Wat voor eikels zijn jullie?
Chavez, Morales en Castro, de leiders van respectievelijk Venezuela, Bolivia en Cuba hebben genoeg van de bemoeienis van de Amerikaanse overheid met hun handelspolitiek en sloten onderling een pact tegen het ooit zo machtige kapitalistische bolwerk. Een en ander is een uitvloeisel van het samenwerkingsverband Alternativa Bolivariana para los Pueblos de Nuestra América (ALBA, in wezen een tegenhanger van de FTAA) Amerika heeft nu een geduchte Socialistische tegenstrever en zal harder moeten werken om haar machtspositie in de wereld te kunnen behouden.
Zelf probeer ik mijn zinnen te behouden. Iets, wat ondanks soms behoorlijke drukte mij nog wel vrij goed afgaat. Zo heb ik heerlijk gewerkt voor collega Natasja in de nacht van vrijdag op zaterdag. Rolde uiteindelijk tegen half zes in m'n bedje na een nachtelijke wandeltocht met een vrij luidruchtige collega Mike die samen met Mark opzong tegen diens vrouw (collega Cora) en ondergetekende. Eerlijk gezegd bekommerden wij ons eventjes niet om de bedrust van omwonenden...Lallend over straat mag wel in Koninginnenacht. Toch?
De wekker deed niet extra stilletjes bij het wekken, zaterdagmorgen om kwart over zeven. Errug gemeen. Een beetje gemeen waren ook de windgoden die blijkbaar wisten dat de Ferman en ik vanaf half negen op een brug in de buurt spulletjes zaten te verkopen waarvan wij vonden dat er geen plaats meer voor was binnen ons huishouden. Ferme windstoten en enkele regendruppels probeerden ons plezier onverrichter zake te vergallen.
Buurvrouw Hetty had voor ons een plaatsje gereserveerd en samen met haar man Vincent was zij ook op de brug onze buurvrouw. Een klein stukje verderop bleek schoolvader Gijs met zijn vrouw en hun dochtertje Jip te zitten. Leuk hoor!
Net als de verhalen die je ter ore komen van bezoekers van de stand. Soms voel je je net een barman. Complete levensverhalen worden ongevraagd over je uitgestort!
Het eindresultaat aan verdiensten mocht er zijn: 47,80 Euro! De spullen die wij nog niet verkocht hadden toen wij de stand afbraken waren voor de buren om te verkopen. De opbrengst van hun stal kwam ten goede van De Liefde, de plaatselijke kerk. Een goed doel, toch?
Thuis even een uurtje gerust en onderweg naar het treinstation aangeschoten door een meneer op straat: "Hallo meneer het raadslid!" Hij herkende mij van een foto in een buurtkrantje. Met de buurtbewoner in kwestie even over politiek staan kletsen en van z'n dochter een paar videobanden gekocht: Evil Dead 1 en de complete Godfather-serie. Echte klassiekers die mooi passen in mijn collectie en tevens de enige uitgave in het kader van Koninginnedag.
We waren mooi op tijd bij de woning van vriend Erwin in Breda voor het avondeten waarop vriend Peter J. trakteerde. Ferdinand leek het een leuk idee om tijdens het verjaarsfeestje twee potjes te schaken. Eentje tegen zijn vader en de ander tegen de jarige. Beide potjes werden door m'n zoon gewonnen...Als beloning mocht hij alvast lekker gaan slapen na het spelen van een computerspelletje terwijl de verliezers van de schaakpartijen als "straf" nog even aan de wodka moesten...;-)
Vanmorgen kwamen Fer en ik, na half zeven te zijn opgestaan(...), iets over negenen aan op Amsterdam Centraal om vanaf daar linea recta door te gaan naar de viering van het 15-jarig bestaan van cantorij "De Liefde" in de gelijknamige kerk. Tijdens de dienst werd het koor, waar ondermeer de man van buurvrouw Hetty deel van uitmaakt, in de bloemetjes gezet. Omdat wij niet (katholiek) gedoopt zijn mochten wij niet snoepen van "het lichaam en het bloed van Jezus". Toevalligerwijs zaten wij naast de enige andere persoon in de hele kerk die dat (vanwege dezelfde reden) ook niet mocht.
Tijdens het nakletsen kwam ik in contact met ene André die, na toestemming te hebben gevraagd aan zijn moeder, de Ferman en mij begeleidde naar het verzorgingshuis voor een bezoekje aan m'n moeder. In de binnentuin van De Amstelhof speelden André en m'n zoon twee potjes schaak (de eerste won André, het tweede eindigde in remise). Daar nog even een kopje thee gedaan voordat wij ons huis weer opzochten en onderweg hartelijk vanaf de overkant van de straat werden toegezwaaid door buurvrouw Debbie. Even m'n bed in om middels een middagdutje weer enigszins op krachten te komen. Op het einde van de middag ging m'n zoon even een blokje om wandelen met z'n biologische moeder, buurvrouw Johanna waarna het tijd was voor het avondeten: een broodje hamburger met eieren en spek. Fer keek samen met mij een aflevering het kijkschijfje "Catweazle" voordat hij ging douchen. Wanneer hij er strakjes onder vandaan komt mag ik. Eigenlijk ligt er nog strijkgoed te wachten maar waarschijnlijk ligt dat er morgen ook nog wel. Oftewel: nu even niet. (Zou ik vaker moeten denken!)
Zo hebben wij de laatste paar dagen doorgebracht. Rest mij te vragen: hoe was Uw Koninginnedag-weekend? Tot slot: Wat voor eikels zijn jullie?
zondag, april 30, 2006
vrijdag, april 28, 2006
Loesje
Loesje
Uit diverse onderzoeken zou blijken dat de verspreiding van HIV behoorlijk vertraagd kan worden als alle mannen besneden zouden zijn. Het bericht stond vandaag op Nu.nl en niet op 1 april want anders zou ik er het mijn van denken. Als de oplossing echt zo simpel is dan scheelt dat weer een hoop ellende. Hoewel er een hoop nare dingen in de wereld zijn spreekt AIDS al jaren tot de verbeelding van velen. Het is dan ook een dodelijke ziekte die je in een wip oploopt...Met een half uurtje kan het al gebeurt zijn en ben je geïnfecteerd.
Had vanmorgen een half uurtje te besteden voordat het tijd was om naar het werk te gaan.
Die tijd heb ik gebruikt om de keukenvloer weer'ns onderhanden te nemen. Moet ook af en toe gebeuren. Op het werk kon mocht ik vandaag ook schoonmaken, strijken, opruimen, boenen en boodschappen doen. Maar dan betaald.
Kon niet al te veel treuzelen met naar huis gaan omdat er een vergadering bij mij thuis belegd (belegen?) was in het kader van "Kan de Terrebel niet naar de vergadering dan komt de vergadering naar de Terrebel". Echter, via een bericht op mijn antwoordapparaat vernam ik dat vanwege algehele drukte mijnerzijds (Parbleu?) de afspraak verschoven was naar volgende week...Koel! Kan ik tenminste nog even rustig stofzuigen, verven, spulletjes zoeken en eten voordat ik mag rondlopen op Kings & Queens, een feestje aan de vooravond..eh...-nacht van Koninginnedag 2006.
Ook deze Koninginnedag zullen er ontelbare foto's worden gemaakt die te bewonderen zijn via diverse websites. Om in de sfeer te komen hier alvast een foto van m'n zoon en mij tijdens het werk op de Er Op Uit markt te Haarlem, afgelopen zondag:
Verder vindt U hier een link naar foto's van ons meest recente optreden met The Rocky Horror Picture Show.
(Vanaf pagina vijf ziet U daadwerkelijk foto's van het optreden)
Voor in de agenda:
Woensdag 3 mei, 20.00uur kan iedereen die dat wil in groepsverband een stukje schrijven met als thema "Vrijheid van Meningsuiting". Lees er hier meer over. Het evenement vindt plaats aan de Spuistraat 47a
te Amsterdam en is georganiseerd door Loesje.
Uit diverse onderzoeken zou blijken dat de verspreiding van HIV behoorlijk vertraagd kan worden als alle mannen besneden zouden zijn. Het bericht stond vandaag op Nu.nl en niet op 1 april want anders zou ik er het mijn van denken. Als de oplossing echt zo simpel is dan scheelt dat weer een hoop ellende. Hoewel er een hoop nare dingen in de wereld zijn spreekt AIDS al jaren tot de verbeelding van velen. Het is dan ook een dodelijke ziekte die je in een wip oploopt...Met een half uurtje kan het al gebeurt zijn en ben je geïnfecteerd.
Had vanmorgen een half uurtje te besteden voordat het tijd was om naar het werk te gaan.
Die tijd heb ik gebruikt om de keukenvloer weer'ns onderhanden te nemen. Moet ook af en toe gebeuren. Op het werk kon mocht ik vandaag ook schoonmaken, strijken, opruimen, boenen en boodschappen doen. Maar dan betaald.
Kon niet al te veel treuzelen met naar huis gaan omdat er een vergadering bij mij thuis belegd (belegen?) was in het kader van "Kan de Terrebel niet naar de vergadering dan komt de vergadering naar de Terrebel". Echter, via een bericht op mijn antwoordapparaat vernam ik dat vanwege algehele drukte mijnerzijds (Parbleu?) de afspraak verschoven was naar volgende week...Koel! Kan ik tenminste nog even rustig stofzuigen, verven, spulletjes zoeken en eten voordat ik mag rondlopen op Kings & Queens, een feestje aan de vooravond..eh...-nacht van Koninginnedag 2006.
Ook deze Koninginnedag zullen er ontelbare foto's worden gemaakt die te bewonderen zijn via diverse websites. Om in de sfeer te komen hier alvast een foto van m'n zoon en mij tijdens het werk op de Er Op Uit markt te Haarlem, afgelopen zondag:
Verder vindt U hier een link naar foto's van ons meest recente optreden met The Rocky Horror Picture Show.
(Vanaf pagina vijf ziet U daadwerkelijk foto's van het optreden)
Voor in de agenda:
Woensdag 3 mei, 20.00uur kan iedereen die dat wil in groepsverband een stukje schrijven met als thema "Vrijheid van Meningsuiting". Lees er hier meer over. Het evenement vindt plaats aan de Spuistraat 47a
te Amsterdam en is georganiseerd door Loesje.
donderdag, april 27, 2006
De moeder van een ex van een ex van een buurvrouw
De moeder van een ex van een ex van een buurvrouw
Aparte zoekterm waarmee men op dit weblog terechtkwam:
Gerard Reve+strijkbout
De "geheime" CIA-vluchten waarmee zonder medeweten van de betrokken regeringen tereurverdachten over Europa werden getransporteerd bleken een stuk of duizend in totaal. Toch vreemd dat dat niet opvalt, laat staan dat daar geen vragen over worden gesteld. Het enige land dat dit geval van het totaal negeren van internationale verdragen aan de kaak durft te stellen is Spanje. Maar ja, dat"is een progressief land. Zo was het het eerste land dat het mogelijk maakte voor homoparen om kinderen te adopteren. Ook uit het buitenland. België volgde. De rest van de wereld (met Nederland ergens in de middenmoot) loopt hopeloos achter.
Zo ook op het gebied van rechtssysteem. Al kan men gevoeglijk aannnemen dat Willem Holleeder schuldig is aan alle aanklachten (en waarschijnlijk nog een tiental meer maar dat terzijde), feit is dat ook hij recht heeft op een fatsoenlijke verdediging.
Ik verdedig mijn recht op slapen in de daartoe gegeven tijdspanne maar eerst nog "even" de Koninginnedag-spullen sorteren en de was wegstrijken. Daarnaast kan ik U melden dat ik vanmorgen heb staan kwebbelen met de buurvrouwen Wynona en Margot en later met tramvriendin Maya. Na het werk haalde ik Fer op van huis om samen met hem oma op te zoeken die ons kon vertellen dat er vandaag niet alleen een vriendin van haar is langsgeweest maar ook collega David-Jan en daarnaast deelde mijn moeder ons mee dat de buurvrouw bij haar op de kamer een voormalig collega blijkt te zijn van zo'n vijfentwintig jaar terug. Omdat ik het kwebbelen niet kan laten ook nog even gesproken met de vader van een schoolgenote van de Ferman en met de moeder van een ex van een ex van een buurvrouw.
Aparte zoekterm waarmee men op dit weblog terechtkwam:
Gerard Reve+strijkbout
De "geheime" CIA-vluchten waarmee zonder medeweten van de betrokken regeringen tereurverdachten over Europa werden getransporteerd bleken een stuk of duizend in totaal. Toch vreemd dat dat niet opvalt, laat staan dat daar geen vragen over worden gesteld. Het enige land dat dit geval van het totaal negeren van internationale verdragen aan de kaak durft te stellen is Spanje. Maar ja, dat"is een progressief land. Zo was het het eerste land dat het mogelijk maakte voor homoparen om kinderen te adopteren. Ook uit het buitenland. België volgde. De rest van de wereld (met Nederland ergens in de middenmoot) loopt hopeloos achter.
Zo ook op het gebied van rechtssysteem. Al kan men gevoeglijk aannnemen dat Willem Holleeder schuldig is aan alle aanklachten (en waarschijnlijk nog een tiental meer maar dat terzijde), feit is dat ook hij recht heeft op een fatsoenlijke verdediging.
Ik verdedig mijn recht op slapen in de daartoe gegeven tijdspanne maar eerst nog "even" de Koninginnedag-spullen sorteren en de was wegstrijken. Daarnaast kan ik U melden dat ik vanmorgen heb staan kwebbelen met de buurvrouwen Wynona en Margot en later met tramvriendin Maya. Na het werk haalde ik Fer op van huis om samen met hem oma op te zoeken die ons kon vertellen dat er vandaag niet alleen een vriendin van haar is langsgeweest maar ook collega David-Jan en daarnaast deelde mijn moeder ons mee dat de buurvrouw bij haar op de kamer een voormalig collega blijkt te zijn van zo'n vijfentwintig jaar terug. Omdat ik het kwebbelen niet kan laten ook nog even gesproken met de vader van een schoolgenote van de Ferman en met de moeder van een ex van een ex van een buurvrouw.
woensdag, april 26, 2006
Heerlijk thuis
Heerlijk thuis
Googlewhack:
kontakt middels gedachtenoverbrenging
Bij het wakker worden ontdekte ik m'n zoon gebogen over een schaakprobleem:"Wit is aan zet en doet een voordelige ruil. Hoe?" Nog voordat het ontbijt op was was hij eruit: loper pakt loper en bedreigt koningin. Zwarte koningin pakt loper, witte koningin pakt toren, Ewout Irrgang pakt een overwinning...
Het Tweede Kamerlid van de SP zag zijn motie tegen de exorbitante beloningen van topmanagers van energiebedrijven gisteren aangenomen. Hoera!
De SP in Amsterdam-Westerpark pakt de problemen iets kleinschaliger aan en voert actie ten behoud van buslijn 21 voor de Hugo de Grootbuurt. Het ROA heeft met het GVB een Programma van Eisen opgesteld waar zij zich niet aan wenschen te houden. De SP is een partij die niet zo houdt van "ja" zeggen en "nee"doen en voert daar met graagte actie tegen. Zo ook vanmorgen.
Van de website van het Regionaal Overleg Amsterdam (ROA), in wezen de opdrachtgever van het Gemeentelijk Vervoer Bedrijf (GVB):
>>Resultaat moet zijn dat er in de concessie Amsterdam meer openbaar vervoer wordt geboden van een betere kwaliteit en tegen een prijs die niet hoger is dan nu<< >>Dat betekent dat ?net als nu- ieder Amsterdams adres op maximaal 400 meter een OV-halte moet treffen of in geval van woonvoorzieningen voor ouderen op 250 meter<<
Nadat mijn zoon (die vanmiddag een verjaarsfeestje had van vriendin Tylor en pas laat thuis was) in de klas was afgeleverd even wat werk verricht ten behoeve van het Oudercollectief voordat ik vanaf iets over negenen samen met een partijgenoot handtekeningen ophaalde ter ondersteuning van deze recente SP-actie. Gezellig.
Dat was het ook bij m'n moeder thuis waar ik even met collega David-Jan heb zitten bijkletsen. Daar even wat spullen voor m'n moeder opgehaald om er thuis achter te komen dat ik bijna een heel half uur vrij te besteden had voordat buurvrouw Hetty samen met mij m'n moeder ging opzoeken in het verpleeghuis.
Daar gezellig in de binnentuin een broodje zitten snoepen voordat ik naar het postkantoor ging. Onderweg erheen even staan babbelen met tramvriendin Maya, waarna ik bij de tweedehandsvideo-winkel de aankondigingsposter van het AFFF in handen kreeg en later bij een terrasje in gesprek raakte met Pencak mede-cursist Jan en een vriend van hem.
