Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

vrijdag, april 29, 2011

Intelligentie (Een verhaaltje)

Hij stelde het tempo van zijn passen naar beneden bij. Zo liep hij even snel als zij en kon hij langer bij haar in de buurt blijven. Hij had zo ook meer tijd om te bedenken wat hij kon zeggen om met haar in contact te komen.

"Heb ik jou niet al eens eerder ergens gezien?" was zijn niet verbijsterend originele openingszin. Maar hij meende het wel: hij had haar écht ergens eerder gezien.

Zij schudde het mooie hoofd en ontkende met zoetgevooisde stem dat zij elkaar kenden.
Maar zij lachte naar hem.

En opeens wist hij het! De vorige dag nog zag hij haar rijden in haar hippe rode autootje. Zij reed langzaam over het kruispunt, één hand aan het stuur en in de andere haar mobieltje. Het getoeter achter haar weerhield haar er niet van meer aandacht te besteden aan haar berichtenscherm dan aan haar rij-omgeving.

Neen, wilde hij wat met een dame beginnen dan diende zij wél te beschikken over enige intelligentie.

donderdag, april 28, 2011

Afgesproken?

Stelt u zich het volgende voor: door een ongelukje met radioactiviteit daalt het gemiddelde IQ van de Nederlander en stemt men bij de volgende verkiezingen massaal op Geert Wilders, het enig lid van de PVV én het enig lid van de Stichting Vrienden van de PVV. De Groot Leider van nu nog zo'n 15 procent van de Nederlandse stemmers neemt de macht en dingen in Nederland veranderen.

Burgers die weigeren zich te laten betasten door de bruinhemden die in de straten patrouilleren worden in elkaar geslagen en vaak afgevoerd waarna niets meer van hen wordt vernomen.

Kinderen op school mogen met een wapen op zak rondlopen om zich te beschermen tegen doorgedraaide jongelui die mede-leerlingen en leraren vermoorden met semi-automatische pistolen. Leraren durven geen onvoldoendes meer te geven en het niveau van onderwijs daalt. (U denkt misschien dat dat ver gezocht is maar op een aantal scholen in Amerika is deze "oplossing" tegen de schietpartijen al ingevoerd.)

Je mag gewoon je mening blijven uiten maar alleen zolang die op één lijn ligt met die van de Grote Leider.

Echte vrijheid geldt uitsluitend voor partijleden en daar is er maar eentje van...

Duizenden Nederlanders zullen het land uit vluchten, vaak met achterlating van vrienden en familie. Gewoon, omdat ze niet genoeg geld hebben om die mee te kunnen nemen. Of ze sturen één van hun kinderen stiekem de grens over.

Misschien vluchten ze dan wel naar Afghanistan, tegen die tijd een stabiele regio in de wereld, dankzij de olie die daar in de grond zit en die de reden is dat de Nederlandse militairen wél in Afghanistan zitten en niet in bijvoorbeeld Ivoorkust of Sudan de NAVO.

Stelt U zich dan eens voor dat U twee jaar lang in een kampement wordt opgesloten, geen werkvergunning krijgt (Want u zou wel eens het baantje van een echte Afghaan kunnen inpikken!) en vervolgens verguisd wordt door de lokale bevolking omdat u de taal niet spreekt én "te lui bent om te werken".

Na een paar jaar wordt u teruggestuurd naar Nederland, een land dat inmiddels in brand staat van de vele lokale burgeroorlogen. Maar volgens de Afghaanse regering is het er veilig of in elk geval stabiel "want in de Provincie Flevoland is al wekenlang geen bermbom ontploft en zijn er maar twee soldaten van de Verenigde Arabische Liga gelyncht."

Of u mag blijven, mits u binnen korte tijd de taal leert spreken en een baan vindt. Vooralsnog krijg je een uitkering die zo'n 15 procent bedraagt van een Afghaans modaal inkomen. Daar kun je nét de huur van je kamertje van betalen. Om te kunnen eten en de bus naar je werk of inburgeringscursus te betalen zul je zwart moeten bijwerken óf moeten stelen. Wat volgens velen op hetzelfde neerkomt.

Of je bent een kind dat nog niet kon lopen toen je met je ouders meevluchtte en na tien jaar van wachten in onzekerheid vertelt een of andere minister - onder druk van een gedoogpartner - dat je alsnog het land uit moet. Om een paar weken later onder druk van sociale mensen te zwichten en alsnog te besluiten dat je in Nederland mag blijven.

Ik denk persoonlijk niet dat u het heel prettig zou vinden om zo behandeld te worden. Vandaar mijn oproep: laten wij mensen die bij ons hulp komen vragen precies zo behandelen als dat wij zelf behandeld zouden willen worden. Afgesproken?