Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

maandag, december 16, 2013

Wanneer zijn dienstverleners ordehandhavers geworden?

Blij dat ik vooral zittend werk had vandaag want ik zit nog wat vol van de zelfgemaakte bitterballen op een verjaardagsfeest gisteren!

Hoewel ik de afgelopen dagen weer op diverse podia mocht staan (Waaronder in het prachtige Paradiso. Zie foto van mij hier met collega's achter de schermen en de setlist in mijn handen) blijf ik natuurlijk ook rustig schrijven. Niet alleen brieven aan de gemeente maar ook een recensie voor Amsterdam Centraal.

Natuurlijk gaat ook het huishouden gewoon door en maakte ik vanmorgen het gootsteenzeefje schoon en hing een nieuw krijtje bij het kleine schoolbord op het toilet.

Vanmorgen hoorde ik bij en van de fysio dat mijn eerstvolgende bezoekje in principe het laatste zal zijn. Mijn linkerbeen met daarin de inmiddels twee jaar oude nieuwe heup doet wat het moet en kan doen en meer zit er gewoon niet in. Nu is het alleen nog maar een kwestie van kracht en souplesse opbouwen. Met wandelen, badminton of wat dan ook. Goed nieuws, niet? Helaas was het nog even niet mogelijk om 'hoera' te roepen want mijn stem is nog niet helemaal terug. Gelukkig dan maar dat ik vandaag alleen maar aan de administratie hoefde te werken. Zowel thuis alsook op kantoor. Mijn vriendin moet maar het woord doen bij de zogeheten tien-minuten gesprekken op de school van mijn zoon vanavond...

En dan denk je wel eens: praten lost meestal meer op dan geweld maar waarom geven zovelen dan toch de voorkeur aan dat laatste? *zucht*

De treinkapers die in 1977 door het kapen van een trein aandacht wilden vragen voor de gebroken beloftes van de Nederlandse regering, gedaan aan de bevolking van de Molukken werden niet 'na urenlang onderhandelen uiteindelijk met enkele gerichte schoten uitgeschakeld.' Neen. Zij werden bruut vermoord door middel van een kogelregen. En pas onlangs kwam die waarheid boven water. http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2686/Binnenland/article/detail/3553851/2013/11/30/Geheime-nota-Molukse-treinkapers-door-kogelregen-gedood.dhtml Alleen maar in 'achterlijke' landen zouden dit soort misstanden plaatsvinden? Alleen in 'achterlijke' landen zouden conflicten met grof geweld in plaats van diplomatie worden opgelost? Niet dus.

En ook nu nog vindt er geweld plaats in treinen. Van passagiers naar conducteurs toe maar helaas ook omgekeerd. Zo was ik er onlangs getuige van dat een conducteur ontdekte dat een student niet had ingecheckt (met zijn openbaar vervoer pasje tegen een paaltje getikt) terwijl dat vanaf 1 januari aanstaande (...) verplicht is. In plaats van er iets van te zeggen bestond het de man in uniform om de student in kwestie een afleesapparaat onder de neus te duwen en naar zijn handboeien (!) te wijzen. De jongeman kon niets anders dan zijn nemesis ietwat verdwaasd aankijken en 'Sorry, meneer!' te stamelen.

De ordehandhaver (nog niet zo lang geleden waren treinconducteurs nog dienstverleners maar die tijden zijn voorbij) hoefde eigenlijk alleen nog maar te zeggen 'Befehl ist Befehl!' en 'Ordnung muss sein!' , een arm met een wit met rood en zwart plaatje om de bovenarm hard de lucht in te brengen, de hielen van een stel bruine laarzen tegen elkaar aan te klikken en het plaatje was compleet.

Maar misschien is het betreffende heerschap niet iemand die zich uitermate thuis zou voelen in Hitler-Duitsland maar had-ie gewoon zijn dag niet. Dat kan natuurlijk ook. Maar ook dan dien je je als dienstverlener voorbeeldig te gedragen. Vind ik.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Peter O'Toole en Joan Fontaine

zondag, december 15, 2013

Hebben ouderen het écht zo slecht?

