Waar is eigenlijk geen app voor? Legpuzzels leggen, zegt u? Helaas. Mensen doen zelfs aan Ministecken op de telefoon. Ook al heet het dan Mozaïek Magie of zo. Het zijn ook niet twee of drie appjes waarmee mensen 'colour by numbers' op hun telefoon kunnen doen maar duizenden.
Niets mis met een beetje tijdverdrijf natuurlijk maar - gewoon even voor de leuk - waar heeft u een app voor op uw telefoon voor iets dat net zo makkelijk 'in het echt' gedaan kan worden? Staat u bijvoorbeeld op om aan de thermostaat te draaien of gebruikt u een app om te voorkomen dat u drie meter moet lopen en uw hand moet uitstrekken?
===============================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
===================================
Maandag had ik wat meer willen doen dat ik uiteindelijk gedaan heb want er ging van alles mis. Zo werd mijn browser 'gekaapt': bij het openen van een nieuw tabblad werd mij gevraagd mijn abonnement voor Norton Anti-virus te vernieuwen. Maar dat heb ik niet. Bij het invoeren van een willekeurige zoekterm of bij het klikken op een link werd ik doorverwezen naar de zoekmachine van Yahoo. Op kantoor bij de brouwerij had ik dat pré-corona ook eens: toen werd ik steeds doorverwezen naar zoekmachine Yandex 'Wij bewaren alle cookies voor u zodat u nooit meer opnieuw hoeft in te loggen in sociale media en bij uw bank!' Oké, niet zo letterlijk maar erg betrouwbaar is deze site - waarvan de eigenaar een zakenrelatie is van een zekere Russische president wiens naam ik niet zal noemen maar die begint met een P en eindigt op utin - echt niet te noemen.
Uurtje of twee bezig geweest met het verwijderen van het virus maar nog steeds is het niet volledig verdwenen. Heb nu wel een stuk meer respect dan ik al had (en dat was veel) voor al die mensen die bezig zijn met het ontwikkelen van een anti-Covid vaccin.
's Middags via beeldbellen overleg met een vriendin over een naderend verhalen-vertel gebeuren: 'Wat wordt het thema? Hoe geven wij daar invulling aan? Wat is een goede lengte in tijdsduur voor een pauze? Geven wij de deelnemers iets te doen in die pauze? Wat dan? Hoe pakken we de promotie aan? Wat wordt ons verdienmodel? Op welke manier laten wij mensen de gast van die avond vragen stellen?' En zo verder.
Even een rondje lopen omdat mijn heup in beweging moet blijven
en vervolgens een hapje gegeten: omelet met kaas, tomaat en broccoli:
's Avonds mocht ik weer inloggen in Zoom. Ditmaal voor de viering van de winterzonnewende. Met stemmige muziek in 'split screen modus'.
Een kaars aangestoken zien worden op een beeldscherm is een wat andere ervaring dan in het echie maar het is fijner om onder die omstandigheden iets te vieren dan helemaal niet.
In de napraat allemaal treurige verhalen over ziektes, angsten, eenzaamheid, het missen van geliefden. De vrolijke noten waren spaarzaam en bestonden vooral uit donkere humor.
Tegen elf uur ging ik lekker tegen mijn vriendin aan liggen op de bank en samen keken wij de 'feelgood' kerstfilm Rise of the Guardians. Prettig. Fijn.
Dinsdag redelijk bijtijds aan het werk voor de brouwerij waarbij mij iets onder ogen kwam waar ik mijn werkgever maar eens over moest bellen.
In de (sociale) media kwam mij het bericht onder ogen dat de dictator president van Nicaragua nog een tijdje aan de macht wil blijven en daarom doodleuk de oppositie heeft verboden deel te nemen aan de komende verkiezingen. Kan mij voorstellen dat zijn Amerikaanse collega nu erg jaloers is dat hij dat niet bedacht heeft.
