'Hoe kun je zo kalm blijven met al die ellende in de wereld en in de wetenschap dat het misschien wel binnenkort allemaal al voorbij is omdat de mensheid zichzelf loopt uit te roeien en in dat proces de wereld vernietigt?'
Natuurlijk weet ik dat het over het algemeen genomen niet goed gaat en daar is de mens grotendeels debet aan. Wij hebben te lang op te grote voet geleefd. Dieren, planten maar ook de Aarde zelf en wij als mensen moeten daarvoor betalen.
Wat doet u wanneer u vrij zeker zou weten dat het einde nadert? Gaat u op bed naar het plafond liggen staren tot het allemaal voorbij is? Gaat u gillend in paniek rondjes rennen tot het allemaal voorbij is?
Persoonlijk probeer ik zo prettig mogelijk te leven - en dat anderen niet onmogelijk te maken (vind ik best een belangrijke nuance) - tot het allemaal voorbij is.
================================================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
========================================
========================================
Maandag ging de wekker om kwart over negen. Koffie gedronken, afwas gedaan, met diverse mensen om diverse redenen via diverse platforms gecommuniceerd, uurtje gebeld met een vriend tot mijn vriendin langskwam. Verder gewerkt aan een ondernemersplan en natuurlijk muziek geluisterd. Ook de mogelijkheid geïmplementeerd om binnen dit blog naar soortgelijke stukjes verwezen te worden. Werkt nog niet perfect want er is nog wat werk aan. Maar wel lollig om op die manier lezers te laten navigeren door zo'n 18 jaren aan blogstukjes van mijn hand.
Op de interwebs bereikte ik enige faam door antwoorden te krijgen van heuse Bekende Nederlanders: Willem Engel én Jan Dijkgraaf reageerden op opmerkingen van mij. Nou, nu hoor ik er toch echt wel bij, hoor!
Daarnaast ben ik via Facebook bevriend met een aantal vrij bekende mensen (entertainers vooral. Dat krijg je ervan wanneer jezelf entertainer bent. Maar ook politici. Dat krijg je ervan wanneer je zelf ooit politicus bent geweest.) en worden veel van mijn foto's op Instagram onder meer leuk gevonden door Ilja Leonard Pfeijffer. Vind ik leuk. Dat wij beiden de lettercombinatie 'eij' in onze achternaam hebben schept natuurlijk ook een band.
Vooral omdat ik hem graag mag én hij regelmatig fraaie foto's deelt via het betreffende medium.
De planning van het ziekenhuis waar ik mijn heupoperatie zal ondergaan gaf mij enige hoop vandaag: wellicht mag ik in december al onder het mes!
's Avonds werd er op het scherpst van de snede (sorry, zocht een bruggetje vanaf 'onder het mes' en kwam hier op uit) van gedachten gewisseld. Over de zin en onzin van complottheorieën, over de vraag 'Kunnen dieren zelfmoord plegen?' en 'Zijn dieren in staat tot conceptueel denken?'; Of er dieren zijn die bewust hun leefomgeving vernielen of in staat zijn tot het uitvoeren van genocide dus eigenlijk of de term 'beestachtig' niet beter kan worden veranderd in 'mensachtig', over de conatus, quantumbits, het ontbreken van tijd waar het gaat om het uitwisselen van bewustzijn, de I-Tjing, morfische resonantie, waarom is er vaak een discrepantie tussen waarneming en verbeelding en wat is het nut er van en zo verder. U kunt begrijpen dat mijn hoofd aardig vol zat toen mijn vriendin binnen kwam terwijl ik nog met een Broeder zat na te Zoomen. Onder meer over een citaat van Gerard Reve: 'De werkelijkheid herken je aan haar onwaarschijnlijkheid.'
Tegen een uurtje of een legde ik het moede hoofd te ruste. Op een kussen dat mijn hoofd deelde met dat van mijn geliefde.