Het aardige van geen stem hebben is dat mensen dan ófwel tegen je gaan fluisteren, dan wel tegen je gaan schreeuwen terwijl zij heel dui-de-lijk gaan ar-ti-cul-le-ren! Alsof je niet alleen je stem maar ook je gehoor kwijt bent. Mensen in een rolstoel kennen het verschijnsel. Je kunt dan roepen: 'Hé, dat ik niet kan lopen betekent niet dat ik doof ben!' maar mensen lijken doof voor dat soort argumenten...

'Ja, maar als je zwaar verkouden bent en je stem kwijt (goed, in een nylon 'Made in China' kerstelfenkostuum om één uur 's nachts kerstpakketten uitdelen in de buitenlucht is misschien geen verstandige actie. Maar wél leuk.) blijf je toch lekker in bed liggen en ga je lekker lezen?' Tsja, ik niet dus. Ondanks dat ik graag lees.

The Fat Years van Chan Koonchung is boek nummer 22 van dit jaar en geeft een aardig kijkje in het reilen en zeilen van het sociale en economische leven in China in het heden en in de nabije toekomst. Bovendien komen mensen die veel van elkaar verschillen er nader in tot elkaar.

Zelf kwam ik nader tot enkele collega's en gasten tijdens een vaag bedrijfsfeest in Theater Tuschinski, afgelopen donderdag
, een bedrijfsfeest in het sfeervolle Restaurant Roest in Amsterdam oost
, afgelopen vrijdagmiddag en tijdens een bedrijfsfeest in Doetinchem (waar mijn collega's en ik twee rollen kregen toebedeeld)

vrijdagavond waarna ik logeerde bij een collega in Etten.
En wat deed ik zaterdag eigenlijk? Vandaag stonden wij op de Sunday Market in Amsterdam Westerpark
en daarna mocht ik werken in poptempel Paradiso alvorens het weekend af te sluiten met een verjaardagsfeestje. Leuk hoor, dat leven van mij en je komt nog eens ergens!

Bovendien is het altijd weer leuk om mensen (beter) te leren kennen al zal ik als man natuurlijk nooit vrouwen helemaal begrijpen...;-)

Wanneer een vrouw zegt 'Ik heb het koud.' bedoelt zij dan A) 'Zet jij de kachel even wat hoger, wil je?' B) 'Wil jij het raam alsjeblieft dichtdoen?' C) 'In Nederland is het altijd zo koud, waarom heb jij die baan in Dubai niet geaccepteerd?' D) 'Ik voel mij niet zo lekker. Zou ik ziek zijn?' E) 'Ik heb je nodig. Hou mij eens stevig tegen je aangedrukt.' of misschien wel F) 'Wil jij even mijn sjaal voor mij pakken? Hij hangt aan de kapstok onder mijn paarse regenjas.' Nu kun je daar als stel ruzie over maken maar persoonlijk weet ik leukere dingen om te doen samen met mijn aanstaande vrouw. Zeg nou zelf: ruzie is toch vreselijk?

Vreselijk hoor dat 'onze' cultuur wordt aangetast door 'de Islam'. Nog even dan eten wij allemaal graag shoarma! Vreselijk toch? Of toch niet? Eten wij niet al jaren graag hamburgers? Kijken wij niet al jaren liever Amerikaanse films dan Hollandse of Vlaamse? Dus waarom is het niet erg om de Amerikaanse cultuur toe te laten in ons land maar is het hemeltergend om elementen van bijvoorbeeld de Marokkaanse cultuur toe te laten in onze samenleving? Ik denk dan even terug aan de collega die in de lunchpauze niet mee wilde voor een (Surinaams) broodje Bapao omdat zij niet hield van 'die buitenlandse rotzooi' maar liever naar de kantine ging voor een typisch Hollands broodje kipsaté.

De enige reden waarom sommige mensen tegen 'buitenlanders' zijn is omdat hen - blijkbaar erg overtuigend - wordt vertéld tegen buitenlanders te zijn. Wel vreemd want goed beschouwd zijn wij in elkaars ogen allemáál buitenlanders.

Wij zijn mensen en dus laten wij ons snel leiden door sentiment. Zelfs als de cijfers iets tegengesteld beweren. Denk maar aan het 'feit' dat ouderen het zo slecht hebben in Nederland en 'altijd maar' gepakt worden door opeenvolgende regeringen. In andere landen hebben ouderen het véél beter. Toch? Mis. Hier zijn de cijfers: