Veel mensen zijn eigenlijk tieners: verbied hen iets en ze doen 't. Wat verboden is om te doen is namelijk spannend om te doen. 'Je mag geen vuurwerk afsteken!' Wat doen mensen dan massaal maar stiekem? 'Ja mag geen drugs gebruiken!' Wat doen mensen dan massaal en stiekem? 'Je moet een mondkapje dragen!' Wat doen mensen dan wiens hersenen (nog) niet volgroeid zijn?
'Ik doe heel voorzichtig hoor! Daarom houd ik mij ook aan de richtlijnen. Meestal. Bungee jumpen doe ik zo'n tien keer per jaar en maar één van die keren gebruik ik geen koord.
Niemand vertelt mij dat ik een koord moet gebruiken. Ik maak het zelf wel uit!'
'Ik let meestal goed op, hoor! Alleen als ik dronken ben, mij prettig voel of even niet zo goed oplet vergeet ik mij even aan de adviezen te houden. Bovendien voel ik mij ongemakkelijk met het dragen van een mondmasker/autogordel.'
Enerzijds zijn er die exact doen wat de overheid/hun moeder adviseert, anderzijds zijn er mensen/tieners die met opzet het tegenovergestelde doen van wat geadviseerd wordt.
Tot welke groep behoort u?
========================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
============================
Maandag werd ik beroerd wakker. Buikpijn, misselijk, verhoging. Mogelijke oorzaken: stress, verdriet, verminderde weerstand, het regenachtige weer. Hoe dan ook, niet fijn. Deed dus alleen het hoognodige deze dag en lachte om de reactie van een clubgenoot toen ik hem vroeg voor mij als secretaris waar te nemen tijdens de Algemene Ledenvergadering in de Loge die avond: 'Ja, maar dan moet ik de stukken uitprinten en lezen en zo!' Eh...ja. Stukken lezen voor de ALV is iets wat sowieso wordt verwacht van elk lid van een vereniging. Wie dat niet doet verliest wat mij betreft het recht op inspraak. En het recht op klagen.
Verbaasde mij over de diverse reacties op mijn ontslag-akkefietje van een week eerder; een paar mensen had ik alleen verteld dat ik er wat van zei toen ik een superieur met een ondergeschikte zag flirten. En dat vond men heel erg. Tot ik vertelde dat de ondergeschikte een man was en de chef een vrouw: 'O, maar weet je zeker dat het geen onschuldige flirt was? Waarom zou iemand ontslagen moeten worden voor een beetje flirten?' Toen zij nog dachten dat de chef een man was en geen cheffin, vonden zij 'hem' slecht en het gedrag zeer ongepast. Maar veranderden radicaal van mening toen bleek dat die chef een vrouw was.
Wat vindt u ervan dat mensen vaak een persoon of groep personen veroordelen en niet zozeer hun daden?
Een hele dag binnen zitten is ook zo wat, dus met een buurvrouw zat ik een uurtje of zo aan de waterkant.
Soms een paar minuten niets zeggend, dan weer even klagend over werk of over (ex-)partners en dan weer hartelijk lachend om domme mensen: 'Het is vandaag frisjes en het regent een beetje dus de Aarde warmt helemaal niet op. Ze liegen tegen ons!' Ja, het is waar dat 'ze' liegen. Hier leest u (klik) door wie 'ze' betaald werden en worden om te liegen. Of om bewust cruciale data weg te laten uit rapporten. Wat op hetzelfde neerkomt. Laat een grafiek niet de weerschommelingen zien van na 2015? Vanaf dat jaar waren de schommelingen groot. De jaren na 2015 weglaten uit klimaatgrafieken is dus bewuste misleiding.