Niet veel later was ik thuis. Eindelijk thuis. Heerlijk thuis. Vanavond geen afspraken. Heerlijk thuis. Vroeg gaan slapen tussen versgewassen lakens. Heerlijk thuis.
Googlewhack:
kontakt middels gedachtenoverbrenging
Bij het wakker worden ontdekte ik m'n zoon gebogen over een schaakprobleem:"Wit is aan zet en doet een voordelige ruil. Hoe?" Nog voordat het ontbijt op was was hij eruit: loper pakt loper en bedreigt koningin. Zwarte koningin pakt loper, witte koningin pakt toren, Ewout Irrgang pakt een overwinning...
Het Tweede Kamerlid van de SP zag zijn motie tegen de exorbitante beloningen van topmanagers van energiebedrijven gisteren aangenomen. Hoera!
De SP in Amsterdam-Westerpark pakt de problemen iets kleinschaliger aan en voert actie ten behoud van buslijn 21 voor de Hugo de Grootbuurt. Het ROA heeft met het GVB een Programma van Eisen opgesteld waar zij zich niet aan wenschen te houden. De SP is een partij die niet zo houdt van "ja" zeggen en "nee"doen en voert daar met graagte actie tegen. Zo ook vanmorgen.
Van de website van het Regionaal Overleg Amsterdam (ROA), in wezen de opdrachtgever van het Gemeentelijk Vervoer Bedrijf (GVB):
>>Resultaat moet zijn dat er in de concessie Amsterdam meer openbaar vervoer wordt geboden van een betere kwaliteit en tegen een prijs die niet hoger is dan nu<< >>Dat betekent dat ?net als nu- ieder Amsterdams adres op maximaal 400 meter een OV-halte moet treffen of in geval van woonvoorzieningen voor ouderen op 250 meter<<
Nadat mijn zoon (die vanmiddag een verjaarsfeestje had van vriendin Tylor en pas laat thuis was) in de klas was afgeleverd even wat werk verricht ten behoeve van het Oudercollectief voordat ik vanaf iets over negenen samen met een partijgenoot handtekeningen ophaalde ter ondersteuning van deze recente SP-actie. Gezellig.
Dat was het ook bij m'n moeder thuis waar ik even met collega David-Jan heb zitten bijkletsen. Daar even wat spullen voor m'n moeder opgehaald om er thuis achter te komen dat ik bijna een heel half uur vrij te besteden had voordat buurvrouw Hetty samen met mij m'n moeder ging opzoeken in het verpleeghuis.
Daar gezellig in de binnentuin een broodje zitten snoepen voordat ik naar het postkantoor ging. Onderweg erheen even staan babbelen met tramvriendin Maya, waarna ik bij de tweedehandsvideo-winkel de aankondigingsposter van het AFFF in handen kreeg en later bij een terrasje in gesprek raakte met Pencak mede-cursist Jan en een vriend van hem.
Niet veel later was ik thuis. Eindelijk thuis. Heerlijk thuis. Vanavond geen afspraken. Heerlijk thuis. Vroeg gaan slapen tussen versgewassen lakens. Heerlijk thuis.
Benoeming
Benoeming
-"Oei, de kachel is uitgevallen!"-"Nou, gelukkig is-ie niet AANgevallen." Altijd goed om de dag met een lach te beginnen. Met een glimlach gaan slapen en met een glimlach ontbijten. Zo voorkom je een ochtendhumeur.
Ook lachen is de strijd om de toppositie binnen coalitie-partij D66 (Wat nou coalitie? Ze mochten met hun paar schattige zeteltjes meedoen op voorwaarde dat ze hun mond hielden als de Grote Mensen praten. Die hadden D66 alleen maar nodig om aan een meerdereheid te komen.) Loesewies van de Laan speelt de wat saai overkomende Mark Rutte van wie niemand schijnt te weten hoe-ie nu precies over dingen denkt. En of-ie eigenlijk wel denkt. Waarschijnlijk wel. Maar de twijfel blijft. Aan de andere kant staat Alexander Pechtold die graag Verdonk imiteert met zijn wat ongenuanceerde uitspraken. Toch heb ik vele malen liever Pechtold dan Verdonk. Met name omdat Alexander schijnt te menen wat-ie zegt en Rita er alles aan doet om Zwaar Rechts over te komen en hoogstwaarschijnlijk een marketingbureau heeft ingeschakeld om haar te vertellen wat de bevolking vindt zodat zij dat ook kan vinden. Dat deed indertijd Frits Bolkestein (kent U die nog? Inmiddels "adviseur" van een groot olieconcern in Rusland) ook, naar later bleek.
Vanmorgen bleek tijdens een ingelast overleg van de oudercommissie dat er heel wat bij komt kijken als je het schoolplein wilt opknappen, de directeur er mee stopt en aan beide zaken een feest moet worden verbonden. In twee uurtjes brainstormen zijn we toch een heel end gekomen.
Ook een heel eind kwam het groepje feestgangers ("Waaronder ik!" zei de nar) dat onder leiding van collega Natasja kostuums uit mocht zoeken bij Gerritsen Kostuumverhuur. Wij gaan er geweldig uitzien aanstaande vrijdag tijdens een Koninginnenacht-feestje!
Voor en na het kostuumpassen had ik in totaal een uurtje geen afspraken. Die tijd werd inbeslaggenomen met nietsdoen. Heerlijk! Net zo heerlijk als het weer van vandaag! In ieder geval tot aan het einde van de middag
toen het tijd was om m'n zoon op te halen van de Ecokids club. Terwijl zijn vader in slaap was gevallen tijdens het "eventjes liggen, hoor!" had hij gekookt. Zo kwam het dat ik een hamburger met sperzieboontjes kon eten vooraleer af te reizen naar het stadsdeelkantoor. Behalve dat het programmakkoord werd besproken werden ook ondermeer de duo-raadsleden voor de nieuwe periode benoemd. Zo kwam het dat de SP-fractie haar "eigen" José van den Berg kon feliciteren met haar benoeming.
-"Oei, de kachel is uitgevallen!"-"Nou, gelukkig is-ie niet AANgevallen." Altijd goed om de dag met een lach te beginnen. Met een glimlach gaan slapen en met een glimlach ontbijten. Zo voorkom je een ochtendhumeur.
Ook lachen is de strijd om de toppositie binnen coalitie-partij D66 (Wat nou coalitie? Ze mochten met hun paar schattige zeteltjes meedoen op voorwaarde dat ze hun mond hielden als de Grote Mensen praten. Die hadden D66 alleen maar nodig om aan een meerdereheid te komen.) Loesewies van de Laan speelt de wat saai overkomende Mark Rutte van wie niemand schijnt te weten hoe-ie nu precies over dingen denkt. En of-ie eigenlijk wel denkt. Waarschijnlijk wel. Maar de twijfel blijft. Aan de andere kant staat Alexander Pechtold die graag Verdonk imiteert met zijn wat ongenuanceerde uitspraken. Toch heb ik vele malen liever Pechtold dan Verdonk. Met name omdat Alexander schijnt te menen wat-ie zegt en Rita er alles aan doet om Zwaar Rechts over te komen en hoogstwaarschijnlijk een marketingbureau heeft ingeschakeld om haar te vertellen wat de bevolking vindt zodat zij dat ook kan vinden. Dat deed indertijd Frits Bolkestein (kent U die nog? Inmiddels "adviseur" van een groot olieconcern in Rusland) ook, naar later bleek.
Vanmorgen bleek tijdens een ingelast overleg van de oudercommissie dat er heel wat bij komt kijken als je het schoolplein wilt opknappen, de directeur er mee stopt en aan beide zaken een feest moet worden verbonden. In twee uurtjes brainstormen zijn we toch een heel end gekomen.
Ook een heel eind kwam het groepje feestgangers ("Waaronder ik!" zei de nar) dat onder leiding van collega Natasja kostuums uit mocht zoeken bij Gerritsen Kostuumverhuur. Wij gaan er geweldig uitzien aanstaande vrijdag tijdens een Koninginnenacht-feestje!
Voor en na het kostuumpassen had ik in totaal een uurtje geen afspraken. Die tijd werd inbeslaggenomen met nietsdoen. Heerlijk! Net zo heerlijk als het weer van vandaag! In ieder geval tot aan het einde van de middag
toen het tijd was om m'n zoon op te halen van de Ecokids club. Terwijl zijn vader in slaap was gevallen tijdens het "eventjes liggen, hoor!" had hij gekookt. Zo kwam het dat ik een hamburger met sperzieboontjes kon eten vooraleer af te reizen naar het stadsdeelkantoor. Behalve dat het programmakkoord werd besproken werden ook ondermeer de duo-raadsleden voor de nieuwe periode benoemd. Zo kwam het dat de SP-fractie haar "eigen" José van den Berg kon feliciteren met haar benoeming.
maandag, april 24, 2006
Oligarchen
Oligarchen
"Als je mouwen te kort zijn, hak je dan je handen af?"
.."er is maar één ding erger dan je gebruikt voelen...en dat is je òngebruikt voelen..."
Bovenstaande twee zinsneden komen uit Arthur Japin's "De Grote Wereld", een boek waar ik mij zo goed in kon vinden dat ik mij bij vlagen afvroeg hoe het kon dat een mij onbekend iemand mij zo goed kon kennen. Lezen dus! Dat deed ik dus ook met boek nummer vier van dit jaar waarmee ik voorlopig mijn doelstelling (minimaal één boek per maand lezen) heb veiliggesteld. Misschien heb ik vanavond nog wel wat tijd om te lezen. Moet kunnen, aangezien er nog slegs één afspraak gepland staat. Een andere (Fer's karateles) had plaatsgemaakt voor een verrassingsbezoekje aan oma die duidelijk zeer verheugd was met onze komst. Heerlijk toch, als je iemand blij kan maken met een aktie die relatief weinig moeite en energie kost?
Zo heeft Superfer eerder op de avond buurman Dudo bezocht met een bloemetje vanwege de pas overleden kat Lama en kwam de buurman in kwestie wat later bij ons langs om te bedanken voor die aktie. Onlangs nog had collega David-Jan op z'n vrije dag mij op het werk wat spulletjes voor m'n moeder gebracht en heeft buurman Vincent eerder vandaag m'n moeder een bloemetje gebracht op de afdeling en emoties met haar gedeeld en verder heeft de Ferman kort een potje schaak met zijn oma gespeeld op het binnenterrein van De Amstelhof.
Dankzij enkele zeer hulpvaardige verplegers én bewoners hadden wij m'n moeder's nieuwste stekkie binnen het pand vrij snel gevonden: Herenhof, kamer 6...(hint, hint) Het weer werkte (itt gisteren in Haarlem) goed mee. Een prachtige gigantische oranje/rode warmtebron verwarmde onze vers bezonnebrilde gezichten onderweg naar de halte van de tram die mijn zoon en mij naar huis zou voeren na een prachtige en ook vreugdevolle dag.
Eerder vandaag had (de jarige!) collega Cora mij al gecompenseerd voor de gisteren vanwege het werk extra gemaakte reiskosten en kwam ik onderweg naar de winkel waar m'n zoon vrijwel elke maandag werkt collega Mike tegen en maakte ik een praatje met Fer's kleuterliefde Robin. Ooit een piepklein schattig blond meisje dat inmiddels een halve kop boven mij uitsteekt...;-)
Wie altijd al vond dat hij een kop boven de massa uitsteekt is natuurlijk Frits Bolkestein. Zou hij het stiekum toch zijn die het brein is achter de aanstaande overname van Gazprom van enkele Nederlandse energiebedrijven? Vast staat dat hij als adviseur aardig wat te zeggen heeft binnen het selecte kringetje van Russiche (en dan nu een woord dat prachtig tweeledig is op te vatten!) oligarchen.
"Als je mouwen te kort zijn, hak je dan je handen af?"
.."er is maar één ding erger dan je gebruikt voelen...en dat is je òngebruikt voelen..."
Bovenstaande twee zinsneden komen uit Arthur Japin's "De Grote Wereld", een boek waar ik mij zo goed in kon vinden dat ik mij bij vlagen afvroeg hoe het kon dat een mij onbekend iemand mij zo goed kon kennen. Lezen dus! Dat deed ik dus ook met boek nummer vier van dit jaar waarmee ik voorlopig mijn doelstelling (minimaal één boek per maand lezen) heb veiliggesteld. Misschien heb ik vanavond nog wel wat tijd om te lezen. Moet kunnen, aangezien er nog slegs één afspraak gepland staat. Een andere (Fer's karateles) had plaatsgemaakt voor een verrassingsbezoekje aan oma die duidelijk zeer verheugd was met onze komst. Heerlijk toch, als je iemand blij kan maken met een aktie die relatief weinig moeite en energie kost?
Zo heeft Superfer eerder op de avond buurman Dudo bezocht met een bloemetje vanwege de pas overleden kat Lama en kwam de buurman in kwestie wat later bij ons langs om te bedanken voor die aktie. Onlangs nog had collega David-Jan op z'n vrije dag mij op het werk wat spulletjes voor m'n moeder gebracht en heeft buurman Vincent eerder vandaag m'n moeder een bloemetje gebracht op de afdeling en emoties met haar gedeeld en verder heeft de Ferman kort een potje schaak met zijn oma gespeeld op het binnenterrein van De Amstelhof.
Dankzij enkele zeer hulpvaardige verplegers én bewoners hadden wij m'n moeder's nieuwste stekkie binnen het pand vrij snel gevonden: Herenhof, kamer 6...(hint, hint) Het weer werkte (itt gisteren in Haarlem) goed mee. Een prachtige gigantische oranje/rode warmtebron verwarmde onze vers bezonnebrilde gezichten onderweg naar de halte van de tram die mijn zoon en mij naar huis zou voeren na een prachtige en ook vreugdevolle dag.
Eerder vandaag had (de jarige!) collega Cora mij al gecompenseerd voor de gisteren vanwege het werk extra gemaakte reiskosten en kwam ik onderweg naar de winkel waar m'n zoon vrijwel elke maandag werkt collega Mike tegen en maakte ik een praatje met Fer's kleuterliefde Robin. Ooit een piepklein schattig blond meisje dat inmiddels een halve kop boven mij uitsteekt...;-)
Wie altijd al vond dat hij een kop boven de massa uitsteekt is natuurlijk Frits Bolkestein. Zou hij het stiekum toch zijn die het brein is achter de aanstaande overname van Gazprom van enkele Nederlandse energiebedrijven? Vast staat dat hij als adviseur aardig wat te zeggen heeft binnen het selecte kringetje van Russiche (en dan nu een woord dat prachtig tweeledig is op te vatten!) oligarchen.
Lekker lang dagje
Lekker lang dagje
De PVDA wil een motie van wantrouwen indienen tegen minister Verdonk. Zij moet rekenschap geven voor het verdwijnen van 125 minderjarige asielzoekers sinds oktober 2004.
Ook de SP zal moties indienen. Weliswaar niet van wantrouwen maar meer op het gebied van de lokale politiek in Westerpark. Dat weet ik toevallig omdat dat vanavond tijdens het fractie-overleg besloten is. Ondanks het feit dat er slegs één agendapunt was werd het een vrij langdurige bespreking. Het betrof namelijk het programakkoord 2006-2010 (pdf) van de opnieuw gevormde coalitie PVDA/GroenLinks. Dinsdagavond zullen zij worden ingediend.
Eerder vandaag werd er een motie van afkeuring ingediend én aangenomen tegen de weergoden die het plezier een beetje vergalden op het einde van een heerlijke dag op de Botermarkt te Haarlem. The Amsterdam Dungeon had er een stand tijdens het jaarlijkse bloemenweekend en m'n zoon en ik mochten samen met collega's Willem, Frank en Nicole het aanwezige publiek zo'n 3000 folders en 1500 kortingsbonnen overhandigen.
Om die reden ging de wekker om half zeven. Om kwart over zes waren wij thuis en terwijl ik m'n zoon het begin van de film Bill & Ted's Excellent Adventure zag waarnemen vertrok ik voor het fractie-overleg. Het werd dus een lekker lang dagje.
De PVDA wil een motie van wantrouwen indienen tegen minister Verdonk. Zij moet rekenschap geven voor het verdwijnen van 125 minderjarige asielzoekers sinds oktober 2004.
Ook de SP zal moties indienen. Weliswaar niet van wantrouwen maar meer op het gebied van de lokale politiek in Westerpark. Dat weet ik toevallig omdat dat vanavond tijdens het fractie-overleg besloten is. Ondanks het feit dat er slegs één agendapunt was werd het een vrij langdurige bespreking. Het betrof namelijk het programakkoord 2006-2010 (pdf) van de opnieuw gevormde coalitie PVDA/GroenLinks. Dinsdagavond zullen zij worden ingediend.
