behouden.

Het liefst verlies ik geen van allen. Natuurlijk. Stel je voor dat je geen muziek meer kunt luisteren! Dat zou toch verschrikkelijk zijn?

Luister maar eens naar deze beauty van Claw Boys Claw


Dankzij internet is muziek eenvoudiger toegankelijk dan voorheen. Zo ben ik groot voorstander van Blip.fm en luister ik graag naar de ochtend-radioprogramma's van Swansea Sound die ik niet via de kabel of ether kan ontvangen.

Ik begrijp dan ook niet dat mensen sites als Pirate Bay proberen op te doeken. Het blijkt dan ook niet om de artiesten te gaan maar om de platenmaatschappijen. Die verdienen grof geld aan de verkoop van CD's terwijl de betreffende artiest blij mag zijn met de ontvangst van een cent of 2 per verkochte geluidsdrager. Vaak wordt zelfs dat bedrag niet gehaald. Artiesten verdienen veel meer aan concerten waar de platenmaatschappijen dan weer minder aan verdienen. Steeds meer muziek wordt dan ook door de artiest zelf aangeboden. Bijvoorbeeld via Myspace kunnen bezoekers een paar liedjes gratis beluisteren. Op dezelfde pagina staat vaak een tourlijst en zo lokt de artiest bezoekers naar concerten. Die dan vaak ter plekke ook nog een CD'tje en een T-shirt kopen.

Ja maar, muziek verspreiden en verspreiding mogelijk maken is toch illegaal? Nu nog wel ja. Maar waarom is het dan niet illegaal om melding te maken van radarcontrole's op de weg zodat automobilisten de kans wordt geboden om een boete te ontlopen? Ook daarmee werk je crimineel gedrag in de hand én beroof je de Staat der Nederlanden van extra inkomsten. Het zou vrijwel hetzelfde zijn als bijvoorbeeld via Twitter doorgeven waar er een fiets zonder slot staat. Ik vind dat geen vreemde vergelijking.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Pieter Lutz

P.s. Commentaar leveren op de foto en filmpjes van gisteren mag nog steeds! (Hint, hint)

Geert

Zomaar onverwacht een vrije ochtend! Zo kwam ik te luisteren naar oud-collega Kevin Johns via een online radiosignaal terwijl ik wat foto's op m'n harde schijf sorteerde en ondermeer een paar daarvan verstuurde naar de dame die haar e-mail adres had achtergelaten op mijn dijbeen tijdens het Droomfestival afgelopen zaterdag...;-)

Gisteren mocht ik wat kleding passen ten behoeve van een optreden komende zaterdagavond en eergisteren genoot ik ook al van werk! Ik heb't toch maar goed...

Dan heb ik zo'n medelijden met al die chagrijnen die geen idee hebben hoe je lol moet maken en daarom maar proberen het plezier van anderen te vergallen onder het mom van:"Ik geen fijn leven, hullie geen fijn leven".

Dat Blonde Geert wil weten hoeveel geld allochtonen de Nederlandse samenleving nu eigenlijk kosten was natuurlijk makkelijk scoren. Sterker nog: het was een schot voor open doel. Jammer alleen dat het het eigen doel was...Dat zal ik even toelichten. De politicus wiens ideeën door Fatima Elatik worden vergeleken met die van Hitler (En ik geef haar gelijk. Overigens: de personen worden NIET met elkaar vergeleken) wil allochtonen die per saldo niet bijdragen aan onze maatschappij de grens overzetten. Prima plan! Laten we van elke bevolkingsgroep (Ik bedoel, we kijken niet naar individuen, dat is ouderwets) de plussen en minnen naast elkaar zetten en de groepen die teveel "in de min" staan het land uit zetten.

Dus wég met bejaarden, bijstandsmoeders en chronisch zieken. Wég met commissieleden die weinig meer doen dan bonussen incasseren voor werk dat ze niet doen. Wég met de topmensen in de zorg die de maatschappij meer geld kosten dan opleveren. Wég met kinderen want -ken je nagaan- die betalen niet eens belasting! En laten we meteen ook even uitrekenen wat de gemiddelde politicus de maatschappij kost. Een beetje raadslid incasseert (bruto) al gauw zo'n 1000 euro per maand aan gemeenschapsgeld en levert (in geld gesproken) zo goed als niets op. Wég ermee dus. Regel jij dat even Geert?

