In Nederland zijn er wel eens mensen die klagen dat 'wij' in een dictatuur leven. Maar die mensen weten niet wat een dictatuur is; in een échte dictatuur hoor je mensen niet klagen dat zij in een dictatuur wonen. Kritiek op de Grote Leider wordt in een echte dictatuur zelden gehoord. En zo wel, dan niet voor lang: 'Weg met de dictatu...AAAAGHHHH!!!'
Of je nu een reguliere burger bent, een generaal of een minister, wie in een dictatuur publiekelijk kritiek heeft op de overheid, haalt zelden de pensioengerechtigde leeftijd.
======================
Maandag werd ik redelijk uitgerust en hoopvol wakker uit andermaal een droom (klik) over het einde der tijden. Sowieso had ik niet veel langer kunnen slapen want een buurman maakt tegenwoordig kleine meubels op maat. Bij ons in het trappenhuis. Hij ruimt het zaagsel en zo netjes op en zo, hoor. Maar het geluid van een gierende cirkelzaag is niet het meest prettige geluid om op te slapen. Noch om bij te werken.
Toch verrichtte ik wat administratief werk. Na het delen van een pot koffie met een buurvrouw, uiteraard. Ook maakte ik mijn woning wat leger door wat overbodige spullen te verslepen naar een lokaal weggeefkastje. De spullen zijn nog prima in orde (een paar kookboeken, wat speelgoed, een klokje, mijn oude computermonitor en dergelijke) dus ik hoop dat een ander er nog plezier van heeft.
Plezierig was het ook om te zien dat diverse buurtgenoten een spontaan eerbetoon brachten bij de woning van de oudere dame die onlangs overleed
en vermoedelijk ergens in een moeras ging zitten indertijd, waar uiteindelijk in 1892 een huizenblok om haar heen gebouwd zou worden. Niet eens zo heel erg overdreven want zij was geboren in 1931.
Kon een jarige buurvrouw die ik een cadeautje kwam brengen en met wie ik een kopje thee nuttige, trots vertellen dat het mij helemaal zelf was gelukt mijn thermostaat weer aan de praat te krijgen.
Helemaal zelf? Nou nee, met name dankzij een YouTube filmpje en...eh...nieuwe batterijtjes. Had natuurlijk kunnen weten dat een apparaat dat draadloos contact maakt met een cv-ketel stroom nodig heeft. Aangezien het ding niet is aangesloten op het lichtnet, betekent dat batterijen. Dus. D'oh!
In een tijdschrift las ik over een dictator die werd vermoord door diens tweede man. Hij lachte die vaak uit vanwege zijn piepstem en op een dag werd het de luitenant te veel, verzamelde hij een paar getrouwen, lokte zijn Grote Leider in een hinderlaag en bracht hem om. Ik heb het hier over het roemloos einde van Caligula. Enige overeenkomst met een moderne Nederlandse 'would be dictator' is luiter toeval.
Geen toeval was dat ik in een restaurant die avond een Broeder uit mijn Loge aantrof. Wij hadden daar namelijk afgesproken. Prima restaurant met een prima prijs/kwaliteit verhouding!
Zo kwam dit bekende gebed, toegewezen aan Reinhold Niebuhr, voorbij in de gedachtewisseling:
maar ook zinsnedes als 'Zonder overtuiging geen strijd' en 'Het enige dat wij kunnen doen is de woorden zoenen en hopen te worden geraakt door het goddelijke.' Vind ik mooi. 'Wat doen jullie zoal tijdens een bijeenkomst die jullie Vrijmetselaars een 'comparitie' noemen?' Welnu, dit soort gesprekken voeren dus.
