Waarom gevolgen aanpakken ipv oorzaken?

Volgens supermarktketen Albert Heijn is hun boodschappendoos (een doos met boodschappen die men Allerhandebox noemt en door de supermarkt wordt samengesteld als 'service' naar de klant) als losse boodschappen €14 goedkoper dan als pakket. Althans, dat gaf men toe na het uitkomen van dit artikel. De verdediging van dat gigantische prijsverschil luidde: 'Ja maar voor die 14 euro wordt het pakket gratis thuisbezorgd!' Eh, jongens...14 euro betalen is niet hetzelfde als 'gratis'. Echt niet. Langzamerhand begint de burger eindelijk in te zien dat men al jarenlang belogen, bestolen en bedrogen wordt. En dat is goed. Vind ik.

De oplossing van veel crises!

Overheden, zowel als burgers besteden veel tijd aan de gevolgen van problemen. Zo zouden te veel jongeren op te jonge leeftijd al problematische hoeveelheden alcohol drinken. Oplossing van onze overheid: alcohol drinken verbieden. Gevolg: meer jongeren beginnen op vroegere leeftijd met andere drugs. Oeps! Wat mij opvalt is dat vrijwel niemand spreekt over het aanpakken van de oorzaken. Terwijl dat vaak helemaal niet zo moeilijk hoeft te zijn: kijk wie er verdient aan een crisis, probleem of conflict en negen van de tien keer heb je de veroorzaker te pakken. Die straf je hard af en hij of zij zal het nooit meer (kunnen) doen. En voilá: niet alleen de huidige crisis maar ook toekomstige crises opgelost! In bovenstaand voorbeeld: wie verdienen er aan het alcohol- en ander drugs gebruik door jongeren?

Macht aan de burger!

Maar ja, wie durft er oliemagnaten, bankdirecteuren, wapenhandelaren, drugsbaronnen, overheidsfunctionarissen, politici en mensensmokkelaars aan te pakken? Politie en Justitie? Dan zal eerst de corruptie, hypocrisie, criminaliteit, domheid en racisme in die kringen moeten worden aangepakt.

Wie moet dat doen?

Heel simpel: wij, de burgers.

Daden hebben niet voor iedereen consequenties

Wij zijn stiekem heel machtig. Als wij gewoon massaal weigeren ooit nog op een politieke partij te stemmen die weigert deze oorzaken van de meeste van onze problemen aan te pakken gaan de heren en dames politici uiteindelijk vanzelf het werk doen waar wij hen voor betalen: samen met ons van deze wereld een prachtige plek maken waar iedereen zich prettig voelt en niet slechts een klein gezelschap van mensen met voldoende geld om te doen en laten wij zij willen zonder de consequenties voor hun daden te hoeven accepteren.

Het heeft weinig te maken met het onderwerp maar het woord 'Crisis' zit in de naam van de band...Hier is China Crisis met 'Black Man Ray':

Zelfs een idioot heeft wel eens gelijk

Hillary en Monsanto

Presidentskandidate Hillary Clinton gaat er prat op dat zij als Democraat strijd tegen maatschappelijk onrecht en zo. Dat doe je nu eenmaal als 'links' persoon. Zij strijdt dus - volgens eigen zeggen althans - tegen corporaties als Monsanto die letterlijk alles in het werk stellen om maar hogere bonussen voor het eigen management te bewerkstelligen. Dat door hun beleid het milieu wordt verwoest, arme mensen nog armer worden en zo dat maakt allemaal niet uit. Nu is het gekke dat Monsanto één van de bedrijven is die veel geld steekt in de campagne van Hillary Clinton. Haar nieuwe campagneleider leidde eerder een campagne voor Monsanto. Nu is er één of andere idioot met waandenkbeelden (Engels) die daar een stuk over schreef.

Geert Wilders en brand

Onmiddellijk zijn er mensen die roepen: 'Niets wat die gek zegt is waar!' Dat roept de vraag op: 'Moet je dan nooit luisteren naar gevaarlijke idioten? Voorbeeld: wanneer ik in een gebouw ben waar stomtoevallig ook Geert Wilders aanwezig is en hij roept met duidelijke paniek in zijn stem: 'BRAND! Iedereen naar buiten!' dan ren ik zo snel mogelijk naar de dichtstbijzijnde nooduitgang, ook al weet ik dat zijn woorden doorgaans zijn ingegeven door paranoia en een vermoedelijk jeugdtrauma.

Zelfs idioten hebben wel eens gelijk

Nooit luisteren naar een idioot is niet altijd de meest verstandige handeling. Vind ik. U kunt (en mag!) daar natuurlijk heel anders over denken want ik heb altijd gelijk. Maar alleen vanuit mijn achtergrond, vanuit mijn ervaringen, vanuit mijn kennis, vanuit mijn observaties. Als ik een ervaring krijg die niet strookt met eerdere ervaringen zal ik mijn mening aanpassen. Wanneer satellietbeelden aantonen dat de Aarde wel degelijk rond is kan ik blijven roepen dat-ie plat is. Sommigen noemen dat 'consequent en standvastig'. Ik noem dat 'Halsstarrig en dom'. In de praktijk lijkt de Aarde trouwens meer op een voetbalbal waar een olifant even op gezeten heeft.

Vraag 

En u? Past u uw mening aan naar aanleiding van het ter ore komen van nieuwe gegevens of blijft u volharden in oude denkbeelden omdat u die nu eenmaal hebt? Zijn er volgens u echt mensen die denken dat koppigheid ons als mensheid vooruit helpt?

(Foto via dit weblog)

Hier is Pearl Jam met 'Alive':