Eerder vandaag werd er een motie van afkeuring ingediend én aangenomen tegen de weergoden die het plezier een beetje vergalden op het einde van een heerlijke dag op de Botermarkt te Haarlem. The Amsterdam Dungeon had er een stand tijdens het jaarlijkse bloemenweekend en m'n zoon en ik mochten samen met collega's Willem, Frank en Nicole het aanwezige publiek zo'n 3000 folders en 1500 kortingsbonnen overhandigen.
Om die reden ging de wekker om half zeven. Om kwart over zes waren wij thuis en terwijl ik m'n zoon het begin van de film Bill & Ted's Excellent Adventure zag waarnemen vertrok ik voor het fractie-overleg. Het werd dus een lekker lang dagje.
zaterdag, april 22, 2006
De Botermarkt
De Botermarkt
Wat bezielt iemand tot het intypen van deze zoekopdrachten:
heeft u geblunderd wat gebeurd is gebeurd is gebeurd daar verander u niets meer aan
mag ik getalen dieren dat ik lijnen kan tekenen
Heel apart...bijna net zo apart als de (werk)dag van vandaag...
Heb m'n werkkleding nog aan...eroverheen droeg ik m'n reguliere kleding. Afschminken deed ik na het werk onderweg naar m'n moeder. Ferdinand naast mij. Ook hij had lekker gewerkt vandaag. In de pauze ging hij, achterop bij collega Annelies, richting Magere Brug. Pep-drankjes fabrikant Red Bull sponsorde een BMX-spring concours: De Red Bull Bridge Master 2006. Naar verluidt een nogal spectaculair evenement.
Ook spectaculair wordt de val van Verdonk (allitereert wel lekker, nietwaar: de Val Van Verdonk?) als...pardon...wanneer uitkomt dat zij als een soort van hedendaagse Pim Fortuyn met allerlei populistische praatjes komt om aan zoveel mogelijk stemmen te komen voor haar greep naar de macht. Dan vooral over de ruggen van de allochtone medemens. Kunnen die bijvoeglijke naamwoorden eigenlijk niet eens worden geschrapt? Waarom moet er onderscheid worden gemaakt? Kunnen niet alle mensen gewoon als mensen behandeld worden? Kan iemand dat ook even duidelijk maken aan de heer Aboutaleb die voor welgeteld zes (6!) vrouwen in burka een wet zodanig wil laten aanpassen dat deze zes dames (een verhoging ten opzichte van vorig jaar met maar liefst 50 procent...oei! Het einde der tijden is nu toch echt wel nabij, hoor!) geen recht meer mogen doen gelden op een uitkering. Het is maar goed dat deze Amsterdamse wethouder en selfmade troetelallochtoon (...) niets heeft tegen blanke dames met tattoos en/of piercing en /of geverfd haar...
Mijn moeder hoeft heur haar nog steeds niet te verven. Ondanks haar niet-zo-recente geboortedatum en historie van oorlogen en andere conflicten en medische conditie ziet zij er nog bijzonder goed uit. De wil om te leven is nog zeer duidelijk in haar aanwezig en dat deed haar zoon en diens zoon zichtbaar goed, eerder op de avond.
Morgen mogen de Ferman en ik vroeg op want er wordt een tocht aanvaard, ooit ondernomen door iemand samen met een zekere Catootje...wij gaan morgen naar de stad Haarlem om in het Bloemenweekend voor The Amsterdam Dungeon te werken op De Botermarkt.
Wat bezielt iemand tot het intypen van deze zoekopdrachten:
heeft u geblunderd wat gebeurd is gebeurd is gebeurd daar verander u niets meer aan
mag ik getalen dieren dat ik lijnen kan tekenen
Heel apart...bijna net zo apart als de (werk)dag van vandaag...
Heb m'n werkkleding nog aan...eroverheen droeg ik m'n reguliere kleding. Afschminken deed ik na het werk onderweg naar m'n moeder. Ferdinand naast mij. Ook hij had lekker gewerkt vandaag. In de pauze ging hij, achterop bij collega Annelies, richting Magere Brug. Pep-drankjes fabrikant Red Bull sponsorde een BMX-spring concours: De Red Bull Bridge Master 2006. Naar verluidt een nogal spectaculair evenement.
Ook spectaculair wordt de val van Verdonk (allitereert wel lekker, nietwaar: de Val Van Verdonk?) als...pardon...wanneer uitkomt dat zij als een soort van hedendaagse Pim Fortuyn met allerlei populistische praatjes komt om aan zoveel mogelijk stemmen te komen voor haar greep naar de macht. Dan vooral over de ruggen van de allochtone medemens. Kunnen die bijvoeglijke naamwoorden eigenlijk niet eens worden geschrapt? Waarom moet er onderscheid worden gemaakt? Kunnen niet alle mensen gewoon als mensen behandeld worden? Kan iemand dat ook even duidelijk maken aan de heer Aboutaleb die voor welgeteld zes (6!) vrouwen in burka een wet zodanig wil laten aanpassen dat deze zes dames (een verhoging ten opzichte van vorig jaar met maar liefst 50 procent...oei! Het einde der tijden is nu toch echt wel nabij, hoor!) geen recht meer mogen doen gelden op een uitkering. Het is maar goed dat deze Amsterdamse wethouder en selfmade troetelallochtoon (...) niets heeft tegen blanke dames met tattoos en/of piercing en /of geverfd haar...
Mijn moeder hoeft heur haar nog steeds niet te verven. Ondanks haar niet-zo-recente geboortedatum en historie van oorlogen en andere conflicten en medische conditie ziet zij er nog bijzonder goed uit. De wil om te leven is nog zeer duidelijk in haar aanwezig en dat deed haar zoon en diens zoon zichtbaar goed, eerder op de avond.
Morgen mogen de Ferman en ik vroeg op want er wordt een tocht aanvaard, ooit ondernomen door iemand samen met een zekere Catootje...wij gaan morgen naar de stad Haarlem om in het Bloemenweekend voor The Amsterdam Dungeon te werken op De Botermarkt.
Naast
Naast
Zal Rita Verdonk tegenwoordig lekker slapen? Vast wel beter nadat zij mij deze link had gestuurd: http://www.stemrita.nl/ .Zal zij iemand hebben die het ontbijt voor haar maakt?
Na het ontbijt m'n zoon naar school begeleid en een paar boodschapjes gedaan. Thuis nog even afgewassen, een was in de machine gepropt, m'n kasboek bijgewerkt, een paar mails beantwoord en een potje gestreken.
Tsja, toen was het kwart over negen en dus tijd om naar het werk te gaan. Een paar probleempjes van roostertechnische aard waren snel opgelost en tijdens een gesprekje op deze vrij rustige werkdag vertelde collega Femke mij dat zij toevalligerwijs enkele dagen terug, net als ik, begonnen is aan "De Grote Wereld" van Arthur Japin. Een aanrader voor een ieder die mijn gedachten, akties en gevoelens beter wil leren doorgronden. Lachen, niet?
Dat was het ook tijdens mijn voorlopig laatste optreden als "Brad" tijdens "The Rocky Horror Picture Show", als onderdeel van de Meezingbioscoop in Filmmuseum Cinerama, vanavond. Een en ander ging uit van het Amsterdams Festival van de Fantastische Film. Het publiek was errug lawaaiierig. En dat is goed. Niet zo gek ook als je bedenkt dat er een zeker Lawaaiierig jochie in het publiek zat: vriend Heidi was er met zijn vriendin Sai. Ook Peter, die ik ken van mijn recente bezoekje aan de kuststad Cannes. Mijn zoon had besloten dat hij mee wilde en verhoogde met die beslissing mijn vreugde. Zelfs het drankje na afloop deed hij mee. Nog even lekker staan dansen met ondermeer castleden Jessica en (tevens collega) Annelies terwijl Ferdinand vanaf de kant met een appelsapje in de hand het tafereel meewarig stond te bekijken en naar huis.
Hij ligt nu lekker in mijn warme waterbed en ik kruip er zo naast.
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Sylvia de Leur
Zal Rita Verdonk tegenwoordig lekker slapen? Vast wel beter nadat zij mij deze link had gestuurd: http://www.stemrita.nl/ .Zal zij iemand hebben die het ontbijt voor haar maakt?
Na het ontbijt m'n zoon naar school begeleid en een paar boodschapjes gedaan. Thuis nog even afgewassen, een was in de machine gepropt, m'n kasboek bijgewerkt, een paar mails beantwoord en een potje gestreken.
Tsja, toen was het kwart over negen en dus tijd om naar het werk te gaan. Een paar probleempjes van roostertechnische aard waren snel opgelost en tijdens een gesprekje op deze vrij rustige werkdag vertelde collega Femke mij dat zij toevalligerwijs enkele dagen terug, net als ik, begonnen is aan "De Grote Wereld" van Arthur Japin. Een aanrader voor een ieder die mijn gedachten, akties en gevoelens beter wil leren doorgronden. Lachen, niet?
Dat was het ook tijdens mijn voorlopig laatste optreden als "Brad" tijdens "The Rocky Horror Picture Show", als onderdeel van de Meezingbioscoop in Filmmuseum Cinerama, vanavond. Een en ander ging uit van het Amsterdams Festival van de Fantastische Film. Het publiek was errug lawaaiierig. En dat is goed. Niet zo gek ook als je bedenkt dat er een zeker Lawaaiierig jochie in het publiek zat: vriend Heidi was er met zijn vriendin Sai. Ook Peter, die ik ken van mijn recente bezoekje aan de kuststad Cannes. Mijn zoon had besloten dat hij mee wilde en verhoogde met die beslissing mijn vreugde. Zelfs het drankje na afloop deed hij mee. Nog even lekker staan dansen met ondermeer castleden Jessica en (tevens collega) Annelies terwijl Ferdinand vanaf de kant met een appelsapje in de hand het tafereel meewarig stond te bekijken en naar huis.
Hij ligt nu lekker in mijn warme waterbed en ik kruip er zo naast.
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Sylvia de Leur
donderdag, april 20, 2006
Next Generation
Next generation
Premier Balkenende belooft compensatie aan ouderen die er door het nieuwe zorgstelsel fiancieel op achteruit zijn gegaan. Nou, dat is fijn nieuws uit de mond van de meneer die nog niet zo heel lang geleden beloofde dat niemand er door het nieuwe zorgstelsel op achteruit zou gaan. Toen heeft hij zich niet aan zijn belofte gehouden dus wie zegt dat hij dat nu opeens wél van plan is?
China is van plan een nog grotere economische wereldmacht te worden. Dat blijkt ondermeer uit het feit dat President Hu Jintao bij zijn bezoek aan Amerika eerst de hoofdkantoren bezocht van Microsoft en Boeing voordat hij de hand schudde van zijn Amerikaanse ambtgenoot, Bush Junior. Zal deze dictator (zie definitie) er blij mee zijn dat Bill Gates hoger in achting staat dan hijzelf?
"Van de reclassering mag ik je vandaag niet helpen" zei de manager van de lokale grootkruidenier tegen mij. "Hoe zijn ze er achter gekomen? Hebben die meiden toch weer alles doorverteld?" vroeg ik-"Tsja, ze zijn niet te vertrouwen, he?" antwoordde hij.
Gewoon even een stukje humor tussen winkelier en vaste klant (Jahoe! Weer iemand gevonden die mijn humor snapt!)t. Na dit onderonsje vervolgde ik mijn weg naar huis om daar bezig te gaan met opruimen en schoonmaken, weggooien en verplaatsen. Heerlijk, z'n dagje thuis. Had nog lang niet alles gedaan wat ik wilde doen toen het tijd was m'n zoon van school te halen om met hem naar het Waterlooplein te gaan voor een kleinigheidje voor oma dat wij eerder daar hadden gezien. Met hulp van vriend Vincent die wij daar toevallig tegenkwamen was het snel gevonden: een verzameling langspeelplaten (ook wel "LP" of, in Ferdinand's bewoordingen, "een ouderwetse cd") van Wim Sonneveld met daarop niet alleen liedjes doch ook sketches en conférences. Oma was er errug blij mee. Zo ook met de vele steunbetuigingen die zij al had mogen ontvangen, waaronder maar liefst 8 ansichtkaarten! En dat zo snel nadat de aktie om haar een kaartje te sturen is opgestart. Tof niet?
Ook tof waren de ritjes in het spookhuis en in de achtbaan op de kermis op de Dam die ik later in de avond met Ferd bezocht. Het einde van deze gezellige dag werd gevuld met een aflevering van Star Trek: the Next Generation.
Premier Balkenende belooft compensatie aan ouderen die er door het nieuwe zorgstelsel fiancieel op achteruit zijn gegaan. Nou, dat is fijn nieuws uit de mond van de meneer die nog niet zo heel lang geleden beloofde dat niemand er door het nieuwe zorgstelsel op achteruit zou gaan. Toen heeft hij zich niet aan zijn belofte gehouden dus wie zegt dat hij dat nu opeens wél van plan is?
China is van plan een nog grotere economische wereldmacht te worden. Dat blijkt ondermeer uit het feit dat President Hu Jintao bij zijn bezoek aan Amerika eerst de hoofdkantoren bezocht van Microsoft en Boeing voordat hij de hand schudde van zijn Amerikaanse ambtgenoot, Bush Junior. Zal deze dictator (zie definitie) er blij mee zijn dat Bill Gates hoger in achting staat dan hijzelf?
"Van de reclassering mag ik je vandaag niet helpen" zei de manager van de lokale grootkruidenier tegen mij. "Hoe zijn ze er achter gekomen? Hebben die meiden toch weer alles doorverteld?" vroeg ik-"Tsja, ze zijn niet te vertrouwen, he?" antwoordde hij.
Gewoon even een stukje humor tussen winkelier en vaste klant (Jahoe! Weer iemand gevonden die mijn humor snapt!)t. Na dit onderonsje vervolgde ik mijn weg naar huis om daar bezig te gaan met opruimen en schoonmaken, weggooien en verplaatsen. Heerlijk, z'n dagje thuis. Had nog lang niet alles gedaan wat ik wilde doen toen het tijd was m'n zoon van school te halen om met hem naar het Waterlooplein te gaan voor een kleinigheidje voor oma dat wij eerder daar hadden gezien. Met hulp van vriend Vincent die wij daar toevallig tegenkwamen was het snel gevonden: een verzameling langspeelplaten (ook wel "LP" of, in Ferdinand's bewoordingen, "een ouderwetse cd") van Wim Sonneveld met daarop niet alleen liedjes doch ook sketches en conférences. Oma was er errug blij mee. Zo ook met de vele steunbetuigingen die zij al had mogen ontvangen, waaronder maar liefst 8 ansichtkaarten! En dat zo snel nadat de aktie om haar een kaartje te sturen is opgestart. Tof niet?
Ook tof waren de ritjes in het spookhuis en in de achtbaan op de kermis op de Dam die ik later in de avond met Ferd bezocht. Het einde van deze gezellige dag werd gevuld met een aflevering van Star Trek: the Next Generation.
woensdag, april 19, 2006
Huilen
Huilen
"Ganymedes 2", het tweede deel uit de Bruna SF-verzamel-serie is uitgelezen. Dat brengt het totaal dit jaar door mij gelezen boeken tot dusver op drie stuks. Niet zo heel slecht, gezien m'n leefschema maar toch kan dat beter. Uiteindelijk wil ik naar twee gelezen boeken per maand. Moet kunnen, toch?
Net als met modder smijten tijdens een verkiezingscampagne, wat vooral Rita verdonk goed af gaat. Er is nog een goede reden waarom Mark Rutte, de partijkandidaat van de VVD, de strijd om de macht zal verliezen: zijn campagne wordt gestuurd door ondermeer Frits Huffnagel, de man die als Amsterdams wethouder "vergeten" was dat hij voorzitter was van de commissie die moest onderzoeken of gemeente-poitici wel goed omgaan met gemeenschapsgeld.
Uit het potje gemeenschapsgeld had ik vandaag een stapeltje folders, een beker koffie, een linnen tas en een blikje cola. Daar staat tegenover dat wij enkele uren tijd "opofferden" om te luisteren naar wat een aantal (overigens zeer competente) ambtenaren de kersverse (duo)raadsleden te vertellen hadden over lopende woon/werk-projecten in ons fraaie stadsdeel.
Voor vanmorgen stond er een handtekeningenactie gepland tegen het verdwijnen van een tweetal buslijnen uit Amsterdam-Westerpark waarna ik vijf uren lang mocht rondhobbelen op het werk om daarna m'n zoon op te halen van de opvang teneinde een paar uurtjes tijd aan hem te besteden. Mede door bovengenoemde activiteiten had ik vandaag geen tijd om bij m'n moeder langs te gaan. Gelukkig nam collega Georges de honeurs waar, vandaag. Tof, niet, om zulke collega's te hebben?
Bij thuiskomst bleek dat ik bezoekjes had gemist van buren Hetty en Vincent en van buurvrouw Natasha.