Terwijl ik aan de computer werkte, had ik in een ander tabblad het voetballen opstaan en zag gastland Qatar ('Er zijn geen drie maar enkele honderden arbeiders omgekomen bij de bouw van de stadions', kwam de organisatie van het WK voetbal in Qatar terug op een eerdere leugen) verliezen van 'Oranje':
Iets na tienen die avond stapte ik in een welverdiend warm bad. Terwijl ik opdroogde oefende ik wat Frans. Interessant hoe mensen uit verschillende landen exact hetzelfde zeggen op een behoorlijk andere manier. 
Wij zeggen 'Wat doe jij nu?' en gebruiken daarvoor vier woorden. Engelstaligen gebruiken er vijf. Gaat nog. Fransen gebruiken er elf. 'ké Dan!
De eettafel voor het zogeheten 'Prinsenmaal' na afloop was prachtig gedekt en iedereen was in spanning: wat krijgen wij voorgeschoteld? De speelse grijns van de Broeder Prins die de maaltijd had geregeld werd - als op commando - direct na afloop van de openingsspeech verklaard toen de deurbel ging; het was een bezorger van de lokale pizzeria:
Ik kan daar mee lachen.
Een glimlach had ik ook graag over voor de lieve Broeder die mij met zijn auto een slinger naar huis gaf. Met de koude van die avond verheugde ik mij niet op een half uur lopen en zo'n twintig minuten op een tochtige halte op de bus staan wachten.
Ook grappig was een gedachtewisseling die ik had met een zogeheten 'klimaatontkenner. Die kwam met het aloude argument: 'Geen van de doemscenario's over het klimaat is ooit uitgekomen!' 'Klopt. Je zou bijna denken dat maatregelen tegen de gevolgen van klimaatverandering helpen, niet?', was waarschijnlijk niet het antwoord dat hij verwachtte. Dat ik vervolgens geen reactie meer van hem kreeg was tekenend.
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Jiang Zemin en Christine McVie
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
Keurig om iets na middernacht smeerde ik wat nachtcrème op mijn gezicht.
Dinsdag lachte ik hardop toen een gespreksgenoot 'bewijs' aanvoerdde voor de complottheorieën die hij 'door zelf na te denken' voor waar aannam; hij voerde scènes uit een film op als 'bewijs'. Een science fiction film. Kan er niets aan doen maar dat vind ik grappig.
Om zijn gedachten te onderstrepen, stuurde hij mij dit cryptische bericht.
Het spijt me, maar ik kan er geen chocola van maken. U misschien? Wil hij dat God weer een Zondvloed stuurt? Of weer steden vernietigt zoals Hij eerder deed met Sodom en Gomorra? De 'God van Liefde' lijkt mij persoonlijk wat gewelddadig: Hij vermoordde - volgens de Bijbel - miljoenen mensen.
Wat opvalt is dat hij vindt dat mensen in hun waarde gelaten moeten worden maar in dezelfde ademteug mij dom noemt. Misschien is 'Ik vind je dom!' zijn manier van iemand een compliment geven? Wie het weet mag het zeggen. Opvallend is dat hij doodsbang is voor transgenders 'Want God heeft Man en Vrouw geschapen!' én gelooft dat de bekende transgenders 'The Wachowski's' de waarheid vertelden met hun 'The Matrix' films.
Hoe dan ook; ik had voldoende grote mensen dingen te doen en liet hem verder in zijn waarde door niet meer in te gaan op zijn hersenspinsels.
Facturen opstellen, een en ander administratief verwerken, onderhandelen over mogelijk komende opdrachten, huishouden, uitwerken van verslagen, voorbereiden van bijeenkomsten...geen tijd om mij te vervelen. Maar uiteraard wel om even thee te drinken bij een buurvrouw. Die mij een heerlijk stuk chocoladetaart meegaf:
Een vriend was een half uurtje op visite en na het avondeten (chocoladetaart is een prima toetje!) werkte ik nog een uurtje of twee door voor ik genoot van mijn nieuwe hoofdkussen.
