zondag, december 13, 2020

De week voorbij (een corona-dagboek)

'Sinds het vermoorden van mensen verboden is worden er geen mensen meer vermoord'. Natuurlijk niet. Zo zal ook een vuurwerkverbod (klik) er niet voor zorgen dat er geen vuurwerk meer naar hulpverleners gegooid zal worden. Maar het helpt wel een beetje. Los daarvan geldt natuurlijk voor alles dat potentieel gevaarlijk is (autorijden, alcohol drinken, bergen beklimmen, mensen met een andere mening boos maken...) dat ongelukken vooral worden veroorzaakt door mensen die zich niet verantwoordelijk gedragen. Opvallend vaak (vuurwerk gebruik, autorijden, mensen boos maken op twitter..) onder invloed van alcohol. Als het mensen en overheden écht zou gaan om de gezondheid van burgers zou men zich wel opwerpen als fervente voorvechters van een verbod op het drinken van alcohol. De conclusie kan dus worden getrokken dat het zeker niet gaat om gezondheid. Ook niet om geldverspilling of luchtvervuiling.

Waarom denkt u dat de overheid de gevaarlijkste en meest verslavende harddrug ter wereld niet wil verbieden?

===========================================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

===========================
Maandag begon met het corrigeren van taalfoutjes in mijn recente weekoverzicht. Er is een lezerin/leesster/leeseuse* (*Doorhalen wat u niet van toepassing acht) die mij regelmatig wijst op taalfoutjes in mijn stukjes. Vind ik fijn. (Huh? Vind je dat fijn!?) Daar leer ik namelijk van en leren vind ik leuk.

Via via ontving ik het bericht dat een jongetje dat in mijn groep zat toen ik werkte als groepsleider (rond 2004) naschoolse opvang is overleden aan de spierziekte die hij toen al had. Droeg hem vaak op mijn rug omdat in het gebouw waar de opvang gevestigd was geen lift was. Dat schept een band. Maar nu is hij dood. Dus. Niet als jongetje maar als goedlachse jonge twintiger. Met de ziekte van Duchene. K*tziekte.  Tjsa, wat doe je als kind met je tijd wanneer je weet dat je de dertig niet zult halen? Je speelt, je plaagt je grote zus, je haalt kattekwaad uit, je leert de hoofdsteden van de provincies uit je hoofd, je geniet van een leuk boek...kortom: je leeft.

Had opeens iets minder zin om te doen wat ik wilde doen deze dag maar ging toch maar aan de gang: in de keuken, de woonkamer, de slaapkamer. Met op de achtergrond de 100 liedjes die ik afgelopen jaar heet meeste afspeelde via Spotify. 

Op sociale media bemoeien ook bekende mensen zich met Corona en de noodzakelijke maatregelen. Natuurlijk zijn ook zij mensen met recht op een mening maar zij lijken vaak niet te beseffen dat duizenden fans hen in alles nadoen en klakkeloos accepteren wat zij zeggen 'omdat zij toevallig beroemd zijn'. Wat dat betreft zijn fans net verliefden: het object van hun liefde is perfect en kan dus in hun ogen niets verkeerd doen. Helaas, want ook Jan Dulles (voorman van de 3J's. Red. Dat zijn een paar leuk ogende jongens die muziek maken. Red.) is 'maar' een mens en heeft het wel eens fout.
Mensen die zich aan de coronamaatregelen houden worden door Jan Dulles geridiculiseerd en premier Mark Rutte en minister Hugo de Jonge noemt hij 'een komisch duo'. 
Eigenlijk best raar voor iemand die ruim een week behoorlijk ziek is geweest van COVID-19.
Maar ja: kijk maar naar 'ontkenners' die liggen te hijgen door zuurstofgebrek als gevolg van het virus maar toch nog zeggen: 'Ik wil geen mondkapje dragen want daardoor krijg je minder zuurstof binnen.'