De organisatie die achter de bewuste misinformatie zit heet Clintel (klik). Stomtoevallig zitten daar oud-managers van Shell in en verder leidt het spoor naar zo'n 30 andere oliebedrijven en onder meer oud-VVD-leider Frits Bolkestein. Het verspreiden van 'alternatieve' informatie over het klimaat - dat wordt gepropageerd door mensen als Thierry Baudet - gebeurt door 'de elite'. Best interessant, niet?
Net als dat Saoedie-Arabië werkt aan een geheel eigen 'Agenda 2030'. Dat zij 'Vision 2030' (klik) noemen. Daarin staat ondermeer een ambitieus plan (klik) om over te stappen van olie (ja, zelfs Saoedie-Arabië beseft dat olie opraakt. Of in elk geval te duur wordt om nog door middel van bijvoorbeeld 'fracking' uit de bodem te halen) op waterstof Maar dat terzijde.
Hoewel ik moe en zwakjes was, duurde het lang voor ik die avond de slaap kon vatten.
Dinsdag werd ik tegen half acht gewekt met gebonk, gedreun, geboor, gestamp, gelach, gescheld en gestommel. Kortom, de normale geluiden die horen bij het kompleet vernieuwen van een straat door tientallen werklieden met zwaar materieel.
Had al slecht en weinig geslapen dus mijn humeur werd er niet beter van.
Toch moest ik glimlachen. Omdat ik niet sliep en dus ook niet droomde, poogde ik dat wakend te doen: ogen dicht en beelden zelf laten komen en gaan. Hoogst vermakelijk. Zo droomde ik wakend dat een Russische, bevriende collega uit de burlesque scene - die na twee jaar in Nederland begrijpelijk Nederlands spreekt en verstaat met een - begrijpelijk - dik accent - voor een paar weken naar Rusland ging en accentloos Nederlands sprekend terugkeerde. Was zij gehersenspoeld tot spionne die in Nederland het 'Poetin is geweldig!'-narratief moest verspreiden?
Een combinatie van drie 'dagresten': ik maak mij zorgen om mijn Russische vrienden en collega's, een burlesque vriendin overleed onlangs en ik had de dag eerder dit artikel (klik) gelezen: over Russische mensen die doen alsof grote groepen mensen in het Westen zeer pro-Poetin zijn. Deze (betaalde?) mensen staan ook doodleuk met hun pro-Poetin protestborden bij bijvoorbeeld een klimaatdemonstratie. Op de foto's ziet men dat er wordt bezuinigd op inkt en papier; het zijn steeds dezelfde vellen papier met in hetzelfde handschriften dezelfde paar protestteksten:
Het lijkt te gaan om een pro-Poetin/anti-Oekraïne groep. Zeker weten doen wij het niet want de personen zeiden - in het Russisch - dat zij niet geïnterviewd wensten te worden. Maar een beetje doorzichtig is de truc wel.
Zou het een 'false flag' operatie van Zelensky kunnen zijn om zijn Russische rivaal mee voor schut te zetten? Net als met die recente 'drone-aanval' (klik) op het Kremlin? Óf het machtige Russische militaire apparaat is niet in staat te voorkomen dat een eenvoudige speelgoedwinkel-drone door honderden kilometers aan high-tech defensie breekt, óf de 'aanval' was door Poetin in scène gezet om Zelensky te laten lijken op een gemene slechterik. Die zomaar zonder enige reden lieve, onschuldige Russische presidenten probeert te vermoorden. Zonder te weten dat die helemaal niet in het Kremlin zit deze dagen maar in zijn 'buitenhuisje' (klik).
Bij het wandelen ontdekte ik dat de werklieden toen zij deze dag stopten helaas geen tijd hadden gehad om overal in de straat tijdelijke loopmatten neer te leggen. In de zomer best leuk, een strand voor de deur. Met het herfstweer dat in Nederland 'lente' heet, iets minder vermakelijk.