Huh? Wat is dat nou? De 'werkkleding' van een Nederlandse Vrijmetselaar in een zogeheten 'vervolggraad'. Mocht die avond aan de slag als Ceremoniemeester; een bijzondere rol in een bijzondere omgeving:
Woensdag werd ik hoopvol wakker na weer eens een post-apocalytische droom (klik. Aanrader. Best interessant!). Opvallend genoeg ook weer in het Engels.
Met een mok koffie in de hand las ik op de Twitters (mijn favoriete informatiebron) dat 'het volk' ageert tegen 'dat rare gendergedoe' op scholen. Sommigen vinden alle vormen van genderidentiteit goed. Zo lang het maar één heteroseksuele man betreft met één heteroseksuele vrouw. Het zijn dezelfde mensen die voor vrijheid van godsdienst zijn. Zo lang dat maar het christendom is.
En blijkbaar was het 'zwarte schoenen dag':
Toen de temperatuur in huis was gestegen van 14 naar 17 graden durfde ik mijn bed uit te komen en werkte wat voor de Geheime Jongensclub en aan mijn eigen administratie. De wegwerkers waren bezig met een apparaat dat een irritante brom voortbracht dus concentreren was niet heel makkelijk voor mij. Interessant is dat wat ik - en artsen - dacht dat duidde op ADHD, gerelateerd blijkt te zijn aan het Russell-Silver Syndroom (klik). Dat is de 'aandoening' waardoor ik ben achtergebleven in groei. Ook de hersenen van mensen met dit syndroom blijken op een andere manier te 'groeien'; wij maken letterlijk andere verbindingen in het hoofd dan andere mensen. Geinig, niet?
Het is niet netjes om mensen uit te lachen. Maar bij veel racisten kan ik het maar moeilijk laten. Hoe komt het toch dat mensen zó ontzettend dom en kortzichtig zijn? Deze Peter denkt blijkbaar echt dat kinderen - net als hijzelf? - domme en fantasieloze wezens zijn.
Zou Peter denken dat zijn nichtje niet weet dat er niet echt thee zit in haar speelgoed serviesset?
Kinderen zijn heus niet zo dom als de gemiddelde racist en prima in staat om verschil te zien tussen fantasie en realiteit.
Iets na twaalf uur werd ik - op afspraak - gebeld. Naar aanleiding van een recente sollicitatie: ik ben door naar de volgende ronde! Binnenkort mag ik langskomen op kantoor om nader kennis te maken met het bedrijf en mijn mogelijk toekomstige leidinggevende. Drie tot vier dagen per week, af en toe op zaterdag. Gastheer/Office Manager. Zin an!
Had ook zin in het naderend bezoek van een dame die wellicht mijn oude bankstel wilde overnemen.
'O, er zit een krasje op! Nou, dan wil ik'm toch maar niet.' 'Prima, mevrouw. En veel succes met het vinden van een design leren driezits bankstel voor nog geen €500 die er uit ziet als in een catalogus. Fijne dag!'
Met andere woorden: mensen zijn verwend en denken echt recht te hebben op een tweedehands bankstel dat er uit ziet zoals in een catalogus. Maar wel lekker goedkoop natuurlijk 'want we benne zunige Hollanders'. Maar ach, ik vind vast wel iemand die mijn oude bankstel wél kan waarderen.
Het zal niet de persoon worden die mij belde: 'Ik geef je er €100 voor als je 'm even komt brengen.' 'Natuurlijk. Ik stop de bank gewoon in mijn rugzak, ga met de trein naar Utrecht en pak daar een lokale bus naar het dorp waar u woont. Maar ik kan er pas over twee uren zijn. Is dat een probleem?' 'Meent u dat? Komt u 'm echt straks brengen?' Advies voor mensen die in het onderwijs werken: leer mensen eens wat sarcasme is.
