zaterdag, december 15, 2007

TL

Hoe vaak het ook mislukt, mensen blijven toch proberen om anderen te veranderen. Vreemd eigenlijk wanneer je bedenkt dat iemand juist in zee gaat met een nieuwe partner omdat die is zoals die is. Stel dat het je al zou lukken om je partner te veranderen dan kun je daar toch nooit blij mee zijn?

Of je blij bent met een SMS'je van de politie die je een fijn en warm weekend toewenst nadat een Apache-helicopter een stroomstoring veroorzaakte door tegen een hoogspanningsmast aan te vliegen valt te betwijfelen.

Wat absoluut niet valt te betwijfelen is dat m'n kinderen gek zijn op en van elkaar. Ook ik voel me heerlijk als Ferdinand mij vertelt wat hij op de Timmerclub doet; als Eva mij wijst op twee nieuwe wiebeltanden of als Dayna zichtbaar geniet wanneer ik haar haren was. Het zijn die momenten van ongekend geluk wanneer een kind letterlijk haar vertrouwen in jouw handen legt door naar jouw hand te reiken met de hare bij het oversteken van een druk kruispunt.

Bij oma thuis vogeltjes in de kerstboom hangen terwijl papa geniet van de vrede en rust die heersen en met z'n drietjes in volledige harmonie de kerstboom optuigen en versieren terwijl papa het eten bereid.

Het eten dat ik doorgaans bereid is niet half zo luxe als dat tijdens de kerstlunch met de collega's, afgelopen donderdag. Omdat ik nieuw ben in het bedrijf was het voor mij een goede gelegenheid de mensen met wie ik werk in een ander licht te bekijken. Halogeen in plaats van TL.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!