Getatoëerd

Onderzoek wijst uit dat Nederlanders, en dan dan met name jongeren met studenten voorop, heel slecht met geld kunnen omgaan. Zeker de helft van de bevolking houdt er geen rekening mee dat zomaar het eigen inkomen of dat van de partner kan wegvallen. Dan kan de hypotheek niet worden afbetaald (ondanks dat de door VVD-stemmers zo geliefde Hypotheek-renteaftrek ervoor zorgt dat de Staat (en dus de belastingbetaler) de helft van de rente op die banklening betaalt) waardoor banken in de problemen komen. Die banken kunnen dan weer op steun rekenen van de regering die dan weer tientallen miljarden neertelt om die vervolgens weer weg te halen bij de zorg, cultuur en het onderwijs.

Het is dus gewoon verdorie onze eigen schuld dat het nu zo slecht gaat! Het is dus niet de schuld van "links" (een populaire gedachte onder PVV- en VVD-aanhangers die niet kunnen verklaren waaróm het dan de schuld van links is als je weet dat in de laatste 30 jaar vooral het CDA en de VVD zélf de regering vormden) en zelfs niet de schuld van "rechts".

Hooguit kun je de afgelopen kabinetten ervan beschuldigen de burgers niet te hebben opgevoed maar alleen maar te hebben gestimuleerd om belachelijk veel te kopen van dingen die zij absoluut niet nodig hebben. Zo kopen wij voor tientallen miljarden bommenwerpers terwijl wij geen idee hebben wie wij daarmee zouden moeten bestoken en velen eten elke dag vlees. Zouden wij bijvoorbeeld twee maal per week vlees eten (wat ruim voldoende is om alle voedingsstoffen binnen te krijgen) dan kan de grond die nu wordt gebruikt voor de produktie van veevoer weer worden gebruikt om voedsel voor mensen op te verbouwen. Ik las laatst dat om aan onze behoefte voor vlees te voldoen er voor het verbouwen van veevoer een oppervlakte wordt gebruikt die maar liefst 91 procent van onze totale landoppervlakte bedraagt!

Ik bedoel maar...

Nederlanders geven elk jaar vrijwillig zo'n 1.9 miljard euro aan goede doelen. Dat is zo'n 210 euro per gezin. Ofwel zo'n beetje het dubbele van wat wij uitgeven aan cola en chips. Gemiddeld natuurlijk want er zijn gezinnen waar dagelijks een verse fles cola in de koelkast staat en bij sommige huishoudens komt deze frisdrank nóóit door de voordeur.

Met z'n allen kunnen wij ontzettend veel inleveren en bezuinigen maar wij leven graag op grote voet. Dat zijn wij nu eenmaal zo gewend.

Iedereen moet inleveren en bezuinigen. In Nederland worden welgeteld drie groepen mensen door de overheid ontzien: autobezitters, bankdirecteuren en huizenbezitters. Of kent U autobezitters die meer wegenbelasting moeten betalen (wel vreemd dat wij 4 keer zoveel voor benzine betalen dan Amerikanen), bankdirecteuren die een deel van hun bonus moeten inleveren of huizenbezitters die hun geliefde HRA moeten inleveren?

Momenteel wordt er een plan opgesteld om een commerciële instelling een financiële injectie te geven met 50 miljoen aan belastinggeld. Het gaat om voetbalclub PSV.

Hallo jongens! Waar stond die P ook alweer voor? Philips lijkt mij prima in staat om voor de eigen bedrijfsvereniging te zorgen. Anders moeten ze ook PSV -net als televisies- maar aan Korea of zo uitbesteden. Ziet U Philip Cocu al rondrennen met het label "Made in China" in zijn nek getatoëerd?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jelena Bonner

Eenzaamheid

Beetje Bach, beetje Bizet...met muziek brachten wij de rest van de middag door. Dochter Eva kon een vreugdekreet niet onderdrukken toen zij de Torens van Hanoi had uitgespeeld tot het maximale niveau van 14 stenen, zoon Ferdinand was lekker bezig op zijn laptop en ik ververste het water voor goudvissen Toos & Moos. Met mijn moeder waren wij naar een mini-Pasar Malam geweest in het buurthuis, alwaar zij een vaderdagcadeau voor mij regelde: een mooi batik-shirt.

Eerder vanmorgen was ik al door mijn kinderen verwend met een heerlijk ontbijt en een paar cadeautjes: een prachtig ingekleurde mandala, een douchegel/bodydeo-setje, een eiertimer en van mijzelf kreeg ik een radiografisch bestuurbaar mini-robotinsect.

U begrijpt: ik beleefde een heerlijke papadag!

Al met al had ik vrijdag een verjaardag gemist omdat mijn lichaam mij vroeg even pas op de plaats te maken en gisteravond had ik wel naar een groot Burlesque-feest gewild waar diverse geliefde collegae op de bühne stonden. Maar een avondje met je kinderen is ook wat waard, denk ik dan maar.

Zo keken wij de film 'Where the Wild Things are", gebaseerd op het prachtige voorleesboek. Een fraaie geschiedenis over vriendschap, trouw, liefde en eenzaamheid.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Clarence Clemons