Je kunt je afvragen of Thierry Baudet hier sarcastisch zit te doen:
Terwijl zijn [schapen] volgelingen protesteren tegen een digitale munt en de opslag van hun privé data, vertelt Baudet doodleuk dat hij trots is op het sociaal kredietsysteem van Forum voor Democratie: 'Van iedereen die Forum stemt kan ik nu precies zien wat hun interesses zijn, wat zij kopen en waar zij zijn!' Ik zie de versplintering op rechts glimlachend aan: 'Baudet, wat flik je me nou, man!? Ik stond gisteren voor jou te demonstreren tegen de digitale munt en nu kom je zelf met een digitale munt! Ik ga wel naar BBB/JA21/PVV of terug naar het CDA. Dikke doei!'
Genoeg gedaan en dus eindigde ik de dag met het kijken van een aflevering van de briljante Star Wars serie Andor.
Donderdag werd ik weer - heel fijn - uit mijn bed getrild door een stel heren wegwerkers. Voordeel: de twee maanden dat men bezig is met de straat voor mijn deur hoef ik geen wekker te zetten. Dat scheelt toch weer een beetje stroom. En alle beetjes helpen, toch?
Zelfs de €50 per jaar die Thierry als lid doneert aan Forum voor Democratie. Huh? Hoe weet jij hoeveel de Grote Leider zélf financieel bijdraagt aan zijn politieke partij?
Welnu, door een software foutje van de makers waren de gegevens van alle 92.000 leden, maar ook van oud-leden, gewoon eenvoudig te downloaden. Oepsies! Maar goed, Baudet en zijn napraters hebben graag de mond vol van transparantie en nu is gewoon van 92.000 (voormalig) aanhangers bekend waar zij wonen, wat hun telefoonnummer is, hun e-mail adres en zijn zelfs hun bankgegevens openbaar. Ach.
Grappig om te weten dat iemand die zegt een hekel te hebben aan globalistische organisaties als Google gewoon een Gmail account heeft. Niet alleen Baudet zelf maar ook veel van zijn volgelingen werken gewoon met grote bedrijven als Google, Microsoft an KPN.
Nu duidelijk is dat Forum van Democratie gelogen heeft over het aantal leden (bijvoorbeeld door ook oud-leden doodleuk mee te tellen) zal Baudet vast wat overheidssubsidie terugbetalen. Die is namelijk deels gebaseerd op ledental.
Het mysterie van de dame die boos was toen zij een krasje op de bank ontdekte die ik via Marktplaats te koop aanbood is opgelost; zij wist niet dat met de omschrijving 'gebruikt' werd bedoeld dat het een gebruikte bank betrof. 'Het staat niet eens in de advertentie!' wist zij te melden, een paar uur nadat zij was langsgeweest. 'En het kostte mij ook nog geld om bij je langs te komen!' Typisch voorbeeld van gaslighting: iemand beweert iets heel stellig zodat de ander aan zichzelf gaat twijfelen. Dat deed ik niet want ik wist wel degelijk wat er in de advertentie stond.
Begrijpelijk want het is heel normaal om een bankstel te kopen, daar acht jaar lang niet op te zitten met de bedoeling die later 'als nieuw' te verkopen. Uiteindelijk bood zij mij nog vijf tientjes 'want meer is-ie niet waard'. Later dacht ik: misschien is zij wel zo'n gehaaid type dat met trucjes heel goedkoop spullen koopt waarvan zij weet dat die heel veel waard zijn. Maar goed, genoeg te doen verder deze dag dus laat maar gaan.
Werken was wat lastig deze dag want vanwege de wegwerkaamheden bij mij voor de deur zat het hele huizenblok een paar uur zonder stroom. En dus ook zonder verwarming. Dus ik miste mijn oude gaskachel. Eind van de middag deed alles het weer gelukkig en kon ik de elektrische klokken in huis en bijvoorbeeld ook de cv-ketel weer gebruiken. Het kostte een half uurtje om alle elektrische apparaten opnieuw in te stellen - zo staat mijn wekker ingesteld op twee verschillende wektijden.