Daarnaast trof ik mijn zoon in mijn bed met een briefje naast hem:
"Pa, kan je wat minder vaak van huis weggaan in de avond want ik zie je bijna alleen in de ochtend en soms moet ik er van huilen."
"Ganymedes 2", het tweede deel uit de Bruna SF-verzamel-serie is uitgelezen. Dat brengt het totaal dit jaar door mij gelezen boeken tot dusver op drie stuks. Niet zo heel slecht, gezien m'n leefschema maar toch kan dat beter. Uiteindelijk wil ik naar twee gelezen boeken per maand. Moet kunnen, toch?
Net als met modder smijten tijdens een verkiezingscampagne, wat vooral Rita verdonk goed af gaat. Er is nog een goede reden waarom Mark Rutte, de partijkandidaat van de VVD, de strijd om de macht zal verliezen: zijn campagne wordt gestuurd door ondermeer Frits Huffnagel, de man die als Amsterdams wethouder "vergeten" was dat hij voorzitter was van de commissie die moest onderzoeken of gemeente-poitici wel goed omgaan met gemeenschapsgeld.
Uit het potje gemeenschapsgeld had ik vandaag een stapeltje folders, een beker koffie, een linnen tas en een blikje cola. Daar staat tegenover dat wij enkele uren tijd "opofferden" om te luisteren naar wat een aantal (overigens zeer competente) ambtenaren de kersverse (duo)raadsleden te vertellen hadden over lopende woon/werk-projecten in ons fraaie stadsdeel.
Voor vanmorgen stond er een handtekeningenactie gepland tegen het verdwijnen van een tweetal buslijnen uit Amsterdam-Westerpark waarna ik vijf uren lang mocht rondhobbelen op het werk om daarna m'n zoon op te halen van de opvang teneinde een paar uurtjes tijd aan hem te besteden. Mede door bovengenoemde activiteiten had ik vandaag geen tijd om bij m'n moeder langs te gaan. Gelukkig nam collega Georges de honeurs waar, vandaag. Tof, niet, om zulke collega's te hebben?
Bij thuiskomst bleek dat ik bezoekjes had gemist van buren Hetty en Vincent en van buurvrouw Natasha.
Daarnaast trof ik mijn zoon in mijn bed met een briefje naast hem:
"Pa, kan je wat minder vaak van huis weggaan in de avond want ik zie je bijna alleen in de ochtend en soms moet ik er van huilen."
dinsdag, april 18, 2006
Houden
Houden
"Looneisen verlagen en solliciteren maar!" aldus wethouder Wahtuhngekhlep als reaktie op een rapport dat aangeeft dat veel werkgevers liever geen mensen in dienst hebben die meer dan 9 euro per uur bruto loon vragen."Als mensen niet eens willen werken voor 6 euro per uur moeten ze niet zeuren en krijgen ze dus ook geen uitkering meer", aldus de oorspronkelijk allochtone wethouder die vreselijk hard z'n best blijft doen om zoveel mogelijk rechtse kiezers te trekken voor zijn Partij van de Armoede.
Een meisje komt op mij af gehuppeld..."Ik heb je gezien! In een of ander wersterparker-blaadje!"-"Dat kan kloppen", zeg ik en vervolg mijn weg naar het klaslokaal van de juf van m'n zoon. Vandaag kon hij bij binnenkomst zijn jas aanhouden want na een aantal proeflessen was het zover: vandaag was de eerste officiële schooltuintjes-les voor deze groep van de Leonardo Da Vincischool. Een verwachtingsvolle spanning had zich meester gemaakt van Fer's leeftijdgenoten. Extra stimulans voor een enkeling is het verbreken van mijn aloude record "Rodekool-kweken". 3,2 Kilo woog het ding!
M'n moeder laat zich lekker verwennen in het verpleeghuis. Toch zal het voorkomen dat zij zich af en toe wat eenzaam voelt. Een kaartje zal op prijs worden gesteld. Alvast bedankt.
Mw. S. W.
Verpleeghuis Amstelhof
1e Verdieping, kamer 3
Amstel 51
1018 EJ Amsterdam
Een rustig dagje thuis waarop ik zes telefoontjes mocht ontvangen en twaalf e-mail-berichten. Spam en nieuwsbrieven uitgezonderd. Het was een prettige dag met mooi weer om lokaal een paar boodschapjes te doen. Alle reden voor vrolijkheid dus. In tegenstelling tot minderjarige asielzoekers die, gelijk onschuldige Chinese moslims in Guantanamo Bay, worden opgesloten als waren het criminelen tot er een "oplossing" voor hen is gevonden. Vertaal "asielzoekers" naar "Juden" en "oplossing" naar het Duitse equivalent en U begrijpt waarom ik mij zorgen maak. Of misschien ook niet. In dat geval maak ik mij zorgen om U.
Om Ferdinand hoef ik mij niet zoveel zorgen te maken. Zonder dat ik het vroeg nam hij de stofzuiger van mij over en nadat hij woonkamer én slaapkamer onder handen had genomen besloot hij tot het wisselen van de volle stofzuigerzak voor een lege. Het is een goed joch, Griet. En dat is-ie. Dat vindt ook zijn zus die hem nog wilde spreken nadat ik haar welterusten had gewenscht:"Mag ik m'n broer nog even!?"
Hoe kan een mens anders dan van die wezentjes houden?
"Looneisen verlagen en solliciteren maar!" aldus wethouder Wahtuhngekhlep als reaktie op een rapport dat aangeeft dat veel werkgevers liever geen mensen in dienst hebben die meer dan 9 euro per uur bruto loon vragen."Als mensen niet eens willen werken voor 6 euro per uur moeten ze niet zeuren en krijgen ze dus ook geen uitkering meer", aldus de oorspronkelijk allochtone wethouder die vreselijk hard z'n best blijft doen om zoveel mogelijk rechtse kiezers te trekken voor zijn Partij van de Armoede.
Een meisje komt op mij af gehuppeld..."Ik heb je gezien! In een of ander wersterparker-blaadje!"-"Dat kan kloppen", zeg ik en vervolg mijn weg naar het klaslokaal van de juf van m'n zoon. Vandaag kon hij bij binnenkomst zijn jas aanhouden want na een aantal proeflessen was het zover: vandaag was de eerste officiële schooltuintjes-les voor deze groep van de Leonardo Da Vincischool. Een verwachtingsvolle spanning had zich meester gemaakt van Fer's leeftijdgenoten. Extra stimulans voor een enkeling is het verbreken van mijn aloude record "Rodekool-kweken". 3,2 Kilo woog het ding!
M'n moeder laat zich lekker verwennen in het verpleeghuis. Toch zal het voorkomen dat zij zich af en toe wat eenzaam voelt. Een kaartje zal op prijs worden gesteld. Alvast bedankt.
Mw. S. W.
Verpleeghuis Amstelhof
1e Verdieping, kamer 3
Amstel 51
1018 EJ Amsterdam
Een rustig dagje thuis waarop ik zes telefoontjes mocht ontvangen en twaalf e-mail-berichten. Spam en nieuwsbrieven uitgezonderd. Het was een prettige dag met mooi weer om lokaal een paar boodschapjes te doen. Alle reden voor vrolijkheid dus. In tegenstelling tot minderjarige asielzoekers die, gelijk onschuldige Chinese moslims in Guantanamo Bay, worden opgesloten als waren het criminelen tot er een "oplossing" voor hen is gevonden. Vertaal "asielzoekers" naar "Juden" en "oplossing" naar het Duitse equivalent en U begrijpt waarom ik mij zorgen maak. Of misschien ook niet. In dat geval maak ik mij zorgen om U.
Om Ferdinand hoef ik mij niet zoveel zorgen te maken. Zonder dat ik het vroeg nam hij de stofzuiger van mij over en nadat hij woonkamer én slaapkamer onder handen had genomen besloot hij tot het wisselen van de volle stofzuigerzak voor een lege. Het is een goed joch, Griet. En dat is-ie. Dat vindt ook zijn zus die hem nog wilde spreken nadat ik haar welterusten had gewenscht:"Mag ik m'n broer nog even!?"
Hoe kan een mens anders dan van die wezentjes houden?
maandag, april 17, 2006
Wonderbaarlijke plek
Wonderbaarlijke plek
Toch wel een emotionele gebeurtenis, je moeder naar het verpleeghuis brengen. Al is het maar voor een paar weekjes. Samen met m'n zoon daar in de rokerswoonkamer Superman gekeken.
Zelf voel ik mij momenteel meer Moeman. Gelukkig zijn er nog aardige buurvrouwen. Zoals mijn moeders buurvrouw Vonne die voortdurend met ons meeleeft. Zoals buurvrouw Pieternella die mij vanmorgen een hartelijk goedemorgen wenschte en buurvrouw Meier die mij in de tram vanmorgen nog van wat nuttige tips voorzag ter ondersteuning van mijn moeder.
Vandaag was een heerlijke werkdag (neen, Dungeoneers doen niet aan vrij zijn met feestdagen) waarbij alles vlot doorliep zodat ik op tijd bij m'n moeders huis kon zijn om daar samen met haar en haar jongste kleinzoon de maaltijd te nuttigen voordat de tocht naar het verpleeghuis werd ondernomen. Het toeval (vaste lezers weten hoe ik denk over dat fenomeen) wilde dat de betreffende taxichauffeur mij nog niet zo lang geleden naar een partijbijenkomst vervoerde. Tevens bleek zijn opa een bewoner te zijn geweest van De Amstelhof.
Alsof dat nog niet voldoende toeval was voor één avond liepen de Ferman en ik onderweg naar huis collega Kirsten tegen het lijf met wie hij onlangs nog Sudoku's had zitten invullen.
U ziet: het is niet alleen in films zoals het gisteren bekeken Immortals (errug gaaf wanneer je houdt van visuele fraaiheden en niet zozeer geeft om een vloeiende verhaallijn!) van Enki Bilal dat zich afspeelt in het New York van 2095 dat het er vreemd aan toegaat: De wereld blijkt toch maar weer een wonderbaarlijke plek...
Toch wel een emotionele gebeurtenis, je moeder naar het verpleeghuis brengen. Al is het maar voor een paar weekjes. Samen met m'n zoon daar in de rokerswoonkamer Superman gekeken.
Zelf voel ik mij momenteel meer Moeman. Gelukkig zijn er nog aardige buurvrouwen. Zoals mijn moeders buurvrouw Vonne die voortdurend met ons meeleeft. Zoals buurvrouw Pieternella die mij vanmorgen een hartelijk goedemorgen wenschte en buurvrouw Meier die mij in de tram vanmorgen nog van wat nuttige tips voorzag ter ondersteuning van mijn moeder.
Vandaag was een heerlijke werkdag (neen, Dungeoneers doen niet aan vrij zijn met feestdagen) waarbij alles vlot doorliep zodat ik op tijd bij m'n moeders huis kon zijn om daar samen met haar en haar jongste kleinzoon de maaltijd te nuttigen voordat de tocht naar het verpleeghuis werd ondernomen. Het toeval (vaste lezers weten hoe ik denk over dat fenomeen) wilde dat de betreffende taxichauffeur mij nog niet zo lang geleden naar een partijbijenkomst vervoerde. Tevens bleek zijn opa een bewoner te zijn geweest van De Amstelhof.
Alsof dat nog niet voldoende toeval was voor één avond liepen de Ferman en ik onderweg naar huis collega Kirsten tegen het lijf met wie hij onlangs nog Sudoku's had zitten invullen.
U ziet: het is niet alleen in films zoals het gisteren bekeken Immortals (errug gaaf wanneer je houdt van visuele fraaiheden en niet zozeer geeft om een vloeiende verhaallijn!) van Enki Bilal dat zich afspeelt in het New York van 2095 dat het er vreemd aan toegaat: De wereld blijkt toch maar weer een wonderbaarlijke plek...
zondag, april 16, 2006
Avondje alleen
Avondje alleen
Wesley Clark, de man die achter de onnodige bombardementen op Joegoslavië zat in 1999
vindt dat Donald Rumsfeld moet opstappen omdat die achter de onnodige bombardementen op Irak zit. Een typisch geval van balk en splinter dacht ik zo. Maar wat is de balk en wat de splinter?
Ook Hoogervorst heeft daar wel eens last van en vandaar dat ik hem op 10 maart een vraag stelde. Onlangs kwam het antwoord. Mijn antwoord op vragen over ellende is meestal: kijk en luister eens naar kinderen die vaak intuïtief weten hoe het leven geleefd moet worden.
Eva huppelde naar huis op haar gewonnen roze princessen-hakjes en Ferdinand loopt door het huis met zijn schuimrubberen raketwerper-op-luchtdruk voortdurend in de aanslag. Dat bleken toch wel de kadootjes waar zij het meest mee in hun nopjes zijn.
Ik was in mijn nopjes met het kunnen uitslapen, mede mogelijk gemaakt door Ferdinand die zich tot half twaalf(!) geheel en al allenig vermaeckt heeft. Zo heeft hij ondermeer zitten bellen met vriend Maurits en zitten kletsen met buurvrouw Hetty...Gisteravond laat was er nog een buurman langsgeweest die van mijn telefoon gebruik wilde maken. Gezein de staat waarin hij verkeerde heb ik hem maar niet gezegd dat hij beter beltegoed dan bier kan kopen. Al dacht ik dat wel en zal ik hem dat later ook vertellen.
Heb n'n zoon vandaag laten kennismaken met de kunstmarkt op het Thorbeckeplein. Daarna zijn wij naar oma gegaan om daar te eten. Zo kan haar kleinzoon m'n moeder een handje helpen in huis en heeft papa een avondje alleen...
Voor in de agenda:
Op donderdag 4 mei, om twee minuten en drie seconden na 1:00 uur 's morgens, zal de tijd en datum alsvolgt zijn: 01:02: 03 04-05-06.
Wesley Clark, de man die achter de onnodige bombardementen op Joegoslavië zat in 1999
vindt dat Donald Rumsfeld moet opstappen omdat die achter de onnodige bombardementen op Irak zit. Een typisch geval van balk en splinter dacht ik zo. Maar wat is de balk en wat de splinter?
Ook Hoogervorst heeft daar wel eens last van en vandaar dat ik hem op 10 maart een vraag stelde. Onlangs kwam het antwoord. Mijn antwoord op vragen over ellende is meestal: kijk en luister eens naar kinderen die vaak intuïtief weten hoe het leven geleefd moet worden.
Eva huppelde naar huis op haar gewonnen roze princessen-hakjes en Ferdinand loopt door het huis met zijn schuimrubberen raketwerper-op-luchtdruk voortdurend in de aanslag. Dat bleken toch wel de kadootjes waar zij het meest mee in hun nopjes zijn.
Ik was in mijn nopjes met het kunnen uitslapen, mede mogelijk gemaakt door Ferdinand die zich tot half twaalf(!) geheel en al allenig vermaeckt heeft. Zo heeft hij ondermeer zitten bellen met vriend Maurits en zitten kletsen met buurvrouw Hetty...Gisteravond laat was er nog een buurman langsgeweest die van mijn telefoon gebruik wilde maken. Gezein de staat waarin hij verkeerde heb ik hem maar niet gezegd dat hij beter beltegoed dan bier kan kopen. Al dacht ik dat wel en zal ik hem dat later ook vertellen.
Heb n'n zoon vandaag laten kennismaken met de kunstmarkt op het Thorbeckeplein. Daarna zijn wij naar oma gegaan om daar te eten. Zo kan haar kleinzoon m'n moeder een handje helpen in huis en heeft papa een avondje alleen...
Voor in de agenda:
Op donderdag 4 mei, om twee minuten en drie seconden na 1:00 uur 's morgens, zal de tijd en datum alsvolgt zijn: 01:02: 03 04-05-06.
zaterdag, april 15, 2006
Of niet?
Of niet?
Na het ontbijt (dat deels bestond uit popcorn!) gingen m'n kinderen en ik op weg om medicijnen te halen voor oma. Aangezien het afhaalpunt vlakbij het Waterlooplein was besloten wij even over de vlooienmarkt te struinen. Beregezellig!
Oma was blij met ons bezoekje en kon enthousiast vertellen hoe heerlijk het toch kan zijn om lekker in je eigen bedje de nacht door te brengen. Hebben haar geholpen met een paar klusjes in huis zoals het ophangen van de was en een paar spullen naar zolder brengen. Bij en met haar de lunch gebruikt en na een paar uitgebreide knuffelpartijen verder naar de volgende afspraak.
