Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

maandag, juli 20, 2015

Waar bent u bang voor?

Daadkracht

Onze geweldige daadkrachtige (*AHUM*) premier Mark Rutte begrijpt het heel goed dat zijn Griekse ambtgenoot akkoord ging met nieuwe bezuinigingen om nieuwe leningen te krijgen van de EU en daarmee een verkiezingsbelofte brak. In zijn wereld is het verbreken van een belofte namelijk heel normaal. Zelf beloofde hij dat er 'geen cent' naar Griekenland zou gaan van Nederlands belastinggeld. Hij heeft wel een beetje woord gehouden want hij geeft de Grieken geen cent maar wel 70 miljoen euro. Per jaar. Van 'ons' geld. Nog steeds een schijntje vergeleken met de 670 miljard die het Nederlandse volk aan banken schuldig is maar toch best een hoop geld. Vind ik.

Bang voor wat eigenlijk?

En nu zijn mensen bang dat andere 'arme' landen het voorbeeld van Griekenland gaan volgen: 'Geef ons geld of wij verlaten de eurozone!'

Dat de 'rechtse subsidie' die Hypotheek rente aftrek (HRA) heet de belastingbetaler 12 miljard euro per jaar kost is niet te vinden in de mainstream media en dus is men daar niet bang voor.

Niemand is bang voor een klein beestje. Ten onrechte.

Mensen zijn pas ergens bang voor als ze weten dat het bestaat. De kredietcrisis bestond al twee jaar voordat de media er aandacht aan schonk. Toen pas vonden mensen het verschrikkelijk. Ruim voor 11 september 2001 werden al gebouwen opgeblazen en mensen vermoord uit naam van een ideologie maar pas sinds zo'n 14 jaar zijn mensen bang voor terrorisme. Een beetje terecht is dat wel want jaarlijks sterven wereldwijd zo'n 7000 mensen door terroristische aanslagen. Oei, oei, oei, wat eng! Maar wacht maar tot de media berichten over de 750.000 doden per jaar door...de mug! Overigens sterven 25.000 mensen jaarlijks door een aanval van...een hond!

Ik weet nu zeker dat er mensen zijn die hardop lachen. 'Bang zijn voor zo'n klein beestje als een mug? Of voor een hond? Kom nou!' Persoonlijk zou ik de dodelijke kracht van muggen niet onderschatten maar goed, als mensen willen lachen dan doen ze dat maar.

Waarom lachen mensen andere mensen uit?
Omdat ze bang zijn.
Waarom schelden mensen andere mensen uit?
Omdat ze bang zijn.
Waarom gebruiken mensen schuilnamen?
Omdat ze bang zijn.
Waarom zeggen mensen domme dingen?
Omdat ze bang zijn.
Waarom doen mensen domme dingen?
Omdat ze bang zijn.
Waarom komen mensen niet in opstand?

Omdat ze bang zijn.
Waarom roepen mensen zo hard dat ze niet bang zijn?
Omdat ze bang zijn.

zondag, juli 19, 2015

De week voorbij

Boek nummer 10 van dit jaar is De Schaakmachine van Robert Löhr, een historisch verslag van een boeiend tijdperk én een fictieve roman in één. Echt ook zo eentje die je eigenlijk niet uit wilt lezen omdat je je wilt onderdompelen in het verhaal.

Boek nummer 11 van dit jaar is Stoner van John Williams, aangeprezen als een bijzondere roman over een bijzonder gewone man. En dat klopt.

Boek nummer 12 van dit jaar is Versleuteld van Donald Nolet, een lekkere 'Detektief' van vaderlandse bodem.

Boek nummer 13 van dit jaar is Sci fi and fantasy stories from 'The Sun' van Edward Page Mitchell en is een collectie van oude maar nog steeds tot de verbeelding sprekende buitengewone verhalen.

Boek nummer 14 van dit jaar is The First One van Herbert D. Kastle en verhaalt van een man die om een zeer bijzondere reden erg eenzaam is.

Boek nummer 15 van dit jaar is The Kite Rider van Geraldine McCaughrean en is eigenlijk geschreven voor de doelgroep 'jonge tieners' maar ook voor volwassenen een prachtig fantasievol verhaal, doorweven met feiten en legendes over een jongen die man wordt in het China van de elfde eeuw na Christus.

Misschien raadt u het al aan de hand van het aantal in korte tijd gelezen boeken maar wij waren op vakantie. Vandaar ook mijn afwezigheid op weblogs van collega's. Zelf had ik - speciaal voor de fans - een aantal stukjes in de toekomst geplaatst.

Woensdagavond kwamen wij terug na negen heerlijke dagen met belachelijk veel zon (geen spatje regen en vrijwel constant boven de dertig graden Celsius) en een gebrek aan elektriciteit in een klein verborgen deel van Frankrijk. Een plek waar je als mens niet veilig bent voor de talloze exemplaren van lokale flora en fauna die jeukende plekjes op de huid veroorzaken door te prikken, te bijten of te steken. Maar dat geeft niet. Waar geen televisie is. Maar dat geeft niet. Waar geen internet is. Maar dat geeft niet.