(archieffoto)
Met twee verschillende wekdeuntjes - , maar dan heb je ook wat. Fijn!
In het theater waar ik die avond was, was het ook fijn. Niet alleen was het er behaaglijk warm, ook waren er een paar steengoede komieken om van te genieten.
In het theater waar ik die avond was, was het ook fijn. Niet alleen was het er behaaglijk warm, ook waren er een paar steengoede komieken om van te genieten.
Natuurlijk vond niet iedereen in het - zeer gemêleerde - publiek elke grap even geslaagd maar zo gaat dat nu eenmaal. Omdat ik op de eerste rij zat, was ook ik een paar keer mikpunt van een aantal stand up comedians. Want zo gaat dat. Daarom is de eerste rij bij een comedyshow doorgaans als laatste gevuld met publiek.
Was van zins vroeg naar bed te gaan die avond en dat lukte aardig: al voor één uur 's nachts lag ik er in!
Vrijdag bleef ik nog even in bed want het was koud in huis. Was er dus alleen even uit voor een plasje en om de cv-installatie opnieuw op te starten.
Met enig succes volgde ik een paar lessen Frans:
Verwerkte wat (digitale) post, maakte het aanrecht schoon en zocht mijn kleding voor de avond bij elkaar:
(en heel fijn voor mijn ogen; ik hou van het duister!
Op de foto waren de kaarsen en schaarse lampjes al uit, hoor)
Mocht een bijzonder fraai compliment ontvangen van een Broeder Visiteur (een Vrijmetselaar die op visite gaat bij een andere Loge of Kapittel dan zijn eigen): 'Je was onzichtbaar, maar als je ergens in de ruimte op een bepaald moment nodig was tijdens het rituaal, dan was je daar opeens. Zonder poespas, zonder gedoe. Perfect.'
Zaterdag hoopte ik voorbij de klok van achten te kunnen doorslapen (lag iets na enen in bed) maar helaas; blijkbaar hadden de wegwerkers voor de deur een achterstand ingelopen en bedacht dat zij best een paar honderd mensen konden lastigvallen met lawaaierige machines. Maar goed: doe je ogen dicht en je waant je op een markt in verre streken.
De harde werkers (want dat zijn ze: ga er maar eens aan staan om voor dag en dauw op te staan en bij temperaturen van rond het vriespunt met tegels lopen sjouwen) komen uit diverse landen. Alleen de voorman is een 'echte Hollander'. De mensen die het écht zware werk doen komen uit Kameroen, Somalië, Turkije, enzovoorts, et cetera. Gek genoeg willen 'echte Hollanders' zwaar werk tegen laag loon vaak niet verrichten.
Een pot koffie delen met een buurvrouw zorgde er voor dat ik al snel over mijn ochtendhumeur heen was en na de koffie flink aan het werk kon. Onder meer voor mijn woning, de administratie van mijzelf en die van de Geheime Jongensclub, mijn komende cabaretvoorstelling en voor naderende entertainmentopdrachten.
Met een half oog (het stond aan in een ander tabblad dan die waarin ik werkte) zag ik hoe het voetbalteam van Nederland dat van Amerikaanse immigranten versloeg en door mocht naar de kwartfinales van het WK voetbal in Qatar.
Lachte mij op Twitter niet alleen rot om die arme Thierry Baudet. Baudet vindt dat apps van de overheid slecht beveiligd zijn.
Hij gaf zelf het goede voorbeeld: zijn Forumapp bleek niet slecht beveiligd. Maar gewoon niet.
Ook de nieuwe baas van Twitter, Elon Musk beging een enorme blunder: vol trots kondigde hij aan dat 'de regering Biden' in oktober 2020 overleg had met medewerkers van Twitter in een poging bepaalde data niet publiekelijk te maken. 1. In oktober 2020 was Biden nog geen president. 2. Mensen uit het team van de toenmalige kandidaat Biden vroegen netjes aan Twitter om alsjeblieft de naaktfoto's ('D*ckpics) van diens zoon Hunter te blokkeren. Naast informatie over schimmige zakendeals stonden ook die namelijk op de fameuze 'Hunter Biden's Laptop'.