Op de lokale kermis heerschte een gemoedelijke sfeer. Zo'n lokale kermis is niet wijd en zijd bekend en trekt dus geen hordes mensen die worden uitgebuit door op geld beluste kermis-exploitanten. Het geheel ademde eerder de sfeer van een buurtfeest. De prijzen voor de verschillende attracties waren ook navenant en voor minder dan twintig euro hebben wij ons daar de middag vermaakt. Dat niet alleen...voor het eerst van m'n leven heb ik wat gewonnen op zo'n machine met grijparm: een knuffelolifant annex fotolijst! Ben zo trots op mezelf...Eva vermaakte zich kostelijk in de mini-botsauto's en wist een aankomende botsing met een bijzonder knap staaltje stuurmanskunst te ontwijken. De gewone botsauto's worden nog immer beheerd door de Gebroeders Stuy, net als in de tijd dat ik Fer's leeftijd had. Leuk. Ferdinand waagde het om in de rij stoelen te gaan zitten die vervolgens in cirkelvorm de hoogte ingaan. En weer omlaag. En terug. En snel. Broer en zus zaten samen in de mini-octopus en maakten ook nog gezamenlijk een treinritje nadat zij plastic vissen hadden verschalkt en ook daarvoor prijzen in ontvangst mochten nemen. Uiteraard werd ons bezoekje afgesloten met het halen van een suikerspin. Dat moet gewoon.
Een en ander had tot gevolg dat het met de eetlust dezelfde avond droef gesteld was. 's Avonds met m'n zoon even terug naar de kermis voor de loterij van een fiets. Helaas niet gewonnen. Thuisgekomen wilde ik naar aanleiding van een forum-discussie even wat opzoeken over complotten waar de Amerikanse overheid bij betrokken is. Houdt plotseling m'n internet-verbinding ermee op!
Op het moment, ongeveer een kwartier later dat ik besluit het voor gezien te houden krijg ik weer het groene licht waardoor ik dit stukje alsnog kan plaatsen. Het zet je wel aan het denken maar is ongetwijfeld toeval. Of niet?
Een nieuwe rubriek op dit weblog ziet het daglicht.
Woord van de Week: eindoordeel.
Suggesties voor het volgende woord van de week kunnen gedaan worden via het reaktievenster, het gastenboek, het forum of per e-mail.
Na het ontbijt (dat deels bestond uit popcorn!) gingen m'n kinderen en ik op weg om medicijnen te halen voor oma. Aangezien het afhaalpunt vlakbij het Waterlooplein was besloten wij even over de vlooienmarkt te struinen. Beregezellig!
Oma was blij met ons bezoekje en kon enthousiast vertellen hoe heerlijk het toch kan zijn om lekker in je eigen bedje de nacht door te brengen. Hebben haar geholpen met een paar klusjes in huis zoals het ophangen van de was en een paar spullen naar zolder brengen. Bij en met haar de lunch gebruikt en na een paar uitgebreide knuffelpartijen verder naar de volgende afspraak.
Op de lokale kermis heerschte een gemoedelijke sfeer. Zo'n lokale kermis is niet wijd en zijd bekend en trekt dus geen hordes mensen die worden uitgebuit door op geld beluste kermis-exploitanten. Het geheel ademde eerder de sfeer van een buurtfeest. De prijzen voor de verschillende attracties waren ook navenant en voor minder dan twintig euro hebben wij ons daar de middag vermaakt. Dat niet alleen...voor het eerst van m'n leven heb ik wat gewonnen op zo'n machine met grijparm: een knuffelolifant annex fotolijst! Ben zo trots op mezelf...Eva vermaakte zich kostelijk in de mini-botsauto's en wist een aankomende botsing met een bijzonder knap staaltje stuurmanskunst te ontwijken. De gewone botsauto's worden nog immer beheerd door de Gebroeders Stuy, net als in de tijd dat ik Fer's leeftijd had. Leuk. Ferdinand waagde het om in de rij stoelen te gaan zitten die vervolgens in cirkelvorm de hoogte ingaan. En weer omlaag. En terug. En snel. Broer en zus zaten samen in de mini-octopus en maakten ook nog gezamenlijk een treinritje nadat zij plastic vissen hadden verschalkt en ook daarvoor prijzen in ontvangst mochten nemen. Uiteraard werd ons bezoekje afgesloten met het halen van een suikerspin. Dat moet gewoon.
Een en ander had tot gevolg dat het met de eetlust dezelfde avond droef gesteld was. 's Avonds met m'n zoon even terug naar de kermis voor de loterij van een fiets. Helaas niet gewonnen. Thuisgekomen wilde ik naar aanleiding van een forum-discussie even wat opzoeken over complotten waar de Amerikanse overheid bij betrokken is. Houdt plotseling m'n internet-verbinding ermee op!
Op het moment, ongeveer een kwartier later dat ik besluit het voor gezien te houden krijg ik weer het groene licht waardoor ik dit stukje alsnog kan plaatsen. Het zet je wel aan het denken maar is ongetwijfeld toeval. Of niet?
Een nieuwe rubriek op dit weblog ziet het daglicht.
Woord van de Week: eindoordeel.
Suggesties voor het volgende woord van de week kunnen gedaan worden via het reaktievenster, het gastenboek, het forum of per e-mail.
vrijdag, april 14, 2006
Rustig dagje
Rustig dagje
School was in verband met Goede Vrijdag gesloten. Zodoende werd Superfer tijdens de meeting aan het begin van de werkdag in The Amsterdam Dungeon door de aanwezige collega's welkom geheten als "medewerker van de dag". Met hem samen spullen ingeslagen ten behoeve van de kantine en de kleedruimtes. Daarna ging hij aan het werk in de winkel en aan de deur. Intussen was zijn vader tewerkgesteld als inval-acteur. Na een verontrustend telefoontje dat ik ontving bleek collega Standish bereid een uur lang een dubbelrol te spelen. Lief, he?
Vanwege het telefoongesprek nam ik m'n zoon mee naar de Amstelhof voor een gesprek met de behandelend arts en de fysiotherapeut van m'n moeder. Daarna mochten wij haar meenemen naar huis. Dat zal nu overkomen alsof dat zonder slag of stoot ging maar dat klopt niet helemaal. Bij thuiskomst vonden wij een stel paastakken en een plantje, liefdevol gedoneerd door buren Hetty en Vincent. Ook buurman Dudo kwam zijn vreugde uiten over het feit dat m'n moeder uit het ziekebhuis ontslagen was en het traject van revalidatie in is gegaan.
In haar huis trof zij een welkom-thuis briefje van collega David-Jan. Ook al zo lief was het telefoontje van haar buurman Jacco die er vandaag bij een verrassingsbezoekje in het ziekenhuis achterkwam dat m'n moeder al was ingeschreven bij het verzorgingshuis.
Buurvrouw Suzan was nog even langsgeweest voor een babbeltje en onderweg van m'n werk naar de Amstelhof
mocht ik welgemeende knuffels ontvangen van straatmuzikanten Liz en Igor én van zomerkamp-collega Sigrit die liet weten mij graag in m'n jarretelletjes te zien tijdens m'n afscheidsvoorstelling op 21 april in Calypso van The Rocky Horror Picture Show.
Was net een paar minuutjes thuis toen haar moeder Eva kwam brengen voor een nachtje en een dagje bij papa. M'n dochter leek het een goed idee om chocolade-ijsjes te maken. Als gevolg van het uitvoeren van de bijbehorende aktie kon ik nog even het aanrecht, de gasplaat, het vriesvak en de keukenvloer schoonmaken. Met hulp wel van broer en zus die tijdens het eten genoten van de aanwezigheid van oma en het kijkschijfje van de geweldige film Shrek.
Terwijl ik dit typ draaiden Volumia's "Hou me vast" gevolgd door Talk Talk's "Rene" en "Martha's Harbor" van All About Eve". Verder was het vandaag eigenlijk best een rustig dagje...
School was in verband met Goede Vrijdag gesloten. Zodoende werd Superfer tijdens de meeting aan het begin van de werkdag in The Amsterdam Dungeon door de aanwezige collega's welkom geheten als "medewerker van de dag". Met hem samen spullen ingeslagen ten behoeve van de kantine en de kleedruimtes. Daarna ging hij aan het werk in de winkel en aan de deur. Intussen was zijn vader tewerkgesteld als inval-acteur. Na een verontrustend telefoontje dat ik ontving bleek collega Standish bereid een uur lang een dubbelrol te spelen. Lief, he?
Vanwege het telefoongesprek nam ik m'n zoon mee naar de Amstelhof voor een gesprek met de behandelend arts en de fysiotherapeut van m'n moeder. Daarna mochten wij haar meenemen naar huis. Dat zal nu overkomen alsof dat zonder slag of stoot ging maar dat klopt niet helemaal. Bij thuiskomst vonden wij een stel paastakken en een plantje, liefdevol gedoneerd door buren Hetty en Vincent. Ook buurman Dudo kwam zijn vreugde uiten over het feit dat m'n moeder uit het ziekebhuis ontslagen was en het traject van revalidatie in is gegaan.
In haar huis trof zij een welkom-thuis briefje van collega David-Jan. Ook al zo lief was het telefoontje van haar buurman Jacco die er vandaag bij een verrassingsbezoekje in het ziekenhuis achterkwam dat m'n moeder al was ingeschreven bij het verzorgingshuis.
Buurvrouw Suzan was nog even langsgeweest voor een babbeltje en onderweg van m'n werk naar de Amstelhof
mocht ik welgemeende knuffels ontvangen van straatmuzikanten Liz en Igor én van zomerkamp-collega Sigrit die liet weten mij graag in m'n jarretelletjes te zien tijdens m'n afscheidsvoorstelling op 21 april in Calypso van The Rocky Horror Picture Show.
Was net een paar minuutjes thuis toen haar moeder Eva kwam brengen voor een nachtje en een dagje bij papa. M'n dochter leek het een goed idee om chocolade-ijsjes te maken. Als gevolg van het uitvoeren van de bijbehorende aktie kon ik nog even het aanrecht, de gasplaat, het vriesvak en de keukenvloer schoonmaken. Met hulp wel van broer en zus die tijdens het eten genoten van de aanwezigheid van oma en het kijkschijfje van de geweldige film Shrek.
Terwijl ik dit typ draaiden Volumia's "Hou me vast" gevolgd door Talk Talk's "Rene" en "Martha's Harbor" van All About Eve". Verder was het vandaag eigenlijk best een rustig dagje...
donderdag, april 13, 2006
Verkeerd Verbonden
Verkeerd Verbonden
M'n zoon was op tijd op school voor het Paasontbijt. Bij de supermarkt even staan kletsen met de filiaalmanager
en de hoofdcaissière. Op het werk een mandarijn gekregen van collega Lizelotte. De taxi werd voor m'n neus weggekaapt door een toerist. De behandelend arts sprak met m'n moeder en mij. Ze mag morgen naar huis. M'n moeder, niet de arts. Zij moet nog wel revalideren. Wij zijn met de schrik vrijgekomen.
Bij een winkel draaide men "Pass the Dutchie" van Musical Youth. Bij een andere "So Long" van Fisher Z. Vervlogen tijden herleven. Uit dezelfde tijd, ongeveer, dateert The Rocky Horror Picture Show. Vrijdag 21 April vanaf 20.00uur speel ik voorlopig voor het laatst mee. Op hoge hakken en in corset. In Filmmuseum Cinerama. In het kader van het Amsterdams Festival van de Fantastische Film (AFFF). Komt Allen!
Een verpleegster belde mij. Van het ziekenhuis waar mijn moeder ligt. Maar dan van een andere afdeling. Of ik een baby wilde komen troosten? Natuurlijk! Maar maakte het niet uit dat ik de vader niet ben? Oeps! Verkeerd verbonden...
M'n zoon was op tijd op school voor het Paasontbijt. Bij de supermarkt even staan kletsen met de filiaalmanager
en de hoofdcaissière. Op het werk een mandarijn gekregen van collega Lizelotte. De taxi werd voor m'n neus weggekaapt door een toerist. De behandelend arts sprak met m'n moeder en mij. Ze mag morgen naar huis. M'n moeder, niet de arts. Zij moet nog wel revalideren. Wij zijn met de schrik vrijgekomen.
Bij een winkel draaide men "Pass the Dutchie" van Musical Youth. Bij een andere "So Long" van Fisher Z. Vervlogen tijden herleven. Uit dezelfde tijd, ongeveer, dateert The Rocky Horror Picture Show. Vrijdag 21 April vanaf 20.00uur speel ik voorlopig voor het laatst mee. Op hoge hakken en in corset. In Filmmuseum Cinerama. In het kader van het Amsterdams Festival van de Fantastische Film (AFFF). Komt Allen!
Een verpleegster belde mij. Van het ziekenhuis waar mijn moeder ligt. Maar dan van een andere afdeling. Of ik een baby wilde komen troosten? Natuurlijk! Maar maakte het niet uit dat ik de vader niet ben? Oeps! Verkeerd verbonden...
woensdag, april 12, 2006
Bevolken
Bevolken
"Hij herinnert ons eraan dat je kunt werken en plezier hebben tegelijkertijd." Dat is wat een collega over Ferdinand te vertellen had. Koel, niet? Gisteren was m'n zoon niet met de klas naar de schooltuinen, zoals anders gebruikelijk op de dinsdag. In plaats daarvan werd een bezoek gebracht aan het Tropentheater waar een stuk speelde over Indonesië. Gezien het enthousiasme waarmee Superfer mij het verhaal vertelde was het niet
iets om bij in slaap te vallen.
Dat deed ik gisteren wel. Op het werk. Twee keer. Nu is dat niet zo'n heel goed teken als je op het werk in slaap valt. Behalve wellicht als het gaat om het beroep matrassentester. Klaarblijkelijk moet ik wat rusten. Gelukkig was vandaag een vrije dag en kon er eindelijk weer wat aan de administratie gedaan worden.
Nadat ik mij ervan verzekerd had dat collega Mike weer was aangetreden in het rijk der bewuste levensvormen bracht ik m'n zoon naar school bij welke actie natuurlijk weer kortstondig onderhoud plaatsvond met diverse ouders om uiteenlopende zaken.
Thuis wat zitten rommelen met een fikse stapel papieren die flink geslonken was toen het tijd was geworden de Ferman van school te halen. Met en voor hem een overhemd gekocht zodat hij morgen netjes aan het paasontbijt kan verschijnen. Daarna wat boodschappen gehaald voor zijn oma waarna wij gezellig een aflevering van "de pratende auto" keken voordat wij oma's koelkast vulden met de gehaalde boodschapjes. Linea recta naar het ziekenhuis om oma te verblijden met een bezoekje. Zij verblijdde ons door ons volledig gekleed en rechtop zittend in bed te verwelkomen. Het gaat beter met haar en morgen hopen wij van haar arts te horen wanneer zij naar huis mag en hoe het vervolgtraject eruit komt te zien.
Thuisgekomen hem voetballend met de buurman in de achtertuin achtergelaten ten einde mij te melden op het SP-fractie-overleg. Na een vruchtvolle vergadering onderweg lopend naar de plek waar mijn bed staat van collega David-Jan telefonisch vernomen dat hij zich prima vermaakt met mijn ouderlijke slaapkamer als tijdelijke verblijfplaats en na een welgemeende welterusten-kus van buurvrouw Pieternella schrijf ik dit stuk alvorens mij te verenigen met de wezens die de wereld van mijn dromen bevolken.
"Hij herinnert ons eraan dat je kunt werken en plezier hebben tegelijkertijd." Dat is wat een collega over Ferdinand te vertellen had. Koel, niet? Gisteren was m'n zoon niet met de klas naar de schooltuinen, zoals anders gebruikelijk op de dinsdag. In plaats daarvan werd een bezoek gebracht aan het Tropentheater waar een stuk speelde over Indonesië. Gezien het enthousiasme waarmee Superfer mij het verhaal vertelde was het niet
iets om bij in slaap te vallen.
Dat deed ik gisteren wel. Op het werk. Twee keer. Nu is dat niet zo'n heel goed teken als je op het werk in slaap valt. Behalve wellicht als het gaat om het beroep matrassentester. Klaarblijkelijk moet ik wat rusten. Gelukkig was vandaag een vrije dag en kon er eindelijk weer wat aan de administratie gedaan worden.
Nadat ik mij ervan verzekerd had dat collega Mike weer was aangetreden in het rijk der bewuste levensvormen bracht ik m'n zoon naar school bij welke actie natuurlijk weer kortstondig onderhoud plaatsvond met diverse ouders om uiteenlopende zaken.
Thuis wat zitten rommelen met een fikse stapel papieren die flink geslonken was toen het tijd was geworden de Ferman van school te halen. Met en voor hem een overhemd gekocht zodat hij morgen netjes aan het paasontbijt kan verschijnen. Daarna wat boodschappen gehaald voor zijn oma waarna wij gezellig een aflevering van "de pratende auto" keken voordat wij oma's koelkast vulden met de gehaalde boodschapjes. Linea recta naar het ziekenhuis om oma te verblijden met een bezoekje. Zij verblijdde ons door ons volledig gekleed en rechtop zittend in bed te verwelkomen. Het gaat beter met haar en morgen hopen wij van haar arts te horen wanneer zij naar huis mag en hoe het vervolgtraject eruit komt te zien.
