Boek nummer twee van dit jaar is "Leven van een euro per dag" (Eerder uitgebracht onder de titel "Leven van een Habbekrats") van Kath Kelly.
Zoals de titel al doet vermoeden gaat het om iemand (in dit geval een vrouw uit het Engelse Bristol) die leeft van...een euro per dag. Dit doet zij na een weddenschap met vrienden.
Gaandeweg komt zij erachter dat het mogelijk is om (na je vaste lasten) te leven van 365 euro (in haar geval Pond, maar die stond indertijd ongeveer 1 op 1) per jaar.
Zij leest en internet in de bibliohteek, loopt gallerie-openingen af voor de gratis hapjes en drankjes en doet aan kledingruil. Zij plukt bramen langs de snelweg en koopt supermarkt-voedsel vrijwel uitsluitend wanneer het spul voorbij de uiterst houdbare datum is.
Inspirerend maar mij gaat het iets te ver. Bovendien heeft zij geen kinderen en geen partner. Ik denk dat het dan wat lastiger is vol te houden om te leven van een euro per dag.
Sinds november leven mijn zoon en ik van ongeveer vier euro per dag. Dat is voor de boodschappen, vervoer, kleding, verzorging en hobbies. En nee, het gaat niet om een weddenschap of zo.
Ook inspirerend blijkt het programma "The Buried Life". Vier Canadeze jongens besluiten de rest van hun leven te doen alsof het elke dag hun laatste kan zijn en hebben een lijst van dingen die ze nog gedaan willen hebben voordat ze dood zijn. Zo kwamen ze in een getto terecht in East-L.A. om mee te doen aan een westrijd "Krumping", een soort van straatdans.
Probleem: zij zijn de enige blanken in de wijde omgeving en ervaren daar hinder van. Ze worden met de nek aangekeken en zelfs bedreigd. Toch zetten ze door, vinden een dansleraar en trainen zich helemaal suf voor de grote danswedstrijd. Die ze winnen. En daarmee ook het respect van de lokale bevolking.
En passant helpen zij een lokale jongeman om diens droom waar te maken; Toen hij als crimineel in de cel zat bleef zijn oma in hem geloven. Hij vond dat zo geweldig dat hij zichzelf en zijn oma beloofde voortaan op het rechte pad te blijven en zijn geld te verdienen met het maken van muziek. Het allerliefst wilde hij dat zijn oma een liedje van hem op de radio zou horen zodat zij zou weten dat het hem gelukt was iets te maken van zijn leven.
De jongens van The Buried Life kregen het -niet zonder slag of stoot maar toch- voor elkaar en samen met de jongen en diens oma zaten ze naar een oude tafelradio te luisteren waar een groot station zijn liedje liet horen.
Daarmee bewijzend dat vrijwel alles mogelijk is met hard werken en doorzettingsvermogen.
Posts
