zondag, december 17, 2023

De week voorbij

Als Nederland een totalitaire staat wordt, hoeveel mensen gaan dan in verzet, denkt u? 
Anoniem op sociale media 'Ik ben tegen!' roepen telt niet.

Bent u wel eens op het werk in opstand gekomen tegen een impopulaire maatregel of zei u maar niets om uw sociale status (bijvoorbeeld uw baan) te kunnen houden?

Wie - ondanks het risico op verlies van baan - tóch bij het management protesteert zal mogelijk óók in een eventueel Verzet terechtkomen. Tenzij men bijvoorbeeld kinderen heeft en hun welzijn in gevaar komt.

Er gaan dus echt niet veel mensen het Verzet in. Fascisten weten dat. En kunnen dus veelal hun gang gaan.

Hoe kunnen wij fascisten tegenhouden, denkt u? En waarom zijn er mensen die willen leven onder fascisme? Wat is volgens u de definitie van fascisme? Dus niet een voorbeeld maar een definitie.

======================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer 

Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

=======================

Maandag was ik weer ontzettend geschokt door beelden van vermoordde burgers, waaronder veel kinderen. Die worden inmiddels bestookt met - verboden volgens internationaal recht - experimentele wapens. Artsen zien verwondingen die zij nog nooit eerder zagen. Gelukkig is er het machtige Amerika dat deze agressor wel een even een lesje zal leren. Toch? Of mag het ene land wel maar het andere niet 'Weapons of Mass Destruction' hebben en gebruiken? 

Deze Israëlische familie (klik. Verontrustende beelden) werd bestookt en hun woning werd getroffen door ten minste twee raketten. De familie werd daardoor flink uitgedund. Vindt u dat de daders gestraft moeten worden? En maakt het dan uit wie de raketten afvuurde, bouwde of waarom? 

Is het niet wat vreemd om iets pas erg te vinden als de dader uit een bepaalde groep komt? Bijna alsof wij mensen en niet daden veroordelen.

Als u beroofd wordt, maakt het u dan uit wat de religie of geboorteplaats van de dader is?

Ondanks het leed in de wereld (en mij voorhoudend dat 100 en zelfs 50 jaar geleden een veel groter deel van de wereldbevolking leed dan tegenwoordig) trakteerde ik mijzelf op een uitgebreid ontbijt op deze vrije dag:
En intussen draaide de was. Maandag wasdag. Onze enige vrije dag in de week dus wel zo praktisch.

Die avond zaten zes leden van de productie in een kroeg

en later in een Indiaas restaurant.

De manager bleek fan van de show dus bood ons een gratis drankje aan. Het zou onbeleefd zijn dat aanbod af te slaan en dus genoot ik van een heerlijke Espresso Martini:

Dinsdag bleek - ondermeer uit een 'huilie huilie'- incident - maar weer eens hoe verwend wij zijn geraakt in West-Europa; de ruim 70-jarige periode van vrede (de langste periode van vrede in de geschreven geschiedenis van Europa) werd pas onlangs verbroken. Toen een land - geleid door een held van Thierry Baudet - een ander soeverein land met geweld binnenviel. 

Stomtoevallig nadat een paar jaar eerder met hulp van ondermeer diezelfde Baudet door Rusland was voorkomen dat Oekraïne EU-lid zou (kunnen) worden. Als dat door [Rusland] GeenStijl georganiseerde Oekraïne-referendum er niet was geweest, had de aanval van Poetin op Oekraïne gelijk gestaan aan een aanval op de EU. Iets wat zelfs een lefgozert als Poetin niet zou hebben aangedurfd.

Het was een prachtige dag om vrij te zijn:
Maar dat waren wij niet. Want mooi of slecht weer, oorlog of geen oorlog...'the show must go on'. Samen met een ander lid van 'de zeven' vervoegde ik mij bij de huisdansers en een paar andere leden van de cast voor een stevige warming-up. Waar mijn spieren steeds beter mee omgaan. Behalve die in mijn linkerdij. Even onthouden voor mijn volgende fysiotherapeutbezoek.