Een foto-album vindt u hier en hier een paar bewegende sfeerbeelden:

Wij bezochten de prachtige oude stad Flavigny-sur-Ozerain'. Bekend van een eeuwenoude abdij en anijs snoepjes. Misschien kent u het van de film 'Chocolat'?


Wij lieten een geluksballon op ter ere van 'Quatorze Juillet'. Op 13 juli zoals blijkbaar gebruikelijk.


En hier een deel van het terrein waar wij negen heerlijke dagen doorbrachten:


De omgeving van één van de huisjes. Zet de luidsprekers maar lekker hard en u begrijpt dat het voor een stadsmens als ik weer even wennen was.


Donderdag was dit mijn takenlijstje voor de dag:

Allergoloog langsgaan
A. via Linkedin en e-mail naar B.
Blog
Burendag regelen
Foto's vakantie
Foto's M.
Maçonniek Bal info
Podoposturaal therapeut langsgaan
Schroevendraaier buurman
R. Bellen
Scheren
T. Mailen
Verhaaltje blog
Zomerbijeenkomst info

Vooraf had ik stukjes ingeleverd bij opiniesite Amsterdam Centraal en vooral bij dit stukje over huurverhoging kreeg ik reacties. Tja, als een miljoenen euro's opslokkende corporatie gaat klagen dat men het zo slecht heeft dan kan men rekenen op reacties met een sarcastische ondertoon...

Vrijdag was ik naar de Voedselbank. En mijn zoon was mee. Verder was ik aan het regelen dat ik - in het kader van de Participatiewet - twee maanden GRATIS mag werken. Sterker nog: het is mij toegestaan mijn uitkering te houden! Inderdaad: in ruil voor maar 32 uurtjes per week werken (vier dagen per week vanaf zeven uur des ochtends) is het mij toegestaan mijn overheidstoelage van €850 per maand te behouden. Jawel. Natuurlijk mag ik weigeren op dit vriendelijke aanbod in te gaan maar dan mag men mijn uitkering met 30% korten en zal ik dus moeten stelen om mijn vaste lasten te kunnen betalen. 'Zie je wel, al die uitkeringstrekkers zijn dieven!' roepen VVD-stemmers dan graag. PVV-stemmers doen dat ook maar die zijn zó dom dat zij zelf niet beseffen dat zij ook zélf uitkeringstrekkers zijn en dus zichzelf stigmatiseren. Ik vind dat grappig. Mijn moeder was weer erg blij met de witlof die wij meekregen maar zelf niet lekker vinden.

MH17

Natuurlijk kreeg ook ik een brok in de keel bij het zien van de herdenking van 'MH17', het vliegtuig met ruim 200 mensen aan boord dat lafhartig en opzettelijk is neergeschoten door soldaten in dienst van de Russische president Poetin. 'De onderste steen moet bovenkomen' herhaalde onze bijzonder daadkrachtige minister president Mark Rutte nog maar eens. Dat roepen is ook het enige wat hij doet aan de zaak want Poetin daadwerkelijk verantwoordelijk stellen voor zijn wandaad durft hij niet.

Mijn takenlijstje voor vrijdag was verder:

9 Mensen mailen
4 Mensen bellen
1 Blog schrijven
1 Verhaaltje schrijven
Burendag
Keukendeur anti-slak maken
Stofzuigen
Scheren
Was draaien
Kostuum wassen
Foto's sorteren
Vakantievideo's uploaden
Franse les

Zaterdag werd ik ingewerkt op mijn gratis werkervaringsplek. Nu vind ik werken helemaal niet zo erg en ook voor gratis werken trek ik de neus niet op. Maar er moeten dingen op het dak van een busje worden gezet en ook in de loods zou ik veel boven mijn macht moeten werken. Met mijn nieuwe heup en geringe lengte is dat fysiek helaas allemaal niet mogelijk voor mij. Het ligt zeker niet aan de baas en de collega's! Die waren stuk voor stuk erg aardig voor mij. Het einde van de middag was voor een proefvaart met onze aankomende huwelijksboot:

Om een en ander te vieren gingen wij uit eten en genoten behalve van elkaar en het eten

 ook van het uitzicht.
Wij waren getuige van een bijzonder verschijnsel: links ziet u niet een tweede zon maar de halo of aura van de zon! Althans, ik denk dat het verschijnsel zo heet waarbij op een andere plek een beeld van de zon zich manifesteert aan de hemel in kleinere vorm en in regenboogkleuren. Wie de juiste term kent nodig ik van harte uit dat in de commentaarsectie bekend te maken. Alvast bedankt!

Zondag stond ik met mijn vriendin en haar spullen van Rataplan Design op een ietwat regenachtige Museummarket op het Museumplein Amsterdam.
Voor de afwisseling gingen wij daarna uit eten. Een hele dag op de markt staan met alles erop en eraan is best vermoeiend. Daarna nog even in de keuken staan is dan geen fijn vooruitzicht.

Gewoon even een fijn liedje. 'Teardrop' van Massive Attack


Deze week staan wij stil bij het overlijden van Martin Vinke, Jules Bianchi en Rogi Wieg