Even voor de mensen die een positieve uitslag kregen van hun coronatest en besloten dat voor zich te houden: dat is een slecht idee. Tenzij je het leuker vindt in een cel te zitten dan thuis.
De bevolking van Engeland is deze dagen flink aan het hamsteren, bang dat zij na het afscheiden van de EU per 1 januari sommige producten niet meer kunnen krijgen en andere goederen belachelijk duur zullen zijn. Daar krijgen zij gelijk in.
Brexiteers doen mij een beetje denken aan de tiener die roept: 'Mijn ouders hebben stomme regels. Ik wil niet meer naar ze luisteren dus ik loop lekker weg!' en na twee dagen moe, nat en hongerig terugkomt, mompelend 'en toch vind ik jullie stom'. Kortom: kinderachtig gedrag van de mensen die voor een Brexit stemden. En zich er in lieten luizen door de aanstichters die het puur om persoonlijk financieel gewin ging.
Bijvoorbeeld de rijkelui die bang waren voor de aankomende nieuwe Europese wet die het moeilijker maakt de belasting te ontduiken voor bedrijven die in de EU gevestigd zijn. 'Weet je wat? Wij zorgen er gewoon voor dat ons Engelse bedrijf niet meer in de EU staat! En stopten miljarden ponden in een Brexit-campagne. Daar schreef ik hier (in het Engels) over.
In mijn lunchpauze lukte het mij het gemene virus te verwijderen waardoor mijn browser dingen deed waar ik het geen opdracht toe gaf. Houzee ende hoera! Anders had ik mijn ICT-kundige zoon gebeld en was het ook opgelost maar ik ben stiekem best een beetje trots dat het mij zelf gelukt is.
Van een Broeder uit mijn Loge ontving ik een welgemeend compliment aangaande mijn werk als Secretaris voor de club. Daar wordt een mensenhart warm van! Prettig om zo'n bericht onder ogen te krijgen tijdens een verder vrij saaie werkdag. Soms mis ik het echt wel om collega's in de buurt te hebben. Anderzijds ben ik thuis in mijn eentje productiever want op de brouwerij ben ik toch snel geneigd tot 'even' een babbeltje met een klant, 'even' een collega te vragen hoe diens weekend was, 'even' een collega te helpen met een klusje.
's Avonds deden mijn vriendin en ik fijne dingen. Samen.
Woensdag las ik op de informatiestromen dat Donald Trump over een paar weken een paar corrupte politici, huurlingen, advocaten-van-de-duivel en gewetenloze zakenlieden nodig heeft. Dan zal hij als burger worden aangeklaagd voor diverse wetsovertredingen die hij als president beging. Kortom: hij maakte gebruik van zijn laatste restje macht als president om enkele tientallen schurken uit de bak te halen waar zij terecht in zaten.
Wat mij meer verontrustte is het bericht dat steeds meer jongeren zich eenzaam en gedeprimeerd voelen. Ik meldde al eerder dat ik het niet eens ben met de overheid die in campagnes over eenzaamheid en depressie uitsluitend ouderen toont maar mijn mening wordt nu onderbouwd met cijfers.
In mijn lunchpauze schreef ik de laatste paar kerstkaarten en verrichtte wat werkzaamheden voor de Geheime Jongensclub.
Deze dag communiceerde ik met acht verschillende mensen. Inderdaad: in vergelijking met het begin van de pandemie deed ik een stapje terug want in maart zat ik nog op zo'n 20 contacten per dag. Maar als in contact blijven met vrienden en familie een dagtaak wordt en je bijna nergens anders meer aan toe komt, klopt er iets niet helemaal. Vind ik. Of nee, het werden 12 individuen met wie ik contact had. Het bestuur van mijn maandagavondclub tel ik voor het gemak als één. Anders is het valsspelen. Dito voor de familie Messenger-groep. En de e-mail aan ruim 40 leden van een club.