De link van vandaag maakt het mogelijk om liedjes van de harde schijf om te zetten in een HTML-code zodat mensen het liedje rechtstreeks van blog of website kunnen afluisteren.

Omdat het lastig is om foto's van jezelf te maken hierbij een foto van een vriendin en mij gemaakt door een bevriende fotograaf tijdens het recente Droomfestival. (Déja vu!! Wel even omlaag scrollen):

Een filmpje:


Nog een filmpje:

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Kim Dae-jung en dat van Don Hewitt

Oververtegenwoordigd

Een foto-rapportage van de afgelopen week. Niet elke dag is vertegenwoordigd en één dag is oververtegenwoordigd...

Er was lunch met Elaine en Pixie:


















Er was het Droomfestival op Blijburg, het strand aan de rand van IJburg, het nieuwste stukje Amsterdam waar allemaal blije mensen rondliepen:
































































Er was ook een kledingruilfeestje waar onder anderen deze mooie dame bij was:

Passagiers (Een verhaaltje)

Er stond een stuk van Mozart te spelen waarvan hem de titel even niet te binnen schoot maar dat hem deed denken aan de dood. De muziek schalde door de open balkondeuren, over het water en een vrijwel vervlogen flard bereikte de oren van een onbekende.

Zijn gedachten gingen terug naar de dagen ervoor. Hij mocht in haar bed slapen terwijl zij op de bank haar dromen lag te dromen na een heerljik dagje op een vreedzaam festival.

Sommige zaken kunnen betere ongeschreven blijven maar schuilt er veel kwaad in om te vertellen dat -terwijl zij het eten bereidde voor de visite die bewuste namiddag- hij op het balkon zat met een geleend boek, af en toe opkijkend naar een aan de einder passerende trein en te fantaseren over de levens en liefdes der passagiers?

Verovering

Eindelijk is het hoge woord eruit: De Mexicaanse Griep is ogenschijnlijk weinig meer dan een excuus om de zorgpremie met een tientje per maand te verhogen. Weten we dat ook weer.

Dankzij nieuwe technologieën weten wij tegenwoordig ook altijd waar we zijn. Ik heb het over GPS in mobieltjes en fotocamera's. Reuzehandig, zo'n Global Postitioning System. Nu weet je zeker dat je die foto van de Eiffeltoren niet in Berlijn hebt geschoten en dat je daadwerkelijk op het terrein van hackers-evenement HAR bent aangekomen. Dat zie je namelijk in het schermpje van de mobiel en/of camera. Wat mij betreft valt deze vinding in dezelfde categorie als de inklapbare wasmand, de afstandsbediening met uitwerp-knop en de plumeau-op-batterijen.

Bij het spelen van bordspellen zijn geen batterijen nodig. Gisteren speelden m'n zoon, m'n moeder en ik het bordspel Risk. De eerste partij won ik door "tenminste 18 gebieden e bezetten met minimaal twee legers per gebied". Het tweede potje won ik ook:"Vernietig alle rode legers". Arme mama...En passant had ik ook maar even de volledige wereld veroverd.

Diverse machtswellustelingen hebben dat in het echie geprobeerd en hoewel sommigen (Napoleon, Alexander, Shaka Zulu, Dzengis Khan) erg ver kwamen haalden ze't toch niet. Sommige gebieden zijn nu eenmaal lastig te veroveren.

Iemand's hart veroveren is bijkans eenvoudiger. Hoewel ook dat vaak mis gaat.

Wat is Uw meest recente verovering?

Lichtjaar

Ontslagen worden is nu makkelijker dankzij de kabinet-maatregel die "deeltijd-WW" heet. Blijkbaar vindt de overheid het belangrijker om werkgevers dan om werknemers te beschermen. Helaas vergeet men hierbij dat werknemers behoorlijk veel macht hebben. Zij zijn namelijk ook consumenten en als die massaal besluiten iets niet meer te kopen is het gedaan met de macht van het grootkapitaal. De fabrikant van Buckler weet daar alles van...

Ook het overheidsbedrijf dat Staatsloterij heet moest pas op de plaats maken na het verspreiden van de pertinente leugen dat de jackpot gegarandeerd zou vallen. Dat was simpelweg niet waar en dat wist men vantevoren. Slegs 60 consumenten hebben geklaagd en uiteindelijk gelijk gekregen. De Staatsloterij heeft de campagne inmiddels aangepast en mag niet meer liegen.

