Zetten

Gisteren na het werk haalde ik een gereserveerde rolstoel op. Daarmee rolden mijn zoon, mijn vriendin en ik mijn moeder naar de locatie van zijn 'Hoera, ik ben door naar de vierde klas van het Gymnasium!'-etentje. Het was erg gezellig en het eten was lekker. En waar vind je nog een ober die je na het eten een hand geeft en je bedankt voor de gezellig avond?

Op de heen- en op de terugweg liepen wij door het gebied dat bekend staat als De Negen Straatjes. Mijn moeder is al een tijdje aan huis gebonden dus keek haar ogen uit naar al die leuke winkeltjes en zoveel blije mensen omdat het een mooie avond was. Ja, oma en zoon genoten zichtbaar van het avontuur!

Monus's avonturen op Aarde van A.D. Hildebrand is boek nummer negen van dit jaar en gaat over een klokkenluider: een professor onthult regeringsplannen over een superkanon dat men op de maan wil neerzetten om zo iedereen op onze planeet onder de duim te kunnen houden. Met een sympathiserende Maanbewoner en een paar vrienden lukt het de professor om de mensen van de Aarde zich tegen hun regeringen te laten keren. Uiteraard wordt er een arrestatiebevel tegen hem uitgevaardigd. En het loopt goed af want het is een jeugdboek. Uit de pré-internettijd. Uit de tijd van voor de televisie zelfs! Toen mensen nog lazen en spelletjes speelden als tijdverdrijf. Wat ook meteen verklaart waarom een gezin met zeven kinderen niet ongebruikelijk was...je moet tenslotte toch wát met je vrije tijd, nietwaar?

Ook was het toen nog normaal dat mensen twee sets kleding hadden: één voor doordeweeks en de ander voor de zondag. Eén keer in de week ging alles in de wastobbe: honden, kinderen, oma en de kleding.

Een meerderheid van de mensen wast tegenwoordig kleding elke dag. Zonde van de moeite en het wasmiddel want zeker spijkerbroeken kunnen bij normaal gebruik makkelijk drie dagen mee. De enigen die blij zijn met onze 'alles moet altijd schoon zijn!'-fobie zijn de producenten van wasmiddelen en energieleveranciers. Apparaten zijn weliswaar veel zuiniger met energie dan twintig jaar geleden, tòch verbruiken wij veel meer energie dan toen. Omdat wij nu veel meer apparaten hebben en vaker de was doen bijvoorbeeld. Maar wij kunnen makkelijk op energie besparen.

Heeft u wel eens overwogen om uw koffiebonen met de hand te malen of om een scheermes te gebruiken in plaats van een elektrisch scheerapparaat? Laat mij raden: u heeft daar geen tijd voor! Dan heb ik voor u een goede tip: schrijft u vanavond eens op hoeveel tijd u gisteren kwijt was aan de dingen die u deed. Hoeveel uren sliep u, werkte u, besteedde u aan boodschappen, koken en afwassen? Hoeveel tijd besteedde u aan het kijken naar reclameblokken op TV en hoe lang zat u gisteren op het internet? Als u dat lijstje naar eer en geweten invult zult u vermoedelijk een heel uur of meer niet kunnen verantwoorden.

Tijd genoeg dus voor een uitgebreide scheerbeurt, oma te bellen en rustig koffie te zetten.

Steken

Vandaag leerde de psycholoog mij om mijn gedachten te ordenen en rust in mijn hoofd te krijgen. Even een paar maandjes oefenen en dan moet het lukken...;-)

Gisteren beleefden wij een kleine reünie van de mensen die vrijwel elk jaar met elkaar naar Tsjechië gaan op Wintersportvakantie. Mensen blijken er anders uit te zien wanneer zij geen skijack dragen! Het was erg gezellig en de niet-biologische kip en de frietjes smaakten goed. Misschien niet erg gezond maar voor een keertje moet het kunnen...

Een collega van mij leefde (en leeft!) erg gezond: zij liep en fietste veel en lette goed op haar voeding. Niets anders kwam er bij haar binnen dan biologisch dynamische produkten! Het liefst rechtstreeks van de boer. Op een dag had ik iets nodig wat in haar bureaula zat. En daar trof ik ook een pak kaasstengels aan. Het huismerk van een supermarkt. Dus met extra kleur- , geur- , en smaakstoffen. Zo netjes hield zij zich dus niet aan haar zelfopgelegde voedselvoorschriften die zij ook anderen graag oplegde. Ik vind dat gedrag niet verwerpelijk maar eerder vertederend. Bijna schattig dat dat soort mensen zichzelf ziet als filantroop wanneer zij anderen vertellen hoe zij moeten leven!                                                                                                              
PostNL ziet zichzelf als filantropische instelling 'want wij helpen arbeidsongeschikten aan werk'. Dat zij gehandicapten hetzelfde werk laten doen als de niet-gehandicapten die zij daarvoor ontslagen hebben en bovendien die gehandicapten nauwelijks hoeven te betalen doet uiteraard niet ter zake. Nee, het gaat erom dat die arme mensen zich nuttig kunnen voelen want nu hebben zij tenminste werk!

Overigens heeft het grootste postbezorgingsbedrijf van Nederland nóg een manier bedacht om te bezuinigen: stoppen met het bezorgen van post! Persoonlijk denk ik dat een bakker die stopt met brood verkopen en voortaan uitsluitend geld vraagt voor het verspreiden van de lucht van versgebakken brood geen lang leven beschoren zal zijn. Maar goed, ik zal het wel mis hebben en de marketingmensen van PostNL zijn ongetwijfeld naar school geweest. En blijkbaar is hen toen nooit verteld dat de slavernij al een tijdje geleden is afgeschaft.

Gek. Vroeger heette zo'n actie van PostNL (wat een rot naam trouwens) dwangarbeid en bestonden daar wetten tegen. Overigens: Albert Heijn heeft al bij het ministerie aangeklopt om mensen aan te nemen die nu ontslagen worden bij de sociale werkplaatsen. Gehandicapten mogen namelijk onder het minimumloon worden uitbetaald en blijkbaar hoeven gehandicapte kassadames minder huur te betalen dan 'gezonde' mensen.'

Goed bezig hoor! En ja, niet elke beloning is in geld uit te drukken. Sowieso is geld een achterhaald concept. Tijd voor een eerlijker systeem. Laat economen en beleidsmakers dáár eens tijd en energie in steken.