Woensdag bleek dat diverse daders van een nogal eenzijdige vechtpartij (klik) op een metrostation (een half dozijn mensen tegen één) zich hadden gemeld. Dat de politie dreigde de camerabeelden van de gebeurtenis vrij te geven zal daar aan hebben bijgedragen. Gek genoeg vinden veel mensen de huidskleur en land van herkomst van de ouders van een dader van geweld belangrijker dan de daad op zich.
Zouden zij ook willen dat in dit artikel (klik) over een man die zijn (ex-)echtgenote mishandelde de huidskleur en komaf van de dader wordt vermeld? En waarom niet diens muzieksmaak of drankvoorkeur?
Gek genoeg kreeg ik op mijn opmerking over waaróm huidskleur van een dader dan zo belangrijk is en waarom 'blank' nooit wordt vermeld, geen antwoord.
Mensen zijn sowieso raar: 'In jouw instagram-profiel staat dat je office manager van beroep bent maar toch schrijf je dat je werkloos bent. Waarom lieg je?' Eh...zijn mensen écht zo dom dat zij niet weten dat je én een beroep kunt hebben én zonder betaald werk kunt zitten?
Het antwoord op die vraag is natuurlijk (en helaas): 'Ja, er zijn heel domme mensen.' Neem bijvoorbeeld deze zelfverklaarde 'Alpha Male':
Tegen het einde van de middag begaf ik mij naar mijn favoriete Ierse pub. Waar ik had afgesproken met een vriendin. Die jarig bleek te zijn. Wat mij nota bene eerder op de dag was verteld door mijn lieve Google Assistant. Bovendien stond het ook op Facebook en weet ik al jááren wanneer zij jarig is. Maar had nog even geen besef van tijd. Dus zij trakteerde mij op een pintje.
Lief!
Kon helaas maar één biertje (Guinness. 0.4L) lang blijven want had met een vriend in een nabijgelegen
café afgesproken:
Wat mij ook hier overkwam: ik kwam een bekende tegen. Iets wat mij anders nóóit overkomt, een bekende tegenkomen 'in het wild'. Althans, zij herkende mij. Ik ben namelijk niet zo goed in het herkennen van mensen die ik een jaartje of twaalf eerder voor het laatst zag. Maar zij wist mijn naam nog, de schoolmoeder die indertijd mee was met een van de vanuit een groepje schoolouders georganiseerde skivakanties naar Tsjechië.
Mogelijk ging het om de vakantie in 2011 waarvan dit het verslag (klik) was. En waarvan dit het fotoalbum (klik) was. U weet wel, één van die albums waarvan je denkt: 'Later ga ik wel de mislukte foto's verwijderen en de overgebleven foto's digitaal oppoetsen. En 'later' komt zelden. In elk geval hadden wij ons goed vermaakt, mijn zoon en ik. Hij was hier
- even rekenen - 15 jaren jong. De foto maakte ik met mijn Canon EOS 450D, gekocht in 2009.
Wij waren keurig op tijd - en dankzij twee vrijkaarten - bij 'Droog', de 'dependance' van theater De Kleine Komedie. Voor 'Volmondig' (klik), een avond vol gedichten, verhalen en muziek. En lekker eten.
In 'mijn tijd' heetten 'spoken word artists' nog 'dichters'
Gewend als ik ben aan het gegeven dat dit soort avonden vaak in het Engels gaan omdat ik op plekken kom met veel expats en andere 'nieuwe Nederlanders', voelde het in den beginne wat vreemd om de Nederlandse taal te horen. Al kwamen de uitvoerenden uit exotische oorden als Eindhoven, Friesland en zelfs uit Rotterdam:
Een leuke plek, dat 'Droog'.
Best vreemd dat ik er nog nooit eerder was geweest.
De vriend en ik namen hartelijk afscheid van elkaar op de bushalte waar wij beiden een andere bus naar huis namen. Tegen half twaalf lag ik glimlachend in bed.
