Hij zat in de bar.
Als enige.
Want de barman stond.
Verder was er niemand.
De huiskat even niet meegeteld.
Die lag in de vensterbank.
Tevreden spinnend, vlak boven de radiator.
Uit de luidsprekers klonk passende muziek:
'It's okay, it will be allright',
'Wanhoop niet'
en 'Tears in Heaven'.
Het was een goede barman
want zonder iets te zeggen
legde hij de sleutels van de kroeg
bij de man op de toonbank
en zette er een fles sterke drank
met een borrelglas bij.
Zonder het welkomstbelletje te laten rinkelen
trok hij zachtjes de deur achter zich dicht.
Met zijn jas, sjaal en ziel onder de arm.
=====================================