Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

maandag, maart 15, 2010

Knuffel

Jaarlijk is elke politieke partij verplicht om het jaarverslag te tonen aan de leden. Daarin moet ondermeer staan welke instelling er 4537 euro of meer heeft gestort in de partijkas. Ook de PVV houdt zich netjes aan die regel. Met dien verstande dat de PVV maar één lid heeft. U mag raden wie dat is. De vraag blijft dus..."Hoe komt Geert aan zijn geld?"

Het is misschien een beetje een flauwe vraag maar soms vraag ik het mij gewoon af.

De afgelopen paar dagen heb ik meerdere mensen horen verkondigen het "flauw" te vinden van Wouter Bos en Camiel Eurlings dat zij voor hun gezin kiezen en de politiek even voor gezien houden. "Wat een watjes zijn die kerels die niet eens willen werken om hun gezin te onderhouden" hoorde ik zelfs van feministes.

Diezelfde feministes vonden nog maar kort geleden dat mannen meer zorgtaken in het gezin op zich moeten nemen en zich minder moeten gedragen als mannetjeputters die geobsedeerd zijn door hun werk. Dus wat willen die feministes nu eigenlijk? En weten ze dat zelf nog wel? *Zucht* Ook "feministes" blijken dus gewoon maar vrouwen te zijn: voortdurend radikaal van mening veranderen en ervanuit gaan daarmee weg te komen...;-)

Het was ook een vrouw die mij laatst deze vraag stelde: "Waarom rook je als je daardoor last krijgt van je keel en als je weet dat het slecht is voor je gezondheid?" Ik gaf de dame mijn weerwoord: Waarom loop je op hoge hakken als je daardoor last krijgt van je rug en terwijl je weet dat het slecht is voor je gezondheid? Toen wist zij het even niet meer...Toch rook ik minder dan ik ooit deed en soms zelfs een paar dagen niet. Ook omdat m'n dochter er tegen is...(Maar stoppen is zo moeilijk!)

Mijn dochter van negen slaapt nog graag met een knuffeldoek en in mijn bed liggen diverse knuffels, waaronder eentje uit mijn vroege kinderjaren die gelukkig de grote brand in ons huis, twee jaar terug, overleefd heeft. Om een of andere reden heeft iemand ooit bepaald dat mensen vanaf een bepaalde leeftijd "te groot" zijn voor knuffels. Waarom zou je in hemelsnaam een leeftijdsgrens stellen aan het slapen met knuffels? Omdat dat "kinderachtig" is?

Zelf noem ik het kinderachtig om mensen het plezier van het slapen met knuffels te ontzeggen. Sterker nog: ik durf hier glashard te beweren dat mensen die door zichzelf of door anderen is opgelegd dat zij niet meer met knuffels mogen slapen gefrustreerder en vaker chagrijnig zijn dan anderen.

En U? Slaapt U nog met een knuffel?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Peter Graves

zondag, maart 14, 2010

De Geschiedenis van de Liefde

Een heerlijk weekend gehad en veel gelachen met m'n zoon, z'n zusjes en hun moeder. Heerlijk, al die positieve dingen!

U kent ze vast wel, van die mensen die zeggen dat alle negatieve dingen die over Geert worden gezegd gelogen zijn maar alle negatieve dingen die Geert zegt de pure waarheid zijn. Het zijn vaak diezelfde mensen die zich beledigd voelen als zij voor oelewapper worden uitgemaakt. Maar noemen zij iemand oelewapper dan is dat geen belediging maar satire.

Als Geert en z'n vriendjes (Hé, misschien kan Studio 100 daar een kinderserie van maken..."Geert en z'n vriendjes"!) het straks voor het zeggen krijgen worden allochtonen die zich misdragen op transport gezet naar hun land van herkomst. Maar wordt daarmee het land van de vader of dat van de moeder bedoeld? Als dat van de moeder wordt bedoeld zou ik (Bijvoorbeeld vanwege het op de neus meppen van een PVV-stemmer) naar Indonesië worden gestuurd. Geert zelf zou dan ook naar Indonesië worden gestuurd. Zijn moeder komt namelijk uit het grootste islamitische land ter wereld.

En iemand die geboren en getogen is in Gouda en rottigheid uithaalt...waar stuurt Geert die heen? Naar Rotterdam als diens vader daar is geboren of naar Den Haag als des raddraaiers moeder aldaar is geboren?

In kloosters en internaten had je vroeger ook veel raddraaiers. En die moesten natuurlijk gestraft worden. Allerlei klusjes doen hoorde daarbij. En tsja, dan ontstond er wel eens een ongelukje. Een zogeheten bedrijfsongeval...