Donderdag werd ik pas vijf voor acht gewekt door de wegwerkers aan mijn slaapkamerraam. Erg fijn dat ik een beetje mocht uitslapen want ik vermoed dat er iets mis was met het vijfde of zesde biertje, de avond ervoor.
Na overleg over een komende entertainmentopdracht en het beantwoorden van een half dozijn berichten, meldde ik mij bij de huisartsenpost vanwege een klein medisch akkefietje: 'Wil je écht geen pillen tegen de chaos in je hoofd?' 'Neuh. Ooit geprobeerd maar 'normaal' zijn - met behulp van Ritalin - is niet aan mij besteed. Ooit geprobeerd. Kon mij volledig richten op mijn werk en had daarnaast maar één gedachte tegelijk in mijn achterhoofd. Mijn creativiteit en associatie-vermogen waren die paar weken in de hel non-existent. Dus ik pas.'
Door de Spaarndammerbuurt liep ik terug naar huis. 
Daar kwam ik niet alleen een mede-Broeder van mijn Loge tegen (terwijl ik anders echt noooit in het wild bekenden tegenkom) maar ook dit lokale project: automobilisten hier ontvangen een beloning (klik) voor goed gedrag. Voor velen werkt beloond worden voor goed gedrag beter dan gestraft worden voor slecht gedrag.
Daar kwam ik niet alleen een mede-Broeder van mijn Loge tegen (terwijl ik anders echt noooit in het wild bekenden tegenkom) maar ook dit lokale project: automobilisten hier ontvangen een beloning (klik) voor goed gedrag. Voor velen werkt beloond worden voor goed gedrag beter dan gestraft worden voor slecht gedrag.
Zo niet voor psychopaten en aartsleugenaars als Joran van der Sloot, Donald Trump en bijvoorbeeld Thierry Baudet. Belonen voor goed gedrag slaat de plank mis wanneer een werkgever als goed gedrag beschouwt: 'Zes maanden lang niet ziek melden.' Daarmee krijg je op termijn meer zieke werknemers die langer ziek zullen zijn en meer druk op de zorg. Dus eerst moet goed worden afgesproken wat 'goed gedrag' is.
Bijna thuis aangekomen mocht ik door een natte zandbak stappen:
Nog even wat berichten beantwoorden en mijn administratie bijwerken en natuurlijk wat aquariumwater verversen
(zelf zou ik ook niet graag rondzwemmen in dit spul.
Dus kan mij voorstellen dat mijn vissen dat ook niet graag doen)
voor ik mijn avondmaal ging koken en mijzelf nederzette voor een rustige avond.
Vrijdag maakte mijn lieve Google Assistant mij wakker. Althans, dat probeerde zij want een half uur eerder hadden werklieden haar taak al volbracht. Maar ik lachte nog even in bed. 'Huh? Bedoel je niet 'ik lag'? Ja, ook.
Ik lag mij een kriek te lachen toen mij het nieuws werd voorgelezen: 'De organisatie van het Songfestival wil geen ruimte geven voor een toespraak van Zelensky 'want wij doen niet aan politiek'. Woehaha! En omdát het Songfestival niet aan politiek doet, mag Poetin...pardon... Rusland niet meedoen én won Oekraïne stomtoevallig de vorige editie. 'ké Dan!'
Nog immer glimlachend meldde ik mij die ochtend bij een vriend voor de koffie. En een gevulde koek.
Op de weg terug naar huis haalde ik kipstukjes. Waarbij ik kon kiezen tussen het huismerk en een halalmerk. Het huismerk betrof 60% kipseperatorvlees¹ en de halalproducent repte van 40% kippenvlees².
Beide soorten kip zijn traditioneel geslacht. De ene volgens de christelijke traditie, dus 'zo veel mogelijk, zo snel mogelijk en zo goedkoop mogelijk': 'Hup, jongens. Gisteren hebben wij 3,1 miljoen kippen vermoord. Vandaag gaan we voor de 3,2!’ De andere volgens islamitische traditie: met dankzegging aan de kip voordat die respectvol de nek wordt omgedraaid. 'Dankjewel, lieve kip. Dankzij jouw offer zullen vandaag onze kinderen geen honger lijden.' De ene traditie is slecht, de ander is goed. Welke traditie goed of slecht is, hangt af van iemands stemgedrag.