Vrij goed geslapen (een uurtje langer was fijn geweest) voordat ik dinsdag om half negen de PC startte om aan het werk te gaan. Even een kopje koffie met mijn vriendin. Dat is natuurlijk iets waar ik graag de tijd voor neem. Net als voor uitzoekklusjes in de boekhouding. Uitzoekklusjes gehaast of 'even tussendoor' doen kost uiteindelijk alleen maar meer tijd en moeite. Het is dus puur uit gemakzucht dat ik er tijd en moeite in steek.
Omdat ik graag gemakzuchtig ben ervaar ik het als vervelend wanneer anderen dat niet zijn en blijkbaar graag zichzelf en anderen opzadelen met eenvoudig te voorkomen uitdagingen die onnodig veel tijd en moeite kosten. Zo lijkt het tijdbesparend om niet twee seconden tijd uit te trekken om een factuurnummer in te tikken bij een bankoverschrijving maar voor de ontvanger van het geld én voor de dader kost de ogenschijnlijke tijdbesparing (gewoon 'luiheid' eigenlijk) meer tijd en moeite die de dader dacht te kunnen besparen: 'Fijn dat u ons geld betaald heeft. Kunt u ook zeggen waarom of op welke rekening dat betrekking heeft?' 'Nee, dat moet ik opzoeken.' 'Waarom heeft u geen factuurnummer vermeld?' 'Dat leek mij niet nodig en ik had haast.'
Op social media was het groot nieuws dat Thierry Baudet opstapt bij Forum voor Democratie nadat iemand had gelekt dat het grootste deel van zijn aanhang bestaat uit homofobe vrouwonvriendelijke jodenhaters en de Grote Leider niet langer kon verhullen dat veel van zijn aanhangers Nazi-sympathisanten zijn. Goh. Dat had niemand verwacht, toch?
De Grote Leider (wiens nummer twee Theo Hiddema ook al de partij de rug toe keerde) verklaarde over zijn vriend en Führer van de Hitlerjugend Leider van de jongerenafdeling iets als: 'Ja, natuurlijk wist ik dat hij een hekel had aan homo's en joden maar als ik had geweten dat hij een homofobe antisemiet was had ik hem uiteraard nooit toegelaten tot de partij.' Goh.
Update: een dag later kwam hij terug op zijn besluit, ontzegde het partijbestuur toegang tot documenten, e-mail en social media zodat hij - zoals het een goede dictator betaamt - nu écht alles kan doen waar hij zin in heeft zonder zich te hoeven verantwoorden.
In mijn lunchpauze verwerkte ik mijn aantekeningen van de vergadering van de voorgaande avond en luisterde ik op advies van een vriend een interessante podcast.
Eind van de middag kwam mijn werkgever bij mij langs. Met een heerlijk biertje (mijn favoriet!) en een goed gesprek. U kunt zich wellicht voorstellen hoe het gaat met een bierbrouwerij waarvan de helft van de klanten (vooral buurtcafé's) op de rand van een faillissement staan. Het werd dus geen erg vrolijk gesprek. Hoewel wij gelukkig ook wel gelachen hebben.
Had veel - vooral mentaal - te verwerken dus ging tijdig de nacht in. Later bijgestaan door mijn altijd mij steunende partner.
Woensdag keurig om half negen de PC weer opgestart maar met een gebrekkige motivatie. Was in gedachten (natuurlijk) bij mijn jarige zoon. 25 Jaren jong is de man'lijke vrucht mijner lendenen inmiddels! Kreeg naar aanleiding van zijn verjaardag van diverse mensen bericht, inclusief van zijn twee zussen. Fijn! Zondag had hij zijn cadeau al opgehaald: een verantwoord maar koel mondkapje, een heerlijk winterbiertje, een boek en een tas met foto en citaat van zijn favoriete econoom. Ik vind het best leuk een 'nerd' als zoon te hebben. Ben het namelijk zelf ook wel een beetje.
Het hoognodige gedaan in de boekhouding van de brouwerij, kookplaat schoongemaakt en 's middags het wekelijks voedselpakket gehaald bij Guerilla Kitchen
en daarna even zitten kletsen met mijn lieve achternicht en haar jongste dochter. Fijn!
