Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zondag, november 27, 2011

Pedo

Heb helaas noodgedwongen een deel van de zonDAG aan mij voorbij moeten laten gaan maar hoop vanavond nog aan schrijven toe te komen voor m'n NaNoWriMo-roman. Heb vannacht aardig wat inspiratie opgedaan...Oh, boy!

Gisteren werd een verhaaltje van mij gepubliceerd in het kader van een verhalenwestrijd met als thema "Sprookjes": http://120w.nl/2011/het-elfenmeisje/

Vrijdag ondermeer een column geschreven voor de Bewonerskrant en de 16e verjaardag van m'n zoon gevierd door met hem en zijn oma uit eten te gaan. Gisteren was hij met zijn klas naar Keulen en moest daarvoor om half zeven des ochtends reeds op de fiets stappen...het arme jong! Uit sympathie ende medeleven ben ik ook maar opgestaan om een voedzaam ontbijtje voor'm in elkaar te flansen. Nicht Jessica hielp mij 's middags met het in elkaar flansen van Klepon. Indische rijstmeel-met-kokos-balletjes. Om uit te delen op een feestje. Wasteland. In Zaandam. Morgen krijgt u van mij details...Eerst nog even bijkomen: lag vroeg in bed vandaag: half zeven. 's Ochtends. Een recensie vindt u vast in de krant...

De Alkmaarsche Courant is partijdig...'O, maar dat is vreselijk! Een krant mag helemaal niet partijdig zijn!' Vast. Daarom accepteert ook niemand de voorkeur van De Telegraaf voor voetbalclub Ajax boven bijvoorbeeld PSV of Feyenoord of die van het Reformatorisch Dagblad van God boven Allah. De Alkmaarsche Courant schaart zich achter een 9-jarig jochie - Jossef - dat na 8 jaar in Nederland terug moet naar zijn "thuisland" Eritrea. Youp van't Hek schreef er een stuk over waar ik mij volledig in kan vinden.

Raar is dat, niet? Wij roepen zo graag en het liefst zo hard mogelijk dat iedereen de vrijheid moet hebben om te kunnen zeggen wat-ie wil. Behalve als het gaat om mensen die anders doen of denken dan wij zelf, blijkbaar. Verenigingen van Neo-Nazi's moeten van ons worden verboden en lekker stiekem ondergronds hun ding gaan doen. Datzelfde vindt het Openbaar Ministerie van 'pedo-vereniging' Martijn.

De vereniging pleit ondermeer voor legaliteit van seks met jongelui vanaf 14 jaar (dacht ik. Ben niet zo heel bekend met de materie. U misschien wèl?). Minister Hirsch Balin pleitte indertijd voor legaliteit voor seks met jongelui vanaf 12 maar dat zijn een heleboel mensen gemakshalve vergeten. Seks vanaf 14 jaar is in veel landen en culturen zeer normaal en geaccepteerd. En nog niet zo lang geleden ook in Nederland en België.

Vraag uw bloedeigen oma maar eens hoe jong zij was toen zij voor het eerst zwanger raakte. Werd uw oma verkracht of vond zij het normaal om seks te hebben met haar wettige echtgenoot? Is iedereen die zich seksueel voelt aangetrokken tot jonge tieners automatisch een kinderverkrachter? Nee, natuurlijk niet! Net zo min als dat elke homoseksuele man voortdurend hetero mannen in de billen knijpt. Net zo min als dat uw heteroseksuele bazin haar handen niet thuis kan houden wanneer dat lekkere ding van de postkamer weer langsloopt.

"Ja maar, als het nou om je eigen kinderen gaat!?' Natuurlijk krijgt een pedo er flink van langs als hij (of zij! Vergeet niet dat ontzettend veel vrouwen ook "dat soort" gevoelens hebben. Alleen is het van hen geaccepteerd dat zij kleine meisjes in de billetjes knijpen en kleine jongetjes aan hun borsten laten zitten "want dat is zo schattig".).

