Veel mensen maken zich zorgen over de kwaliteit van de zorg in Nederland. Dus politieke partijen proberen elkaar af te troeven om zieltjes te winnen: 'Ík ben de beste keus voor goede zorg!' 'Nietes, ikke!'
Zo ontstond dit debat (klik) tussen Lucille Werner van het CDA en Caroline van der Plas van de BBB.
Geïntrigeerd keek ik even wat BBB officieel wil doen om de gezondheidszorg in Nederland te verbeteren. 'Het moeilijk maken van importeren van buitenlandse producten', 'Stimuleren van het gebruik van beschermingsmiddelen in voedsel'...BBB wil dus niet zozeer gezondere Nederlandse belastingbetalers, maar meer geld voor 'Big Agro'. Zo is 'beschermingsmiddelen' - met een verwijzing naar Orwell's 1984 - 'newspeak' voor middelen als het zeer giftige RoundUp van Monsanto/Bayer. Geheel toevallig een belangrijke klant van ReMarkable, het reclamebureau dat BBB [bedacht in opdracht van hun Big Agro klanten] gratis en voor niets hielp aan een kamerzetel.
Voordat BBB ook deze 'keiharde standpunten!' (doet deze populistische partij wel vaker. Klik) per ongeluk van de website haalt, is hier een schermafdruk:
Punt 8 begrijp ik niet helemaal. Misschien kan iemand van mijn lezers uitleggen wat BBB met dit zorgpunt bedoelt? Is de zin 'Dit Europese Fonds voor voedselbanken bestaan gewoon' eigenlijk wel Nederlands?
Over standpunten, gesproken: zou u op een politieke partij willen stemmen die het koningshuis wil afschaffen?
=======================================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
===================
Maandag lag ik in bed nog even te grinniken om een aflevering van The Flash die ik de avond ervoor bekeek. Ontving het advies een aflevering te kijken met daarin een gastrol voor een bekende acteur. Mijn buren hebben zich wellicht afgevraagd waar mijn lachsalvo door werd veroorzaakt. Hier is de reden:
Het kan zijn dat alleen Star Wars fans de humor ervan inzien maar dat is dan maar zo.Verder leerde ik dat ik tweede was geworden in de wekelijkse DuoLingo-competitie en daarmee een virtuele zilveren medaille won. En blijkbaar werd ik tegelijkertijd ook vijfde.
Wat de app ooit beslist over welke plek het eigenlijk was, ik was erg tevreden want ik had weer wat geleerd. Leren is voor mij belangrijker dan veel punten halen.
Kan daarom ook hartelijk lachen om mensen die discussies willen 'winnen'. Een discussie winnen kán helemaal niet. Een discussie is namelijk geen debatwedstrijd.
In deze gedachtewisseling vond iemand dat transseksuelen aan een bepaald uiterlijk beeld moeten voldoen 'want ik ben zelf trans en dus is het zo'.
Nee, lieverd. Het is alleen maar jouw mening. En jouw mening is geen wet. Deze persoon werd dus terecht...eh...terechtgewezen:
Als mensen een foto van u zien, zien zij dan direct wat uw genderidentiteit is en wat uw seksuele voorkeur is? Deze persoon vindt dat dat zou moeten: homoseksuelen moeten er 'homo-achtig' uitzien en zo verder. Vindt u dat ook? Bent u zelf wel eens 'gemisgendert'? Zelf word ik regelmatig met 'mevrouw' aangesproken. Ook als ik mij een paar dagen niet geschoren heb en ondanks mijn bakkebaarden.
Het moest niet maar die avond was ik een uurtje eerder dan gebruikelijk op de Geheime Jongensclub. Voor overleg over mijn opvolging als Secretaris. Het betreffende groepje zal nog een paar keer bijeenkomen voor wat praktische invulling aan (het overdragen van) de functie.
De Comparitie daarna was weer eens bijzonder boeiend. Zo leerden wij dat rond 1920 trainen voor het leveren van een sportprestatie werd beschouwd als valsspelen: 'Een échte kerel* rent of springt in zijn huidige conditie. Alleen watjes trainen voor een sportevement.'