Na de eerste voorstelling 
Foto (zonder naam van maker) online gevonden
dus mag blijkbaar gedeeld worden.

at ik wat bij een marktkraam op de kerstmarkt en liep een uurtje door de binnenstad van Belfast.
Een kwartier bellen met mijn zoon leverde een steek van heimwee op. Het is best lang, zeven weken van huis weg zijn. Om even bewust aan 'vroeger' en 'thuis' te denken (emoties wegdrukken is zelden een goed idee) kocht ik een zakje chips in de favoriete smaak van mijn moeder zaliger:

Geen tijd om stil te staan bij privézaken want 'the show must go on'. Dus. Die avond stond ik mijn plaats op het toneel af aan onze reserveman en werd mij gevraagd - voor educatieve doeleinden - wat foto's en filmpjes te schieten. Niet voor publicatie bedoeld. Sorry, u mag zich met deze tevreden stellen:

En omdat u zo lief bent, geef ik deze foto van een deel van het theater als bonus:
Grote complimenten voor mijn collega's. Allemaal. De dansers en acteurs, de mensen van de kleding, licht, geluid, decorbouwers en techniek...en ik was niet als enige onder de indruk:
Na afloop dronken wij een enkel biertje in de lokale pub. Tijdens het kijken naar een voetbalwedstrijd:

Manchester United vs. Bayern München

Een lid van de cast begon ik steeds beter te begrijpen. Letterlijk want zijn variant op de Engelse taal is vrij lokaal-Iers en - vanwege zijn gevorderde leeftijd - zelfs voor moderne Ieren wat archaïsch. Daarom wordt bijvoorbeeld de laatste letter van een woord 'ingeslikt' wanneer dat een medeklinker is. 

Voor 'Blief jij een biertje?' zeg je niet fonetisch 'Doe joe wont e paint' (voor Do you want a Pint?) maar 'Jewannepain'?' 'Would you please close that door?' wordt fonetisch 'klozedoorwilja?' Door oude Franse invloeden praat men vrij snel op het Eiland van Smaragd.

Ook in enge zin kwamen de collega en ik nader tot elkaar. Het uitwisselen van zielige stukjes levensverhaal helpt daarbij minstens net zo goed als een flinke pint. En een hartverwarmende knuffel. Ook was hij zo lief zijn taxi met mij te delen. Voor de taxichauffeur niet eens een omweg want mijn accomodatie lag op de route.

Woensdag begon met het nog even scherper zetten van kleine routines van de show. In sommige stukjes lijken wij wat 'ingekakt' en andere stukjes lopen zó lekker dat de regisseur de choreografe vroeg kleine gebaren toe te voegen. 

Voor komisch effect en het duidelijker maken hoe onze karakters zijn. Sneezy kan zich natuurlijk niet hetzelfde gedragen als Snoozy. D'oh!

Slaap geweldig in Belfast trouwens en ook was ik nog niet 'Sneezy': goed slapen, veel fruit en 'a Guinness a day keeps the doctor away'. 🍻

Veel bewegen schijnt ook goed voor de gezondheid te zijn en beweging krijg ik genoeg. Niet alleen met de twee voorstellingen per dag maar ook door nagenoeg dagelijks een uurtje te wandelen. 

Met deze dag de missie: Nespresso capsules voor het koffiezetapparaat in mijn accomodatie. Die (de capsules, niet de accomodatie) kocht ik in het Victoria Square winkelcentrum:
Bij terugkomst in het theater bleek er weer een feestje te zijn aangekondigd:

Erg vervelend, steeds maar weer voor feestjes te worden uitgenodigd. 😊

Minder vervelend is natuurlijk dat Wybren van Haga op wachtgeld is gezet omdat zijn rechtse partijtje volledig ten gronde is gericht nadat vrijwel niemand stemde op het BVnl van dit bekende lid van 'de Elite'. 

Hilarisch was natuurlijk dat van Haga beweerde het wachtgeld echt nodig te hebben. Terwijl hij miljonair is en fel tegen 'gratis geld' (zoals zijn soort mensen werkloosheidsuitkeringen noemt) is. Geestig!
Over schutteren gesproken: van afstand is het bijzonder grappig om te zien hoe Geert Wilders zich in allerlei bochten wringt om maar geen verantwoordelijkheid te hoeven nemen.