Thuisgekomen hem voetballend met de buurman in de achtertuin achtergelaten ten einde mij te melden op het SP-fractie-overleg. Na een vruchtvolle vergadering onderweg lopend naar de plek waar mijn bed staat van collega David-Jan telefonisch vernomen dat hij zich prima vermaakt met mijn ouderlijke slaapkamer als tijdelijke verblijfplaats en na een welgemeende welterusten-kus van buurvrouw Pieternella schrijf ik dit stuk alvorens mij te verenigen met de wezens die de wereld van mijn dromen bevolken.
dinsdag, april 11, 2006
Logeren
Logeren
Vandaag was een goede dag waarop bleek dat m'n moeder geen TIA had maar een heus herseninfarct. Gelukkig knapt zij zienderogen op en blijkt de hoofdzuster de dochter van de man die mij gedoopt heeft...
Op het werk was het vermoeiend maar gezellig. Na het werk snel Ferd opgehaald voor een fijn halfuurtje bij oma op de kamer in het ziekenhuis. Daarna snel naar het werk voor een geslaagde brainstormsessie en met een paar collegae, waaronder m'n zoon nog even een drankje gedaan in onze stamkroeg. Een van de collega's kwam mee en speelt nu een potje Harry Potter-schaak met m'n zoon. Altijd weer leuk als collega Mike komt logeren.
Vandaag was een goede dag waarop bleek dat m'n moeder geen TIA had maar een heus herseninfarct. Gelukkig knapt zij zienderogen op en blijkt de hoofdzuster de dochter van de man die mij gedoopt heeft...
Op het werk was het vermoeiend maar gezellig. Na het werk snel Ferd opgehaald voor een fijn halfuurtje bij oma op de kamer in het ziekenhuis. Daarna snel naar het werk voor een geslaagde brainstormsessie en met een paar collegae, waaronder m'n zoon nog even een drankje gedaan in onze stamkroeg. Een van de collega's kwam mee en speelt nu een potje Harry Potter-schaak met m'n zoon. Altijd weer leuk als collega Mike komt logeren.
maandag, april 10, 2006
Huishouden
Huishouden
>>Beste relatie,
Op 28/02/06 zond ik U een herinnering aangaande een ontbrekende betaling.
U koos ervoor niet te reageren op dat bericht. Daarom wijs ik U er op dat,
mocht U in gebreke blijven, ik helaas genoodzaakt zal zijn andere maatregelen te treffen.
Daaruit voortvloeiende kosten komen voor Uw rekening.
Ik reken er op dat U onze goede verstandhouding in stand wil houden
en per direkt alsnog aan Uw verplichting voldoet.
Uit mijn administratie blijkt dat er nog een enkele post open staat. In dit geval gaat het om:
Datum: ../../..
Omschrijving: ...i.o.v....
Bedrag: ...
Gelieve een en ander per omgaande alsnog te betalen
danwel een reden voor de vertraging op te geven.
Alvast bedankt.
Vriendelijke groet, <<
Het aparte is dat ik opeens dezelfde dag een reaktie kreeg van de instelling in kwestie met de mededeling dat het bedoelde bedrag "toevallig" net wat overgeschreven. Hoe apart zeg! Wat een toeval! Hoe is het mogelijk?
Hoe is het mogelijk dat wij vandaag een "normale" maandag beleefden? Eerst m'n zoon naar school gebracht en toen wat boodschapjes gehaald voordat ik ging stofzuigen. Daarna koffie gedronken met Anja en Dick bij het brainstormen over jongerenwerk in Amsterdam-Westerpark vanuit SP-optiek. Vervolgens snel naar het werk waar ik drie hele minuten te laat inklokte (schande over mij!) en eindelijk (voor het eerst sinds de opening!) samen met collega Wieteke op de posten Rechter en Klerk gestaan. Over werk gesproken: volgens dit bericht mogen lelijke mensen aanstaande woensdag gratis binnen bij The Amsterdam Dungeon. Laat ik daar net die dag niet werken...
Bij thuiskomst na het werk was er geen tijd om de schoenen uit te trekken want het tijdstip was aangekomen waarop ik des maandagavonds Ferdinand naar kareteles begeleid. Daarna nog een stukje aflevering van Knightrider (kent U die nog?) gekeken op kijkschijf en de strijkbout aangezet zodat ik na het typen van dit stukje nog even wat kan doen aan het huishouden.
>>Beste relatie,
Op 28/02/06 zond ik U een herinnering aangaande een ontbrekende betaling.
U koos ervoor niet te reageren op dat bericht. Daarom wijs ik U er op dat,
mocht U in gebreke blijven, ik helaas genoodzaakt zal zijn andere maatregelen te treffen.
Daaruit voortvloeiende kosten komen voor Uw rekening.
Ik reken er op dat U onze goede verstandhouding in stand wil houden
en per direkt alsnog aan Uw verplichting voldoet.
Uit mijn administratie blijkt dat er nog een enkele post open staat. In dit geval gaat het om:
Datum: ../../..
Omschrijving: ...i.o.v....
Bedrag: ...
Gelieve een en ander per omgaande alsnog te betalen
danwel een reden voor de vertraging op te geven.
Alvast bedankt.
Vriendelijke groet, <<
Het aparte is dat ik opeens dezelfde dag een reaktie kreeg van de instelling in kwestie met de mededeling dat het bedoelde bedrag "toevallig" net wat overgeschreven. Hoe apart zeg! Wat een toeval! Hoe is het mogelijk?
Hoe is het mogelijk dat wij vandaag een "normale" maandag beleefden? Eerst m'n zoon naar school gebracht en toen wat boodschapjes gehaald voordat ik ging stofzuigen. Daarna koffie gedronken met Anja en Dick bij het brainstormen over jongerenwerk in Amsterdam-Westerpark vanuit SP-optiek. Vervolgens snel naar het werk waar ik drie hele minuten te laat inklokte (schande over mij!) en eindelijk (voor het eerst sinds de opening!) samen met collega Wieteke op de posten Rechter en Klerk gestaan. Over werk gesproken: volgens dit bericht mogen lelijke mensen aanstaande woensdag gratis binnen bij The Amsterdam Dungeon. Laat ik daar net die dag niet werken...
Bij thuiskomst na het werk was er geen tijd om de schoenen uit te trekken want het tijdstip was aangekomen waarop ik des maandagavonds Ferdinand naar kareteles begeleid. Daarna nog een stukje aflevering van Knightrider (kent U die nog?) gekeken op kijkschijf en de strijkbout aangezet zodat ik na het typen van dit stukje nog even wat kan doen aan het huishouden.
zondag, april 09, 2006
Verheugen
Verheugen
Amerika heeft niet het alleenrecht op het uitvoeren van preventieve aanvallen, aldus de Noord-Koreaanse minister van Defensie Kim Il-Chol. Zo. Ik ben benieuwd hoe de Amerikanen daar op reageren. Ik vermoed met geweld. Zo dom zijn ze dan ook wel weer.
Ook Britse opvoedkundigen zijn dom. Dat blijkt uit onderzoek door mij uitgevoerd. Ik baseer mij op door henzelf uitgevoerd onderzoek waaruit zou blijken dat de Fisher Price iTod, een MP3-speler voor kleuters, schadelijk zou zijn voor de ontwikkeling van kleuters. Door het teveel luisteren naar muziek zouden zij zich afsluiten van de buitenwereld en geen sociale eigenschappen ontwikkelen. Volgens mij zijn de onderzoekers zélf al een tijdje afgesloten van de buitenwereld want al sinds het bestaan van de mensheid luisteren kleuters naar muziek. Ging het niet om het fluiten der vogels of het zingen van papa en mama danwel om het luisteren naar radio, grammofoon, cassettespeler (zelfs een speciaal voor kleuters gemaakte uitvoering!) of MTV. Een onzinnige bewering dus. Zode van het belastinggeld dat in het onderzoek gestoken is. Misschien wordt het tijd dat de belastingbetaler zelf bepaalt naar welke zaken onderzoek wordt verricht. Volgens mij scheelt dat miljarden euri op jaarbasis.
Sommige onderzoekers weigeren onderzoek te doen. Zo wordt bij elke aanslag na 11 september 2001de schuldvraag gelegd bij Al Qaïda. Vaak ten onrechte. Neem de aanslagen in Londen van 7 juli 2005: écht onderzoek wijst uit dat de mannen die die aanslagen pleegden op geen enkele wijze zijn gerelateerd aan de populairste terreurorganisatie ter wereld. Alsof het trouwens voor de slachtoffers uitmaakt wie er achter de explosies zat. Als een bom "BOEM" doet, doet een bom "BOEM". Het explosief zal zich weinig aantrekken van de identiteit van de schepper (en dat laatste mag U in twee betekenissen opvatten.)
Ik voel me al een beetje alsof ik in een explosie heb gezeten. Emotioneel en lichamelijk zit ik er inmiddels aardig doorheen. M'n werk en m'n zoon houden mij aardig op de been. Om nog maar te zwijgen van de vele steunbetuigingen die ons heden ten dage ten deel vallen. Vandaag maakte collega Elaine het mogelijk dat Ferd en ik wat eerder van het werk wegkonden zodat wij redelijk op tijd in het ziekenhuis waren om mijn moeder morele steun te verlenen. Daarna door naar haar huis voor de plantjes en het opwinden van de klok en dergelijke zaken meer. Even bij de buurman langs om het laatste nieuws door te geven en hem wat restjes uit m'n moeders koelkast te overhandigen. Vervolgens bij de buurvrouw langs met Fer's jas opdat haar zoon die kan repareren en naar huis om daar om half tien aan te komen...
Leuk op het werk was het om Ferdinand te zien samenwerken met ondermeer collega's Tim en Kirsten. Hij heeft zich goed geamuseerd. Een extraatje voor mij was de komst van vriendin Agnes naar de Dungeon, die daar een afspraak op kantoor had.
Straks even onder de douche en dan heerlijk slapen. Ik kan mij daar intens op verheugen!
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Gerard Reve.
Amerika heeft niet het alleenrecht op het uitvoeren van preventieve aanvallen, aldus de Noord-Koreaanse minister van Defensie Kim Il-Chol. Zo. Ik ben benieuwd hoe de Amerikanen daar op reageren. Ik vermoed met geweld. Zo dom zijn ze dan ook wel weer.
Ook Britse opvoedkundigen zijn dom. Dat blijkt uit onderzoek door mij uitgevoerd. Ik baseer mij op door henzelf uitgevoerd onderzoek waaruit zou blijken dat de Fisher Price iTod, een MP3-speler voor kleuters, schadelijk zou zijn voor de ontwikkeling van kleuters. Door het teveel luisteren naar muziek zouden zij zich afsluiten van de buitenwereld en geen sociale eigenschappen ontwikkelen. Volgens mij zijn de onderzoekers zélf al een tijdje afgesloten van de buitenwereld want al sinds het bestaan van de mensheid luisteren kleuters naar muziek. Ging het niet om het fluiten der vogels of het zingen van papa en mama danwel om het luisteren naar radio, grammofoon, cassettespeler (zelfs een speciaal voor kleuters gemaakte uitvoering!) of MTV. Een onzinnige bewering dus. Zode van het belastinggeld dat in het onderzoek gestoken is. Misschien wordt het tijd dat de belastingbetaler zelf bepaalt naar welke zaken onderzoek wordt verricht. Volgens mij scheelt dat miljarden euri op jaarbasis.
Sommige onderzoekers weigeren onderzoek te doen. Zo wordt bij elke aanslag na 11 september 2001de schuldvraag gelegd bij Al Qaïda. Vaak ten onrechte. Neem de aanslagen in Londen van 7 juli 2005: écht onderzoek wijst uit dat de mannen die die aanslagen pleegden op geen enkele wijze zijn gerelateerd aan de populairste terreurorganisatie ter wereld. Alsof het trouwens voor de slachtoffers uitmaakt wie er achter de explosies zat. Als een bom "BOEM" doet, doet een bom "BOEM". Het explosief zal zich weinig aantrekken van de identiteit van de schepper (en dat laatste mag U in twee betekenissen opvatten.)
Ik voel me al een beetje alsof ik in een explosie heb gezeten. Emotioneel en lichamelijk zit ik er inmiddels aardig doorheen. M'n werk en m'n zoon houden mij aardig op de been. Om nog maar te zwijgen van de vele steunbetuigingen die ons heden ten dage ten deel vallen. Vandaag maakte collega Elaine het mogelijk dat Ferd en ik wat eerder van het werk wegkonden zodat wij redelijk op tijd in het ziekenhuis waren om mijn moeder morele steun te verlenen. Daarna door naar haar huis voor de plantjes en het opwinden van de klok en dergelijke zaken meer. Even bij de buurman langs om het laatste nieuws door te geven en hem wat restjes uit m'n moeders koelkast te overhandigen. Vervolgens bij de buurvrouw langs met Fer's jas opdat haar zoon die kan repareren en naar huis om daar om half tien aan te komen...
Leuk op het werk was het om Ferdinand te zien samenwerken met ondermeer collega's Tim en Kirsten. Hij heeft zich goed geamuseerd. Een extraatje voor mij was de komst van vriendin Agnes naar de Dungeon, die daar een afspraak op kantoor had.
Straks even onder de douche en dan heerlijk slapen. Ik kan mij daar intens op verheugen!
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Gerard Reve.
zaterdag, april 08, 2006
Waardenbesef
Waardenbesef
De sociale dienst in Landgraaf stuurt voortaan een medewerker mee wanneer een cliënt een sollicitatiegesprek heeft. Zo controleren zij of de cliënt daadwerkelijk sollicitaties heeft. De beoogde werkgever mag het bijzitten weigeren, de cliënt niet. Dat is lekker! Zelf zou ik iemand die tijdens een sollicitatiegesprek moreel en praktisch ondersteund wordt niet kunnen zien als zelfstandig persoon. Ziet U het voor zich? Een personeelsadvertentie met ondermeer de zinsnede "moet zelfstandig kunnen opereren". Zo'n baan kunnen werkloze Landgravers voortaan dus wel vergeten.
Het OM was "vergeten" dat zij vastgoedmagnaat Willem Endstra hadden toegezegd Willem Holleeder te vervolgen voor moord als Endstra zijn zwarte boekje zou overhandigen, aldus De Telegraaf. Toen bleek dat Endstra zelf het brein was achter diverse illegale activiteiten (waaronder liquidaties!) ging de deal niet door. Terecht. Sowieso moet men geen deals sluiten met criminelen. Behalve dan wellicht een in de trant van "vertel me wat je weet of ik vertel je vrienden dat je alles verteld hebt wat je weet".
Ach, het is toch allemaal een groot circus. Niet zo leuk als het circus in Cannes, begin van de week: Cirque Endemol. Van dat feest zijn er nu wat foto's online. Heb mezelf er nog niet tussen ontdekt maar wel ene Sarah...
Via collega entertainers ontving ik ondermeer de volgende foto, waarvoor dank:
Nu wij...eh...ik...het toch over foto's heb: tijdens de demonstratie van vandaag op De Dam in Amsterdam zijn er ook veel foto's gemaakt. Via deze link krijgt U een kleine impressie van de demonstratie die gericht is tegen het huurbeleid van minister Sybilla Dekker van VROM. Het beleid komt er grofweg op neer dat mensen die minder ontvangen dan 1,5 maal modaal naar de buitenwijken moeten verkassen zodat de binnensteden vrijblijven voor de iets rijkere Nederlanders om zo ghetto-vorming te bevorderen. "Rijk" dan in geld uitgedrukt want als je met genoegen tegen mensen aanschopt uitsluitend en alleen vanwege het verschil in financiële tegemoetkoming ben je in mijn ogen zo arm als maar zijn kan.
M'n zoon en ik konden er helaas niet bij zijn omdat wij aan het werk waren, zo legden wij ook een SP-raadslid uit Haarlem terwijl zij folders stond uit te delen. Zelf mocht ik van 1 tot bijna acht een aantal acteursrollen vervullen terwijl mijn zoon zich voornamelijk verdienstelijk maakte als winkel-assistent. Ook vond hij het errug vermakelijk om nietsvermoedende klanten angst aan te jagen in het spiegeldoolhof. Morgen mag hij weer met papa mee naar het werk maar aan een kleine naborrel, zoals vandaag, doen wij morgen niet. Eerst gaan wij morgenochtend langs oma's huis. Van diverse kanten stromen de steunbetuigingen binnen. Heel fijn te weten dat er zoveel mensen met ons meeleven. Thanks guys!
Vanavond bleek mijn moeder te zijn verhuisd van ziekenhuiskamer. Tijd om familieleden daarover vantevoren in te lichten is er blijkbaar niet maar je schrikt toch wel even als je op de kamer komt en een leeg bed aantreft. Een verhuisnotificatie op de deur zou al prettig zijn. Hoeveel tijd zal dat kosten: dertig, veertig seconden? Ongeveer net zoveel tijd als een belletje dus. Volgens mij heeft het bijkans totaal gebrek aan servicegericht meedenken dus niets te maken met tijdgebrek maar alles met een gebrek aan waardenbesef.