Bij thuiskomst trof ik mijn vriendin aan op de bank. Zij en mijn nicht begroetten elkaar en mijn vriendin ontving een eerder die dag in een kringloopwinkel gescoorde vintage haarborstel waarmee twee mensen blij werden gemaakt: ik hoef haar haren niet meer uit mijn borstel te plukken en mijn vriendin heeft een prachtige eigen haarborstel, rechtsonder te zien op deze foto:
Wilde eigenlijk nog strijken en nagels knippen maar het kwam er gewoon niet meer van. Een vriend had zich namelijk aangediend voor het avondeten. Babbelen, filmpjes kijken, muziek luisteren, discussiëren, filosoferen...
Donderdagmiddag (de ochtend had ik overgeslagen want het was vroeg geworden, de nacht ervoor) kon ik dan eindelijk mijn nagels knippen en strijken en zo. Werkte een uurtje voor de Loge en hield mij bezig met wat overdenkingen.
Was net weer verder gegaan met strijken toen mijn nicht kwam. Samen zaagden wij - met hulp van haar superhandige découpeerzaag - een wandelstok op maat zodat ik er beter mee kan lopen. Lief, niet?
Niet lang nadat zij was vertrokken kwam mijn vriendin en samen zaten wij op de bank. En zo. Mijn dagelijkse rondje wandelen deed ik in de binnentuin: 50 meter om het gezamenlijk grasveld en weer terug. Raakte daarbij kort in gesprek met een buurman die net een andere buurman even geholpen had.
Fijn, zo'n buurt waar mensen elkaar bijstaan. Het leven is al moeilijk genoeg zonder dat wij het elkaar moeilijker maken dan nodig is en als je een paar minuten kunt besteden om een ander het leven iets makkelijker te maken, waarom zou je dat dan nalaten?
De rest van de avond was voor mijzelf en een aflevering van Star Trek: Discovery, een serie over moed, vriendschap, liefde en trouw. Met schietpartijen, achtervolgingen, lieve kusjes én vuistgevechten. Heerlijk!
Vrijdag kwam ik bij mijn rondje interwebs weer eens terecht bij Sargasso. Daar las ik dit bericht over de huidige gemoedstoestand in Zweden, betreffende de coronacrisis. Het aanvankelijk enthousiasme over het open houden van winkels en horeca is omgeslagen in teneur nu blijk dat die aanpak ('Neem je eigen verantwoordelijkheid, mensen!') domweg niet werkt: Zweden telt meer doden per 100.000 inwoners dan Nederland en voor het eerst in jaren daalt de levensverwachting.Het vertrouwen van de bevolking in de Zweedse regering is door het maandenlang ontkennen van de ernst van de coronacrisis flink gedaald. Zeker nu leden van hun geliefde koningshuis het virus blijken te hebben opgelopen. Waarschijnlijk door onvoorzichtig te zijn (geen mondkapje, geen afstand) op een begrafenis.
Ook op Sargasso: wie is de grootste klimaatontkenner van het jaar? Ik stemde op Shell: maakt de eigen doelstellingen over verduurzaming niet waar en koopt advertenties in de vorm van artikelen waaruit zou moeten blijken dat Shell een voorvechter is van een duurzamer samenleving terwijl hun lobbyisten een 'onafhankelijke' denktank hebben opgericht die 'compleet onafhankelijk' onderzoek hebben gedaan en tot de 'conclusie' zijn gekomen dat het allemaal wel meevalt en naar olie boren helemaal niet zo slecht is voor het milieu. Bewust mensen voorliegen om geen enkele andere reden dan puur eigen financieel gewin is in mijn boekje niet oké.
Over reden gesproken: waarom verspreidt Lange Frans zo graag complottheorieën? Ik schreef daar onlangs een stukje over. Dat ik schreef om aan te tonen wat de door hem gebruikte methoden zijn. Vraag bijvoorbeeld je buurman om te bewijzen dat hij geen kleine kinderen verkracht en opeet. Kan hij dat niet bewijzen? Dan moet het dus wel waar zijn. Ontkent hij het ook nog eens heel stelling? Nou, dan weet je het zeker. Wilt u meer weten over hoe Lange Frans en zijn collega 'complotwappies' werken dan is dit artikel (Engels) een aanrader.
