Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

donderdag, januari 21, 2010

Krijgen

Omdat ik verschillende goede doelen al structureel steun maak ik geen geld over voor de slachtoffers van de ramp die Haïti trof. Liever ondersteun ik organisaties die de wereldwijde honger bestrijden. Onvoorstelbaar dat dagelijks bijna 40.000 mensen sterven omdat zij niets te eten hebben! Onvoorstelbaar ook dat diverse overheden dat probleem structureel kunnen oplossen maar hun geld liever besteden aan ontzettend nutig wapentuig en andere narigheid. Dat is in elk geval mijn mening. U hoeft het niet met mij eens te zijn, natuurlijk. Dat staat U vrij en valt m=wat mij betreft onder Vrijheid van Meningsuiting.

Als Geert Wilders écht voor Vrijheid van Meningsuiting was zou ik hem steunen. Helaas is het zo dat hij er alleen voor is wanneer mensen het met hem eens zijn. Vrijheid van Meningsuiting geldt ook niet voor mensen die tegen Vrijheid van Meningsuiting zijn en Vrijheid van Meningsuiting wordt vaak versleten voor Vrijheid van Beledigen. Volgens Geert mag hij niet worden beledigd maar is het geen probleem wanneer hij anderen beledigd. Of je het met hem eens bent of niet, hij is gewoon een hypocriet. En dat mag ik zeggen want (in zijn eigen woorden) "als het waar is mag het niet strafbaar zijn".

Gezelligheid is vooralsnog niet strafbaar en dat is maar goed ook want anders ging ik voor jáááren de bak in...

Gisteravond kwam een buurvrouw gezellig gitaarspelen en vanmorgen was ik met zoon naar de orthodontist; Hij kreeg een beugel aangemeten! De arme jongen moet er nog even aan wennen maar het is voor een goed doel, denken we dan maar. Na het hele gebeuren trakteerde ik hem op een patatje voor de (vroege) lunch. Ook zie ik het een beetje als een mijlpaal op zijn weg naar volwassenheid. Een soort van rite zeg maar.

In diverse culturen heeft men overgangsrituelen om de overgang van kind naar volwassene te markeren. Zo niet in onze Westerse cultuur. Tenzij je het Vormsel bij de Katholieken als zodanig kunt bestempelen. Zou het door het ontbreken van zo'n ritueel kunnen komen dat zoveel adolescenten zich misplaatst voelen en zich met hun houding geen raad weten? Ik bedoel maar: het is allemaal vreselijk ingewikkeld. Lichamelijk heb je al de kenmerken van een man of vrouw (Heb je die van beiden dan zou ik even de dokter raadplegen) maar in je hoofd ben je vaak nog een kind. Je moet nog steeds naar je ouders luisteren maar laatst was er al een kassadame die "meneer" (of "mevrouw" natuurlijk) tegen je zei.

Bij deze pleit ik daarom voor een overgangsritueel voor elke Nederlandse tiener op zijn of haar zestiende verjaardag. Om onze oogappeltjes te laten weten (en ook voelen...GNA!) dat we zielsveel van ze houden, dat ze voor immer en altijd ons kind blijven maar vanaf nu toch echt hun eigen weg in het leven moeten zien te vinden. Of zoiets. Wat vindt U van dat plan? En heeft U nog voorstellen over hoe dat ritueel dan vorm dient te krijgen?

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Arjen Grolleman

woensdag, januari 20, 2010

Elkaar

Ooit kwam er een administratieve functie vrij bij de Clara Wichman stichting.

Als werkloze administrateur solliciteerde ik daarop en ontving een keurige afwijzingsbrief..."Uit overtuiging nemen wij uitsluitend vrouwen aan." Ik schrok mij een hoedje en belde het secretariaat. Dat bevestige inderdaad dat deze stichting die op juridische wijze vrouwenbelangen behartigt als beleid voert dat er geen mannen werken. Verbaast meldde ik dat ze DUS exact hetzelfde deden als die bedrijven die geen vrouwen aannemen of te weinig belonen. Eigenlijk nog veel erger want bij de Clara Wichman stichting was het zelfs officieel beleid. De mensen van het Meldpunt Discriminatie gaven mij "in principe" gelijk. Hoezo "in principe"? Je hebt gelijk of je hebt dat niet.

Ook de dames (volgens mij werken ook daar geen heren, louter op basis van het feit dat zij man zijn. Discriminatie heet dat. Maar vrouwen mogen op dit punt wél discrimineren in dit land en mannen niet. Zo is dat nu eenmaal. Maar dit terzijde.) van het tijdschrift Opzij hebben het begrip "Gelijke Behandeling" niet helemaal begrepen en organiseren eerdaags een boekenbal met UITSLUITEND vrouwelijke auteurs. (Maar mannen mogen ook komen, hoor!Ziet U't gebeuren: Een boekenbal voor louter mannelijke schrijvers "maar vrouwen mogen ook komen kijken, hoor!"?) Ik vind dat niet verstandig.

Vandaar mijn vraag aan met name de vrouwelijke lezers:"Willen jullie vooral gezien worden als vrouw of als mens?" En zeg alsjeblieft niet "beide" maar kom met argumenten. Alsjeblieft. Het is voor mannen inmiddels knap ingewikkeld geworden met vrouwen die op zoek zijn naar "Een echte macho man die niet bang is zijn vrouwelijke kanten te tonen" en meer van die flauwekul.

De vrede handhaven door middel van wapengeweld is ook flauwekul. Volgens mij dan. Toch zijn er mensen die denken dat je anderen kunt dwingen zich vredelievend te gedragen door een wapen op ze te richten. Vroeg of laat zal men zich tegen de wapendragers keren. Zo werkt dat nu eenmaal. Zou U persoonlijk het goed vinden als iemand U komt "redden" uit Uw huidige situatie, zijn eigen levensstijl aan U opdringt en U daarbij een mes op de keel houdt?

Ik denk van niet en mede daarom ben ik tegen geweld. En wie het niet met mij eens is sla ik helemaal in elkaar...