Zoveel macht heeft de eenvoudige consument...

Bijna had Sarah Palin een hoop macht gehad maar gelukkig blijken zelfs Amerikanen verstandig genoeg om op een president te kiezen vanwege zijn of haar standpunten en niet vanwege een lekker koppie. Zelfs de grootste fan blijkt geen benul te hebben van de standpunten van de beroemde "Hockey-mom" en dat zegt toch wel iets...

Sarah Palin en andere (vooral Republikeinse) White Anglo-Saxon Protestants ("Wasps") zullen wel in hun nopjes zijn met de ontdekking van een planeet die WASP-17b is genoemd. Mooi. Dan kunnen ze daar hun eigen Utopia stichten en lekker tegendraads zijn, net als de planeet die eigenlijk de verkeerde kant opdraait. Lekker ver weg ook. Zo'n 1000 lichtjaar.

Omdat het lastig is om foto's van jezelf te maken hierbij een foto van een vriendin en mij gemaakt door een bevriende fotograaf tijdens het recente Landjuweel-festival. Ik sta voor de kijker rechts op de foto...

De link van vandaag laat zien dat comedy's eng kunnen zijn en horrorfilms grappig.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Les Paul

Leuk

Het UWV dringt er bij werklozen op aan om weer aan de slag te gaan. Desnoods part-time via een werkgever danwel met het opstarten van een eigen bedrijf. Maar ga je part-time werken dan houdt het UWV de gewerkte uren doodleuk in op de uitkering waardoor je er niet op vooruitgaat. De tijd die je steekt in onderzoek naar het starten als ZZP'er wordt ook gewoon gezien als "uren dat je niet beschikbaar bent voor de arbeidsmarkt" en zorgen voor een verlaging van de uitkering. Dan ga je er dus op achteruit. Daarom kreeg ik vandaag de tip van mijn nieuwste "werkcoach" (Vorig jaar heette zo iemand nog "integratiecoach") om rustig te wachten tot mijn recht op WW verloopt voordat ik eventueel part-time ga werken of en/of officieel begin met een eigen bedrijf. Makkelijker kunnen ze't niet maken...

De WW was ooit opgezet om mensen in onderhoud te voorzien terwijl zij verder solliciteren maar het systeem blijkt averechts te werken, vertellen zelfs de eigen medewerkers. Alleen het management en de overheid zijn nog niet overtuigd van het eigen falen.

Eerder vandaag raakte ik gesterkt in mijn overtuiging dat kinderen geweldig zijn. Bij de lunch zag ik Pixie, de dochter van oud-collega Elaine. Zij heeft ontzettend doordringende ogen, een aanstekelijke lach...en haar dochter is ook leuk...;-)

De video van vandaag is eigenlijk geen video maar een geluidsopname van Mihai Puscoiu, die jongen die bij Holland's Got Talent liet zien en horen zo aardig panfluit te kunnen spelen.

Verwerkt

Boek nummer 19 van dit jaar is "Het Parfum" van Patrick Süsskind en was hoogst amusant. Zoals een horrorfilm amusant is.

Zeker geen horror-verhaal was het repeteren voor een show die binnenkort op de planken wordt neergezet. Ik mag daar ook een klein rolletje in vervullen en zodoende kwam mijn partner voor die avond, Raoul, langs voor een brainstorm-sessie en acrobatiek-oefeningen. Buurvrouw Hetty kwam even kijken wie er zo'n lol hadden in de tuin en ook buurvrouw Swaantje kwam even kijken. Maar waarschijnlijk omdat zij een bekende stem hoorde. Zij en Raoul blijken oud-collega's van elkaar! Wat is de wereld toch klein...

Dat het echt een dorp is zie je aan het nieuws: "Een bekende autocoureur die jaren geleden gestopt was met racen gaat niet racen" en "Bekend showbizz-koppel gaat na 22 jaar huwelijk scheiden" en "Duits meisje richt geen bloedbad aan op school en pleegt ook geen zelfmoord."

Verder blijkt de topografische kennis van verscheidene vakantie-gangers niet optimaal en komen zij terecht in het verkeerde Sydney of op het verkeerde Italiaanse eiland.

Wij hebben ook niet veel nieuws te melden behalve misschien dat de vingernagels weer geknipt zijn, de goudvissen weer uitzicht hebben, drie machineladingen was zijn weg-gevouwen en de nodige administratie is verwerkt.

Heeft U toch een dringende behoefte aan nieuws en andere wetenswaardigheden dan kunt U hier kijken of bijvoorbeeld terecht op mijn zelfgefabriekte linken-overzichtspagina (met dank aan Mypip.nl)

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Eunice Kennedy

Facebook-profiel

Wat foto's en zelfs een filmpje van ons verblijf in Castricum (En niet-zoals abusievelijk gemeld op Facebook- van IJmuiden) en het Landjuweel-festival in Ruigoord. Zonder verder commentaar. De foto's en het filmpje zijn gemaakt met mijn onmisbare Nokia N93 mobiele fototoestel waar je ook mee kunt bellen. Schijnt. Voor meer foto's kan men een kijkje nemen op m'n Facebook-profiel.

Slapen

Met nauwelijks verholen trots in de stem kwam het nieuws: Nederland heeft de eerste Mexicaanse Griep-dode. "We horen er nu echt bij!" kon je erachteraan horen denken. Teleurstelling bij diegenen in Nederland wiens taak het is paniek te zaaien nu blijkt dat de Mexicaanse Griep niet gevaarlijker is dan de reguliere griep. Ach, hoe triest!

Gelukkig weet men nog voor het einde van dit jaar een nieuwe plaag te verzinnen. Misschien iets met terroristen die een bacterie verspreiden die een ziekte veroorzaken waarvan de symptomen verdacht veel lijken op doodnormale muggenbeten. Of zoiets.

Natuurlijk is het allemaal vreselijk voor de geliefden van die eerste Nederlandse Mexicaanse Griep-dode maar laten we wel wezen: Wie kent er de naam nog van de allereerste Nederlandse verkeersdode? Daarvan hebben wij er inmiddels zo'n drie per dag (en 1,2 miljoen wereldwijd per jaar! Overigens: Gemiddeld sterven in ons land 10 mensen per dag aan de bijwerkingen van regulier medicijngebruik maar laat minister Klink dat maar niet horen!) maar er zijn er maar weinig die zich daar druk over maken. Blijkbaar hoort het er gewoon bij.

Zo hoort blijkbaar het gebruik van schuttingtaal al bij normaal taalgebruik en praten meiden van 14 als volleerde dames van verminderd zware zeden tegen een klant die niet wil bijbetalen voor de extra aktie. En dat is nog maar het gewone kletsen tegen een onzichtbaar (voor de toehoorders want er wordt mobiel gebeld) vriendinnetje. Nu vraag ik mij af: Wanneer je in je gewone taalgebruik al zoveel scheldwoorden verwerkt, wat blijft er dan nog over wanneer je écht iemand de huid wilt volschelden? Hieronder graag Uw reacties.

Ik had graag een vriend's reactie gezien toen mijn zoon zijn probleem met de UPC digital Box had verholpen met een bijzonder eenvoudige oplossing: stekker eruit en er weer in.

Zo makkelijk kan het soms zijn. Net als plezier hebben. Dat hadden wij vandaag in het park met een boomerang, wat leesvoer en een toevallig passerende vriendin. Dat hadden wij ook gisteren bijvoorbeeld toen Superfer en ik met zijn oma naar de Kringloopwinkel waren en uiteindelijk minder dan een tientje kwijt waren aan maar liefst 10 singeltjes (Voor lezers van onder de 27: Platgeperste MP3'tjes op zwart vinyl), een heel dik boek met spannende verhalen van ondermeer Poe, Shelley en Gogol, een Boerenbont-schaal en een hout/rieten kruk. Daarna op een terrasje genoten van een lekker koel biertje waarna m'n zoon een vriend opzocht en ik een uurtje of wat werkte voor een stichting, twee machines was draaide en wij na het zien van de film "Bandidas" tijdig gingen slapen.

Tot slot een overdenking:

Prima idee om te frisbee-en met een jongetje van 5 maar gooi dan wel met de ronde plastic schijf en niet met het jochie. De Nederlandse taal kan heel verwarrend zijn...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Maup Caranza

Dwarsfluit

Khalid Hosseini's "A Thousand Splendid Suns" is boek nummer 18 van dit jaar en is niet een boek dat je even voor je plezier gaat lezen. Het is (helaas) gebasseerd op de ware gebeurtenissen in het Afghanistan van de laatste paar decennia en geeft inzicht in het leven van diverse gewone Afghanen. Aangrijpend en steeds wanneer ik een paar hoofdstukken gelezen had moest ik even een Donald Duckje lezen om bij te komen.

