Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

vrijdag, juli 01, 2011

De Brief (Een verhaaltje: deel 2)

Vandaag het tweede (tevens laatste) deel van het korte verhaal dat ik instuurde voor een verhalenwedstrijd. Het is op zich los te lezen van deel 1 maar voor wie dat wil die kan dat hier nog even teruglezen.
==============================
Versnipperde herinneringen overvielen hem als kleine cadeautjes. Bij elke raakte hij even geroerd, slikte een brok in zijn keel weg of moest even glimlachen.

Het kwam allemaal door die ene tastbare herinnering die hij zojuist uit de envelop haalde: haar foto.

Zij kwam uit een land waar trouw en eer vaste waarden waren in het leven van alledag. Op de foto die hij had gemaakt zag zij er wat bezorgd uit maar wat zij vooral uitstraalde was sereniteit. Het geheim dat zij met zich meedroeg was zo groot en zwaar dat zij het niet veel langer meer bij zich kon dragen. In elk geval niet langer nog dan een maand of zes.

In de envelop zat ook een handgeschreven brief. Hij herkende het handschrift niet maar wel de lettertekens, al kon hij die dan niet ontcijferen. Aan de brief zat een slecht getypte vertaling vastgeniet.

Zijn blik trok als vanzelf naar een symbool op het einde van de brief. Op de een of andere manier ging er enorm veel kracht uit van de combinaties van strepen en rondingen.

Op de plek van het woord in de vertaling stond in schrijfmachineletters 'Your daughter'.

Hij had zijn vrouw nooit verteld van zijn werkvakantie van zes maanden in dat verre land, een paar jaar voordat hij haar ontmoette. Misschien had hij dat wel moeten doen maar wat schoot hij ermee op? De dingen die hij daar had meegemaakt waren deel geworden van de belevenissen van een ander en hij had zich er niet meer druk om gemaakt. Tot nu.

Zijn hart ging enorm te keer en hij moest zich concentreren om te kunnen blijven ademhalen. Met een hand leunend tegen de deursponning liet hij zich langzaam op de grond zakken. De brief dwarrelde uit zijn gevoelloze vingers. Maar de foto klemde hij tegen de borst en voor het eerst in jaren voelde hij tranen opwellen.

De rest van de dag was hij een zombie in zijn eigen huis. Het lichtje op de telefoon knipperde dus er was gebeld. Maar hij had niets gemerkt. Zijn maag knorde maar hij had geen honger. De vogeltjes buiten kondigden aan dat de lente over twee maanden zou beginnen maar hij negeerde hen.

Voor de zoveelste keer viel hij met zijn kleren nog aan in een onrustige slaap.

donderdag, juni 30, 2011

Briljant

Vandaag even naar Spijkenisse geweest voor de diploma-uitreiking van mijn peetzoon Matthijs. Hij is geslaagd met maar liefst een heuse 8 als eindcijfer op zijn MAVO-diploma! Daarna naar het eindexamenfeestje van de Filmacademie in Amsterdam waar ik een mooi cadeau mocht ontvangen wegens het model staan in een fotoserie.

Reuzegezellig allemaal natuurlijk maar al met al rust ik zo natuurlijk niet lekker uit. Gelukkig heb ik voor morgen maar twee afspraken staan: de foto-expo in Arhem waar ik vandaag gewoonweg geen tijd voor had en een bezoekje aan het ziekenhuis om even te babbelen over een toekomstige nieuwe heup.

Vandaag reisde ik weer veel met de trein. En dat doe ik graag. In treinen kun je namelijk zo lekker nadenken. Zo kreeg ik vandaag zomaar een geniale ingeving! De Nederlandse regering wil fors bezuinigen op cultuur en tegelijkertijd zeggen wij het zo erg te vinden dat onder het regime van de Taliban cultuur nauwelijks bestaat in Afghanistan.

Wij willen dus blijkbaar bezuinigen op cultuur én geld steken in cultuur...Als wij nu'ns de cultuur die in Nederland verdwijnt aan de bevolking van Afghanistan geven? Dan zijn wij er van af terwijl tegelijkertijd Afghanistan een westers land wordt!

Wat mij betreft mogen Nick & Simon morgen al vertrekken...;-)

Zeg nou'ns zelf: is dat plan nou niet briljant?