Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

maandag, april 13, 2015

Blijven lachen

Verkiezingen geldverspilling

De Amerikaanse presidentsverkiezingen voor 2016 zijn gestart. Met verdachtmakingen van andere kandidaten maar vooral met heel veel campagnegeld. Al met al steken de (presidents- en senaats) kandidaten ongeveer 6 miljard dollar in hun campagnes. Mocht ik in Amerika wonen en mogen stemmen, dan ging mijn stem naar de kandidaat die al dat geld aanwendde om het land te helpen en niet zichzelf. Maar ja, dat ben ik. En blijkbaar denk ik anders dan veel andere mensen.

Feiten vaak opinies

Soms heb ik het idee dat mijn hoofd anders werkt dan dat van andere mensen. Zo weet ik - in tegenstelling blijkbaar tot de meeste andere mensen - dat de meeste 'bekende feiten' niets meer zijn dan 'de meest aangenomen opinies'. Tot er nieuwe feiten aan het licht komen die die opinies onderuit halen en na een tijdje mensen die nieuwe opinie gaan aanhangen en als 'feit' gaan beschouwen. Denk maar aan 'feiten' als: ' De Inuït kennen meerdere woorden voor sneeuw' of 'Je moet eten volgens de Schijf van Vijf en elke dag minstens drie glazen melk drinken!'

Zijn borsten mannelijk?

En zouden meer mensen zich afvragen waarom aan damesborsten wel eens gerefereerd wordt als 'Stevige jongens'? Ik bedoel: damesborsten zijn toch typisch vrouwelijk, niet? En 'Hij gaat naar de slacht' waarbij 'hij' verwijst naar een koe. Ik heb geleerd dat de koe het vrouwtje is en de stier het mannetje. Maar blijkbaar zijn veel mensen dat vergeten.

Filosofisch en mondain

Ik hou mij ook wel eens bezig met meer filosofische vraagstukken. Zoals: 'Waarom kunnen wij vanuit staande positie onvrijwillig gaan liggen maar is het onmogelijk om vanuit een liggende positie onvrijwillig te gaan staan?'

Die enkele keer dat ik in bad lig (thuis heb ik alleen een douche) lig ik graag op mijn buik. De mond iets boven water en motorbootje spelen door bubbels uit te blazen. Vind ik leuk.

Maar ook meer mondaine zaken hebben (gelukkig maar!)  mijn aandacht. Zoals Winnie de Poeh ook zegt in De Tao van Poeh: 'Wat eten wij vanavond?'

Mijn mening is niet heilig

Ik plaats hier mijn mening (maar soms juist niet!) en schep er genoegen in wanneer mensen mijn mening beargumenteerd onderuit weten te halen. Die stel ik dan bij want ik leer graag. Ik geloof dan ook dat mensen die nooit een mening bijstellen nooit leren en dus ook nooit zullen groeien als mens. Zo erg is het helemaal niet om het eens een keertje mis te hebben! Gewoon blijven nadenken én blijven lachen!

zondag, april 12, 2015

De week voorbij

Maandag was ik op een erg gezellig feest in Amsterdam waar gezellige mensen rondliepen, aten, dronken, praatten en dansten. En van het uitzicht genoten:
's Middags
's Avonds
Dinsdag bracht ik de papieren weg nadat ik eerder de daarop vermeldde gegevens had overgenomen in een rekenblad. Twee buurvrouwen kwamen (onafhankelijk van elkaar) op visite en ook ontdooide ik de vriesvakken in mijn koelkast en zou ik gaan eten met een kameraad van vroeger. Helaas besloot mijn lichaam dat ik mij moest bezighouden met de stapel lectuur op mijn toilet. Het was dus maar goed dat een opdracht voor woensdagavond werd afgezegd door de opdrachtgever.

Woensdag voelde ik mij nog niet heel veel beter en er was een stevige hoofdpijn bijgekomen. In plaats van de deur uitgaan heb ik mij dus maar bezig gehouden met het afronden van mijn administratie van de maand maart, een was draaien en de koelkast (inclusief eerder genoemd vriesvak!) onder handen nemen. Het lukte mij gelukkig ook nog om een vriend te helpen en een vriendin op te vangen die net naar nieuws had ontvangen.

Donderdag ging een geplande afspraak niet door waardoor ik zomaar opeens tijd kreeg om handgeschreven aantekeningen te digitaliseren! Ook speelde ik met de kat, genoot van een wandeling en schreef ik twee sollicitatiebrieven. Tot voor kort schreef ik er vijf a zes per dag maar ik werd een beetje moedeloos van het gebrek aan reacties. Een enkele keer ontvang ik een afwijzing en daar ben ik dan blij mee omdat men in elk geval mij als mens erkent. En dat is tegenwoordig blijkbaar al heel wat. Ik denk dat het tijd is voor een nieuw systeem want er is eenvoudigweg niet voldoende werk voor iedereen.

Momenteel zijn er zo'n 119.000 banen te vergeven voor 1.500.000 werklozen in Nederland. Als alle vacatures worden vervuld blijven dus nog ongeveer 92 procent van de werklozen zonder baan zitten. Dat is best veel. En het worden er nog meer. Volgens de overheid is het aantal werklozen iets minder maar dat komt door rekentrucjes. Zo worden werklozen van onder de 25 jaar oud en boven de 57 jaar oud niet meegeteld en iemand die in de zomer een week helpt met asperges steken via de Participatiewet 'was dat jaar dus niet werkloos'.

Vrijdag mocht ik weer aansluiten bij de groeiende rij mensen bij de Voedselbank. Lekker eten meegekregen. En tien stuks witlof. Het was prachtig weer dus ik heb tóch genoten! Bijvoorbeeld van het feit dat ik de was lekker buiten kon ophangen.

Zaterdag deed ik de was opnieuw omdat het de nacht ervoor had geregend en mijn schone was dus dankzij de moderne tijd door zure regen opnieuw vies was geworden. Met mijn vriendin en mijn dochter gingen wij naar het tuincentrum om een nieuwe aquariumvis te halen ter vervanging van de vis die woensdag overleed.
(Links goudvis 'Blackie' en rechts de nieuwe sluierstaartvis 'Drakie')

Ik mocht mijn dochter bijstaan in het leren over zintuigen voor het schoolvak Biologie. 's Avonds liet zij mij wat van haar favoriete muziek horen (Frank Iero, Gerard Way en My Chemical Romance). In ruil liet ik haar kennismaken met een paar van mijn favorieten (The Romantics, The Specials en The Psychedelic Furs).

Zondag was mijn vriendin vroeg de deur uit om te werken op een markt in Utrecht. Ik ontbeet samen met mijn oudste dochter, zette haar aan haar huiswerk en lunchte met haar en haar broer bij oma. Onderweg naar huis overhoorde mijn zoon zijn zus het vak Duits en ik keek haar huiswerk Aardrijkskunde na. Thuis was er gelukkig nog even tijd om haar de basisbeginselen van de edele kunst van het gitaarspel bij te brengen. Binnen de kortste keren speelde zij het intro van Nothing Else Matters van Metallica op
mijn accoustische gitaar: