Filatelisten

Gistermorgen mocht ik weer anti-allergieprikken halen, een aantal uren mij nuttig maken op kantoor en 's avonds naar een vergadering. Vanmorgen was ik naar de fysiotherapeut en straks mag ik weer naar kantoor voordat ik een uurtje therapie volg en mijn vriendin weer zie nadat zij thuiskomt van een korte zakenreis. Natuurlijk wil ik ook graag wat tijd doorbrengen met mijn kinderen en overhoor ik mijn zoon af en toe want al is het vakantie, ook dan is het studeren geblazen op het Gymnasium. Al met al heb ik helaas niet veel tijd over om te lezen.

The Angel's Game van Carlos Ruiz Zafón is (pas) boek nummer zeven van dit jaar en staat vol met mysteriën tegen de achtergrond van het Barcelona van lang geleden. Zelf mocht ik ooit in Barcelona werken maar kon helaas alleen foto's maken op weg van het vliegveld naar het hotel en vanaf de werklokatie. Een volgende keer heb ik graag meer tijd om Barcelona een beetje te ontdekken. Maar dan het liefst alleen of in klein gezelschap en niet in z'n groep die zich door iemand met een regenboogparaplu laat leiden.

Wie denkt u dat beter in staat is Nederland te leiden? Iemand die vanaf zijn geboorte is geleerd zich te gedragen als een vorst, zich netjes te gedragen, op de hoogte te blijven van wat er speelt in de maatschappij en aan álle burgers te denken in plaats van alleen aan hen die tweemaal modaal of meer verdienen...? Of iemand die het minister-presidentschap vooral ziet als opstapje naar lucratieve commissariaten in het bedrijfsleven? Ofwel: wie acht u competenter: Willem-Alexander of Mark Rutte?

Ja, het kroningsfeest van Zijne Koninklijke Hoogheid Koning Willem-Alexander kostte ruim 30 miljoen euro. Vooral aan de beveiliging van de hoofdgasten en de toekijkende burgers werd veel geld uitgegeven. Ook het overwinningsfeest van voetbalclub Ajax kostte een hoop geld: 300.000 euro. De helft daarvan werd op aandringen van burgemeester van der Laan betaald door de club zelf en anderhalve ton zal moeten worden opgehoest door de inwoners van Amsterdam. Je zou zeggen dat de kroning meer geld kostte dan het huldigingsfeest maar Willem-Alexander wordt maar één keer koning maar Ajax elk jaar kampioen...

Het is een misvatting te denken: 'Ik ben voor een Republiek en dus tegen de Monarchie.' Het is alsof je Boeddhisme een interessante stroming vindt en dús tegen Christenen bent. Zo kun je van de muziekstijl Hardrock houden én geregeld graag luisteren naar een fijn stukje klassiek, Jazz of Disco. Het één hoeft het ander niet uit te sluiten.

Bovendien wordt het woord 'Monarchie' vaak verwisseld met 'Koningshuis'. Het is heel goed mogelijk de koning een aardige kerel te vinden maar toch een democratie te willen. Echt waar! Al vinden republikeinen (niet de Amerikaanse soort!) van niet. Overigens: vóór een Republiek zijn houdt meer in dan tegen het Koningshuis te zijn. Maar dat terzijde.

Niet meer dan 100 mensen waren aanwezig bij de demonstratie tegen de monarchie op Koninginnedag. Dat zegt toch wel iets. Wel vreemd dat die paar republikeinen vinden dat in een echte democratie de meerderheid moet beslissen. Ruim 80 procent van de Nederlandse burgers heeft namelijk niets tegen het Koningshuis maar tóch vindt men dat het Koningshuis moet worden afgeschaft!

Iedereen vindt dat de meerderheid moet beslissen. Tot de meerderheid iets wil wat wij zelf niet willen.

Alsof je trouwens als postzegel-verzamelaar geen Star Wars parafernalia zou mogen verzamelen. Hoeveel anti Star Wars fanaten zouden opdraven bij een demonstratie als die werd georganiseerd door filatelisten?