Persoonlijk hoop ik dat Wilders zich niet laf terugtrekt maar 'de wil van het volk' uitvoert door minister president te worden. Lijkt mij geweldig om hem te zien schutteren in die rol. 

Wordt Wilders' eerste buitenlandse bezoek als Minister President er een aan Poetin of aan Netanyahu? Of toch aan Orbán? Die kent Wilders' - werkloze en Oost-Europese - vrouw tenslotte al.

De geblondeerde plucheplakker zal wat pionnen en grotere stukken verschuiven op het schaakbord van de politiek maar komt er niet onderuit: de politiek kent - net als het edele schaakspel - nu eenmaal spelregels.

Mocht het schaakbord in de gang bij de kleedkamers in mijn tijdelijke werkplek weer een aanvaring hebben met een stofzuiger of zo, besloot ik uit voorzorg voortaan de zetten te noteren. 

Dan is de oorspronkelijke stand makkelijker te herleiden.

Na het blij maken van weer ruim tweeduizend mensen (duizend per voorstelling) gingen diverse collega's voor een biertje. Schaamteloos, die jongelui van tegenwoordig (enkele leden van het gezelschap zijn ouder dan ik maar 🤫): elke dag na het werk gaan zij naar de kroeg. Zij kunnen een voorbeeld aan mij nemen: ik ga maar zes dagen per week.

Donderdag  was de lach van de dag voor het arme drietal Thierry, Freek en Gideon. Ook wel bekend als de drie laatste kamerzetels voor Forum voor Democratie. Vanwege hun naderend vertrek uit de politiek proberen zij nu op een andere manier mensen op te lichten:
Gelukkig vindt 'het volk' dat oplichters en fraudeurs keihard moeten worden aangepakt. Ongetwijfeld geldt dat ook voor de eigenaren van maaltijdbezorger 'Eerlijk Eten', het lucratieve bedrijfje van een aantal kopstukken van FvD.

Had een fijn gesprek met een busgenoot die morgen. Hij bleek een hoofdrolspeler van de show nog te kennen uit diens beginjaren en zag hem ooit optreden in een Belfast's theater dat helaas niet meer bestaat.

Na de eerste voorstelling van die dag maakte ik nóg een nieuwe vriend: een lokale kapper. Fijne man, fijne muziek en tijdens het babbelen bleek dat wij ooit op hetzelfde moment op dezelfde locatie waren en deels dezelfde muzieksmaak te hebben:

'A, de zaak is opgericht in 1997. 

Dus bestaat pas sinds kort.' O, wacht... sommige van mijn vrienden waren toen nog niet geboren. Oeps!

Dit is het nieuwe kapsel dat hij voor mij creëerde:

Staat goed bij mijn bril, niet? 😎 
Terwijl mijn kleedkamergenoten mij eerst 'Columbo' als bijnaam hadden gegeven, noemden zij mij na mijn knipbeurt Elvis. Geen idee hoe zij aan die bijnamen komen.

Het licht in de kleedkamer is vrij fel dus ik zit er doorgaans met mijn zonnebril op. Dat mijn voorouders uit Transsylvanië komen heeft er niets mee te maken. Of misschien ook wel; lichtgevoeligheid schijnt genetisch doorgegeven te (kunnen) worden.

Sinds kort gebruik ik dan ook weer Optrex om mijn ogen schoon en fris te houden.

Sowieso probeer ik wat op mijn gezondheid te letten. Veel fruit dus.

Wij deden keurig één drankje in de kroeg na de laatste voorstelling van de dag. 

En daarna nog een stuk of vijf (zes? Zeven?) in een andere kroeg. 

