Terrebel

Ik blijf erbij dat er meer loslopen dan er vastzitten:
Kijk U maar eens naar deze manieren waarop mensen dit weblog hebben gevonden:
"supervette piemel"
(Sommigen moeten dringend hulp zoeken!) en "mark dixon Griekenland"
Wie zullen ze bedoeld hebben: De wetenschapper, de footballspeler of de dichter?
Neen, dan Franse Googlelaars:
"kaartje geboorte"

Of nog beter: Belgische:
"liefdes berichtjes"

Het blijft toch een schoon volk, ook.



Altijd leuk om te zien dat, hoe hard de kinderen ook het laatste stukje
naar de schooldeur rennen, ze altijd even inhouden bij de haringstal
om te zwaaien en te roepen "Dag ome Piet!"

Nadat Ferdinand veilig op school was afgeleverd en de verplichte
ouders-onder-elkaar schoolpleingesprekken waren afgewikkeld hebben m'n moeder en ik Fer's oude garage,
waar hij genoeg van had, drie trappen op gesjouwd. Voor een goed doel overigens:
De bijna drie-jarige Melle was er dolblij mee. En zijn vader en moeder niet minder.
In ruil kregen wij een hele gave robot waar hun oudste zoon op was uitgekeken en die Fer
toevallig laatst had aangekruisd in de speelgoedcatalogus...
Daarna nog even bij hun buurvrouw langsgeweest, een goede vriendin van m'n moeder bij mij
bekend als "Tante To".
M'n moeder trakteerde op een overheerlijk sauzijnenbroodje en op de tramhalte werd ik aangesproken
door Diane. Zij wist mij te vertellen dat zij nog foto's had van ons circus-optreden
van afgelopen voorjaar en heeft toegezegd die mee te zullen geven aan de dochter van een vriendin van haar
die ook in ons koorddans-groepje zat. Dat meisje, Lizzy, zit bij Fer op de opvang. Zodoende.


Ongelooflijk hoe weinig mensen die bij het CWI in de wachtkamer zitten een boek of tijdschrift bij zich hebben.
Zullen ze er allen van uitgaan dat ze deze keer wél snel worden geholpen?
Ik kon de medewerker in kwestie verheugd mededelen dat de kans groot is dat ik binnenkort (in ieder geval part-time)
aan het werk ben. Nauwelijks aangeslagen door het nieuws dat onze wegen zich zullen scheiden schudde hij mij de hand en wenste mij nog verder een fijne dag. Ook zulks!


Nadat Bush op 1 mei 2003 verklaarde dat de oorlog tegen Irak was beëindigd zijn er 138 Amerikaanse soldaten in de regio omgekomen waarvan slegs 61 door het verzet. Snel rekenwerk leert dat in minder dan vijf maanden 77 soldaten
zijn gestorven van ouderdom, door ongelukken, ziektes, vriendschappelijk vuur of onderlinge moordpartijen. Ik vind dat nogal wat.
Strakjes Ferdinand ophalen en dan linea recta door naar het huisje van Janinel om aldaar aangekomen van haar kookkunsten te genieten en een DVD'tje over het leven van Che Guevara te gaan bekijken.
Laterss!