Een van de boodschappen die ik ontving kwam van de huidige Grootmeester van de Vrijmetselarij in Nederland. Wat veel mensen niet weten: aan het begin van de Tweede Wereldoorlog kende de organisatie zo'n 8000 leden. Nadat Hitler en zijn trawanten hun ideeën hadden uitgevoerd waren er nog ongeveer 300 over. Mede door dat vreselijke gemeenschappelijke verleden is het een vrij hechte groep. Bijna familie. Daarom voelen Broeders (en sinds zo'n zestig jaren voordat vrouwen stemrecht kregen in Nederland ook Zusters) echt als familieleden. Bijzonder vind ik dat.
Net als dat ik nog niemand tegenkwam die mij inhoudelijk antwoord kon geven op de vraag: 'Heeft u wel eens een gluut gezien?'
Eind van de middag arriveerde mijn wekelijkse voedselpakket. Om veiligheidsredenen worden de pakketten tegenwoordig gebracht. Samen met een buurvrouw bekeek ik wat er zoal in zat. Veel!
Donderdag kon ik gelukkig een beetje uitslapen want het werd weer eens laat. Beetje schoonmaken en opruimen, de laatste kerstkaarten op de bus, thee drinken met een buurvrouw die zo lief was voor mij de lakens te wisselen. Voor mij - met mijn 1.40m - al een behoorlijke klus om over de breedte van het bed gestrekt een onderlaken vast te zetten maar met mijn kapotte heup kan de activiteit zo in het rijtje 'Werken van Hercules'.
Verder nog een beetje schoonmaken en opruimen, een verhaaltje bedenken voor mijn wekelijkse rubriek op vrijdag, de die ochtend gedraaide was ophangen, oliebollen halen voor kerstavond,
mij amuseren met de kat en diverse berichten van en aan diverse mensen...ach, u kent dat wel. Er was nog wat eten over van de avond ervoor en met twee oliebollen erbij uit de eerder gehaalde zak was mijn buikje weer vol.
Ook amuseerde ik mij met de berichtgeving rond Brexit en een trots glunderende Boris Johnson die er hoogstpersoonlijk voor heeft gezorgd dat mijn Engelse vrienden er vanaf 1 januari slechter aan toe zullen zijn dan vier jaar geleden. Nou, tjonge. Wat een prestatie!
Ook zeer kostelijk: het uiteenvallen van Forum voor Democratie. Dat splinterpartijtje op rechts zijn nu twee partijen: het FvD met Thierry Baudet en JA21 met Eerdmans en Nanninga. Humor!
's Avonds een beetje voor de buis gehangen tot mijn vriendin er was. Tijd voor...kerstavond! Normaliter betekende dat ergens heen gaan (etentje bij tante, betaald rondlopen op een bedrijfskerstfeest...) maar nu dus op de bank. En slimme verspreker. Beeldbellen met een vriendin in Brussel. Dito met familie in Chicago. Of nu ja, in 'een buitenwijk op maar twee uurtjes rijden van het stadscentrum'. Want in Amerika zijn niet alleen de hamburgers maar ook de afstanden tussen A en B enorm groot.
Vrijdag was eigenlijk een werkdag maar in verband met kerst besloot ik dat de afdeling Financiële Administratie van een brouwerij - ik dus - gesloten was. Mijn vriendin zette koffie voor ons. En met een heerlijke papaya in de maag zetten wij ons aan een belangrijke kersttaak: het uitpakken der cadeautjes!
(Prachtig boek, 'De Jongen, de mol, de vos en het paard' van Charlie Mackesy!)
De Kerstman had mij gevraagd een nieuw smartphonehoesje te regelen
voor me meissie:
Uiteraard komt daar een kerstelijk muziekje bij. Mijn persoonlijke favoriet is deze:
In de middag ging mijn vriendin naar een afspraak en keek ik even rond op de interwebs. Waarbij ik dacht: 'O, wat zal die man een schuldgevoel hebben!' bij het bericht over een zorginstelling dat bezoek kreeg van een hulpsinterklaas die in het dagelijks leven de zoon is van een van de bewoners en het virus onder de leden bleek te hebben.