Waarna het zomaar opeens en vanzelf een uurtje of één des nachts was. Geen bussen dus want om middernacht was er een nieuwe busstaking ingegaan. Oeps! Onmogelijk om een vrije taxi te vinden dus mijn collega annex huisgenoot liepen (ruim een uur) naar huis. Waarbij hij zo lief was onderweg een paar keer te stoppen vanwege mijn iets kortere benen. En slechter uithoudingsvermogen. Zo stopten wij even om een foto te maken bij een heuse oude brievenbus:

U ziet het goed, trouwens: voor het eerst in drie jaar kreeg ik eindelijk mijn led'ren jekker weer dicht. Terwijl ik die aan heb. Dus.

Al met al keurig om half drie in bed.

Vrijdag kwam ik weer treurige beelden onder ogen.

Er bestaan geen goede redenen voor het begaan van oorlogsmisdaden. 'Ja, maar jij begrijpt de situatie niet!' wordt niet langer geaccepteerd als excuus voor genocide. 

Zelfs niet door de grootste vriend van de Regering Netanyahu, de Regering Biden:
Onderzoek doen naar vermeende wandaden afdoen als 'moreel onjuist' is geen excuus maar een schuldbekentenis: Netanyahu wíl helemaal niet dat Palestijnen in vrede leven; hij wil duidelijk dat er überhaupt géén Palestijnen leven.

Hij weet dat zijn (politieke) carrière sowieso voorbij is want niet alleen internationaal maar ook nationaal kan hij op nog maar weinig steun rekenen. Dus doet hij gewoon waar hij zin in heeft.
Ook flagrante leugens zorgen er niet voor dat 'de wereld' weer sympathie kan opbrengen voor het Israël onder Netanyahu. Om keihard te liegen dat je ooggetuige was van de moord op 29 vrienden moet je toch wel behoorlijk ziek van geest zijn.
En gewoon oerdom: de leugen - om 'de Arabieren' in een kwaad daglicht te stellen én smartegeld af te troggelen van de eigen overheid - bleek eenvoudig onderuit te halen: de 29 'door Hamas vermoordde vrienden' bleken nog gewoon in leven; het getoonde 'bewijs' bestond uit foto's van een feest uit 2016. 

De PR-machines van de diverse partijen liegen weer bijzonder veel. Dus het is weer tijd om deze oude meme te herhalen:
"Als je moet liegen om een punt te maken, bewijs je alleen maar dat je geen punt hebt."

Niet alleen Israël maar ook Hamas weet leugens (klik. Interessant stuk over een aantal van die leugens) te verspreiden.

Toekomstige historici zullen niet begripvol schrijven over de acties van fascisten en zionisten en oordelen dat de twee groepen nauwelijks van elkaar verschillen: beiden zien hun eigen 'ras' als superieur en dat alle andere groepen mensen naar hun wil moeten buigen omdat zij 'het gekozen volk' zijn. 

Wat natuurlijk klinkklare nonsens is.

Diverse volken van diverse culturen noemden zich in de loop der millennia 'het gekozen volk'. Hebben zij allemaal gelijk?

De Masai, diverse stammen in Noord Amerika zoals de Cheyenne, Rastafari, de Moon-sekte... allemaal 'het gekozen volk'. Althans, volgens hun eigen heilige tradities en geschriften. Waarom zouden de Joden - en met name de Israëli - het enige échte 'gekozen volk' zijn? Terwijl Israël oorspronkelijk geen land was maar de aan Jakob (een kleinzoon van Abraham) gegeven naam en dus alleen zijn directe nazaten de term 'Kinderen van Israël' kunnen dragen. Althans, volgens het heilige boek waarvan de teksten als 'onaantastbaar bewijs' worden beschouwd. Wanneer dat toevallig zo uitkomt.

Diverse Joden - veelal met Duits klinkende achternamen als Goldschmidt, Baumgarten en Waldheim -  stammen mogelijk af van een Zuid-Russisch volk. De Kazaren (ook wel Khazaren of Chazaren) die zich in de 8e eeuw NC bekeerden tot het judaïsme - zijn genetisch meer verwant met de huidige Turken dan met de Joden van twee- tot drieduizend jaar geleden. Zelfs wanneer zij dat gegeven graag negeren. Al is het uiteraard niet meer exact te achterhalen hoe het precies zit. 

