Buurvrouw

Omdat ik het niet kan laten schreef ik vanmorgen weer een stukje voor een opiniesite en een nieuw hoofdstuk aan m'n roman die maar niet af schijnt te komen.

Vanmorgen ook m'n vooralsnog laatste bezoekje gebracht aan een Mensendieck-therapeut omdat zijn oefeningen goed werken en ik weer behoorlijk kan lopen. Ik kan nu weer oprecht genieten van een lekker wandelingetje!

Voordat mensen wisten dat ze paardenvlees aten vonden zij dat 'rundvlees' in lasagne en zo best lekker. Soms is de hypocrisie van mensen bijna grappig; de eigenaar van een fastfoodketen zegt dat hij een hekel heeft aan homo's en miljoenen mensen weigeren nog te eten bij Chick-a-filet. Maar vrijwel niemand weigert z'n auto vol te tanken met benzine die vooral komt uit landen waar homoseksuelen ter dood kunnen worden veroordeeld.

Om terug te komen op die paarden: dat zijn natuurlijk mooie, 'edele' dieren. Daarom is het eten van paardenvlees een daad van barbarisme. Net als het doodmaken van een Pandabeer. Dat is een mooi en schattig dier. Nee, dan varkens en kippen. Die zijn oerlelijk en kunnen daarom met een gerust hart worden geslacht op ritueel kapitalistische wijze. U weet wel: zo veel, zo snel en zo goedkoop mogelijk.

Logisch dat varkens en kippen jaloers zijn op paarden en panda's. Zij willen er óók graag aaibaar uitzien. Maar helaas: alles wat wij niet mooi vinden mag stuk.

Zou dat ook de reden zijn dat mensen tranen met tuiten huilen bij de dood van een filmster maar de schouders ophalen bij het overlijden van de 87-jarige tante van de buurvrouw?

Leeftijdsdiscriminatie

Even naar de huisarts geweest en daarna een debiteur gemaand tot betalen. Straks naar m'n moeder en daarna een paar uurtjes op kantoor zitten.

Onlangs werd ik door iemand gefeliciteerd met de mededeling 'dat ik nu eindelijk weer eens iets nuttigs doe'. Daarbij werd gerefereerd aan het feit dat ik sinds kort zes uren per week op een kantoor zit om facturen te verzenden en de telefoon aan te nemen.

Dat ik in mijn hoofdberoep van entertainer soms honderden mensen blij maak op één enkele avond wordt niet als nuttig gezien. Dat ik duizenden mensen aan het denken zet met het schrijven van columns voor diverse media wordt niet als nuttig gezien. Dat ik geld probeer te verdienen met het schrijven van verhalen wordt niet als nuttig gezien. Dat ik les geef aan psychiatrisch patiënten wordt niet als nuttig gezien. Dat ik mijn leven wijd aan met (mede-) opvoeden van drie kinderen wordt niet als nuttig gezien.

Waarom toch worden mensen die niet op kantoor zitten te werken anders behandeld dan mensen die dat wél doen?

Mannen en vrouwen worden anders behandeld. Soms is dat logisch maar soms ook niet. Als u naar uzelf zou luisteren: praat u anders tegen mannen dan tegen vrouwen?

Als een heteroseksuele man als werkgever mag kiezen tussen het aannemen van een lelijke man danwel een mooie vrouw (een andere soort bestaat ook niet) dan zal hij meestal kiezen voor de vrouw.

Verder is het historisch zo gegroeid dat voor hetzelfde werk mannen (steeds minder) vaak een hoger loon ontvangen. Gebruikelijk in de tijd dat de man de kostwinner was en voor alle vaste en huishoudelijke lasten opdraaide maar steeds minder realistisch. Hoewel: nog steeds is het meestal de man die de restaurantrekening betaalt en de dame die dat prettig vindt 'want dan voel ik mij zo lekker vrouw'.

Als meer vrouwen hun eigen avondje uit zouden betalen zou het salaris van veel mannen omlaag kunnen. Maar ja: mogen mannen zich dan geen man meer voelen en vrouwen zich geen vrouw? Ofwel: als mensen anders behandeld wíllen worden is het dan nog discriminatie te noemen wanneer zij anders behandeld worden?

Artikel 1 van de Nederlandse grondwet stelt dat er niet gediscrimineerd mag worden. Niet op het gebied van ras, geslacht of wat dan ook. Maar waarom ontvangt iemand van 19 dan een beduidend lager uurloon dan iemand van 25? Dat is toch gewoon leeftijdsdiscriminatie?