Interessant nieuws: Trump is van plan tijdens de inauguratie van Biden de aandacht ervan af te leiden door met veel bombarie (en in Air Force One) zich van het Witte Huis naar zijn eigenlijke woning in Florida te laten transporteren. Nog eenmaal de Amerikaanse belastingbetaler geld uit de zak kloppen ter verhoging van zijn ego. De dag erna is hij burger en zal hij vervolgd worden voor fraude, oplichting, diefstal en bedrog. Men vermoedt dat hij politiek asiel zal aanvragen in een hem gunstig gezind land: Saoedi-Arabië, Rusland of Noord-Korea zal dat worden.

Ik bereidde als Secretaris van de club de vergadering van die avond voor. Deel ervan was twee Broeders telefonisch te woord staan. Altijd fijn een vriendelijke stem te horen.

Handig van dat beeldbellen: het 'Bouwstuk' (een betoog waar na een korte pauze over van gedachten wordt gewisseld) werd opgeleverd door een Broeder die in het buitenland resideert. Voor hem is het best gedoe om elke maandag 'even' naar het clubgebouw in Amsterdam te komen maar dankzij moderne technologie kan hij bij ons zijn. Mooi vind ik dat.

Dat was de avond ook: verschillende meningen werden naast elkaar gelegd (die tegenover elkaar leggen levert discussie op. Daar doen wij niet aan) en overeenkomsten werden gezocht en gevonden. Adam en Eva kwamen voorbij in de gesprekken. Maar ook Albert Camus, Wittgenstein, Odyseus en zijn Sirene, de geschiedenis van de vernietigingskampen, de vraag of menselijk lijden een noodzakelijk kwaad is, dat wij van jongs af aan voelen dat de behoefte aan het geven en verlenen van zorg is ingebakken en er werd gesproken over het thema 'De verbeelding als schaduw-werkelijkheid.' Kortom: een bijzonder interessante avond weer.

Maar ook wel een tikkie vermoeiend. Toch nog even een paar e-mails verstuurd naar aanleiding van diverse aanvragen daartoe voor ik op de bank liggen. Met mijn vriendin. En een horrorfilm. Wilde eigenlijk tijdig naar bed want had die middag na het boodschappen doen mijn middagdutje gemist. Maar dit was leuker.

Ook horror was het bericht dinsdag dat de Gestapo staatspolitie van Florida met vuurwapengeweld de woning binnendrong van een wetenschapper die onlangs was ontslagen omdat zij het waagde de burgers van Florida de echte cijfers over Covid-besmettingen en - doden te tonen. Rebekah Jones en haar kinderen werd onder bedreiging met vuurwapens gedwongen haar telefoon en informatie te overhandigen aan de lokale overheid onder leiding van Trump-vazal DeSantis. Naar verluidt ging het niet alleen om de werkelijke omvang van de Covid-ramp maar ook om bewijzen dat leden van de lokale overheid hebben gefraudeerd. 

Doodeng! Als mij dit overkomt hoop ik dat zij mij nog even tijd geven om een schone onderbroek aan te trekken.

Na het uit-trillen (vooral van ingehouden woede. Dit gebeurde toch alleen in geschiedenisboeken over Nazi-Duitsland?) en koffiedrinken met mijn geliefde logde ik in in de boekhouding van de brouwerij. Was er ook niet blij dat wij ruw waren gewekt door werk aan de weg dat duurde van 's ochtends vroeg tot aan het begin van de middag. Werkt ook erg onprettig met dat geluid op de achtergrond. 

Maar soit. Dat hoort ook een beetje bij het leven in de grote stad.

In mijn lunchpauze las ik leukere stukjes op (sociale) media. Zoals de mededeling dat buitenaardse wezens - in de vorm van een Galactische Federatie - zich kenbaar hebben gemaakt. Om onduidelijke redenen uitsluitend aan Israël en Amerika. Maar het verklaart waarom Donald Trump direct na een geheim overleg besloot tot het oprichten van een Space Force.

'O nee, de Galactische Federatie heeft ontdekt dat ik mij op Aarde verstopt heb!
Goed dat ik het wist en meteen de Space Force heb opgericht
want nu kan ik ontsnappen en Biden met de ellende achterlaten!'

