donderdag, januari 05, 2006

Sharon

Sharon

Mijn eigen kleine probleempjes staan natuurlijk in het niet bij bijvoorbeeld het aanstaand verscheiden van Ariël Sharon, premier van Israël. Ging niet ver in het verleden zijn grote tegenstrever Yasser Arafat het hoekje om, binnenkort kunnen zij handjes schudden in het na-leven en hartelijk lachen om al die jaren van onnodige strijd.

Nu kan ik er ook om lachen maar gisteravond laat lachte ik eventjes niet toen ik erachter kwam dat mijn sleutels nog op het (inmiddels afgesloten) werk lagen. Fijn moment om daar achter te komen: wanneer je voor de voordeur staat. Het was al een hectische dag waarop The Amsterdam Dungeon maar liefst vier van de minimaal zeven benodigde acteurs door diverse omstandigheden miste. Toch kwam alles op z'n pootjes terecht. Lopend snel even een hapje gegeten onderweg naar de Rocky Horror-repetities. Voor na die repetites stond nog een bezoekje aan een SPartijgenote op het program.

Ongelukkigerwijs werd er bij de buurvrouw die reservesleutels heeft van mijn woning niet open gedaan maar gelukkig kon ik ten lange leste bij buurvrouw Hetty op de bank crashen. Groot was toch mijn opluchting toen bleek dat de vermiste sleutelbos zich inderdaad op het werk bevond. Intussen bevond Ferdinand zich voor het eerst dit jaar op de Naschoolse Opvang en is hij wezen schaatsen met zijn leidsters en groepsgenoten. Op het Museumplein. Net als dinsdag.

Moet voortdurend vragen welke dag het is en naar de tijd van de dag informeren. Eigenlijk vind ik het tijd worden voor vakantie maar je hebt van die periodes dat je niet leeft maar wordt geleefd. Hoe goed je een en ander ook onder controle poogt te houden, de pogingen zijn vrijwel immer tot falen gedoemd. Nu niet zo somber maar lekker tijd doorbrengen met m'n zoon . Fijne avond!

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Nel van Vliet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!