Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

vrijdag, augustus 09, 2013

Gesloten (Een verhaaltje)

Hij hoorde iemand een ijzingwekkende gil slaken en het duurde even voor hij besefte dat hij het niet zelf was.

Nooit zou hij wat hier gebeurde kunnen delen. Hij geloofde zelf nauwelijks zijn ogen en kon zich dus goed voorstellen dat mensen hem niet zouden geloven. Als het hem zelf van tevoren verteld was zou hij het niet hebben geloofd. Maar nu zat hij hier. En hij maakte het mee!

Misschien werd het een hoofdstuk in zijn autobiografie maar waarschijnlijk zou zijn uitgever dat deel van zijn geschreven leven schrappen als zijnde te onwaarschijnlijk.

Hij vroeg zich af hoe voorbijgangers zouden reageren als zij hier naar binnen konden kijken. Maar dat ging niet want voor het eerst sinds het bestaan van het etablissement waren de gordijnen gesloten.

=============
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

woensdag, augustus 07, 2013

Afslankkuur

Complot van André Kesseler en Leo Polak is boek nummer 13 van dit jaar en behandeld een aantal van de meest tot de verbeelding sprekende complotten. Wat gebeurde er met Amelia Earhart? Wie vermoordde Kennedy en wie vermoordde Pim Fortuin? Ooggetuigen zagen Volkert van der G van achteren schieten op de leider van de LPF en daarna wegvluchten, recht in de armen van de politie die klaarstond met diverse overvalwagens en de hondenbrigade. Dat kan nog toeval zijn maar hoe komt iemand die van achteren wordt neergeschoten aan twee kogelgaten in zijn voorhoofd? Zitten 'de Joden' erachter of is 'de Islam' de schuld van alles?

Tijdens de Ramadan kreeg mijn zoon elke avond een broodje van zijn werkgever en in Turkije zaten rivaliserende groeperingen gezellig samen te eten. Eigenlijk verschilt Ramadan dus helemaal niet zo van kerst: jezelf helemaal vol eten terwijl je officieel denkt aan mensen die niets te eten hebben en doen alsof je het gezellig hebt met mensen die je soms eigenlijk helemaal niet aardig vindt en vervolgens sta je elkaar weer naar het leven. Sommige mensen lijkt het spannend om te leven in een oorlogssituatie maar mij persoonlijk lijkt het helemaal niets. Mijn huidige leven geeft mij al spanning genoeg.

Spannende tijden voor mij want er zitten alleraardigste entertainment-opdrachten in de pijplijn en onlangs stuurde ik mijn verhalenbundel naar een recensent. In Amerika! Wie weet kan ik eerdaags als gevierd schrijver en miljonair afscheid nemen van mijn saaie burgerleventje...;-)

Twee weken geleden nam ik afscheid van mijn psycholoog. Beiden waren wij ervan overtuigd dat ik op de goede weg ben met het verwerken van dingetjes en dangetjes uit mijn verleden, met name uit mijn kindertijd.

Waarom verbieden wij onze kinderen de dingen waar wij zelf schuldig aan zijn?

'Ik wil niet dat je rookt/alcohol drinkt/ laat naar bed gaat/tot één uur 's nachts achter de computer zit.'
'Ik wil dat je afmaakt waar je aan begon/je kamer netjes houdt/de buurvrouw helpt/luistert als een ander wat zegt.'

Is het voor onze kinderen (en onszelf!) niet veel makkelijk en duidelijker als wij zelf gewoon het goede voorbeeld geven? Dan hoeft onze zoon of dochter ons alleen maar te imiteren!

Zou het niet zo kunnen zijn dat wanneer wij onze kinderen iets vertellen wij eigenlijk onszelf iets proberen wijs te maken? Want zeg eens eerlijk: zijn wij zelf écht zo goed bezig?
Zo hoorde ik laatst iemand zeggen:  'Ik drink geen cola meer want daar word ik dik van!'
En ik antwoordde: -'O, en dat sauzijzenbroodje van net is onderdeel van je nieuwe afslankkuur?'