Wie gelooft dat het allemaal wel meeviel met die burgerslachtoffers in Afghanistan tijdens de Russische bezetting, de strijd tussen de krijgsheren onderling, de machtsovername door de Taliban en de pogingen van Internationale Vredesmachten onder leiding van de VS om het volk te "bevrijden" raad ik dit boek ten zeerste aan.

Even iets heel anders:

Wie gelooft er nu dat de leiding die door de straat loopt "groene energie" levert aan de buren en "grijze" aan de andere buren? Niemand toch? Toch blijven de energiebedrijven schermen met de woorden "groen" en "milieu". Enkele bedrijven zijn al op pertinente leugens betrapt in hun strijd om de ziel van de consument.

Het Landjuweel-festival op Ruigoord is ook al ten prooi gevallen aan consumentisme. Helaas. Kon je er volgens de website een dagkaart kopen voor 15 euro, blijkt aan de kassa dat er uitsluitend passe-partouts voor alle dagen worden verkocht a 55 euro per stuk. (Inmiddels is de website aangepast. Ongetwijfeld onder druk van de vele klachten over deze vorm van oplichterij.) Zoveel geld hadden wij niet bij ons maar een toevallig voorbijkomende vriend kon ons financieel tijdelijk uit de brand helpen! Zo konden wij genieten van vreugdevuren, lekker zwemmen in de Afrika-haven, circusacts, diverse vormen van live muziek, workshops en wat dies meer zij. Ook lekkere hapjes en drankjes ontbraken niet. Uiteraard kwam ik weer meerdere bekenden tegen: Oud-collegae, jongelui die vroeger kindjes waren op de opvang waar ik werkte, etcetera...

Op de weg terug in de bus werden de passagiers vergast op een spontaan optreden van een Braziliaanse jongleur/acrobaat die tijdens het vertonen van zijn kunsten werd begeleid door een Argentijnse dame op dwarsfluit.

Nadat wij eerder op de dag al hadden genoten van een paar uurtjes op het strand van IJmuiden kunnen wij gevoeglijk zeggen dat er wederom sprake was van een memorabele dag.

Ben nog even de foto's aan het sorteren op welgevoeglijkheid en dergelijke maar U krijgt er absoluut binnen een paar dagen wat van te zien!

De link van vandaag bewijst dat er ook Nederlanders zijn die een aardig potje kunnen Doedelzak-spelen.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Willy Deville en Gerard van den Berg

Goed (Een verhaaltje)

Een wijnbar in een middelgrote Franse stad. Het is laat op de avond en de zaal hangt nog vol van de rook van reeds vertrokken gasten. Een zangeres brengt vanaf het podium (Hoge barkruk, één voet met de tenen aan de grond en de ander losjes op het tussenstukje dat de twee voorpoten verbindt. U kent ze wel.) een zeer behoorlijke versie van "Ne me quitte pas" ten gehore en een man zit alleen aan een tafeltje. Hoewel, alleen?

Zijn gezelschap bestaat uit twee lege wijnglazen en een fles waar nog wel een glas uit te halen valt. Hij pakt de fles alsof hij zichzelf nog wil bijschenken maar bedenkt zich en zet simpelweg de fles aan zijn mond na nog een melancholieke blik te hebben geworpen op de lege stoel aan de andere kant van de tafel.

Een niet onaantrekkelijke dame laat haar derrière soepeltjes in de stoel glijden waarbij haar satijnen jurk een fraai ruisend geluid voortbrengt en vraagt "Heb je me gemist?" Hij kijkt op zijn klokje en antwoordt:"Je bleef wel erg lang op de wc. Voel je je wel goed?"

(Morgen of zo weer een regulier stukje en foto's van de bezoekjes aan IJmuiden (Warm!) en Ruigoord (Landjuweel!) van vandaag.

Buurvrouw

"The Robot heeft niets te maken met The Twist waar ik nu naar luister maar ik heb er wel een theorie over: De dans "The Robot" is mogelijk ontstaan toen blanke Engelsen Jamaicaanse reggae-dansers probeerden na te doen. Maar ja, die hebben losse heupen. Probeer maar losjes te dansen op relaxte reggae en doe alsof je heup vastzit...voila! "The Robot"...

