Empatisch zijn helpt om de wereld een beetje mooier te maken. Niet alleen voor jezelf en je eigen 'stam' maar zelfs voor de planeet en de mensheid. Uit onderzoek blijkt dat mensen die weinig of slecht slapen minder empatisch zijn dan mensen die goed slapen. Niet per definitie natuurlijk maar opvallend vaak zijn slechte slapers wat zelfzuchtiger dan anderen.
Zijn al de mensen die hadden toegezegd lid te willen worden van de tuincommissie dan slechte slapers? Namens de bewonerscommissie had ik het woord verspreid onder onze gemeenschap dat wij de gemeenschappelijke binnentuin wilden opknappen en onderhouden. Maar liefst zeventien mensen (zowel huurders alsook kopers) hadden toegezegd aanwezig te zijn bij de openingsbijeenkomst.
Dus met een buurvrouw en een paar potten koffie en thee en een schaal koekjes zaten wij te wachten op de komst van mensen die via e-mail zeiden: 'Natuurlijk! Geweldig idee. Ja, hoor, zo'n twee uurtjes per maand voor een beetje schoffelen en zo kan ik best missen. Ik kom zeker!' En wij wachtten. En wachtten. Op niemand. Want niemand kwam. Van één buurtbewoner ontvingen wij de volgende dag een mailtje: 'Ach, het was gisteren, niet? Sorry, ik had het zó druk. Helemaal vergeten!'
============================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
=============================
Als ik dan later iemand tegenkwam die zou komen maar niet kwam, sprak ik hem of haar daarop aan. Een enkeling reageerde agressief terwijl anderen smoesjes verzonnen en begonnen te vertellen hoe slecht zij het hebben en dat niemand hen begrijpt. Kortom, 'huilie huilie' doen als afleiding van verwerpelijk gedrag.
Enig idee waarom mensen zo graag 'huilie huilie' doen als ze betrapt worden op het niet volgen van regels maar lekker asociaal hun eigen gang willen gaan? Waren zij ook al zo recalcitrant als peuter bij hun ouders thuis of die fase gewoon nooit ontgroeid? En waarom vinden zij dat anderen zich wél aan regels moeten houden maar alleen zij dat niet hoeven? Zijn zij gewoon erg zelfzuchtig of ligt er iets anders ten grondslag aan die houding?
Wat als mensen die uitsluitend om zichzelf en hun naasten geven hulp zou worden ontzegd als zij die zelf nodig hebben?