Bezit is iets van vroeger. Velen van ons bezitten geen auto meer dankzij een abonnement op een deelauto-project. Door maandelijks het bedrijf Netflix wat geld te geven is het bezitten van videobanden of DVD's verleden tijd geworden en is er iets met de fiets dan sturen wij even een appje naar Swapfiets.
=======================================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
==========================================
Kleine winkeliers verdwijnen en mogen hopen dat het 'online winkelcentrum' Bol.com hun producten (uiteraard tegen een vergoeding) wil doorverkopen maar individualiteit verdwijnt: kijk maar naar het aantal mensen dat een fiets heeft met een blauwe fietsband, mensen die een film niet kennen wanneer die niet op Netflix wordt vertoond, een product niet kennen als Bol het niet verkoopt.
Hetzelfde zie ik gebeuren met partners: net als met een TV-serie of een film, aan auto of een fiets, regel je via Tinder 'even' een tijdelijke partner en zodra je behoefte is vervuld - na een paar uur of 'zelfs pas' na een paar maanden - lever je die partner weer in bij het verhuurbedrijf: hij of zij mag weer met de telefoon in de hand afwachten of iemand anders naar rechts veegt over het mobiele scherm. Of sterker nog: je doet helemaal niets meer met die ex-partner want waarom zou je? Tinder geeft een andere betekenis aan de term 'partnerruil'.
Het is lekker makkelijk want je hoeft absoluut geen moeite te doen om de auto, de fiets, de relatie of de DVD te onderhouden. Je hoeft er niet zuinig op te zijn. Zelfs als de auto, de film, de fiets of de relatie stuk gaat hoef je je niet schuldig te voelen.
Kortom: wij staan aan het begin van een maatschappij die ideaal is voor egocentristen: als je geen zin hebt om rekening te houden met een ander dan doe je het gewoon niet.
Maar misschien zie ik het wel erg negatief, hoor. Ziet u voordelen aan de deeleconomie, wegwerp- en inruilmaatschappij? Met voorwerpen snap ik nog wel een beetje. Al vind ik het raar dat mensen geen fiets kopen voor €200 maar liever twee tientjes per maand betalen 'want 20 is minder dan 200'. Ook zie ik er de voordelen van om geen eigen auto meer te hebben maar er een te huren voor een bepaald aantal dagen per jaar voor een bepaald bedrag per maand. Het scheelt in elk geval parkeerruimte want verreweg de meeste auto's staan ruim 80 procent van de tijd stil.
Er zijn steeds meer initiatieven voor het delen van gereedschap en kantoorruimte, inruilen van kleding en noem maar op. Kortom: de deeleconomie is in opmars. Maar is het stiekem niet gewoon socialisme in een nieuw jasje?
Wat zijn de grote voordelen van het deel-, leen- of inruil consumentisme? Is het echt zo fijn om geen rekening te hoeven houden met (de gevoelens van) je partner?
====================================================
Meer lezen? Mijn verhalenbundels