Huisjesmelkers zijn geen echte feestnummers en voor de baas van NuAdam zit er zeker voorlopig geen feestje in, nu hij is betrapt op een wat oneerlijke manier van zakendoen. Niet illegaal maar toch...Wanneer een kamerbemiddelingsbedrijf voor Amsterdamse kamers gevestigd is in Eindhoven, heb ik al m'n bedenkingen. Wanneer ook nog de website vol staat met spelfouten en blijkt dat men simpelweg advertenties van sites als Speurders.nl plukt en die driemaal daags naar de abonnees doorstuurt a 1,50 per ontvangen bericht en dus mensen zo'n 135 euro per maand aftroggelt voor een "dienst" die ze ook gratis kunnen krijgen...nou, dan heb ik m'n bedenkingen bij NuAdam.

Ik kon zelf een klein vreugdedansje niet laten toen ik gisteren werd gebeld door mensen van het UWV. Eerst belde een dame om mij haar excuses aan te bieden namens haar collega's. Verder zou zij mijn klacht in behandeling nemen en de verantwoordelijken..eh..ter verantwoording roepen en mij schriftelijk berichten over de voortgang. Vandaag reeds ontving ik de eerste brief dienaangaande! Verder belde er een heerschap die klaarblijkelijk de directe verantwoordelijke is voor het bijhouden van mijn dossier. Hij verklaarde dat ik alsnog de pecunia zal ontvangen waar ik gewoon recht op heb. En wel zo snel mogelijk.

Nog meer feest werd er vanmiddag/vanavond gevierd in het Westerpark alwaar een vriendin van mij haar verjaring vierde. Allemaal vrolijke blije mensen -in leeftijd variërend van ongeveer een jaar tot aan mensen die bewust WO II hebben meegemaakt- aten lekkere hapjes, dronken verkoelende drankjes en voerden amicale gesprekken.

Vanmorgen was het bij vriend Pieter ook al zo gezellig en heb ik hem en zijn zoon kunnen bijstaan met hun respectievelijke computerproblemen. Daardoor moest ik wel m'n zoon alleen naar de tandarts laten gaan. De arme jongen...Hij besloot niet mee te gaan naar het parkfeestje vanmiddag maar rustig thuis te blijven.

Nu zit ik ook rustig thuis en is de visite gearriveerd. Terwijl m'n zoon blij zit te wezen met z'n nieuwe laptoptas (niet dat hij een oude had maar U begrijpt wat ik bedoel) pak ik m'n gitaar voor een potje jammen met de buurvrouw.

Voor vandaag heb ik even geen link van de dag, geen videoclip en staan we ook niet even stil bij een bekende dode. Die houdt U nog even van mij tegoed...;-)

Behandeld

Vandaag deed ik met m'n zoon boodschappen. Omdat wij nog een paar statiegeldflessen van een bepaald merk in te leveren hadden werd het de Aldi. Met aftrek van het statiegeld-tegoed van een drietal flessen kwam het eindbedrag aan boodschappen op 1,78 euro. Ik overhandigde netjes 1,80 en kreeg 2 cent aan wisselgeld terug. Zoals het hoort. Bij veel supermarkten rond men af op stuivers en betaal je in een soortgelijk geval dus gewoon 1,80 euro. Pure diefstal dus eigenlijk. Maar omgekeerd telt ook: Geeft het bonnetje 1,77 aan dan betaal je maar 1,75 euro. Door hier op te letten en dan de ene keer in contanten en de volgende keer met de pin te betalen bespaar je al snel 5 euro per jaar...Eigenlijk niet zo heel erg veel maar het gaat mij ook een beetje om de sport.

Net als het aandelenpakket dat ik iets meer dan een jaar terug kocht ter waarde van 25 euro precies. in het laatste kwartaal van 2008 zag ik de waarde dalen tot zelfs iets onder de 22 euro maar inmiddels mag ik mij verheugen op een waarde van...tromgeroffel...maar liefst 25,68 euro!

