Terrebel

"Papa?"-"Ja, schat?" -"Ik hoop dat bomen nooit uitsterven
want dan sterft de mens ook uit."-"Da's een mooie wens, schat."
Kwart voor acht is voor een zevenjarige een goede tijd
om zijn basketbaltrucjes te oefenen in de gemeenschappelijke
binnentuin. De buurt-alcoholici zijn dan al wakker (sommigen hebben
dan zelfs al de tijd genomen om hun dagelijkse kratje te halen!)
en de mensen die er een, wat mij betreft, acceptabeler levensritme op nahouden
zijn dan nog wakker. Wel opvallend dat Ferd linkshandig is als hij schrijft
en rechtshandig blijkt bij het hanteren van de basketbalbal.
M'n zoon en ik zaten lekker van onze patatjes te genieten gisteravond
toen ik bemerkte dat ik hem steeds moeilijker kon zien door de rookwolk
waarin wij ons bevonden. Die bleek veroorzaakt door twee dames aan
het tafeltje naast ons. Een aantal keren kuchen om hun aandacht te trekken
om hen vervolgens te wijzen op het niet-roken bordje haalde weinig uit.
Dan maar opgestaan en hen in het gesproken woord verzoeken te verhuizen
naar het roken-gedeelte. "'tuurlijk, geen probleem." zei er één. De andere
knikte mij vriendelijk toe. Probleem opgelost, dacht ik. Mis. De dames bleven
namelijk rustig zitten roken en kwebbelen. Nogmaals opgestaan en het woord
tot hen gericht. "Ik hoorde je de eerste keer wel!" klonk het meteen verongelijkt.
Ik zette m'n meest beminnelijke glimlach op en bleef haar zwijgend aanstaren.
"Ik ga al! Ik ga al!" gilde de inmiddels zenuwachtig geworden dame
en voegde de daad bij het woord.
Op de placemat deze keer:"Gehandicapten kunnen kennismaken met niet-gehandicapten"
en
"Help een Ronald McDonaldhuis bij jou in de buurt."
Deze laatste site is overigens alleen te bekijken met Internal Exploiter 5.0 of hoger danwel Netscape 6.2 en hoger.
Mijn SuperMozilla bleek hier van weinig nut. Het zij zo.
Buurvrouw A wilde nog even een kopje thee doen maar ik had reeds besloten
m'n zoon wat extra aandacht te schenken. In mijn ogen verdiende hij dat ook,
ondermeer na een kleine woordenwisseling die wij eergisteren hadden.
De buuv begreep dat wel.
Later in de avond -Fer verbleef al geruime tijd in dromenland- kwam buurman Joe
nog even aan. Vooral om te telefoneren maar ook voor een gezellig kletspraatje.
Hij blijkt uit Ghana te komen en heeft een broer in Amerika.
In beide landen blijkt het met de juridische positie van de man als het om
scheiding en kinderen gaat slecht gesteld. Net als in Nederland dus eigenlijk.
Een globaal probleem dus, naar het zich laat aanzien.
Wie gaat er wat aan doen en wanneer?
Vanavond komt Marije, onze nieuwe Janet, bij ons thuis eten en een paar
van onze gezamenlijke scènes repeteren. Ben benieuwd hoe de samenwerking
zal verlopen...
Als het maar beter gaat dan in Bagdad
of Jeruzalem waar de radicale groeperingen
Hamas en Jihad bijkans met elkaar op de vuist gaan omdat zij beiden claimen verantwoordelijk te zijn voor de meest
recente moord op onschuldige mensen, waaronder veel kinderen.
"Ik heb't gedaan!"-"Nee, ik heb't gedaan!" Alsof 't iets is om trots op te zijn...:-(
Een paar bomaanslagen hebben er andermaal voor gezorgd dat de internationale
pers geen tijd krijgt om in te slapen.
Of men daar blij mee moet zijn?