De sociale dienst in Landgraaf stuurt voortaan een medewerker mee wanneer een cliënt een sollicitatiegesprek heeft. Zo controleren zij of de cliënt daadwerkelijk sollicitaties heeft. De beoogde werkgever mag het bijzitten weigeren, de cliënt niet. Dat is lekker! Zelf zou ik iemand die tijdens een sollicitatiegesprek moreel en praktisch ondersteund wordt niet kunnen zien als zelfstandig persoon. Ziet U het voor zich? Een personeelsadvertentie met ondermeer de zinsnede "moet zelfstandig kunnen opereren". Zo'n baan kunnen werkloze Landgravers voortaan dus wel vergeten.
Het OM was "vergeten" dat zij vastgoedmagnaat Willem Endstra hadden toegezegd Willem Holleeder te vervolgen voor moord als Endstra zijn zwarte boekje zou overhandigen, aldus De Telegraaf. Toen bleek dat Endstra zelf het brein was achter diverse illegale activiteiten (waaronder liquidaties!) ging de deal niet door. Terecht. Sowieso moet men geen deals sluiten met criminelen. Behalve dan wellicht een in de trant van "vertel me wat je weet of ik vertel je vrienden dat je alles verteld hebt wat je weet".
Ach, het is toch allemaal een groot circus. Niet zo leuk als het circus in Cannes, begin van de week: Cirque Endemol. Van dat feest zijn er nu wat foto's online. Heb mezelf er nog niet tussen ontdekt maar wel ene Sarah...
Via collega entertainers ontving ik ondermeer de volgende foto, waarvoor dank:
Nu wij...eh...ik...het toch over foto's heb: tijdens de demonstratie van vandaag op De Dam in Amsterdam zijn er ook veel foto's gemaakt. Via deze link krijgt U een kleine impressie van de demonstratie die gericht is tegen het huurbeleid van minister Sybilla Dekker van VROM. Het beleid komt er grofweg op neer dat mensen die minder ontvangen dan 1,5 maal modaal naar de buitenwijken moeten verkassen zodat de binnensteden vrijblijven voor de iets rijkere Nederlanders om zo ghetto-vorming te bevorderen. "Rijk" dan in geld uitgedrukt want als je met genoegen tegen mensen aanschopt uitsluitend en alleen vanwege het verschil in financiële tegemoetkoming ben je in mijn ogen zo arm als maar zijn kan.
M'n zoon en ik konden er helaas niet bij zijn omdat wij aan het werk waren, zo legden wij ook een SP-raadslid uit Haarlem terwijl zij folders stond uit te delen. Zelf mocht ik van 1 tot bijna acht een aantal acteursrollen vervullen terwijl mijn zoon zich voornamelijk verdienstelijk maakte als winkel-assistent. Ook vond hij het errug vermakelijk om nietsvermoedende klanten angst aan te jagen in het spiegeldoolhof. Morgen mag hij weer met papa mee naar het werk maar aan een kleine naborrel, zoals vandaag, doen wij morgen niet. Eerst gaan wij morgenochtend langs oma's huis. Van diverse kanten stromen de steunbetuigingen binnen. Heel fijn te weten dat er zoveel mensen met ons meeleven. Thanks guys!
Vanavond bleek mijn moeder te zijn verhuisd van ziekenhuiskamer. Tijd om familieleden daarover vantevoren in te lichten is er blijkbaar niet maar je schrikt toch wel even als je op de kamer komt en een leeg bed aantreft. Een verhuisnotificatie op de deur zou al prettig zijn. Hoeveel tijd zal dat kosten: dertig, veertig seconden? Ongeveer net zoveel tijd als een belletje dus. Volgens mij heeft het bijkans totaal gebrek aan servicegericht meedenken dus niets te maken met tijdgebrek maar alles met een gebrek aan waardenbesef.
vrijdag, april 07, 2006
Make-up remover
Make-up remover
"Het was heel fijn om oma even gezien te hebben" zei Ferdinand vlak voordat hij de ogen sloot om te gaan slapen. Eerder op de avond waren wij even bij mijn moeder langsgeweest die sinds gisteravond laat in het ziekenhuis ligt. Onderzoek wees uit dat het ging om een zogeheten TIA, ofwel een licht herseninfarct. Even schrikken natuurlijk maar de verwachting is dat zij na een paar daagjes observatie weer naar huis mag. Daar Ferdinand lag te pitten toen ik van mijn moeder's buurman Jacco het telefoontje kreeg zag ik even geen andere oplossing dan hem (m'n zoon dus en niet de buurman in kwestie) onder te brengen bij de buren. Hetty en Vincent waren direkt bereid ons op dit gebied bij te staan. Zodoende had ik de handen vrij en was ik op tijd om bij m'n moeder thuis de dienstdoende arts van de Centrale Doktersdienst op te vangen en later ook het ambulancepersoneel. Vlak na aankomst in het ziekenhuis viel het mij op hoezeer de humor van verplegend en rijdend personeel met elkaar verschilt. Grappig.
De hele toestand was natuurlijk verre van grappig. Eerlijk gezegd was ik me kapot geschrokken. Gelukkig valt het achteraf gezien allemaal wel mee. Omdat de eerste tests eerst rond de klok van drieën waren afgerond kwam ik iets slaap tekort wat ook reisgenote Maja (een aardige dame met wie ik regelmatig de tram deel) vanmorgen opviel. Op het werk was het, mede ondermeer dankzij collega David-Jan met wie ik vandaag veel samenwerkte, heel leuk zodat ik voldoende energie ontving om de dag door te komen. Onderweg naar de tram die Fer en mij naar oma's huis zou brengen werden wij nog even hartelijk begroet door buurvrouw Pieternella. Bij oma wat toiletartikelen en dergelijk opgehaald om daarna een kort bezoekje te brengen aan haar buurvrouw, tante Vonne, die sinds een paar daagjes uit het ziekenhuis is ontslagen.Gewoon om even te zien hoe het met haar is. Haar zoon Peter was er ook en samen weigerden zij Superfer en mij te laten gaan zonder dat wij wat hadden gegeten. Later in het ziekenhuis kwam diezelfde Peter mijn moeder verrassen met een onaangekondigd bezoekje. Lief he?
Lief, dat schijnt ook Judas Iscariot geweest te zijn voor Jezus van Nazareth die later bekend zou worden als Jezus Christus. Dat deel van De Codex (dezelfde als De Codex die genoemd wordt in De Da Vinci Code van Dan Brown?) dat het Judas-evangelie wordt genoemd is nu ook in vertaling beschikbaar. Dat is maar goed ook want mijn kennis van het Koptisch is uitermate beperkt..;-). Het gaat hier om teksten die in de jaren zeventig van de vorige eeuw teruggevonden zijn na eeuwen spoorloos te zijn geweest. Volgens deze teksten zou Judas Jezus in diens opdracht hebben uitgeleverd aan de Romeinen. Niet zozeer om Hem dood te hebben alswel om Hem de kans te geven zijn goddelijke kant te tonen. Hij heeft Hem dus NIET verraden. Waarschijnlijk Of zoiets. Het fijne weet ik er ook nog niet van. Daarvoor zou ik de teksten eerst daadwerkelijk gelezen moeten hebben.
Lezen is iets dat mijn moeder vanwege haar ziektebeeld nog even kan vergeten. Ook mij gaat het momenteel wat moeilijk af. Niet alleen door slaapgebrek maar ook omdat ik in de namiddag tijdens het afschminken een lastig goedje in m'n oog kreeg: make-up remover.
"Het was heel fijn om oma even gezien te hebben" zei Ferdinand vlak voordat hij de ogen sloot om te gaan slapen. Eerder op de avond waren wij even bij mijn moeder langsgeweest die sinds gisteravond laat in het ziekenhuis ligt. Onderzoek wees uit dat het ging om een zogeheten TIA, ofwel een licht herseninfarct. Even schrikken natuurlijk maar de verwachting is dat zij na een paar daagjes observatie weer naar huis mag. Daar Ferdinand lag te pitten toen ik van mijn moeder's buurman Jacco het telefoontje kreeg zag ik even geen andere oplossing dan hem (m'n zoon dus en niet de buurman in kwestie) onder te brengen bij de buren. Hetty en Vincent waren direkt bereid ons op dit gebied bij te staan. Zodoende had ik de handen vrij en was ik op tijd om bij m'n moeder thuis de dienstdoende arts van de Centrale Doktersdienst op te vangen en later ook het ambulancepersoneel. Vlak na aankomst in het ziekenhuis viel het mij op hoezeer de humor van verplegend en rijdend personeel met elkaar verschilt. Grappig.
De hele toestand was natuurlijk verre van grappig. Eerlijk gezegd was ik me kapot geschrokken. Gelukkig valt het achteraf gezien allemaal wel mee. Omdat de eerste tests eerst rond de klok van drieën waren afgerond kwam ik iets slaap tekort wat ook reisgenote Maja (een aardige dame met wie ik regelmatig de tram deel) vanmorgen opviel. Op het werk was het, mede ondermeer dankzij collega David-Jan met wie ik vandaag veel samenwerkte, heel leuk zodat ik voldoende energie ontving om de dag door te komen. Onderweg naar de tram die Fer en mij naar oma's huis zou brengen werden wij nog even hartelijk begroet door buurvrouw Pieternella. Bij oma wat toiletartikelen en dergelijk opgehaald om daarna een kort bezoekje te brengen aan haar buurvrouw, tante Vonne, die sinds een paar daagjes uit het ziekenhuis is ontslagen.Gewoon om even te zien hoe het met haar is. Haar zoon Peter was er ook en samen weigerden zij Superfer en mij te laten gaan zonder dat wij wat hadden gegeten. Later in het ziekenhuis kwam diezelfde Peter mijn moeder verrassen met een onaangekondigd bezoekje. Lief he?
Lief, dat schijnt ook Judas Iscariot geweest te zijn voor Jezus van Nazareth die later bekend zou worden als Jezus Christus. Dat deel van De Codex (dezelfde als De Codex die genoemd wordt in De Da Vinci Code van Dan Brown?) dat het Judas-evangelie wordt genoemd is nu ook in vertaling beschikbaar. Dat is maar goed ook want mijn kennis van het Koptisch is uitermate beperkt..;-). Het gaat hier om teksten die in de jaren zeventig van de vorige eeuw teruggevonden zijn na eeuwen spoorloos te zijn geweest. Volgens deze teksten zou Judas Jezus in diens opdracht hebben uitgeleverd aan de Romeinen. Niet zozeer om Hem dood te hebben alswel om Hem de kans te geven zijn goddelijke kant te tonen. Hij heeft Hem dus NIET verraden. Waarschijnlijk Of zoiets. Het fijne weet ik er ook nog niet van. Daarvoor zou ik de teksten eerst daadwerkelijk gelezen moeten hebben.
Lezen is iets dat mijn moeder vanwege haar ziektebeeld nog even kan vergeten. Ook mij gaat het momenteel wat moeilijk af. Niet alleen door slaapgebrek maar ook omdat ik in de namiddag tijdens het afschminken een lastig goedje in m'n oog kreeg: make-up remover.
donderdag, april 06, 2006
Veligheid
Veiligheid
Minister Rita Verdonk van Uitzettingsbeleid wordt openlijk niet meer vertrouwd door 64 van de in totaal 150 Tweede Kamerleden. Verbindt zij conclusies uit deze motie van afkeuring? Neen, geen enkele. Zij zal dus gewoon op de oude voet verder gaan en blunder op blunder begaan in de haar toegewezen beleidsvoering.
Elke keer dat zij wordt betrapt op een leugen zegt zij eenvoudigweg "sorry" en daarmee is de kous af. Het gaat hier om dezelfde Rita Verdonk die leider van de VVD wil worden en dat Mark Rutte niet gunt. Beiden hebben niet heel veel ervaring binnen de partij en Mw. Verdonk is zelfs pas sinds vier jaar lid van de partij. Mij zou het niet verbazen als, mocht zij niet gekozen worden tot partijleider, zij samen met Geert Wilders, Ayaan Hirsi Ali, Joost Eerdmans en Marco Pastors een nieuwe "Lijst Fortuyn" zal opzetten. Op zich kunnen zij zich die moeite besparen door eenvoudigweg Forza! Nederland te infiltreren en over te nemen. Misschien wil Michiel Smit ook wel meedoen en wordt het toch nog gezellig...
Vandaag had ik een gezellig dagje thuis waarop de buurman met twee door anderen langsgebrachte poststukken kwam: een pakketje voor de Ferman en een keurig ingepakt boekje (zonder afzender!) over de man in het huishouden. Het geschiedde verder dat de geiserman onze geiser kwam nakijken en schoonmaken, er wat spinnenwebben werden verjaagd en Ferdinand door mij van school werd gehaald om samen met zijn vader "leuke dingen" te doen.
Ook leuk: Vanavond is er een informatieavond op het stadsdeelkantoor over het onderwerp "veiligheid".
Minister Rita Verdonk van Uitzettingsbeleid wordt openlijk niet meer vertrouwd door 64 van de in totaal 150 Tweede Kamerleden. Verbindt zij conclusies uit deze motie van afkeuring? Neen, geen enkele. Zij zal dus gewoon op de oude voet verder gaan en blunder op blunder begaan in de haar toegewezen beleidsvoering.
Elke keer dat zij wordt betrapt op een leugen zegt zij eenvoudigweg "sorry" en daarmee is de kous af. Het gaat hier om dezelfde Rita Verdonk die leider van de VVD wil worden en dat Mark Rutte niet gunt. Beiden hebben niet heel veel ervaring binnen de partij en Mw. Verdonk is zelfs pas sinds vier jaar lid van de partij. Mij zou het niet verbazen als, mocht zij niet gekozen worden tot partijleider, zij samen met Geert Wilders, Ayaan Hirsi Ali, Joost Eerdmans en Marco Pastors een nieuwe "Lijst Fortuyn" zal opzetten. Op zich kunnen zij zich die moeite besparen door eenvoudigweg Forza! Nederland te infiltreren en over te nemen. Misschien wil Michiel Smit ook wel meedoen en wordt het toch nog gezellig...
Vandaag had ik een gezellig dagje thuis waarop de buurman met twee door anderen langsgebrachte poststukken kwam: een pakketje voor de Ferman en een keurig ingepakt boekje (zonder afzender!) over de man in het huishouden. Het geschiedde verder dat de geiserman onze geiser kwam nakijken en schoonmaken, er wat spinnenwebben werden verjaagd en Ferdinand door mij van school werd gehaald om samen met zijn vader "leuke dingen" te doen.
Ook leuk: Vanavond is er een informatieavond op het stadsdeelkantoor over het onderwerp "veiligheid".
Sarah
Sarah
"You're a really good dancer", werd mij medegedeeld door de onbekende blonde dame in de rode jurk. Toch geen compliment dat je iedere dag krijgt. Althans ik niet. Zeker niet als de opmerking geplaatst wordt tijdens een feestje in Hotel Martinez in Cannes aan de Cote D'Azur...Het feestje vond plaats in de nacht van 4 op 5 april 2006 in het kader van Endemol's presentatie van de TV-plannen voor het komend seizoen. Samen met de lieftallige Liz mocht ik aan de kleine bar shooters uitdelen: Metropolitan (Wodka-current, Limejuice, Cranberry Juice, Cointreau) en het door ons zelf benoemde Micropolitan (Wodka, Limejuice en suikerwater). Het feest had als naam "Cirque Endemol" en was in de geleverde staat niet mogelijk geweest zonder ondermeer de medewerking van Kim, Sander, 2many DJ's, Lex Empress, Deborah, Terry Cole, Duo Savar en Usual Suspects. Natuurlijk hielpen nog veel meer mensen mee om er een gedenkwaardige nacht van te maken. Niet in de laatste plaats het hotel-personeel.
De stewardess die ons in het vliegtuig op de weg terug naar Nederland begeleidde droeg bij aan de feestvreugde binnen de groep door ons "namens de hele bemensing" welkom te heten, terug in Amsterdam; De palmbomen in Zuid-Frankrijk werden verruild tegen de opeens zo gewoontjes ogende Amsterdamse bomen.
De meeste teamleden logeerden in de plaats Golfe de Juan, in het appartementencomplex van de keten "Open". De ontmoetingsplaats was een grasveldje, toevallig gelegen aan de achterzijde van het appartement waarin ik m'n spulletjes kwijt kon. Daar werd gegeten, gedronken en gelachen. Gezwommen werd er niet veel. Vooral vanwege de temperatuur van het zwembadwater. Slechts enkele idioten (inderdaad, waaronder ik) waagden zich in het ijskoude water.