Hoe dan ook, met de onverklaarbare plaatsing van 'monolieten' de laatste tijd geeft het je toch wel te denken: worden wij voorbereid op bezoekers van buiten de Aarde?

Fijn relaxt zitten werken. Voorbereiden van de uiteindelijke Winst en Verlies-rekening en zo. Alleen maar even gestoord door een postbode die een pakje kwam afleveren voor een buurvrouw. Kan mij vergissen maar volgens mij had hij niet bij haar aangebeld. Tsja, postbestellers weten nu eenmaal dat ik toch wel altijd open doe dus waarom zou je de moeite nemen om aan te bellen bij iemand die misschien niet open doet, al is het pakje voor hem of haar?

Mijn dagelijkse wandelingetje naar de supermarkt was helaas vermoeiend maar vooral pijnlijk. Erg spijtig. Maar het was heerlijk weer:

Ook: als ik niet binnenkort mijn nieuwe heup krijg zal ik binnen afzienbare tijd niet alleen die nieuwe heup maar ook een nieuwe knie nodig hebben. Zo drukt de pandemie nóg zwaarder op de zorg. En daarbij denk ik niet alleen aan de kosten.

Waar ik serieus blij van werd: vanaf heden is het mogelijk om twitterberichten - ook wel 'tweets' - in te plannen. Superhandig wanneer je op vakantie gaat bijvoorbeeld: een paar berichten inplannen zodat het voor mede-twitteraars lijkt alsof je gewoon thuis zit. Dat scheelt inbraken. Hoezo? Inbrekers checken graag sociale media want opvallend veel mensen laten regelmatig weten waar ze zijn. 'Ga lekker twee weekjes weg. Fijn dat mijn kat bij de buurvrouw terecht kan.' Het is meestal een koud kunstje te achterhalen waar iemand woont en de inbreker weet dat hij (of zij natuurlijk. Ja, ook vrouwen kunnen slechteriken zijn.) rustig de tijd kan nemen. 

Nam ook even de tijd om contact te onderhouden met familie in Amerika. Kreeg heerlijke familiekiekjes toegestuurd, waaronder een foto van een nicht met op de achtergrond een lichtgevende sneeuwman die sprekend lijkt op die ik in huis heb:

De dag eindigde met het kijken van een aflevering van Star Trek: Discovery (net de echte wereld: interraciale liefdesverhoudingen, een jongedame die aangeeft liever niet met 'haar' en 'zij' te worden aangeduid, twee homoseksuele meneren die elkaar een liefdevol kusje geven, twee broers die een jarenlange ruzie bijleggen dankzij een gemeenschappelijk doel. En de nodige achtervolgingen en schietpartijen) en de komst van mijn vriendin.

Woensdag startte ik wat laat op. Slecht geslapen. Pijnscheuten bij het omdraaien in bed. Irritant. Wilde gaan werken. De computermuis weigerde dienst. Irritant. Werkzaamheden aan de weg en een borende buurman die niet kan boren. Irritant. Een besluiteloos kabinet en daardoor besluiteloze burgers na de persconferentie van dinsdag. Irritant.

Mensen hun eigen verantwoordelijkheid laten nemen werkt niet omdat de meesten dat niet kunnen. Mensen vertellen wat zij wel en niet moeten doen werkt bij diezelfde mensen averechts. Hoe zou u hen toespreken?

Bij mijn rondje 'koffie met (sociale) media kon ik gelukkig hartelijk lachen. Had gelukkig net de slok koffie mijn slokdarm laten passeren anders was ik die weer kwijtgeraakt.

Iemand klaagde: 'Waarom besteedt de media hier geen aandacht aan?' als commentaar onder een artikel in een van de grootste kranten van Nederland.


Kan er niets aan doen maar dat vind ik echt hilarisch. Als grap is het al leuk maar als iemand het betreffende commentaar ook meent is dat - voor mij althans - alleen maar grappiger.