Zelf is hij er geen dag ziek van geweest (fysiek althans. Mentaal zal hij er nu behoorlijk ziek van zijn.). Van de 170 bewoners hebben er 121 het virus opgelopen en zijn er inmiddels 18 overleden. En nog steeds zijn er mensen die beweren dat het 'maar een griepje' is, 'helemaal niet zo erg', 'mensen gaan tóch wel dood' en 'een mondkapje voelt zo oncomfortabel'. De betreffende hulpsint zou nu kunnen denken: 'Ja, ik hield meestal wel voldoende afstand, kwam alleen in gemeenschappelijke ruimtes waar de bewoners in kringetjes gezellig zaten mee te zingen met mij maar als wij nu eens niet hadden gezongen en ik zo'n prachtig Sint-mondkapje had geregeld!?'
Ook in het nieuws: in De Bilt is 700 dagen achter elkaar geen sneeuw gevallen. Natuurlijk zorgt de natuur zelf voor wisselingen in klimaat. Maar waar de natuur doorgaans een jaartje of 10.000 over deed gaat nu dankzij mensen in enkele decennia. En dat is niet goed. Ontkennen dat klimaatsverandering een probleem is betekent niet dat klimaatsverandering geen probleem is. Bovendien net zo nutteloos als beweren dat zwaartekracht niet bestaat. Van mij mogen mensen die ontkennen dat door toedoen van mensen het klimaat te snel verandert bewijzen dat de zwaartekracht niet bestaat. 
Op social media deed een vriend van mij zijn beklag: 'Door de 'multi culti' samenleving mogen wij heel veel tradities niet meer hebben!' 'Noem eens één enkele traditie die 'wij' niet meer mogen hebben sinds Nederland een paar duizend jaar geleden een multi-culturele samenleving werd?' Denk dat het antwoord even op zich laat wachten want het is gewoon niet waar. Sterker nog: veel van onze tradities hebben wij juist te danken aan de invloed van andere culturen: Moederdag, Halloween, vuurwerk...noem maar op.'
Goed, een paar tradities zijn afgeschaft, veelal onder invloed van mensen die naar Nederland keken met de vraag: 'Hoe is het in godsnaam mogelijk dat jullie dit doen?' Bijvoorbeeld kat knuppelen en haring trekken maar ook mensen met een donkere huidskleur belachelijk maken door van hen een karikatuur te maken rond het Sinterklaasfeest wordt steeds vaker gezien als 'not done'.
Om mijn heup een beetje in conditie te houden liep hobbelde ik een klein stukje door de buurt:
Omdat het vrijdag was publiceerde ik een (kerst)verhaaltje.
Mijn gade had eten mee die avond, zelfgemaakt door een vriendin: een heerlijke salade vooraf en een fijne veganistische lasagne als hoofdgerecht.
Bovendien kreeg ik van de vriendin een kerstcadeau: vier biertjes van een van mijn favoriete merken: La Chouffe. Dat kwam goed uit want volkomen onverwacht en onaangekondigd had ik opeens twee vrienden in huis. Het werd gezellig
en...hoe verrassend!...laat.
Zaterdag een beetje uitgeslapen en genoten van het uitzicht op de restanten van een klein verrassingsfeestje: 
Vier mensen in mijn woonkamer is wel het maximum om voldoende afstand te kunnen houden en een ieder bleef zoveel mogelijk zitten en gebruikte eigen glazen en flesjes. Maar ook dan kun je lol hebben en verhit van gedachten wisselen over in hoeverre een gegeven verkeerd geïnterpreteerd lijkt te zijn.. Dus.