Voor het werk was ik vooral bezig met het inscannen en inboeken van declaraties van collega's. Om een of andere reden lukt dat inscannen geen van mijn collega's. Omdat ik tegenwoordig moet wachten tot ik de papieren ontvang kan het dus een paar weken extra duren voor de betreffende collega zijn of haar vergoeding ontvangt. Weliswaar kwam mijn werkgever onlangs de papieren brengen maar een stapeltje bonnetje was hij vergeten. Legde hem uit dat het tegenwoordig mogelijk is om een bonnetje via e-mail te krijgen wanneer iets gekocht wordt. Scheelt elke betrokkene wat tijd en moeite. Net als het betalen van benzine middels een tankpas. Maar ja, de tankpas die ik voor het bedrijf had aangevraagd indertijd is verlopen en men was vergeten die te verlengen. Terwijl het zo handig is omdat je dan een maandoverzicht ontvangt met BTW er op aangegeven en al en geen bonnetjes meer een voor een hoeft in te scannen en te verwerken. Vaak scheelt het nog geld ook omdat je bij aangesloten tankstations een beetje korting ontvangt met zo'n pas.
Het was heerlijk weer dus ik liep een klein (maar vermoeiend) rondje
en sprak daarbij even een buurvrouw. Haar baby is inmiddels een peuter dus wij hadden elkaar echt al lang niet gesproken.
Ook sprak ik een buurvrouw die op de koffie was. Toen zij kwam was ik bijna klaar met werken voor de dag dus zij wachtte geduldig tot ik zover was om koffie te zetten voor ons.
Werd gebeld door een meneer die mompelde. Na twee keer vragen om duidelijker te spreken vertelde hij - na even nadenken - zijn naam. Ik vond het verdacht dus hing op. Onderzoek leerde mij dat hij belt namens een bedrijf dat zich voordoet als de KPN servicedesk en mensen doet geloven dat zij via een bepaald telefoonnummer goedkoper kunnen bellen. Een heuse scam dus: mensen geld aftroggelen onder valse voorwendselen.
Hoe weet u of een telefoontje echt is of nep?
Over nep gesproken: er zijn meerdere varianten waarbij deze scène uit Downfall, een film over de ondergang van Hitler, is aangepast volgens een bepaald soort humor. Deze dag besteedde ik een uur van mijn tijd om ook een poging te wagen. Schakelt u wel even de ondertiteling in voor het beste effect?
Had net een aflevering van The Mandalorian gekeken toen mijn vriendin kwam.
Zaterdag viel het mij weer op hoe slecht de beheersing van de Nederlandse taal is van 'Het Volk', ofwel van complotwappies, anti-vaxxers, anti-maskers en anderen die zich laten bang maken door Facebook-berichten en dat 'eigen onderzoek doen' noemen.
'Deepsaté', is dat gefrituurde saté?
Wat is een buger en waarom moet die worden gearresteerd?
Kon het niet laten te reageren met een plaatje 'van me eigen':
De bekende anti-vaxxer Ramon Walter luistert niet naar de overheid of naar wetenschappers.
Zoals hij ook niet luisterde naar zijn leraar Nederlands:
Vermoedelijk bedoelde hij niet te beweren dat hij en zijn collega-wappies dwazen zijn.
Was de lay-out van mijn blog een beetje zat dus besloot tot een make-over. Is het een beetje duidelijk te lezen voor u? Mist u mogelijkheden? Gaat reageren en delen eenvoudig genoeg? Als het goed is laadt de pagina ook wat sneller. Ervaart u dat ook? Op- en aanmerkingen zijn welkom!
Mijn nicht en haar vriend kwamen op de thee en brachten mijn goedgemaakte stok voor mij mee.