Had een buurvrouw op de thee en mijn lunchpauze gebruikte ik voor huishoudelijke klusjes. Opruimen om plek te maken voor de kerstboom bijvoorbeeld.

Eind van de middag las ik per e-mail dat de zoon van een collega COVID-19 heeft opgelopen. Het is echt een mythe dat het virus alleen maar ouderen en zwakkeren treft. Ook gezonde jongelui kunnen het oplopen. Dus.

Die avond was het fijn met mijn vriendin en een vriend en een kip
(met rozemarijn, een beetje knoflook, paprika en een gevulde pannekoek)

en ik kreeg een tof persoonlijk bericht van een van mijn favoriete muzikanten. Helemaal uit Amerika. Supertof!

Donderdag weer ruw gewekt door wegwerkzaamheden en een buurman die sinds kort een boor heeft maar nog niet helemaal de werking van het apparaat begrijpt. En dat is jammer. Voor mij. De pieptoon op de achtergrond heeft te maken met werkzaamheden, zo'n 200 meter van mijn voordeur vandaan. Het boren van de buurman hoort u duidelijker terwijl ik hier naar mijn plafond lag te staren.
'Ach, nu ik toch wakker ben ga ik maar even de rust opzoeken van de binnentuin.'

Jammer. Dan maar zelf een video'tje maken. In maart 2016 mocht ik optreden op een feestje van vrienden van mij. In ruil voor een ukelele en -les. De muziek betreft de opgenomen audio van de repetitie die middag en de foto's zijn van het optreden een paar uur later:


In ieder geval had ik er veel lol in!

Ook in het bewerken, vorige week, van een bekend filmpje, net alsof een zekere politicus tegen het bestuur van zijn 'Forum' spreekt. Niet iedereen zal het grappig vinden maar ik had lol in het bedenken van de ondertiteling:



Je moet je plezier toch ergens vandaan halen na een gebroken nacht. Niet dan? Mocht ook wat lachen met twee buurvrouwen die op de thee kwamen, deze dag. Niet tegelijkertijd, hoor!

Verder werkte ik wat voor de Loge en aan een ondernemersplan. Ik zou mee eens kunnen vervelen.
(Weinig kans op, hoor. Zou echt niet weten hoe het moet. Serieus.)

In het nieuws een recordaantal dode Amerikanen op één dag: ruim 3000. Meer dan bij de aanval op Pearl Harbor en meer ook dan op '9/11'. Er wordt hard gewerkt aan een vaccin. Al sinds jaren geleden eerdere variaties van het Coronavirus opdoken. Maar inmiddels versneld. Gesteund en gefinancierd door diverse overheden. Logisch, lijkt mij, want dode burgers betalen geen belasting en burgers met zware longaandoeningen zijn weinig productief. Toch zijn er nog steeds mensen die niet geloven in het virus en de besmettelijkheid er van. Dat mag natuurlijk. Zoals niet geloven dat Donald Trump een rare kwibus is hem niet opeens verandert in 'a stable genius', zorgt niet geloven in een dodelijk virus er niet voor dat het dan opeens minder dodelijk is. Kortom: ook al geloof je niet in het virus, het gelooft wel in jou en jouw geliefden.

Zo kun je geloven dat vuurwerk niet gevaarlijk is en dat volhouden nadat je lichaamsdelen bent kwijtgeraakt nadat je dronken en overmoedig met vrienden het spelletje speelde:  'Wie durft dit zwaar stuk vuurwerk het langst vast te houden zonder het weg te werpen?' Maar het stuk vuurwerk houdt geen rekening met jouw domheid.

Vrijdag las ik (met koffie, jus d'orange en een croissantje vers uit de oven. Aan mijn bureau bezorgd door mijn superlieve vriendin) dat het kabinet weliswaar vuurwerk verboden heeft maar alleen vanaf categorie F2. Dat wil zeggen dat trektouwtjes, sterretjes en bengaals vuur nog wél mogen. Maar ja, maak als patrouillerend wijkagent het onderscheid maar tussen wat wel en niet mag. Je hoort 'Pang!' Is dat een rotje (mag niet) of een trekbommetje (mag wel)? Je ziet een groep mensen en knetterende vonken. Staan ze te genieten van grondvuurwerk (mag niet) of staan ze met sterretjes (mag wel) te zwaaien? 