Tegelijkertijd met het bekend maken van dat 'nieuws' (iedereen kan Twitter vragen bepaalde informatie niet te laten delen. Dat is geen misdaad) vertelde Musk per ongeluk dat toenmalig President Trump Twitter opdroeg zijn eigen 'fakenews' niet te censureren maar wel waarheidstrouwe berichten van de Democraten. Wat in strijd is met de Amerikaanse grondwet. Kijk, dat vind ik dan komisch.
'Waarom ga je maar door over Baudet, dat hij voor én tegen een digitale munt is en het mislukken van zijn Forumapp en zo en over die rare Donald Trump?' Simpel: ik ga ermee door zo lang zij hypocriet, relevant en grappig blijven.
Na het avondeten werkte ik nog twee uurtjes voor de Geheime Jongensclub want de komende weken verwacht ik daar weinig tijd voor te hebben.
Zondag heb ik heerlijk uitgeslapen! Met een kopje koffie in de hand toog ik naar mijn favoriete informatiekanaal en zag dat Sinterklaas 'trending topic' was. Niet heel gek, natuurlijk. Wel gek vind ik de mensen die roepen dat tradities nooit veranderd mogen worden. Terwijl dat natuurlijk voortdurend gebeurt:
Vreselijk wanneer er getornd wordt aan tradities zoals #Sinterklaas! Het #Sinterklaasfeest moet voor altijd precies zo gevierd worden zoals wij dat al eeuwen doen sinds 1953!
Toen bleek dat 'zure regen' echt een groot probleem werd, ondernamen regeringen wereldwijd actie:
De ammoniakuitstoot is gehalveerd sinds boeren verplicht zijn hun land emissiearm te bemesten. Hun doemdenken bleek ongegrond want geen enkele boer ging daardoor failliet.
Toen bleek dat CFK-gassen slecht waren voor de ozonlaag, werden die wereldwijd verboden. Toen het de afbraak van het Great Barrier Reef een ramp dreigde te worden voor het ecosysteem - en daarmee voor de leefbaarheid van de planeet - zorgde onmiddellijke actie dat het beroemde koraalrif langzaam weer tot leven kwam.
Met ook nog eens steeds minder fouten. Alsof ik de taal - met al haar vervoegingen - eindelijk een beetje begin te doorgronden:
Met een buurvrouw die thee kwam drinken - en mij vroeg voor haar wat dingen uit te zoeken via de interwebs - voerde ik mooie gesprekken: over God en liefde en zo.
Dus lang leve wetenschappers en hun klimaatmodellen! 'Niets zo veranderlijk als het weer', geldt natuurlijk ook voor het klimaat dus natuurlijk zitten de voorspellingen er wel eens naast.
En lang leve DuoLingo. Wat natuurlijk van een iets andere orde is. Maar het is een gegeven dat mijn kennis van de Franse taal een stukje boven dat van mijn oude 2-HAVO niveau is uitgekomen sinds ik dagelijks een paar Franse woorden leer:
Natuurlijk beantwoordde ik een dozijn of zo e-mails en appberichten maar ook maakte ik het aquarium schoon, wisselde de lakens, werkte een verslag uit en deed meer van zulks. Ook bracht ik weer een bezoekje aan de [badkamer] thuiskapper waar ik met hulp van een schaar - die mijn moeder ergens in de jaren tachtig kocht - mijzelf ontdeed van wat wilde haren:
Sinterklaas gaf mij een prachtig cadeautje deze avond: een paar uren voor mijzelf!
Following a Bird van Ezio Bosso is de muziek van deze week:
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
Posts