Het UWV had mij wat extra euro's in het verschiet beloofd maar besloten zich niet aan die schriftelijk gedane belofte te houden. Hier een verkorte weergave van het telefoongesprek dienaangaande:

"Nou meneer, ik heb't even nagekeken en het klopt dat wij U een brief hebben geschreven waarin staat dat U recht heeft op toeslag maar U krijgt die niet want U heeft er geen recht op." Ik:"Pardon?" -"Ik maak wel een terugbelnotitie en dan belt mijn collega U binnen 24 uur terug." Ik:"Is het niet veel makkelijker als U mij direct doorverbindt met die collega?""Dat kan ik niet doen meneer." Ik:"O, zijn Uw handen opeens verlamd?""Nee, ik mag U niet doorverbinden want dat is de procedure niet." Ik:"Wat is die procedure dan wel?""Nou, ik maak een terugbelnotitie en als U niet wordt teruggebeld dan belt U mij weer en maak ik een nieuwe terugbelnotitie en als U dan weer niet wordt teruggebeld dan belt U mij weer en dan maak ik een calamiteitennotitie en als U dan niet binnen 48 uur door de afdelingschef wordt teruggebeld dan belt U mij weer en dan mag ik U doorverbinden met de afdelingschef." Ik:"O"....Ik weer:"Dus als ik het goed begrijp zitten daar mensen die tonnen per jaar binnenhalen met fouten maken waar U voor opdraait door boze klanten te woord te moeten staan?" "Eh...ja." Ik:"Plaatst U die terugbelnotitie maar. Ik wens U nog een fijne dag.""U ook een fijne dag meneer." *KLIK*

Je mag er van denken wat je wilt maar persoonlijk houdt ik er niet van om zo te worden behandeld.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Ferdi Elsas

Krijgen

Was gisteren met een vriendin naar een verjaardagsfeestje waar interessante mensen werden ontmoet. Zij bleef ook gezellig bij mij crashen wat mij ertoe heeft doen besluiten vaker mensen te laten logeren. Dat is toch wel zo gezellig.

Gisteren was ook de dag dat in Amsterdam het startschot werd gegeven voor de Gay Pride-week. Zodoende waren de grachten volgeladen met bootjes van de gemeente, de politie, het COC en het CDA. Dit allemaal in het kader van de Gay Canal Parade, of hoe dat evenement ook precies heten mag. Persoonlijk mogen zij van mij lekker rondvaren en homo zijn maar ik begrijp de homo's wel die zeggen dat deze vaak uitbundige relnichten het een beetje verpesten voor de "normale" variant van de homo. Zo'n parade is echter maar één keer per jaar terwijl er dagelijks hetero-mannen rondlopen die het verpesten voor "normale" hetero-mannen.

Honderden, zo niet duizenden uitbundige hetero's lopen dronken over straat te zwalken en vrouwelijke voorbijgangers in de billen te knijpen. Zij verpesten het voor de échte hetero-man want door deze sukkels denken (lekker generaliserend) alle vrouwen dat alle mannen zo zijn. Of niet? Dames?

Nog een vraag die ik U wil voorleggen: Heeft U Uw telefoonnummer afgeschermd en zo ja waarom eigenlijk? Zelf vind ik het behoorlijk irritant wanneer ik word gebeld vanaf een afgeschermd nummer. In 99 van de 100 gevallen (ongeveer denk ik. Ik heb't niet echt geteld) betreft het een aanbieding voor een verzekering, een lening of een abonnement. Ik neem in dat soort gevallen nooit op en men spreekt ook nooit in. Wat niet alleen jammer is maar ook dom. Misschien vindt ik het wel een leuke aanbieding waar ik graag op in ga? Een gemiste kans dus voor het bedrijf in kwestie.

En particulieren die hun nummer afschermen? Tsja, dat vindt ik net zoiets als een anoniem Hyves-profiel; Hoe verwachten mensen ooit gevonden te worden door vroegere klasgenoten, geliefden en collega's wanneer ze niet onder hun eigen naam maar bijvoorbeeld als "Meisje38" op hun profielsite staan? Ik vind dat onbegrijpelijk.

Net zo onbegrijpelijk is het wanneer mensen oordelen over iets waar zij absoluut geen sjoege van hebben. Neem bijvoorbeeld de mensen van Fox News die menen alles te weten over Amsterdam omdat zij ooit hebben gehoord dat wiet daar makkelijk is te krijgen.

Tip van de dag: Gebruik kortingsbonnen uitsluitend wanneer U al van plan was het produkt aan te schaffen.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Corazon Aquino