"Sorry meneer de rechter maar die misdienaar zat naakt op z'n knieën voorovergebogen de vloer te schrobben. Ik gleed uit, verloor m'n balans en opeens zat-ie erin"

Uit piëteit met de slachtoffers zal de Katholieke kerk een aantal slachtoffers van toen een schadeloosstelling aanbieden. Verzekeraar Aegon laat weten al een miljoen euro voor dat doel gereserveerd te hebben. Mits de kerk kan aantonen dat het ging om bedrijfsongevallen. Vandaar bovenstaand voorbeeld. Ruim 200 mensen zijn inmiddels naar voren getreden met hun verhaal. "Wat veel!" zei een woordvoerder. "Normaal krijgen we maar 10 klachten over misbruik per week binnen in Nederland.". Hoezo "maar" tien?

Ongetwijfeld zijn verreweg de meeste nonnen en paters van toen zeer integer. Maar dat doet niets af aan het feit dat de top binnen de diverse genootschappen van de zaken afwist en die bewust in de doofpot heeft willen stoppen. Nou, dat is dus mislukt.

Liever een beetje geld en openbare excuses dan de betreffende paters en nonnen hetzelfde te laten ondergaan als wat zij indertijd de misdienaars en novicen aandeden. Ook uit esthetisch oogpunt, kan ik mij zo voorstellen. Ik zou zelf niet graag kijken naar een man van 87 die naakt de vloer zit te schrobben met z'n billen omhoog en dan [CENSUUR].

Dat zou ongeveer net zo wreed zijn als een fruitschaal geven aan iemand die in het ziekenhuis aan de sonde-voeding ligt.

Had ik een zwak hart gehad, dan had ik wellicht nu zélf in het ziekenhuis gelegen. Was eergisteren namelijk even langsgeweest bij het DWI. Twee keer. En bij het GVB. Twee keer. En bij de NS. Naar het DWI om het een en ander voor elkaar te krijgen betreffende mijn aanvullende vervolg-uitkering en er schande van te spreken dat ik een jaar lang ruim 100 euro per maand te weinig aan toeslag heb ontvangen. "Sorry meneer maar dan had U eerder moeten klagen" -"Dat heb ik gedaan. Kijkt U maar naar de datum van mijn bezwaarschrift." -"Ja, en?"

Bij de NS was ik omdat het GVB mij daar naar toe verwees omdat ik verkeerd had uitgecheckt bij een NS Ov-chip-paal. "Sorry meneer maar het gebeurde 5 dagen geleden en ons systeem gaat maar tot 3 dagen terug en bovendien moet U Uw geld terugvorderen van het GVB."-"Ja maar als ik op de OV-site inlog kan ik m'n reisverleden tot twee weken terug inzien. En waarom vindt U dat ik bij het GVB moet zijn om mijn geld van de NS terug te vorderen?" -"Ik moet U nu verzoeken te gaan want anders roep ik de beveiliging." -"Dan wil ik graag een klachtenformulier"-"Dat hebben wij niet maar U kunt Uw klacht doorgeven via een betaalnummer." -"Dan wil ik Uw naam om te verwerken in mijn klacht.". "Die krijgt U niet en nu wegwezen!". Terug naar de bijzonder aardige juffrouw van het GVB:"Mijn baas vindt het ook een vreemde zaak maar ik kan niets anders doen dan U doorverwijzen naar de NS". Maandag gaat er een lollige klachtenbrief de deur uit. Dat begrijpt U.

Daarna nog even naar de Telecomwinkel voor een nieuwe batterij. Daarna naar Blokker en vervolgens m'n hart luchten bij de kapper. Met hem sprak ik over instanties, vrouwen in het algemeen en zijn ex en de mijnen in het bijzonder. Met de kassadame van de Blokker had ik het over wat er dit weekend voor kinderen te doen is in Amsterdam. Met de man van de AKO op Amsterdam CS had ik het over de PVV en vieze kauwgum. Met de Nokia-man had ik het over "living on the edge" en fotograferen. Met de beveiliger bij het DWI ging het over breien en met de DWI-ambtenaar werd besproken hoe oneerlijk het in Nederland is dat in het geval van scheiding de kinderen per definitie worden toegewezen aan de moeder.

Al die tijd doorbrengen in wachtkamers en rijen zorgde er wel voor dat ik boek nummer 5 van dit jaar uit heb gekregen: Nicole Krauss schreef "De Geschiedenis van de Liefde".

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Hans van Mierlo, Jean Ferrat en Theo van der Rijken.