vrijdag, augustus 22, 2003

Ferdinand heeft gisteravond weer genoten van een aflevering van
SpongeBob SquarePants.
Eergisteren keek hij daar uiterst geboeid naar, samen met Marije
die overigens ook nog eens een fan is van Douglas Adams en Terry Pratchett.
Pluspunten erbij!
"Waarom wil je zo graag in leven blijven?"
-"Er zijn pas twee vrienden van ons overleden en de beste manier
om de herinnering aan hen in leven te houden is door zelf in leven
te blijven."
Voor de rest van mijn meest recente (en in elk geval onthouden) droom,
klik hier. Of hier natuurlijk, dat maakt geen verschil.
Ook dit weblog is bij deze "geïnfecteerd" met het Boekblog-virus.
Iemand uit het land der Belgen schrijft verhalen bestaande
uit exact 500 lettertekens. Met wederzijds goedvinden wordt
één dezer vertellingen geplaatst op een Nederlandstalig weblog.
De "gastheer" (m/v, voor ik daar weer gez**k over krijg)
en het "virus" wisselen internetverwijzingen naar elkaar uit en hand over hand krijgt
een leuk project gestalte: Een bundel, verspreidt geschreven
doorheen de wereld der openbare dagboeken gepubliceerd op
het internationale netwerk dat bekend staat als "internet".
Een gegeven om te onthouden: Boekblog.





Oppassen




Ze had me voor ze vertrok nog gezegd voorzichtig te
zijn.
Maar toen ik onze baby een nieuw kruippakje aandeed
–ze maken die mouwtjes ook zo smal- brak het pinkje
van haar linkerhand af.
Het verbaasde me zelfs niet dat het niet bloedde, maar
knapte als een stukje playmobil.
Ze huilde niet.
Keek alleen vreemd op toen ik haar pinkje voorzichtig
–nu wel- in een vochtig doekje wikkelde.
Ik hield het nog vast toen ik mijn moeder belde.
Die kwam meteen met een tube superlijm.
Bleek dat ze bij mij ook drie vingertjes met velpon er
terug had aangezet.
Maar geen ouder die dat ooit aan een ander vertelt.
Woorden: 110/Tekens: 500/Zij: 5




Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!