Helemaal niets

Donderdag en vrijdag was ik thuis bezig met achterstallige klusjes als administratie en strijken. Mijn zoon hielp oma met een paar klusjes en ik hielp een buurman met een paar lastige formulieren. Verder had ik een buurvrouw op visite, onderhandelde ik over nieuwe opdrachten, verzorgde Toos of Moos en Koos en zocht foto's uit om naar een castingbureau te sturen. Tussendoor schreef ik een vers stukje voor de Bewonerskrant en lachte ik met mijn zoon om de capriolen van het presentatie-trio van Top Gear.

Vrijdagavond mocht ik werken in Hillegom, zaterdag schreef ik veel (waaronder een brief aan woningcorporatie Ymere), kwam ik mijn nicht op straat tegen in gezelschap van haar pasgeboren dochter, maakte ik een fanpagina aan op Facebook, kwam een vriendin onverwacht even langs en nam ik wat rust door met mijn zoon samen bij mijn vriendin te eten. Zondag kleurde een deel van de stad rood/wit door de winst van Ajax en op een heerlijk warme Bevrijdingsdag (zouden de asielzoekers die wij hebben opgesloten omdat zij naar ons land kwamen voor hulp ook zo hebben genoten van 'bevrijdings' dag?) stonden wij de hele dag op de Sunday Market in Amsterdam-Westerpark met de spullen van Rataplan Design

om het weekend te eindigen met een etentje in Bussum.

Intussen kreeg ik te horen dat een ander er vandoor is met de bijbaan in de administratie waar ik op solliciteerde en ontdekte ik via een omweg dat ik niet was uitverkoren om een rol te spelen in een TV-serie waar ik onlangs auditie voor deed.

Waarom heb je niet gebeld om te zeggen dat die opdracht niet doorging?
-'Eh...dat ben ik vergeten!'
Waarom heb je mij geen mailtje gestuurd dan?
-'Eh...dat wilde ik doen maar ik had een computercrash.'
Hoe kwam je dan op Facebook?
-'Eh...met een geleende computer.'
Waarom heb jij mij geen mailtje gestuurd met die geleende computer?
-'Eh...alleen op mijn eigen computer kan ik e-mailen.'
Waarom heb jij mij geen bericht gestuurd via Facebook?
-'Eh...omdat ik een computercrash had.'
Die smoes heb je al eerder gebruikt. Verzin eens een nieuwe!
Bovendien had je kunnen bellen of SMS'en want je hebt mijn beide telefoonnummers.
-'Eh...'

Het blijft lastig om mensen op te voeden maar iemand moet het doen want anders worden mensen lui: 'Wanneer is de volgende vergadering?' -'Staat dat niet in je agenda? 'Jawel maar jou even bellen leek mij makkelijker.'

Ooit pakte ik nog mijn agenda, zocht de datum op en belde terug. Inmiddels heb ik besloten mensen zelf te laten nadenken en zoeken. Beter voor mijn rust en beter voor hun eigenwaarde. Het is alleen nog even wennen voor hen die graag een aanslag pleegden op mijn tijd en geduld.

Direct na de aanslagen in Boston werden er complottheorieën het internet opgeslingerd. Een aantal daarvan bleken klinkklare nonsens maar andere zetten aan tot nadenken. En dat doet mijn zoon: in plaats van één artikel te lezen en daar zijn mening op te basseren raadpleegt hij ook andere bronnen. Maar wat hij vooral doet is logisch redeneren en gebruik maken van zijn eigen hersencapaciteit. Voorwaar een goede eigenschap!

Sinds kort werkt hij voor zijn geld (in het eerzame beroep van vakkenvuller) waardoor ons gezinsinkomen is gestegen. Enkele jaren terug zat ik in de bijstand. Na aftrek van vaste lasten hielden wij vier euro per dag over om te besteden. Nu rookte ik nog in die tijd want anders was dat zes euro per dag. Momenteel hebben wij bijna een tientje per dag te besteden aan eten, vervoer, kleding en hobbies. Wij zijn er dus een stuk op vooruitgegaan!

Bovendien doen wij beiden werk dat wij niet erg vinden om te doen. Blijkbaar in tegenstelling tot vele duizenden landgenoten. Uit onderzoek onder enkele duizenden respondenten vulde één op de drie respondenten op de vraag: 'Wat vindt u leuk aan uw werk?' in 'Helemaal niets.'

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jeff Hanneman, Helmin Wiels en Giulio Andreotti