Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zondag, september 06, 2009

Kleinkinderen

"De Kikvors en de Flamingo" van Midas Dekkers is boek nummer 21 van dit jaar en gaat -zoals gebruikelijk in de werken van 's lands beroemdste bioloog- over beesten, mensen en de verschillen en overeenkomsten tussen beiden.

Op een feestje gisteravond waren ze er ook weer: de Brulaap, de Ezel en zelfs De Vroege Vogel. Op zo'n feestje wordt natuurlijk het een en ander gelogen: Mensen laten zich nu eenmaal graag van hun beste kant zien en liegen hoort daar dan een beetje bij. Door middel van make-up wordt gelogen over het uiterlijk. Door middel van kleding wordt gelogen over de levensstijl en door middel van woorden wordt vaak gelogen over leeftijd en interesses.

Liegen is eigenlijk helemaal zo slecht nog niet en menig situatie die anders zou escaleren in een of andere vorm van geweld is gered met een grotere of kleinere leugen.

Soms is het wel heel duidelijk dat iemand liegt. Neem sommige autoriteiten in de zaak van Karst Tates. Zijn ex-werkgever herinnert zich woord voor woord een gesprek dat hij 5 jaar geleden voerde met de man die op Koninginnedag 2009 een aanslag pleegde op de Koninklijke familie. Zacht gezegd onwaarschijnlijk.

Misschien bent U de uitzondering op de regel en liegt U echt nooit? U zegt bijvoorbeeld nooit "Wat een interessante schoenkeuze" waar U eigenlijk bedoelt te zeggen dat het schoeisel in kwestie het meest afgrijselijke paar is dat volgens U ooit een winkel heeft verlaten?

Lastig wordt het wanneer wij onze kinderen vertellen dat zij niet mogen liegen en wij hen vertellen waar zij wel en niet in mogen geloven (Sinterklaas, God, Democratie...) terwijl wij hen intussen doodleuk voorliegen ("Flappie is nu op een hele mooie plek met een heleboel lekker groen gras en heel veel meisjeskonijnen..." en "Nee hoor, dat doet helemaal geen pijn" wanneer je weet dat even later de tandarts in hun mond zal zitten poeren en dat wel degelijk pijn zal doen.

In elk geval -om terug te komen op het feestje van gisteren- plezier hebben doet geen pijn. De voorpret was er in de vorm van visite van vrienden Vincent en Jessica die bleven eten (terwijl Jessica eerder op de dag m'n moeder, mij en m'n zoon in haar geweldige Fiat 500 Stationwagen uit 1968 naar het tuincentrum (en terug!) reed). Vriendin Thura at even snel een hapje mee voordat zij naar het theater annex nachtclub ging om zich voor te bereiden op haar debuut onder de spotlights. Onverwacht meldde vriendin Suus zich, de vroegere oppas van de Ferman. Zij besloot mee te gaan naar het Burlesque Freakout feestje waar een hoop plezier werd beleefd met de diverse shows, waar ook vrienden Marcus en Melissa hun opwachting maakten en waar sommigen meer dronken dan goed voor hen was. En dan bedoel ik niet appelsap. Over de afterparty zwijg ik maar liever...

Gezwegen werd er niet bij mijn moeder vandaag die officieel haar 74e verjaardag vierde met lekker eten en in gezelschap van al haar kinderen en een aardige portie kleinkinderen.

De link van vandaag (Engelstalig) is naar een site die heet "Things only a Republican could believe"

vrijdag, september 04, 2009

Lopen (Een verhaaltje)

"Trek je broek maar uit" zei de dame met een glimlach rond de lippen en een blik in de ogen die deed denken aan die van een kind dat net thuis komt van een rondje belletjetrek in de wijk. Zij vroeg hem te gaan liggen waarna haar kundige vingers begonnen met het betasten van zijn linkerdijbeen. Een paar minuten later kon hij zijn broek weer aantrekken.

"Ik wil graag een foto van je". -"Eh...da's goed" kon hij stamelend uitbrengen. Nog geen uur later vroeg een homosexuele fotograaf hem of hij van plan was nogmaals vader te worden in de toekomst. Nadat hij hem had verzocht zijn broek uit te trekken. Een paar dagen later vertelde de dame hem aan de telefoon wat zij van de gemaakte foto vond en zei met nauwelijks verholen verbazing in haar stem:"Ongelooflijk dat jij met die pijnlijke versleten heup nog trappen kunt lopen!"