====================================================
Wij mensen hebben graag het idee dat wij onze omgeving beheersen. Dat verklaart onder meer het slaan van een kruisje bij het voetballen: 'Zie je wel, dankzij mij stond God aan de kant van mijn team!' zegt een speler na een gewonnen wedstrijd. 'Ja maar jouw tegenspelers sloegen toch óók een kruisje?' 'Dat kan wel zijn, maar mijn geloof is sterker!'
Die neiging alles te willen beheersen uit zich ook in fanatiek drukken op een aanvraagtikker (klik. Erg interessante discussie.) bij het stoplicht: 'Zie je wel, dankzij mij springt het voetgangerslicht op groen!' Terwijl het nog maar de vraag is om het licht niet sowieso op groen zou zijn gesprongen. En of de tikker überhaupt wel iets anders doet dan ingedrukt te kunnen worden.
Opvallend nieuws van afgelopen week was voor mij dat de Twitter-uitdrukking 'Nederland is weer het braafste jongetje van de klas en die Rutte moet weg met zijn hielenlikkerij naar Brussel!' wederom pure kolder is gebleken. Mensen die tegen 'klimaatgekkies' zijn zullen blij zijn dat van alle EU-landen het juist Nederland is dat het minst zijn best doet de afgesproken klimaatdoelstellingen (klik) te halen: 7,4% van onze energie is 'duurzaam' terwijl afgesproken was dat wij op 15% zouden zitten. Maar ja, een Nederlands kabinet dat zich aan afspraken houdt, dat zou wel een beetje raar zijn, zo opeens. Toch? Te vergelijking: Zweden had zich voorgenomen op 49% te zitten en heeft inmiddels de 54% gehaald. 'Het kan echt niet en is echt best moeilijk, hoor!' is dus een nep-excuus.
Het doet mij denken aan deze scène uit Modern Times van Charlie Chaplin:
Was het niet ook in deze film dat een man ontdekt dat de machine niet blijft draaien doordat hij aan een hendeltje draait maar door blijft gaan al is de persoon die het hendeltje moet overhalen in slaap gevallen? Of was dat een andere film? Een eervolle vermelding op dit weblog voor de persoon die voor mij deze vraag naar tevredenheid kan beantwoorden (met bronvermelding graag.)!
Maandag zeer weinig gedaan, naast koorts hebben en absurd veel hoesten. Zelfs de Loge voor die avond afgezegd. Gelukkig was een Broeder bereid mijn taak als Secretaris waar te nemen.
Dinsdag wakker geworden na een zeer onrustige nacht met opvallende dromen (een pinguïn in een park, een eendenkuiken op mijn schouder waar een ex een foto van maakte met mijn horloge. Dat.). Nog steeds koorts en veel last van mijn longen dus een afspraak gemaakt met de huisarts na het afmelden voor werk.
Begin van de middag even de deur uit voor een paar boodschappen (Keelpastilles, kurkuma, zoethout, thijm siroop) en daarna een buurvrouw op de thee gehad. Intussen vroeg ik mij af waarom iemand mij had 'ontvriend' op Facebook. Was het echt omdat hij de 'smiley' die ik als reactie op een bericht van hem plaatste opvatte als zwaar negatieve kritiek? Als iemand al laat weten het niet met je eens te zijn over een bepaalde gedachtegang, is dat dan een reden om niet meer om te gaan met hem of haar? Zijn er écht mensen die uitsluitend ja-knikkers om zich heen willen hebben? Maar juist door kritiek te accepteren groei je toch als mens? Tenzij dat niet is wat je wilt, natuurlijk. Dat mag.
Die avond kwam een vriend koken en kletsen. Heel fijn.
Woensdag uitgeruster wakker geworden dan een dag eerder. Een stuk minder gehoest maar nog steeds interessant gedroomd (Ik liet vrienden raden: 'In welke gevallen kan een vlammenwerper een abrupt einde maken aan een experiment dat dreigt te ontsporen? 1. Wanneer bij wijze van experiment een leeuw wordt boos gemaakt. 2. Wanneer je speelt met vuur?' 3. (en toen werd ik wakker. Jammer.))
Heel rustig aan mijzelf zitten werken, een paar mailtjes verstuurd en wat aan de administratie gedaan en onderzoek verricht voor drie verschillende bedrijven. 's Middags naar de huisarts. Voor het eerst in ruim drie jaar! Het werd een hartelijk weerzien en zij en ik zaten zó dicht (*Geeft tussen duim en wijsvinger de grootte van een spierinkje aan. In de breedte.*) tegen een knuffel aan. In de omgeving van de praktijk schoot ik deze plaatjes:
Vooral veel rust houden en water drinken, luidde het advies 'en wanneer je volledig hersteld bent van de griep langskomen voor uitgebreid bloedonderzoek'. Oké.