'Kijk dan naar het genetisch bewijs, dan zie je de waarheid!', roepen zionisten graag. Nou, oké, dan kijken we naar het genetisch bewijs van de oorsprong van het Joodse volk:
Sommige groepen maken er een gewoonte van sommige bewijzen gewoon te negeren. Beetje jammer.

Was blij dat een taxichauffeur mij niet negeerde en mij keurig op tijd bij het theater afleverde, die morgen. En dat voor - omgerekend - maar een eurootje of tien!

Vanwege mijn nieuwe bijnaam - en met toestemming van de producent uiteraard - gaf ik mijn karakter een Elvis-'twist' door een enkele keer zijn signatuur 'Uh-huh' uit te voeren. Tot vermaak van collega's en publiek.

Inmiddels kennen wij de show zó goed dat wij kleine veranderingen prima kunnen verwerken. Al gebeurt het een enkele keer dat een collega een gniffel niet kan onderdrukken wanneer een collega bijvoorbeeld een zinnetje zegt in een bepaald accent of met de stem van een impopulaire politicus. Geestig. 

In de wandelgangen hoorde je het dan collega's uitgieren van het lachen: "Daar had je mij even goed te pakken, maat!"

Om het gelach van mijn collega's beter te horen liet ik - op afspraak bij de audicien - mijn oren uitspuiten.

Terwijl ik op mijn beurt wachtte - op een heuse Chesterfield! - bedacht ik een vers verhaaltje/gedichtje, gebaseerd op een gebeurtenis eerder die dag. Het was tenslotte vrijdag. Al was het moeilijk enig besef van tijd te houden.

Eenmaal weer buiten werd ik overweldigd door de geluiden van de stad; kom na lange tijd zelfs mijn eigen voetstappen weer horen! En niet alleen de duidelijkste geluiden maar ook de subtielere geluiden, zoals die geproduceerd door een straatmuzikant:

Die avond mocht ik - voor het laatst - mijn plek op het toneel afstaan aan onze reserveman. En zag een prachtige show. 

Omdat het kon ging ik op de foto met een buste van May McFetteridge, het Ierse antwoord op Dame Edna en bijvoorbeeld Margreet Dolman. 

Een lokale legende, deze 'dame' en het is mij een eer en genoegen deze acteur 'collega' te mogen noemen en met hem samen op de planken te staan.

Wie interesse heeft: er is nog maar zo'n 97% van de kaarten verkocht: https://www.goh.co.uk/whats-on/snow-white-and-the-seven-dwarfs/

Omdat de kroegen zijn afgeladen op vrijdagavond, deden wij een na afloop-drankje in een (van het publiek afgesloten) gedeelte van het theater. Voor mij dit keer eens geen Guinness maar een heuse Ierse whisky: Jameson.

Wij waren wat vermoeid dus blij een taxi te kunnen krijgen.

Zaterdag las ik dat drie van de door Hamas gegijzelde Israëliërs helaas zijn doodgeschoten. Terwijl zij met een witte vlag zwaaiden nota bene. Bovendien waren zij shirtloos en riepen zij 'help!' in het Hebreeuws. Toch werden zij 'per ongeluk' doodgeschoten door soldaten van het IDF. Van tien meter afstand 'want zij leken op Palestijnen.'

'Ja, maar zij leken op...!' is altijd het probleem geweest. En onvervalst racisme: iemand niet dood willen hebben vanwege 'slecht' zijn maar alleen maar vanwege het uiterlijk.

Stel dat u soldaat bent van het IDF: welke van deze twee mannen zou u onmiddellijk doodschieten 'want hij ziet er Palestijns uit en heeft dus misschien banden met Hamas!'?
De ene man is een Israëliër, de andere een Palestijn. Ziet u het verschil?

Voor mij reden om een meme te creëren:

De stormtroepen van 'Bibi' hebben maar één opdracht: ruim iedereen uit de weg die in de weg staat van het zeer lucratieve Ben Gurion kanaal. Dat betekent inclusief Israëlische burgers:

Inmiddels is duidelijk dat het uitmoorden van de Palestijnen helemaal niets te maken heeft met het door zakenvrienden van Netanyahu gesponsorde Hamas. 

