Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

woensdag, november 04, 2009

Barman

Het schijnt dat er ouders zijn die hun kinderen zonder ontbijt naar school sturen en dat mede daarom het fenomeen "schoolontbijt" is ingesteld. Een mooi initiatief. Maar waarom niet aanpakken bij de bron? Vaak genoeg gaat het om ouders die liever een kwartier langer in bed liggen dan een ontbijtje maken. Voor hen heb ik de tip: maak het gewoon de avond tevoren; smeer een paar broodjes en bewaar die in de koelkast. Is niet ingewikkeld.

Goed, er zijn ouders die geen geld hebben voor een halfje brood of een pak cornflakes. Maar hoe komt het dat diezelfde mensen dan wel van de bank een lening krijgen voor de aanschaf van een plasma-breedbeeld TV, een vakantie naar Mallorca of een Xbox-360?

Het is een taak van de overheid om mensen tegen zichzelf te beschermen. Nee, niet met allerhande anti-leen maatregelen maar met het starten van een bewustwordingsproces. Het "Lenen kost geld"-logo is lollig bedacht maar om het probleem structureel aan te pakken beginne men bij de basisschool-leeftijd. Laat de juf (meesters zijn er steeds minder) tijdens het klasse-ontbijt eens vragen:"Wie van jullie heeft er een spelcomputer thuis? Wie van jullie gaat deze winter op skivakantie en/of deze zomer naar het buitenland? En wie van jullie krijgt soms geen ontbijt omdat papa of mama daar geen centjes voor heeft?" Laat de juf die resultaten noteren en naar het Binnenhof sturen met de vraag het probleem écht aan te pakken.

Anders hebben wij straks een natie van gefrustreerde mensen die niets meer anders weten dan hun frustraties af te reageren op de spelcomputer.

Het spelen van agressieve spelletjes op de computer geeft overigens maar eventjes verlichting.

Over een paar jaar kunnen we allemaal onze computers bij Albert Heijn inruilen tegen een telraam. Dat is veel milieuvriendelijker en ook op een telraam kun je tellen, tenslotte. Je kunt er zelfs spelletjes op spelen! Nog een voordeel: het systeem draait niet op Windows en is niet bevattelijk voor virussen. Pas wel goed op met wie je het telraam deelt want de Mexicaanse griep verspreid zich niet alleen via toetsenborden maar ook via houten kralen.

Ach, wie z'n gezond verstand gebruikt heeft geen Postbus 51-spotjes nodig.

Gezond verstand werkt doorgaan prima om jezelf en anderen te behoeden voor ellende. Helaas hebben de overheden liever dat wij hun regeltjes letterlijk opvolgen dan dat wij ons gezond verstand gebruiken.

Zolang er mensen zijn die weigeren hun gezond verstand te gebruiken zijn er regels nodig. Bijvoorbeeld waar het sex aangaat.

Natuurlijk is het niet verstandig om je als volwassene sexueel te vergrijpen aan een 15-jarige jongen of meisje en natuurlijk is het niet verstandig om je ex wat aan te doen, wat hij of zij jou ook mag hebben aangedaan. Maar mag je daar niet over fantaseren?

Waarom zouden U en ik wel verboden fantasieën mogen hebben en een pedofiel niet? Eigenlijk vreemd: Droom je weg bij de gedachte aan het minnekozen van een 15-jarige (U en ik niet natuurlijk) dan vinden mensen je -in het openbaar althans- een slecht mens maar loop je met vergevorderde plannen voor het vermoorden van je ex, dan krijg je een schouderklopje en een gratis biertje van de barman.

De link van vandaag verwijst naar een site over sparen en omgaan met geld.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Joop Doorman

dinsdag, november 03, 2009

Schreef (Een verhaaltje)

Hij zat aan een tafeltje op een terras te genieten van een biertje en een heerlijk nazomer-zonnetje. Hij observeerde de mensen om hem heen en noteerde zijn observaties met een groen-schrijvende pen in een klein glimmend notitieboekje met blauwglimmende kaft.

Aan een ander tafeltje zat een jongedame met blonde paardestaart en stoere zonnebril alleen. Zij dronk munt-thee, verdween voor ongeveer 20 minuten om terug te komen en een vers kopje te laten brengen.

Ogenschijnlijk deed zij hetzelfde als hij maar met een andere kleur pen en een ander kleur boekje.

Zij wisselden steelse blikken en zonder het hardop uit te spreken wist zij dat hij over haar schreef. Zoals hij wist dat zij over hem schreef.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Claude Lévi-Strauss