De gedachtewisseling ging vooral over symbolen. Bijvoorbeeld dat leden van de kerk wordt verteld wat zij moeten zien in een bepaal symbool terwijl leden van de vrijmetselarij worden geacht zelf te bedenken wat een bepaald symbool voor hen betekent.
*Vrouwen deden niet aan sport; het was uitsluitend een vrijetijdsbesteding voor blanke, rijke mannen. Vrouwen, niet-blanken en armen dienden te werken voor hun blanke, manlijke, rijke 'overlords'.
Dinsdag viel ik aan op een takenlijst met zo'n vijftien taken daarop. Waarbij ik meerdere malen werd gestoord door diverse mensen die mij diverse dingen vroegen. Een stuk of zes. Zonder uitzondering kwamen die vragen neer op: 'Zeg, nu je geen betaald werk hebt, kun jij voor mij vast wel even...?' Nee, dat kan ik dus niet. Niet dat ik het niet kan maar ik ben gestopt met voor mensen dingen te doen die zij - soms met een beetje moeite - zelf zouden kunnen.
De aandoening die zich uit in het zeggen van 'Ja, maar ik heb daar zelf geen tijd voor' heeft een Latijnse benaming, wist een bevriend psychiater mij te vertellen. De medische term ben ik vergeten maar onder leken staat de 'Ik heb daar echt zelf geen tijd voor!'-aandoening bekend als 'luiheid'.
Lui zijn is hartstikke fijn, dat begrijp ik prima. Maar anderen willen ook wel eens lui kunnen zijn. Dus wie anderen vraagt om iets te doen wat zij makkelijk zelf kunnen: stop daar mee. Alvast bedankt.
En nee, ik ga niet mijn telefoon uitzetten omdat anderen zich te pletter vervelen en lui zijn; dat hoort niet míjn probleem te zijn maar dat van henzelf.
Er viel mij een vacature op en bijna had ik gereageerd. Tot ik zag wat het geboden uurloon is voor nachtreceptionist in een hotel: een euro minder dan McDonalds betaalt aan schoonmakers.
Beetje jammer.
Verder dus maar met het uitwerken van een verslag, het verzorgen van mijn goudvissen,
Tot een buurvrouw mij uitnodigde voor een kopje koffie op een terras:
e-mails en andere berichten kun je prima beantwoorden via een smartphone tenslotte. Net als tweets beantwoorden.
Overigens bleek Filip laf, want vlak nadat hij mij uitschold (doen 'andersdenkenden' vaak: mensen uitschelden zodra hun argumenten op zijn) verwijderde hij de betreffende tweet(s). Bang dat hij zijn dagbesteding (onzin spuien op Twitter) kwijtraakt. 
Bij het opruimen van mijn online fotoalbum werd ik verrast door Google: een foto die ik maakte tijdens de voorbereiding van een voorstelling was veranderd in een speciale foto:Na het avondeten werkte ik door tot een uurtje of elf en besloot het daarna een dag te noemen, in een slecht anglicisme.
Daarbij zag ik dat ook in dit deel van de stad 'de bakfietsmoeder' terreinwinst boekt. 
Waardoor looppaden onbegaanbaar worden gemaakt voor mensen in een rolstoel, met een rollator, met krukken, met een kinderwagen en voor Amerikaanse toeristen.
De lach van de dag was voor Filip, een 'andersdenkende' die weigerde toe te geven dat hij vindt dat alles de schuld is van 'de joden!' en daarom de zelfbedachte term 'Zio' gebruikt. Volgens hem een afkorting maar hij is de enige die dat vindt. Met 'zionisten' bedoelt Filip niet 'mensen die een aparte Joodse staat voorstaan' (wat de officiële betekenis is) maar 'de Clintons, Biden, Macron, Rutte...', kortom, iedereen die het niet eens is met Baudet, Poetin en dus met Filip is 'een zionist'. Lekker makkelijk. Net als mensen blokkeren die het niet met je eens zijn.
Woensdag werd het duidelijk dat een zekere Russische president slecht tegen zijn verlies kan. Net als zijn 'homies', zijn 'fanboys', groupies, schapen, nablaters, fans, volgelingen. Als een kind van vijf dat net de regels van schaken heeft geleerd, een potje verliest en het schaakbord door de kamer smijt uit woede en frustratie. Maar dan met ernstiger gevolgen dan geraakt kunnen worden door een rondvliegend schaakstuk.