De koelbloedige moord op de gegijzelden leidde logischerwijs tot onbegrip, woede en verdriet bij de nabestaanden en bij de geliefden van andere gegijzelden. Dat de regering van Israël blijkt te hebben gelogen over '7 oktober' levert Netanyahu ook al geen sympathiepunten op: zo waren er geen 1400 festivalgangers en Kiboets-bewoners vermoord maar 'slechts' 700. Waarvan zeer waarschijnlijk enkele honderden door het IDF zélf. 
Maar wat weet ik er nu van? Misschien had het IDF gehoord dat er een Hamas terrorist zat verscholen onder de dj-tafel op het Nova festival. Dus volkomen terecht om daar een paar raketten op af te vuren vanuit Apache helikopters. Eigen schuld van de feestgangers dat zij daar waren. Tss!

Geen mooi plaatje. Voor diehard zionisten blijft - nu de smoesjes op zijn - niets anders over dan liegen. Terwijl mensen die écht om Israël en het joodse volk geven zich afkeren van de genocide die momenteel plaatsvindt.

Vindt u dat de moordenaars van de gegijzelden moeten worden gestraft of bent u vredelievend?

Dit soort vragen hielden mij bezig terwijl ik (busstaking. En onmogelijk een taxi te krijgen) naar het theater liep. Een wandeling van iets meer dan een uur. Dacht dat ik 'I would walk 500 miles' als marsmuziek in mijn hoofd had maar blijkbaar zong ik het nummer hardop. Of er was een andere reden waarom een passerende mevrouw mij meewarig aankeek. 

Het was een wandeling waarbij ik langs een muurschildering kwam van een vermoordde journaliste en voorvechtster van gelijke rechten en vrede tussen katholieken en protestanten. Helaas zijn er groepen die baat hebben bij onvrede en polarisatie.


Lyra McKee deed in 2019 verslag van Brexit-rellen toen zij werd doodgeschoten door relschoppers die beweerden te handelen namens 'the New IRA'. Keurige katholieken, die domme extremisten. 


Twintig weesgegroetjes en alles is weer vergeten en vergeven; een paar minuten op je knieën voor meneer pastoor en je mag weer zondigen. Handig systeem! Met mijn excuses aan niet-hypocriete katholieken.

Hypocrieten heb je binnen alle religies. Je kunt niet zeggen: 'Alle Joden hebben altijd gelijk en alle Arabieren zijn leugenaars.'; binnen elke groep zijn er mensen die hun geloof als excuus of schild gebruiken.

Zoals wel meer groepen baseren ook zij hun normen en waarden op eeuwenoude geschriften met vaak verzonnen verhalen. Die helaas vaak als 'feiten' worden beschouwd. Het zal daarom zijn dat wat religieuze groepen doen 'geloven' wordt genoemd en niet 'weten'.

Ook in de pauze tussen de twee voorstellingen van de dag zag ik een muurschildering:

Die mij gelukkig wat hoop gaf: er zijn nog steeds mensen die proberen deze wereld een beetje mooier te maken. Jammer dat er ook altijd mensen zullen zijn die liever zien dat mensen níet vredig samenleven.

Bij terugkeer in het theater was er nog wat tijd om een vers Engelstalig stukje te bedenken en publiceren voor het tijd was om de tweede voorstelling van die dag te spelen. Terwijl even voor aanvang wij bezoek kregen van de organisator van de lokale 'Superball' die ons - in ruil voor £2 in contanten - een nummertje liet trekken.

Één drankje aan de theaterbar werden er twee. Onze lift naar huis zette ons een paar honderd meter na de afzetplek af. En helaas was daar een drink- en dansgelegenheid die wij gedwongen werden te bezoeken. Wij dronken er een paar drankjes, keken er darts en ik danste met een aantal verschillende dames in verschillende stadia van onder invloed verkerend. Reuze gezellig!

