Bevolken

Bevolken

"Hij herinnert ons eraan dat je kunt werken en plezier hebben tegelijkertijd." Dat is wat een collega over Ferdinand te vertellen had. Koel, niet? Gisteren was m'n zoon niet met de klas naar de schooltuinen, zoals anders gebruikelijk op de dinsdag. In plaats daarvan werd een bezoek gebracht aan het Tropentheater waar een stuk speelde over Indonesië. Gezien het enthousiasme waarmee Superfer mij het verhaal vertelde was het niet
iets om bij in slaap te vallen.

Dat deed ik gisteren wel. Op het werk. Twee keer. Nu is dat niet zo'n heel goed teken als je op het werk in slaap valt. Behalve wellicht als het gaat om het beroep matrassentester. Klaarblijkelijk moet ik wat rusten. Gelukkig was vandaag een vrije dag en kon er eindelijk weer wat aan de administratie gedaan worden.

Nadat ik mij ervan verzekerd had dat collega Mike weer was aangetreden in het rijk der bewuste levensvormen bracht ik m'n zoon naar school bij welke actie natuurlijk weer kortstondig onderhoud plaatsvond met diverse ouders om uiteenlopende zaken.

Thuis wat zitten rommelen met een fikse stapel papieren die flink geslonken was toen het tijd was geworden de Ferman van school te halen. Met en voor hem een overhemd gekocht zodat hij morgen netjes aan het paasontbijt kan verschijnen. Daarna wat boodschappen gehaald voor zijn oma waarna wij gezellig een aflevering van "de pratende auto" keken voordat wij oma's koelkast vulden met de gehaalde boodschapjes. Linea recta naar het ziekenhuis om oma te verblijden met een bezoekje. Zij verblijdde ons door ons volledig gekleed en rechtop zittend in bed te verwelkomen. Het gaat beter met haar en morgen hopen wij van haar arts te horen wanneer zij naar huis mag en hoe het vervolgtraject eruit komt te zien.

Thuisgekomen hem voetballend met de buurman in de achtertuin achtergelaten ten einde mij te melden op het SP-fractie-overleg. Na een vruchtvolle vergadering onderweg lopend naar de plek waar mijn bed staat van collega David-Jan telefonisch vernomen dat hij zich prima vermaakt met mijn ouderlijke slaapkamer als tijdelijke verblijfplaats en na een welgemeende welterusten-kus van buurvrouw Pieternella schrijf ik dit stuk alvorens mij te verenigen met de wezens die de wereld van mijn dromen bevolken.