En hoezo zijn sterretjes niet gevaarlijk? Al die doden en zwaar verminkten bij die brand in café Hemeltje in Volendam? Oorzaak: sterretjes. Met Oud & Nieuw is de meest voorkomende oorzaak dat kinderen op de Eerste Hulp belanden...? Juist, sterretjes (als u mij niet gelooft, klink maar op deze link naar een artikel van het Rode Kruis.). Ik citeer: 'Sterretjes, door velen gezien als kindervuurwerk en zelfs misleidend ‘koud vuur’ genoemd, leiden tot de meeste ongelukken bij legaal vuurwerk.'

Het kabinet verbiedt vuurwerk met de Nieuwjaarsviering om groepsvorming te ontmoedigen. Raar dat het drinken van alcohol dan niet verboden is want als er íets is dat mensen verbindt is het 'gezellig samen wat drinken'.

Dan maar vuurwerk verbieden omdat het slecht is voor het milieu! Het goedje is namelijk verantwoordelijk voor een hele procent van alle Co2 uitstoot in Nederland op die ene dag in het jaar. Blijft onverlet dat vuurwerk wel degelijk schadelijk is voor mens en milieu. Fijnstof, metalen...

Wat vindt u: moet de overheid alles verbieden dat slecht is voor mens en milieu of alles verbieden behalve dat wat u toevallig leuk of lekker vindt?

Voor het werk ging ik verder met de Winst en Verliesrekening en zo. Naast het opvoeren in de boekhouding van inkomende facturen en zo. Saai, niet? Nee hoor, valt best mee.

Het lanceren van een raket is moeilijker. Echt waar. Zo werd een nieuwe lancering van SpaceX 30 seconden voor de start afgebroken. En ik maar wachten.
Had het eigenlijk niet moeten doen maar voor het slapen gaan keek ik nog 'even' de film 'Alita'. Wordt het toch later dan gepland. Dan was het natuurlijk ook nog eens vrijdag en dus plaatste ik een vers verhaaltje.

Dus zaterdag uitgeslapen. Een uurtje werken voor de maandagavondclub, een uurtje werken aan een ondernemersplan en zomaar opeens is het tijd voor de lunch. Daar heb ik graag een portie (sociale) media bij. Zo ontdekte ik dat het niet Zwarte Piet maar Sinterklaas is die stoute kindertjes straf geeft: enkele tientallen ouderen kregen van een hulpsint een portie coronavirus. Bezoek is - terecht (oké, u mag uw oma niet knuffelen. Maar u heeft liever dat zij overlijdt aan het virus?) - aan restricties gebonden maar voor de Goede Sint wordt wel een uitzonering gemaakt, toch? 

Ben ook op zoek gegaan naar het plaatsje Tegendeel. Kom het namelijk steeds vaker tegen in artikelen in kranten, op Facebook, Twitter en Instagram en zelfs in blogs. Zou het plaatsje Tegendeel graag eens bezoeken want er heerst daar een andere waarheid: 'DAT IS NIET WAAR IN TEGENDEEL!'

Een vriend stuurde ik een paar bestanden die ik hem had toegezegd te zullen sturen, ik draaide een was en hanteerde mijn fijne Merkur 23C scheermes.

O ja, en ik ontdekte dat het handige 'deel-menu' ter linkerzijde van dit blog alleen zichtbaar is voor mensen die hun 'adBlocker' uit hebben staan. Of er geen hebben geïnstalleerd.

In een hoekje van het internet las ik hoe minstens een miljoen mensen zijn opgesloten in kampen om geen enkele andere reden dan dat zij 'anders' zijn. Ik dacht 'Dit was niet op het journaal en niet op de voorpagina van de krant maar laat ik het mijn lezers toch maar even mededelen. Vooral mensen die denken dat zoiets in onze moderne tijd echt niet meer gebeurt.'