Zondag - na dik acht uren geslapen te hebben - las ik dat een keurige Belgische politicus zich jarenlang door 'China' liet betalen om onrust te stoken, te spioneren en tweedracht te zaaien in de Belgische samenleving. Diep geschokt was ik want het betrof Frank Creyelman, zo'n immer nette 'weg met de elite, sluit de grenzen en weg met buitenlanders en buitenlandse invloeden!' politicus. 

Onvoorstelbaar dat een 'weg met de buitenlandse elite!' politicus zich laat betalen door diezelfde buitenlandse elite waar hij zijn schaapjes tegen opstookt.

Kunt u zich de ophef voorstellen als zou blijken dat Geert Wilders zich laat betalen door Israëlische miljardairs en Thierry Baudet door Russische zakenvrienden van Vladimir Poetin?

Hoe zou 'het volk' reageren als het ontdekte dat haar Grote Leiders werden betaald door de elite om het volk dom en onwetend te houden?

Die ochtend betaalde ik voor een fijn ontbijt:
Een uurtje later bleek dat ik best ook nog een glas verse jus d'orange had kunnen betalen; ik bleek namelijk de winnaar van 'The Superball', de lokale loterij onder cast en crew van Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen. 

Leuk om van diverse medewerkers felicitaties in ontvangst te mogen nemen. Dit was nadat wij met zijn allen een jarig castlid hadden verrast door op het toneel 'Happy Birthday' voor hem te zingen.

De 28 castleden en 30+ overige medewerkers voelen echt al als familie. Dat krijg je zo, wanneer je langere tijd intensief met elkaar omgaat en je collega's vaker ziet dan je geliefden. En ja, soms worden collega's geliefden.

Natuurlijk is er - zoals binnen elke familie en vriendengroep - wel eens wat wrijving. Maar ondanks ge- en verschillen geef je om elkaar en probeer je allebei een zo goed mogelijke show neer te zetten.

Op de zondag is er vrij weinig tijd tussen de twee voorstellingen. Dus ik haalde een broodje 'gezond' en at het toetje (een mandarijn) terwijl ik via mijn nieuwe koptelefoon muziek luisterde.
Struikelde erover op de dansvloer de nacht ervoor. Wilde 'm aan een beveiligster geven maar mocht 'm houden: 'eigen schuld om iets in de kroeg te verliezen en jij hebt 'm eerlijk gevonden.' Fijn. En een stuk beter geluid dan de oordopjes van €5 die ik eerder gebruikte.

Ik luisterde naar The Defects. Even wat anders dan voortdurend dezelfde zes kerstliederen is wel eens prettig.

Van het toneel aflopend - oké, huppelend - werd ik aangesproken door een lokale technicus. Een crewlid uit een ander deel van Engeland was zo lief de opmerking voor mij te vertalen en met zijn hulp wisselden wij anekdotes uit. Vind ik leuk, nader tot elkaar komen, anderen (beter) leren kennen en kennis vergaren over andere culturen.

Tien minuten voor aanvang van de tweede voorstelling kwam er een onverwachte aankondiging: "Over drie minuten twee minuten disco bij kleedkamer 5. Komt allen!" En zo stonden wij met een stuk of twintig mensen in een kleine gang en vaak maar deels gekleed twee minuten te dansen. Leuk!

Omdat er een jarige was - twee zelfs - én iemand de Superball had gewonnen (😁) werden wij helaas weer verzocht acte de présence te geven in een horecagelegenheid. Een cocktailbar dit maal.

Voor wij daarheen gingen wachtten wij tot een paar mensen klaar waren met zich aankleden en zich in hun make up hijsen. Dat betekende een uurtje doorbrengen in de theaterbar:
Bij aankomst:
Deze foto van mij (zonder inmiddels afgedaan vlinderstrikje helaas maar mét steeds minder strak zittend overhemd) 

werd geschoten door deze lieve collega:

Als je een feestje viert met professionele dansers wordt er niet zomaar wat bewogen op maat van de muziek, maar krijg je dit soort taferelen:

Within Temptation levert met Ice Queen de muziek van deze week:


Deze week staan wij stil bij het overlijden van Refaat Alareer