Zeggen

Zeggen

Tsjonge, wat ben ik moe! Waar zal dat aan liggen: Aan het feit dat ik gisteren in totaal een uurtje of veertien gewerkt heb? Dat na vijf uurtjes slaap de wekker afging? Dat ik in de vroege morgen op een nog lege milieumarkt stond waardoor ik niet op het schoolplein kon werken? Dat ik m'n neef en nicht Chris en Cynthia (die over zijn uit de States) verrasste door hen voor de lunch mee te nemen naar m'n favoriete restaurant, namelijk m'n moeder's huis? Dat ik ook m'n moeder en m'n zoon én collega David-Jan verrastte met die aktie? Lag het misschien aan het feit dat we met de hele bende Fer's karatetoernooi bijwoonden? Even een zijspoor: Amerikanen verwachten vast niet dat als zij door hun oom-in-de-tweede graad worden uitgenodigd zij naar een junioren-karatetoernooi zouden gaan! Ferdinand is overigens heel knap vierde geworden. Vooral door kalm te blijven en goed te blokkeren. Eén van zijn twee direkte tegenstanders sloeg een aantal keer tijdens het potje behoorlijk hard door. Zo hard dat m'n zoon zich na afloop van dat potje onder medische behandeling van zijn vader moest stellen...Het tegenstandertje kreeg dan ook volkomen terecht een hele hoop strafpunten. Lekker puh!

Ben ik wellicht zo moe omdat ik neef & nicht het een en ander van Amsterdam heb laten zien of heeft hethebbem gezien van "The Da Vinci Code" dit effect op mij? Misschien ligt het wel aan het bezoeken van een zekere Ierse Pub die "The Tara" heet, bij m'n werk aan de overkant. Of is het bezoekje aan de coffeeshop er debet aan?

Wie het weet mag het zeggen.