Er werd namelijk een stuwdam opgeblazen (klik). Daardoor liepen tientallen dorpen onder water en worden duizenden mensenlevens bedreigd. Maar erger nog: de actie kan zorgen voor een 'meltdown' van een kerncentrale. Eentje die Poetin al eerder dreigde op te blazen als Europese landen niet zouden stoppen met hun steun aan Oekraïne. Als de wind verkeerd staat (of 'goed', als je Poetin bent), zal een radioactieve wolk een ernstige besmetting van lucht, grond, water en dus van vee en voedsel het leven in ons deel van de wereld behoorlijk ontwrichten (klik).
'Ja, maar zo slecht is mijn held absoluut niet! Dus Oekraïne heeft zelf die dam opgeblazen om mijn idool de schuld te geven!' riepen de Poetin fanboys op Twitter direct. En opvallend vaak in exact dezelfde bewoordingen. Bijna alsof de tekst werd gedicteerd.
Een échte 'Poetin fanboy' - een soldaat in zijn dienst - schepte online op (klik) dat 'ze' die dam toch maar mooi hadden opgeblazen. En meer zouden volgen.
Opvallend genoeg besloot 'Moskou' een paar weken eerder Russische burgers te evacueren (klik) uit het gebied. Maar dat is vast toeval.
De 'speciale militaire operatie' van Poetin kostte mij een baan. Was namelijk al aangenomen maar het pand van mijn werkgever werd aangewezen als opvanglocatie voor Oekraïense vluchtelingen.
Een deel van hen vroeg asiel aan en dus zijn feitelijk asielzoekers verantwoordelijk voor mijn werkloos-zijn. Maar ik klaag niet. Net zo min als de bevolking van Breda. Normaliter klagen Nederlanders over de komst van asielzoekers naar 'hun' woonplaats. Maar niet wanneer die asielzoekers dezelfde kleur huid hebben als zijzelf. Blanke asielzoekers zijn blijkbaar geen criminele relschoppers die plunderend en verkrachtend door 'onze' straten trekken.
Ook interessant vind ik mensen die vinden dat zij zich niet aan de wet hoeven te houden.
Zou u willen leven in een land waarin iedereen naar eigen goeddunken de wet mag overtreden?
Zal daar later eens uitgebreider over schrijven want ik had dingen te doen.
Soit. Ik verstuurde wat sollicitaties, deed wat klusjes voor vrienden en liet hen weten dat zij mij niet meer hoeven te vragen iets voor hen te doen wanneer zij het prima zelf kunnen maar er gewoon geen zin in hebben, deed een dutje in het gras bij mij om de hoek en verrichte wat administratieve taken.
Tegen de avond liep ik een rondje door de buurt:
Steeds meer oude Amsterdamse huurwoningen worden door commerciële partijen in de verkoop gezet. En elke keer dat een woning wordt verkocht, stijgt de prijs met tientallen procenten. Wij stevenen dus af op een apocalyptische toekomst waarin rijke mensen (althans, mensen die hard hebben gewerkt om in een rijk land uit rijke ouders geboren te worden) in keurige buurten met hoge hekken wonen en arme mensen mogen vechten om de kruimels die over de hekken geworpen worden. Beetje cru gesteld.
Had gezellig een buurvrouw op de thee, verstuurde wat aan mijn opvolger bij de Loge en werkte rustig een paar van de andere taken op mijn lijstje af.
Opvallend nieuws deze dag vond ik het bericht dat 'wij' het afgelopen jaar twee keer zoveel geld als een jaar eerder hebben vergokt met officiële loterijen: voor ruim €6,5 miljard euro (klik). En dat voor een volk dat graag klaagt dat het zo weinig te besteden heeft.
Getuige ook de klacht: 'Asielzoekers kosten ons €20 miljard per jaar!' Klein probleempje bij die bewering: het is gebaseerd op een rapport (klik) dat is geschreven door een paar mensen die door Forum voor Democratie werden betaald om dat te schrijven. Dus staat het vol met aannames en de genoemde cijfers zijn niet te verifiëren; die cijfers bestaan namelijk alleen in de fantasie van een paar racisten. Niet echt een wetenschappelijk rapport dus. Toch geloven mensen liever Wilders en Baudet wanneer die een paar regels uit dat rapport citeren als 'bewijs' dat asielzoekers veel geld kosten.
