Krijgt u wel eens complimenten op het werk?

In de loop der jaren heb ik bij diverse bedrijven gewerkt en in verschillende hoedanigheden. Waaronder als acteur bij de Amsterdam Dungeon. 

Het was weekend en gelukkig geen probleem dat mijn zoon meekwam toen wij op een vakantiemarkt reclame maakten voor de zaak. De personeelsavonden waren legendarisch:

Wij deden deze act met de dames:

 

En hier zongen een echt Amsterdamse collega en ik 'De Vlieger', meen ik mij te herinneren:

De bedrijfsborrels waren vaak zó gezellig dat ons - zoals in dit etablissement - vriendelijk werd verzocht om alsjeblieft nooit meer terug te komen.

Best fijn als het werk het toelaat om als alleenstaand ouder gewoon je kind te kunnen meenemen als de juf ziek is of een studiedag heeft. Hij is degeen met het pompoenhoofd. 

En genoot intens van het toeristen laten gillen. Maar hij draaide ook graag mee als winkelmedewerker; met toeristen meelopen als zij een sleutelhanger als souvenir zochten en zo. Hij is zelfs een keer 'Medewerker van de Maand' gemaakt. Ook omdat hij keurig was opgevoed en daarom netjes luisterde naar de aanwijzingen van collega's en management. 

D*mn! Goed feestje was dat.

Het regende een beetje bij het eenjarig bestaan. Maar ik mocht de taart aansnijden. 

Na afloop van de werkdag bleven wij vaak nog even. Er was toen nog een achtbaan binnen in het pand. Sinds een paar jaar niet meer. Alleen maar omdat een of andere toerist niet luisterde, tóch een arm buitenboord stak en een paar vingers kwijtraakte of zo. Heel flauw om een attractie te sluiten, alleen maar omdat een toerist dom was. Hoe dan ook: de collega die hier naast mij zit, was wat jonger dan ik. En overleed twee jaar geleden. Spijtigjes. Goeie gast.

Er moesten wel eens nieuwe foldertjes worden gedrukt. Daar mocht je als acteur na werktijd gratis aan meewerken. Jottem. Fijn dat je niet hoefde te betalen voor die eer.

Het was voor iedereen nog nieuw en spannend want ik zat bij de allereerste groep acteurs toen het bedrijf net opende. Het betaalde geen fluit maar ik heb er een hoop lol gehad; met collega's en met klanten. Het was vaak ook zwaar; fysiek én mentaal. Ga maar eens leuk en gezellig lopen doen als VOC-barman als net je relatie uit is, bijvoorbeeld. 

Gelukkig waren er regelmatig complimentjes die mij dan weer wat energie gaven: 'Die kleine bezorgde mij een rolberoerte!', 'Ik genoot het meest van die ene acteur, die kleine.' Tsja, je loopt als karakter van een paar eeuwen geleden niet met een plastic naambordje op je kostuum. 

Een van de voorstellingen waar ik veel voldoening uit haalde was voor een groep doven uit Ierland. Sta je dan met je tekst over de geschiedenis van Amsterdam. Dus de knoppen met geluidseffecten liet ik onaangeroerd, de lichten liet ik aan en ik speelde een overdreven versie van mijn karakter met daarbij Buster Keaton in gedachten terwijl ik mij een paar gebaren herinnerde die ik ooit in een (Engelse) gebarentaal had geleerd. Met één van de dames in het gezelschap wist ik zelfs in gebarentaal te flirten*. Die actie leverde mij een compliment op in het gastenboek: 'Wij hebben enorm genoten en waren blij verrast dat één van de acteurs zelfs wat gebarentaal sprak!'

*Niet heel bijzonder, volgens mensen die mij een beetje kennen; 'Jij flirt gewoon in élke taal.'

Een compliment dat mij altijd is bijgebleven, is dat van een moeder die mij in mijn lunchpauze aansprak: 'Wij komen helemaal uit Canada en waren hier vorig jaar ook al. Maar dit jaar dus weer want toen wij onze zoon van 11 vroegen waar hij dit jaar heen wilde op vakantie, riep hij meteen: 'Amsterdam, because I want to see the scary little man again!' 

Aan welke baan heeft u de fijnste herinneringen en van wat voor complimentjes op het werk geniet u zoal?

================================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer

Meer lezen? Mijn verhalenbundels