maandag, juli 20, 2009

Waarom (Een verhaaltje)

Soms is het alsof het geheugen een eigen wil heeft en er bijvoorbeeld voor zorgt dat je vergeet dat verliefd zijn voorbijgaat maar houden van langer duurt. Maar momenten kunnen eeuwigdurend zijn terwijl de mensen op je levenspad in een oogwenk zijn verdwenen.

Zo was het niet met haar. Ja, nadat ik haar voor het eerst ontmoet had verdween zij voor een tijdje uit m'n leven. Maar nooit uit mijn gedachten.

Mijn geheugen dreef de spot met mij en soms moest ik inloggen op een profielsite om haar naam weer boven water te halen. Maar mijn nooit uitgesproken liefde voor haar leidde een eigen leven. Dat mooi was maar onbereikbaar.

Natuurlijk heb ik er vaak aan gedacht haar op te zoeken, gewoon om bij haar te zijn en haar geur op te snuiven. Dat had ik makkelijk kunnen doen want ik had tenslotte haar e-mail adres en telefoonnummer.

Toch deed ik't niet. U begrijpt vast wel waarom.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!