Wat wél een verifieerbaar stuk data is: 'Asiel' kost ongeveer 0,3% (klik) van de totale overheidsuitgaven. Maar laat u zich gerust bang maken door mensen als Wilders die roepen dat asielzoekers ons 'onnoemelijk veel geld kosten!'
Geïnspireerd door mensen die de hemel boven New York vergeleken met een film uit 1984, keek ik 's avonds Night of the Comet (klik).
Voor de Star Trek fans: Chakotay is naar het verleden gereisd om een paar tieners en kinderen te redden.
Waarom de hemel boven New York een paar dagen lang de kleur had van roestig zand? Extreme droogte (bedankt hoor, fossiele industrie) en brandstichting in Canada zorgde voor flinke bosbranden waarvan de lucht door de wind naar New York werd gedreven.
Met name mensen die al problemen hebben met de luchtwegen werden er letterlijk ziek van.Misschien toch eens tijd om te stemmen op politici die meer om mens en natuur geven dan om het tevreden houden van hun sponsors.
Donderdag viel mij een nieuwsbericht op waaruit blijkt dat wij Nederlanders geen échte problemen hebben om over te klagen: 'Te weinig autoparkeerplekken (klik) bij natuurgebieden.' Da's een beetje het punt van een natuurgebied: dat het natuurlijk is. Een groot stuk asfalt met daarop honderden stukken olieslurpende stukken blik is niet echt natuurlijk. Natuurlijk, ook ik en Carice van Houten maken wel eens gebruik van een auto maar wanneer je een auto gebruikt omdat je zo van de natuur houdt, heb je toch echt je eigen memo niet gelezen.
Deed thuis wat handig was om thuis te doen: schoonmaken, opruimen, administratie...kortom, klussen die ik niet af zou kunnen met mijn mobieltje en nam het apparaat mee naar buiten. In mijn 'buitenkantoor' verwerkte ik een aardig stuk achterstand in berichtbeantwoording en ik vermaakte mij even met een gevleugelde vriend:
Soit. Nog even een paar losse aantekeningen omvormen tot toekomstige blogstukken, een officiële e-mail opstellen voor een overheidsinstantie en wat tweets beantwoorden voor ik weer naar huis ging. Het was inmiddels half acht toen ik 'even' in gesprek raakte met een paar buurtbewoners die zaten te genieten van het heerlijke weer aan een tafeltje bij hen voor de deur. En opeens was het kwart voor negen. Want zo gaat dat.
Vrijdag werd ik voor de afwisseling niet gewekt door wegwerkers maar keurig uit mijzelf. Oké, door een combinatie van daglicht dat door de gordijnen loerde en de geluiden van de stad. Groot nieuws deze dag was dat een Amerikaanse ex-president (klik) zich voor het gerecht moet verantwoorden voor het stelen - en vermoedelijk verkopen - van staatsgeheimen. Een aanzienlijk deel 'top secret' documenten bleek Trump te bewaren in de badkamer.
Na het eten sorteerde ik nog even wat documenten en zo voor ik een rijtje twitterberichten inplande. Daarvoor gebruik ik Tweetdeck, Buffer en Hootsuite (waarom? Klik) en kan ik mijn gedachten, links naar artikelen en mijn eigen blogstukjes verspreiden over een langere periode. Dan hoef ik mijn volgers niet te bombarderen met 100 tweets in een uur of zo en dan weer een tijdje niets.
Sinds een paar maanden staan er onder mijn naam zo'n 2 of 3 tweets per uur. Terwijl dat er ooit 6 of 7 waren. Ondanks dat ik iets minder actief ben op het platform dan een paar maanden geleden, lijkt het aantal lezers van mijn stukjes gestegen. Nog niet zo lang geleden gaf de bezoekersteller een gemiddelde van 200 aan.
Ben benieuwd of met de pas aangenomen hervorming van het pensioenstelsel (klik) mijn bedrag aan pensioen ook zal stijgen. Maar ik vrees het ergste nu pensioenfondsen meer en vaker mogen gokken met onze pensioenpremies.