Mijn vriendin hielp met schoonmaken en opruimen. Fijn, want vooral bukken is tegenwoordig lastig voor mij.
's Avonds lagen wij tegen elkaar op de bank. Kat en afstandsbediening naast ons. Te kijken naar het Knoopgala 2020. Dit ontroerend stukje heeft de snijtafel niet overleefd:
maar geeft voor mij aan waar het festival (en het leven!) om draait: kijken naar wat iemand nog wel kan en niet naar wat iemand niet meer kan en tegelijkertijd kalm omgaan met iemand die het gewoon even niet meer weet.
Andere mensen als mens behandelen dus. Zoals je zelf graag behandeld wil worden. Ongeacht geslacht, geloof, 'beperking', voorkeuren, uiterlijk en meer zaken die ons van elkaar onderscheiden maar niets afdoen aan het feit dat wij allen gelijkwaardig aan elkaar zijn.
Na genoten te hebben van het enthousiasme, de vreugde en de oprechtheid van de deelnemers belde ik met mijn jarige broer en vervolgens keken mijn wederhelft en ik een horrorfilm. Eigenlijk een vervolg op The Shining, 'Dr. Sleep'. Gaaf!
Zondag was in het nieuws dat jongeren in plaatsen als Veen en Staphorst hun geloof uitten door de Here te eren met licht. Zij creëerden 'glow in the dark' automobielen en stuurden vuur de Hemelen in. Dienaren van Satan die een einde wilden maken aan hun traditionele ritueel bestreden zij met heilige knallen en door hen Het Licht te laten zien. Bijzonder devoot, deze jongelui. Hun ouders die hun geloof uiten door overheidsadvies te negeren door in kerken elkaar met honderden tegelijk aan te steken met het coronavirus en er op vertrouwen dat God zal voorkomen dat zij sterven, kunnen daar een voorbeeld aan nemen.
'Het is God's wil'. https://t.co/lZjICw6ygW
— Terrence Weynschenk (@Terrebelius) December 27, 2020
Mijn vriendin nam de stofzuiger ter hand en ik de strijkbout en intussen luisterden wij naar de Top 2000. Samen keken wij de prachtige animatiefilm The Red Turtle. Mooi gemaakt, prachtige muziek...zeer aanbevelenswaardig!
Toen zij de deur uit was keek ik naar de kwalificaties in het langebaan schaatsen. Geen sport die haar erg kan boeien dus daar houd je rekening mee, toch?
De week eindigde ik met een hapje eten, een potje thee leegdrinken en te zien wat producenten van films en TV-series zoal te bieden hebben heden ten dage. Nog meer dan genoeg te doen in huis maar dat wacht maar even.
===================================
In de serie Onbekende Helden deel ik deze week met liefde ruimte in voor de vrijwilligers (m/v/o) van Guerilla Kichen Amsterdam. Door bijna-over-datum-voedsel in te zamelen uit diverse bronnen en tassen daarmee te vullen die iedereen die dat wil van hen kan afnemen. Gratis ende voor niets! Hoewel een bijdrage (een paar muntjes voor het onderhoud van de gebruikte ruimte en bakfietsen, lege tassen, een uurtje helpen) zeer op prijs wordt gesteld.
De Engelstalige stukjes van deze week: https://terrebelius.blogspot.com/2020/12/why-do-we-eat-plastic.html
De muziek van deze week komt van Minuit Machine. Hier is Don't run from the fire:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Rika Zaraï.
De wereld van entertainment - waarin ik pré corona bijverdiende bovenop mijn maandelijks salaris van €900 - ligt plat.
Ik mis dus inkomsten.
Behalve door een boekje van mij te kopen (zie daartoe elders dit blog) kunt u mij ook een beetje sponsoren
door te klikken op onderstaand betaalverzoek, vermomd als foto:
 |
Via Paypal kan ook: https://paypal.me/weijnschenk
Meer lezen? Mijn verhalenbundels