¹Onder zeer hoge druk wordt elk stukje schraapsel van kippebotjes eraf gespoten. De ontstane drap wordt verwerkt in frikandellen. En kipstukjes en dergelijke.
²Kippenvlees= vlees van kippen. Dus geen papje van bottenschraapsel met restjes spierweefsel en zo.
Ik werd thuis welkom geheten door een variant van een rode loper:
Ware het niet voor een mini #MeToo schandaal, dan had ik nu gewerkt voor een werkgever die verwacht dat de werknemer om acht uur aanwezig is en half negen begint. Helaas voor dit soort bazen heeft een werknemer onlangs een rechtszaak gewonnen (klik) die een precedent schept. Dit betekent tóch dat de werkgever een half uur extra loon moet uitbetalen. Het geldt ook voor wanneer een werkgever eist dat iemand tien minuten voor aanvang werktijd aanwezig is.
's Avonds - maar niet voordat ik een vers gedichtje/verhaaltje (klik) publiceerde - meldde ik mij in Amstelveen, voor een lezing bij de Supergeheime Jongensclub (Rozekruisers. Een aan de Vrijmetselarij gelieerde organisatie. Over geestelijke ontwikkeling en zo). Om daar te komen mag ik vanaf de bushalte deze spaarzaam gebruikte trambaan oversteken.
Vrienden wezen mij er op dat het betreffende spoor bij tijd en wijle wordt gebruikt voor de Museumtramlijn (klik). Erg leuk! Dus meteen een tramkaartje als kadootje aangeboden aan een jarige vriendin.
De lezing (een 'Rede' heet dat bij de Rozekruisers. Terwijl Vrijmetselaren zo'n betoog een 'Bouwstuk' noemen) ging over onze relatie met elkaar, onszelf en met de natuur in relatie tot 'het al'. 'Zware uitwerpselen', zeggen Engelstaligen dan. Vrij vertaald. Een uitspraak uit het napraten die ik u niet wil onthouden: 'Eigenlijk is de sh*it die wij over ons heen krijgen weinig meer dan mest voor de rest van ons leven.' Aangevuld met: 'Alleen vruchtbare grond kan tot goeds leiden.' Een aardige invulling van de uitdrukking 'in goede aarde vallen'.
Bij thuiskomst zag ik dat ik mij mocht verheugen op heftig gebonk en getril de maandag erop; letterlijk aan mijn slaapkamerraam zou men zand en stoeptegels gaan aanstampen met dit apparaat:
Zaterdag bleek mijn hoofd nog steeds wat vol van de avond ervoor. Ongeveer een factor 38 voller dan mijn aantekeningen-schriftje.
Twee pagina's van de zes die ik volkliederde tijdens het half uur betoog
Had geen tijd voor verwerking want ik moest mij richten op meer aardse zaken want gelukkig was er paniek en mocht ik helpen die weg te nemen. Wat in de praktijk betekende dat ik deze dag nog de kostuums mocht regelen voor een entertainmentklus waarvoor ik die middag een trein moest halen.
Als je twee weken de tijd hebt om een kostuum bij elkaar te scharrelen, is dat zelden een probleem. Maar probeer datzelfde maar te bereiken in twee uren. In de eerste feestwinkel had men alleen spulletjes voor Koningsdag, carnaval-attributen en flauwe grapjes voor vrijgezellenfeesten. Leuk hoor, maar niet geschikt. In de tweede zaak - die net wilde sluiten voor een verbouwing - kon men mij door in diverse verhuisdozen te zoeken, helpen aan één kostuum. Dus niet voor mijn collega helaas. Of voor mij. Nu ja, toch maar afrekenen. Wilde net de zaak verlaten toen een gehaaste medewerkster mij aanklampte: 'Ik vond er nog eentje in de kelder!'