Een buurvrouw kwam bij mij thuis beeldbellen met haar zoon in Amerika. Ontzettend fijn om haar zo blij te zien bij het babbelen met een kleinkind! Daar doet je het voor, toch?

Ging einde van de middag de deur uit en trof twee kerstpakketten voor buren aan in de gang. 

Ben benieuwd wat ik van mijn werkgever krijg dit jaar! Zal hetzelfde (namelijk helemaal niets. Zelfs geen kaartjeF) zijn of iets meer. De afspraak die ik met een vriend had gemaakt ging blijkbaar niet door want hij was niet op de afgesproken locatie. Was het vast gewoon vergeten. Dus onverrichter zake terug naar huis. Toch in elk geval mijn dagelijkse loopje gehad.

Had een heerlijke huiselijke avond met mijn gade: samen spruitjes schoonmaken, samen lekker eten, samen de kerstboom optuigen, samen kerstliedjes (van LP!) luisteren, samen Glühwein drinken, 


samen de horrorfilm Annabelle kijken...

Zondag wakker geworden van zielig gepiep. De slaapkamerdeur was dicht dus de arme Billy de Kat kon niet naar buiten voor zijn ochtendplasje. Koffie en een rondje (sociale) media waarbij ik las dat Thierry Baudet, de onlangs af- en een dag later weer aangetreden leider van Forum voor Democratie zich fel keert tegen de lockdown en andere 'corona-maatregelen'. 
Zijn aanhangers zitten hem uiteraard toe te juichen. Baudet rekent er op dat zijn fans kort van memorie zijn en gewoonweg zijn vergeten dat zij een half jaar geleden net zo hard stonden te juichen toen hun Grote Leider zei dat er met spoed een algehele lockdown moest komen.


Is een bekend kenmerk van mensen die zich 'realist' (racisten 'racisten' noemen valt niet onder vrijheid van meningsuiting.): ergens voor én tegen zijn. Denk bijvoorbeeld aan tégen mensen zijn met een donkere huidskleur én vinden dat Zwarte Piet een donkere huidskleur moet hebben. Tégen mensen zijn die emigreren vanuit economisch perspectief én zelf emigreren vanuit economisch perspectief. Of de zogeheten 'pro-life' beweging:die én tegen abortus is 'want het is zielig voor die kindjes' en het óke vinden dat duizenden kinderen aan de Amerikaans-Mexicaanse grens worden gescheiden van hun ouders en opgesloten in kooien. Bijvoorbeeld.

E-mails beantwoorden, papieren sorteren, schoonmaken en opruimen, een rondje lopen en daarbij twee buren spreken, het optreden van een vriend (hier wat filmpjes van hem) de avond ervoor terugkijken, 

appelflappen bakken...

kortom: ik beleefde een heuse zondag.


Het pleonasme van de week is: 'Naargeestige Trump-aanhanger'.

Voor de liefhebbers hier nog even de Engelstalige stukjes die ik in de laatste paar weken plaatste:





=================================================
In de serie 'onbekende helden' is het deze week de beurt aan Magawa.

Wicked Game in de versie van Diana Ankadinova is de muziek van deze week:



Deze week staan wij stil bij het overlijden van Chuck Yeager, Charlie Pride en John le Carré.

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

De wereld van entertainment - waarin ik pré corona bijverdiende bovenop mijn maandelijks salaris van €900 - ligt plat. 
Ik mis dus inkomsten.
Behalve door een boekje van mij te kopen (zie daartoe elders dit blog) kunt u mij ook een beetje sponsoren
door te klikken op onderstaand betaalverzoek, vermomd als foto:
https://www.ing.nl/particulier/betaalverzoek/index.html?trxid=81FZ8Kw3qlieEuFDsrQsqEwKJS8Lpy5I
Via Paypal kan ook: https://paypal.me/weijnschenk