Heb interessante mensen ontmoet, veel plezier gehad én een meisje van m'n dromen (tweede droom van boven wanneer U de betreffende pagina opent) ontmoet tijdens het dansen waarbij andermaal bleek dat je elkaar niet hoeft te verstaan om elkaar te kunnen begrijpen: muziek en lichaamstaal zijn universeel. Haar naam dient op z'n Frans te worden uitgesproken en luidt: Sarah.
"You're a really good dancer", werd mij medegedeeld door de onbekende blonde dame in de rode jurk. Toch geen compliment dat je iedere dag krijgt. Althans ik niet. Zeker niet als de opmerking geplaatst wordt tijdens een feestje in Hotel Martinez in Cannes aan de Cote D'Azur...Het feestje vond plaats in de nacht van 4 op 5 april 2006 in het kader van Endemol's presentatie van de TV-plannen voor het komend seizoen. Samen met de lieftallige Liz mocht ik aan de kleine bar shooters uitdelen: Metropolitan (Wodka-current, Limejuice, Cranberry Juice, Cointreau) en het door ons zelf benoemde Micropolitan (Wodka, Limejuice en suikerwater). Het feest had als naam "Cirque Endemol" en was in de geleverde staat niet mogelijk geweest zonder ondermeer de medewerking van Kim, Sander, 2many DJ's, Lex Empress, Deborah, Terry Cole, Duo Savar en Usual Suspects. Natuurlijk hielpen nog veel meer mensen mee om er een gedenkwaardige nacht van te maken. Niet in de laatste plaats het hotel-personeel.
De stewardess die ons in het vliegtuig op de weg terug naar Nederland begeleidde droeg bij aan de feestvreugde binnen de groep door ons "namens de hele bemensing" welkom te heten, terug in Amsterdam; De palmbomen in Zuid-Frankrijk werden verruild tegen de opeens zo gewoontjes ogende Amsterdamse bomen.
De meeste teamleden logeerden in de plaats Golfe de Juan, in het appartementencomplex van de keten "Open". De ontmoetingsplaats was een grasveldje, toevallig gelegen aan de achterzijde van het appartement waarin ik m'n spulletjes kwijt kon. Daar werd gegeten, gedronken en gelachen. Gezwommen werd er niet veel. Vooral vanwege de temperatuur van het zwembadwater. Slechts enkele idioten (inderdaad, waaronder ik) waagden zich in het ijskoude water.
Heb interessante mensen ontmoet, veel plezier gehad én een meisje van m'n dromen (tweede droom van boven wanneer U de betreffende pagina opent) ontmoet tijdens het dansen waarbij andermaal bleek dat je elkaar niet hoeft te verstaan om elkaar te kunnen begrijpen: muziek en lichaamstaal zijn universeel. Haar naam dient op z'n Frans te worden uitgesproken en luidt: Sarah.
maandag, april 03, 2006
Wraak van een ouder
Wraak van een ouder
Heb net even opgezocht wat het weer is voor de komende twee dagen in Cannes. Eerdaags leest U hoe dat was...Niet dat ik die informatie weiger te geven maar een beetje nieuwsgierigheid kan toch geenkwaad?
In diverse (deel)gemeentes weigert de PVDA samen te werken met de SP. Waar zij dan precies bang voor zijn is niet altijd duidelijk. Wel duidelijk is is dat de SP Utrecht een opmerkelijk besluit heeft genomen: regeren zonder PVDA maar mét Leefbaar Utrecht, D66 en...VVD!
Naast de PVDA doet ook GroenLinks niet mee in Utrecht.
De voorzitter van GroenLinks stapt op vanwege de kwestie Sam Pormes. Deze senator heeft gelogen over zijn verleden waarin hij ondermeer training heeft gevolgd in een trainingskamp voor guerillas in Jemen en bovendien had hij contacten met de Molukse kapers. Toen dat akkefietje aan het licht kwam werd hij geroyeerd maar later zou de partijraad hem in ere herstellen. Waarom is mij niet duidelijk. U wel?
Iets anders is mij ook niet duidelijk: hoe haalt iemand het in z'n ^&%&^*! hoofd om gebruik te maken van het instrument "ouderliefde" om aan geld te komen!? Specifiek heb ik het hier om de ontvoering van de pas 18 maanden oude Tommaso "Tommi" Onofri voor wie zelfs een weblog werd opgezet. Gisteren is het jochie gevonden. Dood. Vermoord omdat hij niet wilde ophouden met huilen. De ontvoerders geven elkaar de schuld van het geven van de fatale klappen want zij weten dat de uiteindelijke dader de meest verschrikkelijke straf te wachten staat: de wraak van een ouder.
Heb net even opgezocht wat het weer is voor de komende twee dagen in Cannes. Eerdaags leest U hoe dat was...Niet dat ik die informatie weiger te geven maar een beetje nieuwsgierigheid kan toch geenkwaad?
In diverse (deel)gemeentes weigert de PVDA samen te werken met de SP. Waar zij dan precies bang voor zijn is niet altijd duidelijk. Wel duidelijk is is dat de SP Utrecht een opmerkelijk besluit heeft genomen: regeren zonder PVDA maar mét Leefbaar Utrecht, D66 en...VVD!
Naast de PVDA doet ook GroenLinks niet mee in Utrecht.
De voorzitter van GroenLinks stapt op vanwege de kwestie Sam Pormes. Deze senator heeft gelogen over zijn verleden waarin hij ondermeer training heeft gevolgd in een trainingskamp voor guerillas in Jemen en bovendien had hij contacten met de Molukse kapers. Toen dat akkefietje aan het licht kwam werd hij geroyeerd maar later zou de partijraad hem in ere herstellen. Waarom is mij niet duidelijk. U wel?
Iets anders is mij ook niet duidelijk: hoe haalt iemand het in z'n ^&%&^*! hoofd om gebruik te maken van het instrument "ouderliefde" om aan geld te komen!? Specifiek heb ik het hier om de ontvoering van de pas 18 maanden oude Tommaso "Tommi" Onofri voor wie zelfs een weblog werd opgezet. Gisteren is het jochie gevonden. Dood. Vermoord omdat hij niet wilde ophouden met huilen. De ontvoerders geven elkaar de schuld van het geven van de fatale klappen want zij weten dat de uiteindelijke dader de meest verschrikkelijke straf te wachten staat: de wraak van een ouder.
zondag, april 02, 2006
Antieke Beyblade
Antieke Beyblade
Charlie Atroot van de VVD vindt dat de mensen van de BUMA/STEMRA nog maar'ns goed moeten nadenken over het feit of het speculeren met andermans geld wel zo'n goed idee is. U kent de organisatie: namens musici (lees: producenten) innen zij de bijdrage op geluidsdragers zodat bedoelde artiesten (lees: producenten) wat extra inkomsten ontvangen. Echter, het aldus ontvangen geld blijkt door BUMA/STEMRA te worden belegd in aandelen. Volgens Charlie Atroot heeft men daarbij een miljoentje of wat verloren en volgens de BUMA/STEMRA hebben ze een paar miljoen gewonnen. Ongeacht wie van de twee gelijk heeft vraag ik mij af of het geoorloofd is te gokken met andermans geld. Ik vind dat niet kunnen. Ten behoeve van de openheid zou ik als BUMA/STEMRA met een hele goede verklaring komen voor mijn gedrag.
Tijdens het pizza-versieren ten behoeve van het avondeten prikte Eva regelmatig een stukje mango aan haar vork. Het ene stukje verorberde zij zelf en met het volgende stukje toog zij naar de woonkamer waar zij het oma voerde. Oma was er om bij de kinders te slapen terwijl papa in z'n corsetje op de planken stond tijdens The Rocky Horror Picture Show.
Vanmorgen samen met m'n zoon een potje Fifa '97 op de Playstation gespeeld terwijl Eva druiven perstte en ons een uurtje later van versgeperst druivensap voorzag. Na het opruimen, wassen en stofzuigen even naar de speeltuin geweest.
Ook de mensen van Sargasso spelen graag. Zo hebben zij nu het spelletje: "blogs waarderen". Deze maand kreeg ik van hen het predikaat "prima". Daar valt mee te leven, dacht ik zo te kunnen denken.
Ook buurvrouw Johanna deed een poging onze zoon te verslaan in het voetbalspel op TV. Ook zij faalde jammerlijk...Eva was mooi op tijd opgehaald en haar zusje bleek helemaal weg van een replica van een vroeger gangbare draaitol. In Ferdinand's woorden: "Een antieke Beyblade".
Charlie Atroot van de VVD vindt dat de mensen van de BUMA/STEMRA nog maar'ns goed moeten nadenken over het feit of het speculeren met andermans geld wel zo'n goed idee is. U kent de organisatie: namens musici (lees: producenten) innen zij de bijdrage op geluidsdragers zodat bedoelde artiesten (lees: producenten) wat extra inkomsten ontvangen. Echter, het aldus ontvangen geld blijkt door BUMA/STEMRA te worden belegd in aandelen. Volgens Charlie Atroot heeft men daarbij een miljoentje of wat verloren en volgens de BUMA/STEMRA hebben ze een paar miljoen gewonnen. Ongeacht wie van de twee gelijk heeft vraag ik mij af of het geoorloofd is te gokken met andermans geld. Ik vind dat niet kunnen. Ten behoeve van de openheid zou ik als BUMA/STEMRA met een hele goede verklaring komen voor mijn gedrag.
Tijdens het pizza-versieren ten behoeve van het avondeten prikte Eva regelmatig een stukje mango aan haar vork. Het ene stukje verorberde zij zelf en met het volgende stukje toog zij naar de woonkamer waar zij het oma voerde. Oma was er om bij de kinders te slapen terwijl papa in z'n corsetje op de planken stond tijdens The Rocky Horror Picture Show.
Vanmorgen samen met m'n zoon een potje Fifa '97 op de Playstation gespeeld terwijl Eva druiven perstte en ons een uurtje later van versgeperst druivensap voorzag. Na het opruimen, wassen en stofzuigen even naar de speeltuin geweest.
Ook de mensen van Sargasso spelen graag. Zo hebben zij nu het spelletje: "blogs waarderen". Deze maand kreeg ik van hen het predikaat "prima". Daar valt mee te leven, dacht ik zo te kunnen denken.
Ook buurvrouw Johanna deed een poging onze zoon te verslaan in het voetbalspel op TV. Ook zij faalde jammerlijk...Eva was mooi op tijd opgehaald en haar zusje bleek helemaal weg van een replica van een vroeger gangbare draaitol. In Ferdinand's woorden: "Een antieke Beyblade".
zaterdag, april 01, 2006
Dag der Zotheid
Dag der Zotheid
Blackburn, 1 april.
De Verenigde Staten hebben ?duizenden tactische fouten? gemaakt tijdens en na de inval in Irak, in maart 2003. Dit heeft de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice gisteren erkend tijdens een spreekbeurt in een voetbalstadion in de Engelse stad Blackburn. Volgens mij is dit bericht in het NRC van vandaag een 1-april-grap; Rice die toegeeft dat Amerika fout is geweest...ik geloof er niets van!
Het volgende bericht is geen 1-april grap want het is al een behoorlijke tijd aan de gang:
Simon de Beer is om drie uur 's nachts van het bed van zijn hotelkamer gelicht om wat vragen voor de politie te beantwoorden. Terwijl hij altijd voor hen zorgde na de scheiding nam de moeder van zijn kinderen hen op een dag mee en eiste het volledig ouderschap. Simon de Beer won de daaropvolgende rechtszaak maar had intussen zijn kinderen zeven maanden niet gezien. Financieel (advocaten zijn niet altijd goedkoop) en mentaal zat hij aan de grond waarna uitzetting uit zijn woning volgde. "Tsja meneer", zo oordeelde de rechter, "nu kunt U toch onmogelijk voor Uw kinderen zorgen." Daarna woonde Simon de Beer in zijn auto, waarin hij ook zijn kinderen ontving. Intussen zit hij tijdelijk op een hotelkamer en wordt als een crimineel behandeld. Het waarom ontgaat mij. De vraagstelling is minstens het overdenken waard.
Altijd weer een bron van rust en overdenking, die gesprekken met m'n zoon. Zo hebben wij gisteren lopen praten over magnetisme, onderbewustzijn en levitatie. Ook bijvoorbeeld over de schijnbare tegenstrijdigheid dat zo'n zachte substantie als sneeuw een dorp van de wereldkaart kan vegen. Een heerlijke gesprekspartner die met soms opmerkelijke inzichten komt en als een spons alle op hem overgedragen kennis opneemt. Zelfs als zijn vader hem leert de Trick-a-stick te hanteren...
Bij het ophalen van Eva vanmorgen demonstreerde haar zusje Dayna hoe zij lipstick opbrengt: een donkerder kleurtje op de bovenlip en een lichtere op de onderlip. Met een vastberaden blik in de pretoogjes stond het vier-jarige hummel voor de spiegel. Mooi.
Helaas niet zo mooi als het weer dus ons verblijf bij speeltuin/kinderboerderij/buurthuis
was van niet al te lange duur maar wel gezellig. Helaas waren de mooie stenen huizen die de kinderen hadden gemaakt van de stapels klinkers die er liggen wederom vernield: een klein groepje onverlaten schept er genoegen in het plezier van anderen te vergallen.
Wij laten ons plezier echter niet vergallen en spelen gewoon verder in de binnentuin. Ferdinand met skateboard en Eva met fiets. Buurman Vincent assisteert papa bij het Eva leren fietsen zonder hulpwieltjes en zijn vrouw bezorgt haar buurman een chique jas. Onderweg naar huis nog even gesproken met buurvrouw Ingrid (die ene en niet die andere!) en gezwaaid naar de langsfietsende fractiegeote Fleur.
Is U nog iets grappigs overkomen op deze Dag der Zotheid?
Blackburn, 1 april.
De Verenigde Staten hebben ?duizenden tactische fouten? gemaakt tijdens en na de inval in Irak, in maart 2003. Dit heeft de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice gisteren erkend tijdens een spreekbeurt in een voetbalstadion in de Engelse stad Blackburn. Volgens mij is dit bericht in het NRC van vandaag een 1-april-grap; Rice die toegeeft dat Amerika fout is geweest...ik geloof er niets van!
Het volgende bericht is geen 1-april grap want het is al een behoorlijke tijd aan de gang:
Simon de Beer is om drie uur 's nachts van het bed van zijn hotelkamer gelicht om wat vragen voor de politie te beantwoorden. Terwijl hij altijd voor hen zorgde na de scheiding nam de moeder van zijn kinderen hen op een dag mee en eiste het volledig ouderschap. Simon de Beer won de daaropvolgende rechtszaak maar had intussen zijn kinderen zeven maanden niet gezien. Financieel (advocaten zijn niet altijd goedkoop) en mentaal zat hij aan de grond waarna uitzetting uit zijn woning volgde. "Tsja meneer", zo oordeelde de rechter, "nu kunt U toch onmogelijk voor Uw kinderen zorgen." Daarna woonde Simon de Beer in zijn auto, waarin hij ook zijn kinderen ontving. Intussen zit hij tijdelijk op een hotelkamer en wordt als een crimineel behandeld. Het waarom ontgaat mij. De vraagstelling is minstens het overdenken waard.
Altijd weer een bron van rust en overdenking, die gesprekken met m'n zoon. Zo hebben wij gisteren lopen praten over magnetisme, onderbewustzijn en levitatie. Ook bijvoorbeeld over de schijnbare tegenstrijdigheid dat zo'n zachte substantie als sneeuw een dorp van de wereldkaart kan vegen. Een heerlijke gesprekspartner die met soms opmerkelijke inzichten komt en als een spons alle op hem overgedragen kennis opneemt. Zelfs als zijn vader hem leert de Trick-a-stick te hanteren...
Bij het ophalen van Eva vanmorgen demonstreerde haar zusje Dayna hoe zij lipstick opbrengt: een donkerder kleurtje op de bovenlip en een lichtere op de onderlip. Met een vastberaden blik in de pretoogjes stond het vier-jarige hummel voor de spiegel. Mooi.
Helaas niet zo mooi als het weer dus ons verblijf bij speeltuin/kinderboerderij/buurthuis
was van niet al te lange duur maar wel gezellig. Helaas waren de mooie stenen huizen die de kinderen hadden gemaakt van de stapels klinkers die er liggen wederom vernield: een klein groepje onverlaten schept er genoegen in het plezier van anderen te vergallen.
Wij laten ons plezier echter niet vergallen en spelen gewoon verder in de binnentuin. Ferdinand met skateboard en Eva met fiets. Buurman Vincent assisteert papa bij het Eva leren fietsen zonder hulpwieltjes en zijn vrouw bezorgt haar buurman een chique jas. Onderweg naar huis nog even gesproken met buurvrouw Ingrid (die ene en niet die andere!) en gezwaaid naar de langsfietsende fractiegeote Fleur.
Is U nog iets grappigs overkomen op deze Dag der Zotheid?