Zo kwam het dat mijn collega en ik keurig gekleed konden werken op een verjaardagsfeest:
U mag raden wat het thema van het feest was.
In de trein op de heenweg
Selfie met mijn collega
kreeg ik een spontane knuffel van een vriendin die toevallig in dezelfde trein zat. Terwijl ik anders echt noooooit zomaar spontaan bekenden in het wild tegenkom. Tussen de gesprekken door, publiceerde ik een vers Engelstalig stukje (klik).
Op de weg terug kregen wij een lift van een nieuwe collega. Erg fijn.
Dat was het op het feest waar wij als entertainers werkten óók. Zelf had ik die vijf uren geen mobiel op zak. 'Hoe kun je zelfs maar een uur zonder mobieltje leven?' vroeg mijn (wat jongere) collega zich verbijsterd af. En maakte deze gave foto van een dienblad met gin op het einde van onze dienst:
Het duurde even maar uiteindelijk kon hij niet anders dan toegeven dat het wel héél toevallig is dat de klimaatgrafieken drastisch veranderden op het moment dat de mensheid het tijdperk van de Industriële Revolutie inging. 'Ja, maar die bracht ook veel welvaart!' Klopt. Voor een relatief kleine groep mensen. Maar niet voor bijvoorbeeld de inwoners van de Democratische Republiek Congo die ongeveer sinds dat het land letterlijk privé eigendom was van Koning Leopold II van België volledig is leeggerrausd en de bevolking flink is uitgedund (Koning Leopold II doodde ruim 3 miljoen mensen die stierven van uitputting, honger, ziektes, spontaan bloedverlies door onbehandelde afgehakte handen en andere vormen van moord), puur voor financiële winst en macht voor een handvol mensen die geloven in kapitalisme. Althans, zo lang het een systeem is dat anderen armer maakt en henzelf rijker.
Let op mijn woorden: u en ik gaan binnenkort opeens een stuk meer betalen voor drinkwater. Mensen die 'echt niet, hoor!' minder water kunnen gebruiken om het milieu te redden zullen opeens wél minder vaak en lang kunnen douchen wanneer de waterrekening stijgt.
Beetje jammer dat het grondwaterniveau dat voorlopig níet doet. Kijk bijvoorbeeld naar Frankrijk (klik). Daar is grote droogte nu al een probleem. Terwijl Nederland (klik) niet lang zal achterblijven. <cynisme> Dus een fijn idee dat minister-president Rutte het probleem bij de waterschappen heeft gelegd. Waar na de recente Provinciale Statenverkiezingen 'Big Agro'...pardon...politieke partij BBB het voor het zeggen heeft. </cynisme>
Omdat het zondag was en ik het nodig vond, verzorgde ik natuurlijk ook Karper en diens oranje maatje Snoek:
Het was deze dag Moederdag dus natuurlijk stond ik even stil bij het leven en overlijden van mijn moeder. Hier op de foto met twee van haar broers, in het huis waar ik mijn eerste herinneringen opdeed, midden jaren zeventig:
Zij is de persoon in het midden.
Voordat ik de dag afsloot met een uurtje lezen, verwerkte ik een paar duizend woorden aan recent gemaakte aantekeningen: ideeën voor verhalen en gedichten, blogstukjes, een boek en mijn komende cabaretvoorstelling. Natuurlijk besteedde ik ook deze afgelopen week een paar uurtjes aan het leren van Franse en Duitse woordjes. Altijd fijn om een complimentje te ontvangen, al is het van de mascotte van een taalleerapp:
La Nuit van componist Massimo Salustri is de muziek van deze week:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van David Miranda, Ferry Torrez, Anna de Boevere, Leen Pfrommer