Integriteit

Het stukje werd langer dan gepland. Gebruik van bijvoorbeeld Zapreader wordt aanbevolen...

Ze moeten het ook niet overdrijven met die geweldsincidenten tegen conducteurs. Vandaag was het wéér raak: Op station Almere werd een conducteur geduwd en een ander geslagen. Dit is misschien al het dérde incident van dit jaar! Het is toch verschrikkelijk: bijna elke maand wordt er ergens in Nederland een buschauffeur of NS-conducteur geslagen. Nou, nou, nou. Poe hé!

Natuurlijk moeten passagiers gewoon voor een kaartje betalen en netjes boete doen wanneer zij worden betrapt op zwartrijden. Natuurlijk mogen passagiers niet mentaal het hoofd van hun ex projecteren op de neus van een conducteur en vervolgens slaan. Natuurlijk moeten passagiers zich gedragen.

Natuurlijk moet de NS niet overdrijven. Neem nu het geweld dat is gebruikt tegen een NS-conducteur na afloop van de voetbalwedstijd Nederland-Schotland. Ja, het was in de trein en ja, de man die gebroken botten opliep was een conducteur. Maar nu komt er even informatie voor mensen die niet meer hebben gelezen dan de koppen in De Telegraaf: De goede man was als privé-persoon naar de wedstrijd geweest. In zijn "Hoera, ik hou van Oranje!"-outfit was hij met andere supporters in de trein gaan zitten. Toen één van hen geen zit had te wachten tot het toilet vrij was en dus de volle blaas maar op het balkon ledigde (niet in de coupé, dat is toch al heel netjes...) zei de conducteur in kwestie er wat van en kreeg vervolgens klappen. Hier het oorspronkelijke bericht in "kwaliteitskrant" NRC.

Het bericht had ook kunnen luiden:

"Conducteur moet niet zeiken"

Amstersfoort, 29 maart 2009.

Door onze redacteur

Na afloop van de voetbalwedstrijd Nederland-Schotland wilde een groepje Oranje-supporters in duidelijk uitgelaten stemming (Oranje had immers de wedstrijd overtuigend gewonnen) met de trein huiswaarts keren. In het verleden hadden zij al goede resultaten geboekt met dit vervoermiddel en aangezien zij direct na de wedstrijd eerst en vooral de lokale horeca waren wezen steunen leek het hen verstandig de auto's te laten staan en de trein te nemen.

Zo kon het voorkomen dat al zittend in de trein en nagenietend van het fantastische resultaat de een na de ander moest voldoen aan de roep van Moeder Natuur. Spijtig genoeg had de NS in een bezuinigingsronde die diende ter loonsverhoging van het management besloten het aantal toiletten op de treinen sterk te reduceren. Dit nadat het reizigersorganisaties was gelukt om het geheel afschaffen van toiletten in de trein tegen te gaan. Zodoende was er slechts één toilet beschikbaar voor de grote groep keurige jongeheren die hadden genoten van een dagje uit in de grote stad. Eén van hen kon het niet laten een daad van kattekwaad te combineren met het ledigen van hoge nood en besloot -onder aanmoediging van zijn makkers- te urineren op het balkon.

Een spion van de NS, voor de gelegenheid uitgedost als Oranje-supporter, voelde een andere dringende behoefte. Namelijk om het feestje des heren die met hun zuurverdiende spaarcentjes een voetbalmatch hadden betaald moedwillig te versjteren. Hij wees de urinerende man -die zich niet kon verdedigen aangezien hij zijn handen vol had aan zijn jongeheer- op het feit dat zijn aktie niet is toegestaan. Die wilde daarop de lachers op zijn hand krijgen door te zeggen:"Ach man, zeik toch niet zo!"

In plaats van te lachen om deze door velen als hilarisch opgevatte opmerking begon de door de Spoorwegen ingehuurde spion een duw- en trekpartij waarbij hij uiteindelijk zelf het onderspit delfde. De wildplasser en een compaan mochten de nacht doorbrengen in een kille politiecel terwijl de aanstichter van het incident in de watten werd gelegd in een warm ziekenhuisbed.

Diezelfde nacht vond er in Tilburg een incident plaats waarbij een agent handtastelijk werd bij een meningsverschil tussen een aantal dames. Een oplettend heerschap kon voorkomen dat de agent de dame in kwestie van haar eer beroofde door petmans letterlijk in het nekvel te grijpen. Een omstander riep tegen de diender "Val toch dood man!". Deze uitroep van verontwaardiging werd door een aantal collega-agenten -die overigens den gehele tijd op veilige afstand bleven en pas in aktie kwamen toen het oploopje nagenoeg voorbij was- later tegenover de politierechter uitgelegd als een doodsbedreiging aan het adres van hun collega.

Einde berichtgeving

Natuurlijk is het erg voor de slachtoffers van geweld. Maar was het indertijd dan niet zielig voor mijn zoon toen een buschauffeur van het GVB Amsterdam besloot dat ik niet snel genoeg uitstapte met de buggy waar mijn nog zeer jonge zoon in zat? Om mij af te straffen deed hij maar vast de deuren dicht waardoor de buggy bekneld en zelfs behoorlijk beschadigd raakte. Gelukkig was het een vrij stevig karretje en sliep m'n zoon rustig door. Het karretje was total-loss, de chauffeur grijnsde in zijn achteruitkijkspiegel en riep:"Ja, eigen schuld. Moet je maar opschieten hè!?" Nadat wij bij het vervoerbedrijf dreigden met ons verhaal naar de pers te stappen kregen wij een nieuwe kinderwagen vergoed.

Vreemd genoeg krijgen zulke verhalen bijzonder weinig persaandacht. Wat is het probleem, jongens en meisjes van de sensatiepers: als je niet meedoet met de hype kun je niet scoren? Ooit wel eens aan gedacht om daadwerkelijk iets te doen met je journalistenopleiding? Of nee, die hebben jullie natuurlijk niet. Anders zou je wel de betekenis van dat ene woordje weten: integriteit.

Vandaag staan wij stil bij de slachtoffers van de aardbeving bij L'Aquilla, Italië