Dat is geen slecht Sinterklaasrijm maar gewoon een gegeven. Lief, niet? Ik kan nu met iets minder moeite rondhobbelen! U zult begrijpen dat ik met mijn 1.40m niet zomaar elke wandelstok kan gebruiken dus ik was heel blij met de actie van mijn nicht.
Verder had ik even een buurvrouw en iets eerder op de dag ook even een buurman over de vloer. Misschien toch maar eens een draaideur installeren...Nee hoor, jaren geleden had ik regelmatig contact met zo'n 26 verschillende dames in de buurt. Toen was dat wellicht handig geweest.
Zondag kwam ik een foto tegen van Sinterklaas in Corona-tijd.
Hulp-Sinterklaas zal ik nooit kunnen spelen. Een van zijn helpers natuurlijk wel want voor Piet maakt het niet uit wat het geslacht is, de huidskleur of de lengte. Of dikte. Mijn vriendin lacht mij uit want nu ik niet meer dagelijks minimaal een uur wandel is mijn buikomvang aardig toegenomen. Oefeningen om mijn gewicht op peil te houden waarbij mijn rechterheup kan worden ontzien zijn zeer welkom!
Het was een relaxte vakantie
Vind dit nog steeds een erg mooie foto van mijn zoon. Ging per ongeluk want ik drukte af op het moment dat hij net richting de waterkant liep van het prachtige Okanagan Lake:
Even iets anders: had u mij toevallig onlangs op televisie gezien? Ik zat in een aflevering van Wie het laatst lacht. Hier terug te zien. Vanaf minuut 26 ongeveer is het item waar ik in te zien ben.
Veel geschreven deze dag, onder meer aan een ondernemersplan.
Die avond mocht ik meedoen aan een verrassing: mijn nicht in Canada regelde dat ik via beeldbellen haar vader - mijn oom, een broer van mijn moeder zaliger - kon feliciteren met zijn tachtigste verjaardag. Ontzettend leuk om mijn nicht en haar man, bij wie mijn zoon en ik een paar dagen woonden, twee zomers geleden weer te zien! Fijn om liefhebbende familie te hebben.
Tijdens een bierproeverij zat mijn zoon tussen zijn oudoom en een vriendin van diens kleindochter
Herinneringen ophalen met hulp van een mini-fotoalbum dat ik voor mijn oom had gemaakt
met daarin veel foto's van zijn overleden zus, mijn moeder.
Leuk was de 're-enactment' van een foto uit begin 1968:
mijn nicht aan de rechterarm van haar moeder, ik aan dier linker:
Wij deden ons best te kijken zoals wij 50 jaar eerder deden.
Het complete foto-album van toen kunt u hier vinden.
Mijn vriendin zwaaide ook nog even via de camera naar mijn familie. Met haar keek ik een komische film over bruidsmeisjes voor ik ging slapen.
Zondag had ik een lui dagje. Wat kleine klusjes in huis gedaan, mijn neus gesnoten, enkele tientallen links uit mijn bladwijzerbalk verwerkt, was gedraaid voor een buurvrouw, beetje gewerkt aan een ondernemersplan, wat administratieve klusjes verricht, de tafelklok opgewonden:
Verder een rondje weblogs van blog-collega's gelezen en waar mogelijk gereageerd en wat rust genomen. Misschien komt het door de verandering van weertype maar ik voelde een verkoudheid opkomen. Veel fruit gegeten dus deze dag en veel water en thee gedronken.Bakkie soep gegeten en toen kwam mijn vriendin. Gezellig!
Jinjer met Pisces is de muziek van deze week:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Corrie van Gorp, Diego Maradona en David Prowse
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
==============================================================
De wereld van entertainment - waarin ik pré corona bijverdiende bovenop mijn maandelijks salaris van €900 - ligt plat.
Ik mis dus inkomsten.
Behalve door een boekje van mij te kopen (zie daartoe de kolom ter rechterzijde van dit blog) kunt u mij ook een beetje sponsoren
door te klikken op onderstaand betaalverzoek, vermomd als foto:
 |
Via Paypal kan ook: https://paypal.me/weijnschenk