Dus veel gedronken en omdat lezen lastig is met branderige ogen een aflevering gekeken van Knightfall. Met daarin een gave rol voor Mark Hamill! Bekend van zijn rol als Luke Skywalker in de Star Wars filmserie maar ook een begenadigd stemacteur:
Donderdag begonnen met het delen van een pot koffie met een buurvrouw. Een was gedraaid (er was wat bloed gelekt uit mijn keel en neus
dus verse lakens hebben is dan wel fijn), verder gegaan met onderzoek in het kader van mijn werk als Kwartiermaker bij een vereniging, online wat aan de boekhouding gewerkt voor een brouwerij, nuttige handelingen verricht vanuit mijn functie van Secretaris bij een lokale vrijmetselaarsloge en weer lekker veel zitten hoesten. Opeens was mijn koorts weer gestegen. 'Dus wat hebben wij vandaag geleerd, jongens en meisjes?' -'Ziek is ziek en als je ziek bent moet je niet werken!' 'Heel goed.'
Vrijdag zo lang als ik de neiging kon onderdrukken om er uit te komen in bed blijven liggen en aldaar gezellig zitten kletsen met een wereldberoemde schrijfster. Via sociale media dus. Maar denk er gerust van wat u wilt. Vooral bezig geweest met uitzieken. Dus een afspraak afgezegd en een paar praktische werkzaken geregeld. Heb er eerlijk gezegd toch wat moeite mee om weinig anders te doen dan op de bank hangend TV te kijken. Niets voor mij. In elk geval niet voor langere tijd. Word er vooral erg onrustig van. Niet buiten geweest dus alleen deze foto gemaakt vanaf de bank:
(De schaduw van een draak die een buitenaards wezen ontvoert:
'Alien Abduction'. Vind ik grappig.)
's Avonds rustig een potje gestreken en op tijd naar bed.
Zaterdag heerlijk uitgerust wakker geworden en gemerkt dat mijn energie langzaam terug komt. Net als mijn eetlust trouwens. Fijn! Wel oppassen dat ik niet meteen weer te hard van start ga. Handwas gedaan en voor mijn eigen bedrijf even uitgezocht hoe het in het nieuwe jaar eigenlijk precies zit met (het declareren van) BTW op openbaar vervoerskosten. 'Nou, een ritje kost bijvoorbeeld €6 dus je zet €6 in je kasboek en je berekent €6 aan je klant als je met hem hebt afgesproken dat hij jouw reiskosten vergoedt. Simpel, toch?' Niet helemaal (klik). Dus.
Bij het boodschappen halen staan kletsen met een buurvrouw en op de weg terug met een buurman die iets jonger is dan mijn zoon en die ik vroeger buurjongen noemde. Toevallig kwam een andere buurman net thuis dus ook met hem maar even gebabbeld. Was nog maar net thuis toen ik voor mijn raam een vroegere buurman zag staan die had afgesproken met de buurman die zijn woning inmiddels deelt met zijn vriendin en niet langer met zijn vroegere studiegenoot. Uiteraard even gezellig staan bijkletsen in de gemeenschappelijke hal. Want zo ben ik.
De rest van de middag vooral onderuit gezakt op de bank schaatsen gekeken. Voor de lunch had ik een omelet:
Zondag hard bezig geweest met het onderdrukken van de neiging om te werken en enigszins mislukt op die missie: papieren zitten archiveren, kort telefonisch werkoverleg gevoerd, een en ander uitgezocht, een paar e-mails verzonden en berichten beantwoord. Toch lekker zitten kijken naar het blije hoofd van Suzanne Schulting die Europees kampioene werd in het short track.
Best een fascinerende sport, vind ik. Boeiender vaak ook dan voetbal, vind ik. Keek laatst nog een paar samenvattingen van die in Nederland zo populaire sport. Opvallend vond ik dat het ging om Nederlandse clubs maar dat ik weinig 'Nederlandse' namen hoorde. Samenvattend hoorde ik iets als: 'Prachtige redding van Unnerstal op een doelpoging van Chaïat na een prima assist van Stanislas!' Commentaar werd geleverd door Arman Avsaroglu.
Kortom: als ik een immigrant was zou ik zorgen dat ik heel goed kon voetballen: in plaats van 18 maanden wacht je dan hooguit 18 uren op je verblijfsvergunning.
Het pleonasme van de week is 'verwachting vooraf'.
Het Engelstalige stuk van deze week: https://terrebelius.blogspot.com/2020/01/communicating-with-woman.html
Angels van Weekend at Waikiki is de muziek van deze week:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Terry Jones, Rob Rensenbrink en Kobe Bryant.
Meer lezen? Mijn verhalenbundels