In elk geval is (de website van) de overheid helder over de uitkomst van het gokken met onze pensioenpremies:
Geheel gerustgesteld door het bericht dat ik meer óf minder pensioen zal ontvangen dan ik verwacht, ging ik kleren vouwen tijdens het kijken naar Fear the Walking Dead. De eerste aflevering van het laatste seizoen van deze afsplitsing van The Walking Dead.
Militaire geheimen stelen en verkopen mag nu eenmaal niet. Ook niet wanneer je Donald Trump heet en tot voor kort dankzij geld en machtige vrienden wegkwam met wetsovertredingen.
Ook zijn maat Elon Musk moest door het stof nu zijn eigen advocaten (klik) bekend hebben gemaakt dat zijn 'Twitter files' vooral een hoop bij elkaar gelogen onzin bleek te zijn. Musk zei bewijzen te hebben dat de Amerikaanse overheid Twitter dwong om twitterberichten te censureren. Verder onderzoek bracht aan het licht dat het ging om een FBI-onderzoek naar Russische bemoeienis met de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020. Waarvoor de FBI (dus niet per se 'de overheid') Twitter vroeg naar de echte namen achter enkele Twitter-accounts die met opzet nep-informatie verspreidden met de bedoeling meer mensen op Trump te laten stemmen. Oepsies!
Musk zelf zag de bui al hangen en meldde een maand eerder (klik) dat zijn ophef veroorzakende Twitter Files maar het best vergeten konden worden. Hij wist dus dat hij onterecht 'links' beschuldigde van het opzettelijk censureren van 'rechts'.
Schreef ik een dag eerder nog dat ik graag Hootsuite (klik) gebruikte om tweets in te plannen, kon dat opeens niet meer. Althans, alleen nog maar voor wie minimaal €99 per maand betaalt voor de dienst die jarenlang gratis was voor 'kleine gebruikers'.
Een onverstandige actie van het bedrijf dat onlangs 30% van haar werknemers ontsloeg en een nogal naïeve gedachtegang; iedereen die in de tweede van de middelbare school heeft opgelet met Economie/Handel, weet dat 'hoe meer geld ik vraag, hoe meer geld ik krijg' een bijzonder naïeve instelling is. Een sociale media dienst is niet bepaald een noodzakelijke levensbehoefte: wanneer de prijs te veel stijgt, zal het gebruik dalen.
Het zal je maar overkomen dat je Chinees bent en een dood 2-jarig meisje knaagt aan je.
Het artikel (klik) maakt iets meer duidelijk over de ware toedracht.
's Avonds werd een nogal Maçonnieke avond: eerst toen ik een Broeder tegenkwam in zijn functie van trambestuurder. Vlakbij mijn loge-gebouw
zag ik een man dwalen. Bleek dat hij in het loge-gebouw moest zijn. 'Komt u toevallig voor de lezing van John Dickie (klik)?' 'Ja. En niet geheel toevallig. Ik ben hem.' Mijn reactie 'De foto op de aankondiging doet u geen recht.', leverde mij een hartelijke glimlach op: 'You're too kind, sir!'
Terwijl tientallen geïnteresseerden het pand betraden, maakte ik praatjes met deze en gene om later samen met hen de bekende auteur (met name bekend van zijn boeken over de maffia) te horen spreken:
Behalve een begenadigd historicus en schrijver bleek John Dickie ook nog eens een geanimeerd verteller. Na afloop van de lezing nam hij de tijd om met de aanwezigen in gesprek te gaan. Zo kreeg de arme man deze moeilijke vraag voor de kiezen: 'Toen u sprak van tolerantie, bedoelde u toen eigenlijk niet acceptatie?' en zo waren er meer vragen en opmerkingen waar zowel de professor alsook de toehoorders nog wat van opstaken. Hoe zit dat met mijn lezers: tolereren jullie mensen die anders zijn dan jullie zelf of accepteren jullie hen? Hier legt Burgemeester Aboutaleb het verschil (klik) tussen tolereren en accepteren uit.
De schrijver was zichtbaar opgelucht om na het officiële gedeelte een drankje te doen en tijdens het signeren van de Nederlandse vertaling van zijn historische werk over de vrijmetselarij complimenten in ontvangst te nemen en minder heftige gedachtewisselingen aan te gaan. 'Doen wij een selfie in ruil voor het reclame maken voor mijn boek?' Deal!