Trouwens: ook een homo ram ik op z'n bek als-ie aan m'n kinderen zit. Maar een hetero kan het ook krijgen. Negers timmer ik ook in elkaar als ze aan m'n kinderen zitten. Of lesbische gehandicapte negroïde bejaarde eenarmige loensende Amerikaanse blonde, zwaar behaarde Jodinnen met een spraakgebrek en Downsyndroom in een rolstoel. Ik discrimineer niet maar hak iederéén in mootjes die aan m'n kinderen zit;

Niet elke pedo zit aan kleine kinderen en niet iedereen die aan kleine kinderen zit is een pedo.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Gary Speed

vrijdag, november 25, 2011

De vrije Loop (Een verhaaltje)

Omdat het vandaag 16 jaar geleden is dat mijn zoon werd geboren, bij deze een passage uit mijn NaNoWriMo-roman met daarin een rol voor een tiener. Twee eigenlijk.

Korte inhoud van het voorafgaande: de wereld is een zooitje en twee tieners zijn hun moeder kwijt. Papa gaat zoeken.
===

Hij was zo trots op zijn zoon! Die liep hier te helpen met opruimen, schoonmaken en water uitdelen. Voor wie het even niet meer zag zitten had hij bemoedigende woorden. Met zijn 12 jaar was hij volwassener dan menig ander. Geen moment dacht hij blijkbaar aan de kleine spelcomputer die ongetwijfeld nog gewoon in zijn schattige Spongebob-rugtas zou zitten. (Niet vergeten: zo snel mogelijk een 'echte' rugtas voor'm kopen!) Je zag de jonge soldate die afwasdienst had bewonderend naar hem kijken en hopen dat hij tien jaar ouder was. Ongelooflijk! Geen moment verloor hij zijn kracht. De kracht van de onschuld.

Het kwam hard aan. Natuurlijk. Maar eigenlijk verbaasde het hem niet. 'Pap?' -'Cornflakes?' Een flauw grapje maar ze moesten er beiden altijd weer om lachen. 'Pap, ik wil hier blijven.' -'En waarom dan, Greg?' vroeg hij. Maar hij wist het antwoord al. 'Die mensen die hier komen hebben het meestal erger dan wij. Vaak hebben zij helemaal niets meer en zijn ze alleen. Wij hebben tenminste elkaar nog. Ik denk dat ik hier kan helpen, pa.'

Het was voor het eerst dat hij zijn vader 'pa' noemde en met een schok realiseerde die zich dat zijn jongste van het ene op het andere moment volwassen was geworden. 'Da's goed jongen. Blijf jij maar lekker hier om te doen wat je hart je ingeeft te doen. Je broer en ik gaan je moeder wel zoeken. En hij keek voor bevestiging naar Patrick, zijn oudste. Die schudde z'n hoofd en liet z'n schouders wat hangen. 'Pa, ik kan Greg hier toch niet alleen achterlaten? Hij is nog maar een baby! Ik blijf wel hier om op'm te pass..Au!' Het was een broederlijke stomp in de ribben die hem die gespeelde pijnkreet ontlokte. Grijnzend nam hij zijn kleine broertje in de houdgreep. 'Ga jij maar, pa. Ga jij maar mama zoeken. Wij houden hier de boel wel in de gaten en wachten op jullie. Intussen kunnen Greg en ik ons hier nuttig maken. Die lui hier zijn zo langzaam met broodjes smeren dat mensen omkomen van de honger voordat ze eindelijk wat te eten hebben! M'n broer en ik kunnen dat veel sneller.'

Wauw! Dat was voor het eerst dat hij zijn kleine broertje 'broer' noemde! Is dat altijd zo? Dat een crisis kinderen sneller volwassen maakt? Hij besloot het afscheid niet onnodig uit te stellen, vroeg een paar flesjes water en een paar broodjes mee en werd uitgezwaaid en nagestaard door zijn zoons die met een arm om elkaars schouders heen in de deuropening stonden. Langzaam reed hij het terrein af, met in zijn hoofd de plekken waar zijn vrouw zou kunnen zijn. En het liefdevolle en hoopgevende beeld van de twee wezens waar hij het meest van hield in de hele godganse wereld.

'Kom,' zei Patrick 'Ik zal je wel'n aan het werk zetten.' Even later liep Gregory tussen de stretchers in door de sportzaal. Op zoek naar achtergelaten borden, bekers en bestek die hij dan op een karretje laadde dat hij naar de keuken bracht. Zijn grote stoere broer had zich even opgesloten in een chemisch toilet en liet zijn tranen de vrije loop.