Natuurlijk waren er die avond diverse Vrijmetselaren in het publiek, buiten 'profane' belangstellenden. Niet alleen van de 'officiële' Orde (klik) waar ook ik lid van ben, maar er waren ook Broeders en Zusters van le Droit Humain (klik), de eerste Vrijmetselaarsorde die ook vrouwen toeliet. Een jaartje of 160 voordat vrouwen in Nederland het recht kregen om een huis te kopen zonder toestemming van hun vader of echtgenoot.
Volgens mij zag ik ook een Vrijmetselaar (er waren misschien wel 70 mensen dus sommigen zag ik maar kort) die is aangesloten bij de VVLN (klik), een overkoepelend orgaan van onafhankelijke vrijmetselaarsloges die pas vrij kort bestaan en de aloude Rituelen en Gebruiken een beetje hebben aangepast aan de huidige tijd. Zo is er dus voor elk wat wils. Altans, voor iedereen die als Vrijmetselaar samen met anderen wil ontdekken wat het leven nu eigenlijk inhoudt. En dat het liefst ontdekt voordat de dood een einde maakt aan die zoektocht. Wetend dat de zoektocht jezelf en elkaar nu juist verbetert als mens en niet zozeer het vinden van 'het geheim'.
Tevreden stak ik iets na middernacht de sleutel in het voordeurslot.
Zaterdag was een nagenoeg tropische dag. Een graadje of 28. Wanneer de temperaturen in Nederland écht 'tropisch' worden, zal ik wat vaker binnen te vinden zijn, maar deze dag genoot ik van het buiten zijn. Waar ik las, een dutje deed, een paar flesjes water leegdronk, interessante en minder interessante gedachtewisselingen had via Twitter, sprak met diverse buurtgenoten en e-mails en andere berichten beantwoordde.
Dit keer deels in gezelschap van een ekster:
Eenmaal thuis en na een eenvoudig avondmaal, verstuurde ik een paar e-mails en bereidde ik een vergadering voor, voordat ik de dag afsloot met het kijken van een aflevering Fear The Walking Dead en een paar hoofdstukken lezen voor ik mij liet omarmen door de nacht.
Zondag zag ik dat blijkbaar steeds meer mensen mijn blog ontdekken.
Terwijl ik er minder 'reclame' (stukjes eruit delen op sociale media) voor maak. Interessant.
Interessant is ook dat wetenschappers die met klimaatmodellen het weer voorspelden voor de komende decennia ernaast zaten met hun voorspellingen. Voor 'klimaatontkenners' die nu staan te juichen: droogtes en absurd hoge temperaturen zullen niet voorkomen in ons deel van de wereld over tien, twintig of dertig jaar maar dit en volgend jaar (klik) al.
Een grote oorzaak van droge gronden in Nederland is niet zozeer het snel veranderend klimaat alswel slecht watermanagement (klik). Wat denkt u, zullen de Provincies - nu die onder beheer staan van Big Agro...pardon...BBB - rekening houden met de planeet, mensen en dieren of miljonairs in de agrarische industrie níet vragen een tijdje wat minder winst te maken en zich te richten op het herstel van de bodem?
Tijdens de ergste hitte van de dag zat ik rustig te archiveren en op te ruimen. Zo kwam ik van een paar tassen vol spullen af.
Vrienden zeggen dat mijn huis een stuk leger is dan een paar jaar geleden maar zelf merk ik dat niet zo. Waarschijnlijk omdat het in kleine etappes gaat. Voor ik naar buiten ging met een fles water en een boek, volgde ik nog even een taalles en bereikte een mijlpaal: dag nummer 888 van nonstop dagelijks een paar woorden leren.
Wilde net mijn plekje in het park gaan opzoeken met mijn trouwe Dopper waterflesje, een boek en wat uit te werken gedachtentreintjes, toen ik een bericht ontving: 'Hé, ga je mee naar het strand?' Geniabel plan want tegen de tijd dat wij er zouden arriveren, zouden de meeste mensen net alweer vertrekken. Er was dus inderdaad voldoende plek voor de auto van de vrienden en iemand had zelfs een die dag gegraven koele zandkuil voor ons achtergelaten!
